یه نقطه سفید تو چشمشه که هر کسی اونو میبینه فکر میکنه کوره در حالی که اینطور نیست.. گفته شده اون مردی هست که هیچ وقت خدا رو نپرستیده و خبیث ترین مردم روی زمینه

یه سریا میگن از نوادگان ابوسفیانه.. یه سریا هم میگن از نوادگان عثمانه.. اسم پدرشم عنبسه هست..

سفیانی انقدری بد‌دل و شکاک و سنگدله که همسر خودش رو که مادر بچه هاشه، زنده به گور می‌کنه؛ برای این‌که می‌ترسه جای اونو لو بدهد.(والا خبیث تر از این وجود نداره)

سفیانی قبل از خروجش با اظهار زهد و بی اعتنایی به دنیا و پوشیدن لباسای کهنه و داغون و نان و نمک خوردن و بخشیدن اموال فراوان...

دل عده ای افراد جاهل و ارازل و اوباش و حتی گروهی از علمای ساده لوح رو هم به خودش جذب میکنه و به همین خاطر طرفدارایی پیدا میکنه

از طرفی تو این زمان سرزمین شام هم میدون تاخت و تاز چندین لشکر با همدیگه هست که معروف‌ترین این لشکرا، لشکر اصهب و ابقع است و لشکرهای دیگه احتمالا حاکمای مناطق مختلف شام و مردم اون سرزمین هستند.

تو این اوضاع هرج و مرج هستش که سفیانی تو ماه رجب از وادی یابس خروج می‌کنه که سرزمینی خشک و بی‌آب و علفه و تقریباً تو حوالی مرز سوریه و اردن قرار داره..

شعار او «یا رب یا رب یا رب ثم النار» و از نشانه‌های خروجش خسف تو سمت غربی مسجد دمشق و زلزله و خسف در روستایی تو جنوب دمشق به نام جابیه هستش

پس از خروج تا چندین ماه مشغول مبارزه و درگیری برای از بین بردن نیروهای مختلف در شام است که همان کافران هستند و در این زمان به شیعیان کاری ندارد.🖐

از امام صادق (علیه‌السلام) پرسیدن: وقتی سفیانی خروج می‌کند، ما چه کار کنیم؟ حضرت فرمودند: مردان چهره خود را پنهان کنند. بر زنان و فرزندان مشکلی نیست و چون بر پنج شهر شام مسلط شد، شما به سوی ولی امر خود حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) کوچ کنید.🙂

سپس کافران آن‌قدر هم‌دیگر را می‌کشند تا اینکه سرانجام سفیانی بر همه آنها غلبه می‌کند و حکومت پنج شهر از شام (فلسطین، اردن، دمشق، قنسرین و حمص) را به دست می‌گیرد و در اثر جنگ بین این سه دسته، شام به ویرانه مبدل خواهد شد.

سفیانی یک لشکر به سمت عراق و یه لشکر دیگه به سمت حجاز می‌فرسته.