غیبت عبارت است از بدگویى و پرده درى نسبت به حیثیت و آبروى افراد، یعنی در غیاب شخصى کارهاى بد و ناپسند شخصی و یا عیوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه اى براى دیگران بازگو کنند که اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند. غیبت بیان معایب و بدی هایی موجود در افراد می باشد ؛ اما اگر به کسی کارى را که وى انجام نداده و مرتکب نشده است را نسبت دهیم چه آن کار و عمل مربوط به زندگى شخصى او باشد و چه مربوط به شخص و مسؤولیتش این عمل تهمت می باشد .و تهمت نیز همچون غیبت از گناهان کبیره بوده و حرام می باشد .