یکی از فانتزیهای رباینده برخی دوستان و برخی افراد سابقاً حزب اللهی و غیره این است که فکر میکنند اگر وزارت کشور برای شنبه گذشته مثلا ، مجوز تجمع اعتراضی به گشت ارشاد را صادر میکرد
همان روز شاهد یک تجمع پر شکوه مسالمتآمیز
به رهبری امیر تفرشی! و وحید اشتری و ... لابد، بودیم و تمام.
مجموع پیامهای لازم هم به همه مردم و مسئولین مخابره میشد و بله ما گل آخر را زدیم! یا اصلاحات لازم صورت میپذیرفت و اگر هم نمیپذیرفت تجمعات ادامه پیدا میکرد،
یا آقا اصلا کار به اینجاها که رسید، نمیرسید.
قرآن آتش زدن و گلوی پلیس را بریدن و چادر از
سر زن معتقد کشیدن را نمیدیدیم، اموال عمومی
و خصوصی به آتش کشاندن را شاهد نبودیم،
شعارهای تند ساختارشکنانه و برهنه به خیابان
آمدن هم که بعید بود اصلا!
عمار که در جنگ صفین شهید میشود ، معاویه که میدانسته حدیث مشهور حضرت رسول در اینکه «قوم ظالم و طغیانگر عمار را میکشند» را مردم شنیدند،
به این #حیله و فریب رو میآورد که : عمار را ما نکشتیم! علی که او را به میدان نبرد دفاع از حق آورده کشته!
حالا حکایت این بزرگواران است که خیلی تمیز قرائت معاویهگونه ارائه میفرمایند که اگر
خشونتی در این دو سه روز اغتشاشات رخ داده مقصر حکومت است!!
#چرا؟ چون مجوز تجمع مسالمت آمیز ما را نداد!
نه آنها که از لحظه اول هم اگر نه ولی صبرشان کم بود و در تجمعاتشان به شدیدترین شکل، خشونتِ کور را انتخاب کردند و تندترین حرکتها برای همان چند ساعت اول کار ایشان بود.
من به این پدیده - در فرض خوشبینانه- «فقدان عقل سیاسی» و «نشناختن واقعیتهای کشور»، میگویم!
بزرگواران از همان روز اول ، درخواست تجمعی که درخواست دهنده خودش هم خوب میداند هیچ روشی و هیچ تضمینی برای بقای مسالمتآمیزی اجتماع خود ندارد! را داشتند.
با علم بر اینکه هیچ راهکاری در هدایت و رهبری مشخص این اعتراضات وجود ندارد! هیچ تضمینی نیست که یک اجتماع باشکوه را با اسم مخالفت گشت ارشاد شروع کنند اما با سواری دادن، میدان
را در اختیار دشمن قسم خورده نسپارند.
دشمنی که به کمتر از کوتاه آمدن از اصل این نظام و تمام اسلام راضی نمیشود.
این یعنی یک کافهنشین یا اینستانشین خوشحال که در واقع هیچ ایده سازگاری با شرایط واقعی کشور ما و فضای سیاسی واقعی ایران و جهان ندارد؛
و فقط یک نقد و ایدهای فانتزی را درفضا میپراکند که خودش هم میداند، زورش نمیرسد در مقام اجرا پایش بایستد!
این یعنی شما نمیدانید طبقه معترض- تازه نه اغتشاشگر - دقیقا خلاف نقطه مقابل خود، ظرفیت کنشگری اجتماعی را ندارد.