🔴 توضیحات بسیار مهم استاد رائفی_پور در مورد طوفان توییتری 🗓 چهارشنبه، ۲۰ فروردین، ساعت ۲۱ الی ۲۳ ، شب ولادت امام زمان عملیات عظیم، ویژه و جهانی توییتر. 🔹 از الان با هشتگ #ThePromisedSaviour (منجی وعده داده شده) ➕توییت هاتون رو آماده کنید. 🔆 منتظران، به پا خیزید... #ما_تركناك_يابن_الحسين #امام_زمان

در کتاب الغیبه شیخ طوسی نقل شده است که سفیانی قبل از خروج از وادی یابس (منطقه درعا در سوریه) ابتدا به روم (غرب) رفته و با حمایت رومی ها (دنیای غرب)، وارد منطقه شام و سوریه خواهد شد. يُقْبِلُ السُّفْيَانِيُّ مِنْ بِلَادِ الرُّومِ مُنْتَصِراً فِي عُنُقِهِ صَلِيبٌ وَ هُوَ صَاحِبُ الْقَوْمِ.[2] سفیانی در حالیکه رهبری قومی را بر عهده دارد مانند شخص نصرانی و صلیب به گردن، از بلاد روم آنگاه عزم خویش را برای تسلط بر مناطق پنج گانه شام، جزم کرده و به مدت شش ماه برای تسلط بر این مناطق در سوریه با مخالفین و معارضین داخلی، می جنگد و سپس عازم منطقه قرقیسیا در نزدیکی شهر دیرالزور سوریه می شود. زیرا، ترک ها از قبل به این مناطق، لشکرکشی کرده و بخشی های از شرق سوریه را اشغال کرده اند. آنگاه بعد از پیروزی نسبی در سوریه، به سمت حمله به عراق و کوفه و نجف، برنامه ریزی می کند. و همزمان لشکری را نیز به سمت عربستان و مشخصا مکه و مدینه، اعزام خواهد کرد.

حوادث سوریه قبل از خروج سفیانی امام باقر علیه السلام، تمام مطالب فوق را در ضمن حدیثی به اجمال، بیان میفرمایند که البته جزئیات خروج سفیانی از سوریه و حمله به عراق و عربستان، در احادیث و روایات دیگری، به تفصیل بیان شده است: . در اين زمان سه پرچم (سپاه) در مقابل هم مى‏ايستند: سپاه اصهب، ابقع، سفيانى. در ابتدا سفيانى با ابقع مى‏جنگد و او و همراهانش را كشته و به دنبال آن اصهب را هلاك مى‏كند. پس از آن تمام هم و غم سفیانی حمله به عراق است. سپاهيانش را به قرقيسيا مى‏رساند و در آنجا هم به جنگيدن مى‏پردازد. در اين جنگ صد هزار نفر از جباران و ستمگران كشته مى‏شوند. پس از آن سفيانى سپاهى را به سوى كوفه گسيل مى‏دارد ... و در این میان و در هنگام حمله سفیانی به عراق، لشکریانی از خراسان (ایران) برای دفه حمله سفیانی، به سرعت عازم عراق و کوفه خواهند شد که در میان آنها، اصحاب قائم و امام عصر نیز حضور دارند ... . البته قبل از خروج سفیانی در سال فرد قمری، بایستی سلسله حوادثی در سوریه، رخ دهد که فراز ابتدایی روایت فوق، حوادث قبل از خروج سفیانی را به ترتیب و به نقل از امام باقر در کتاب الغیبۀ نعمانی، بدین ترتیب، ذکر می کند: .. و زلزله ای در منطقه جابیه دمشق در سوریه، رخ خواهد داد و بخشی از مسجد اموی دمشق، تخریب خواهد شد ... آنگاه خروج کنندگانی از جانب ترکها، خروج خواهند کرد و فتنه و قتل رومی ها را فراخواهد گرفت. برادران ترکها، نیروهایی نظامی خویش را در جزیره سوریه ادامه می دهند (الجزیره سوریه به مناطق متصل به مرز عراق اعم از الحسكة و دير الزور و الرقة در شرق سوریه، اطلاق می شود). و خروج کنندگانی از رومیان هم در رمله (اشدود فلسطین اشغالی) نیروی نظامی پیاده می کنند ... . بنابراین، ترتب حوادث قبل از خروج سفیانی از کتاب الغیبۀ نعمانی به نقل از امام باقر، به این ترتیب، خواهد بود:

. در اين زمان سه پرچم (سپاه) در مقابل هم مى‏ايستند: سپاه اصهب، ابقع، سفيانى. در ابتدا سفيانى با ابقع مى‏جنگد و او و همراهانش را كشته و به دنبال آن اصهب را هلاك مى‏كند. پس از آن تمام هم و غم سفیانی حمله به عراق است. سپاهيانش را به قرقيسيا مى‏رساند و در آنجا هم به جنگيدن مى‏پردازد. در اين جنگ صد هزار نفر از جباران و ستمگران كشته مى‏شوند. پس از آن سفيانى سپاهى را به سوى كوفه گسيل مى‏دارد ... و در این میان و در هنگام حمله سفیانی به عراق، لشکریانی از خراسان (ایران) برای دفه حمله سفیانی، به سرعت عازم عراق و کوفه خواهند شد که در میان آنها، اصحاب قائم و امام عصر نیز حضور دارند ... . البته قبل از خروج سفیانی در سال فرد قمری، بایستی سلسله حوادثی در سوریه، رخ دهد که فراز ابتدایی روایت فوق، حوادث قبل از خروج سفیانی را به ترتیب و به نقل از امام باقر در کتاب الغیبۀ نعمانی، بدین ترتیب، ذکر می کند:

حوادث سوریه قبل از خروج سفیانی امام باقر علیه السلام، تمام مطالب فوق را در ضمن حدیثی به اجمال، بیان میفرمایند که البته جزئیات خروج سفیانی از سوریه و حمله به عراق و عربستان، در احادیث و روایات دیگری، به تفصیل بیان شده است:

.. و زلزله ای در منطقه جابیه دمشق در سوریه، رخ خواهد داد و بخشی از مسجد اموی دمشق، تخریب خواهد شد ... آنگاه خروج کنندگانی از جانب ترکها، خروج خواهند کرد و فتنه و قتل رومی ها را فراخواهد گرفت. برادران ترکها، نیروهایی نظامی خویش را در جزیره سوریه ادامه می دهند (الجزیره سوریه به مناطق متصل به مرز عراق اعم از الحسكة و دير الزور و الرقة در شرق سوریه، اطلاق می شود). و خروج کنندگانی از رومیان هم در رمله (اشدود فلسطین اشغالی) نیروی نظامی پیاده می کنند ... . بنابراین، ترتب حوادث قبل از خروج سفیانی از کتاب الغیبۀ نعمانی به نقل از امام باقر، به این ترتیب، خواهد بود:

ترتیب نشانه های حتمی ظهور بعد از اینکه، سفیانی در ماه رجب سال فرد قمری، خروج می‌کند، یمانی و خراسانی، نیز قیام می‌کنند؛ سپس در جمعه شب قدر ماه رمضان سال زوج قمری، ندای آسمانی شنیده می‌شود و ظهور امام عصر (پایان عصر غیبت کبری)، رخ می دهد، و امکان ارتباط خاص و مستقیم امام عصر تنها برای معتمدین و نائیان خاص امام عصر همچون نفس زکیه، امکان پذیر خواهد بود و در ماه ذی الحجۀ، قتل نفس زکیه اتفاق می‌افتد و حدود سه ماه بعد از ظهور و ندای آسمانی، حادثه خسف و فرورفتن لشکر سفیانی در بیداء بین مکه و مدینه، همه جهانیان را متعجب می سازد و آنگاه، سه ماه و هفده روز بعد از ندای آسمانی، واقعه شریف قیام (قیام و خروج) امام مهدی علیه السلام در شنبه عاشورای ماه محرم سال فرد قمری، برای تمام جهانیان رخ می‌دهد. البته دو مبنا و دو دیدگاه درباره ظهور و قیام (خروج) امام مهدی علیه السلام وجود دارد. و در این نوشتار، ترتیب نشانه های حتمی ظهور، بر اساس دیدگاه دوم، ذکر گردید. لکن در واقع، سوالی که مطرح است: آیا واقعا بین ظهور و قیام امام عصر، تفاوتی زمانی وجود دارد؟ همین سوال، منشا اختلاف و پیدایش دو دیدگاه در فاصله بین نشانه های حتمی و قیام امام عصر، گردیده است. اکنون و به تفصیل، اقوال مختلف درباره زمان و ترتیب نشانه های حتمی ظهور و قیام امام مهدی، سخن خواهیم گفت و به تفاوت دیدگاه و نظرات، اشاره خواهیم کرد و اثبات میشود که با توجه به مجموعه احادیث، دیدگاه دوم مبنی بر وجود تفاوت زمانی بین ظهور و قیام امام عصر صحیح، می باشد.

دیدگاه اول: بین ظهور و قیام امام عصر، تفاوتی نیست اگر بر این مبنا باشیم که بین ظهور و خروج (قیام) امام مهدی علیه‌السلام، تفاوتی وجود ندارد. نتیجه می گیریم 6 ماه قبل از ظهور و خروج (قیام) حضرت، سفیانی و یمانی و خراسانی، در ماه رجب، به عنوان نشانه های حتمی، در دو جبهه مقابل، قیام خویش را آغار خواهند کرد. زیرا سفیانی و یمانی و خراسانی، در ماه رجب، خروج می کنند و ظهور و قیام امام عصر نیز در ماه محرم می باشد. و فاصله بین خروج سفیانی و ظهور (قیام) امام عصر، 6 ماه فاصله است. طرفداران این دیدگاه، که بین ظهور و قیام حضرت تفاوتی قائل نشده اند، و به روایاتی استدلال، می کنند، از جمله: امام جعفر صادق علیه‌السلام در روایت معتبر فرموده اند که سفیانی، در ماه رجب، خروج می کند: مِنَ الْأَمْرِ مَحْتُومٌ وَ مِنْهُ مَا لَیسَ بِمَحْتُومٍ وَ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ خُرُوجُ‏ السُّفْیانِی‏ فِی‏ رَجَبٍ‏.[5] خروج سفیانی از نشانه های حتمی و قطعی است و در ماه رجب روی خواهد داد. از طرفی، طبق روایتی از امام باقر علیه‌السلام، سفیانی در سال ظهور امام مهدی، خروج می کند: السُّفْیانِی وَ الْقَائِمُ فِی سَنَةٍ وَاحِدَة.[6] سفیانی و قائم هر دو در یک سال، نمایان می‌شوند. از طرف دیگر، طبق روایت ذیل، سفیانی، یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز، اعلام خروج می کنند. امام باقر علیه‌السلام در این‌باره فرموده اند:

دیدگاه اول: بین ظهور و قیام امام عصر، تفاوتی نیست اگر بر این مبنا باشیم که بین ظهور و خروج (قیام) امام مهدی علیه‌السلام، تفاوتی وجود ندارد. نتیجه می گیریم 6 ماه قبل از ظهور و خروج (قیام) حضرت، سفیانی و یمانی و خراسانی، در ماه رجب، به عنوان نشانه های حتمی، در دو جبهه مقابل، قیام خویش را آغار خواهند کرد. زیرا سفیانی و یمانی و خراسانی، در ماه رجب، خروج می کنند و ظهور و قیام امام عصر نیز در ماه محرم می باشد. و فاصله بین خروج سفیانی و ظهور (قیام) امام عصر، 6 ماه فاصله است. طرفداران این دیدگاه، که بین ظهور و قیام حضرت تفاوتی قائل نشده اند، و به روایاتی استدلال، می کنند، از جمله: امام جعفر صادق علیه‌السلام در روایت معتبر فرموده اند که سفیانی، در ماه رجب، خروج می کند: مِنَ الْأَمْرِ مَحْتُومٌ وَ مِنْهُ مَا لَیسَ بِمَحْتُومٍ وَ مِنَ‏ الْمَحْتُومِ‏ خُرُوجُ‏ السُّفْیانِی‏ فِی‏ رَجَبٍ‏.[5] خروج سفیانی از نشانه های حتمی و قطعی است و در ماه رجب روی خواهد داد. از طرفی، طبق روایتی از امام باقر علیه‌السلام، سفیانی در سال ظهور امام مهدی، خروج می کند: السُّفْیانِی وَ الْقَائِمُ فِی سَنَةٍ وَاحِدَة.[6] سفیانی و قائم هر دو در یک سال، نمایان می‌شوند. از طرف دیگر، طبق روایت ذیل، سفیانی، یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز، اعلام خروج می کنند. امام باقر علیه‌السلام در این‌باره فرموده اند: خُرُوجُ الثَّلَاثَةِ السُّفْیانِی وَ الْخُرَاسَانِی وَ الْیمَانِی فِی سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ فِی یوْمٍ وَاحِدٍ وَ لَیسَ فِیهَا رَایةٌ أَهْدَى مِنْ رَایةِ الْیمَانِی لِأَنَّهُ یدْعُو إِلَى الْحَق.[7] قیام سفیانی، یمانی و خراسانی، در یک سال، یک ماه و یک روز خواهد بود که هدایت یافته ترین پرچم، پرچم یمانی است زیرا که به حق دعوت می کند. از مجموعه روایات فوق، یمانی و سفیانی، در ماه رجب سال ظهور، قیام خویش را آغاز خواهند کرد. و چون حضرت در ماه محرم، ظهور و قیام میفرمایند، بنابراین بین قیام سفیانی و یمانی و ظهور حضرت، تنها 6 ماه فاصله است. همانطور که ذکر شد، طبق این دیدگاه، بین ظهور و قیام امام عصر، تفاوتی نیست. اما در واقع بنظر می رسد این قول صحیح نمی باشد که در ادامه، علل نادرستی این دیدگاه، شرح داده خواهد شد. صرفنظر از اینکه، در ادامه اثبات خواهد شد که بین ظهور و قیام امام عصر، تفاوت و فاصله زمانی وجود دارد، دیدگاه اول، با مشکل اساسی نیز روبرو خواهد بود و آن اینکه: 1. اما دلیل دیگر و محکم در اثبات نادرستی و بطلان دیدگاه اول -که بیان می کند فاصله بین خروج سفیانی و ظهور امام عصر، تنها 6 ماه فاصله است- این است که در صورت التزام به این دیدگاه، بایستی حوادثی چون: جنگ قرقیسیا و حمله لشکر سفیانی به عراق، بعد از ظهور امام عصر (بعد از ماه محرم)، رخ دهد، در حالیکه همگان می دانند، این حوادث ( جنگ قرقیسیا و حمله لشکر سفیانی به عراق)، قبل از ظهور امام عصر است و نه بعد از ظهور. زیرا سفیانی، به مدت 6 ماه می‏جنگد و در این مدت 6 ماه، تنها و فقط بر منطقه شام و سوریه، مسلط میشود و بعد از 6 ماه (بعد از محرم)، آنگاه در جنگ قرقیسیا، شرکت می کند و سپس به عراق حمله می کند. پس آیا منطقی است، امام عصر، 6 ماه بعد از خروج سفیانی، یعنی در ماه محرم همان سال، ظهور کرده باشند ولی هنوز، سفیانی به عراق و عربستان حمله نکرده باشد؟ در حالیکه می دانیم زمان این حوادث و اقدامات سفیانی همچون شرکت در جنگ قرقیسیا و حمله به عراق و عربستان، قبل از ظهور است و نه بعد از ظهور. بنابراین، ناگزیریم به دیدگاه دوم (وجود تفاوت و فاصله زمانی بین ظهور و قیام امام عصر)، قائل شویم. 2. و دلیل بسیار واضح تر دیگر، اینکه: اگر ملتزم به دیدگاه اول شویم، باید چنین باشد: در حالیکه، هنوز سفیانی بر مناطق پنج گانه شام و سوریه، مسلط نشده است اما لشکر اعزامی سفیانی به عربستان، دچار خسف بیداء می شود. آیا این امر، منطقی است؟ زیرا هنوز سفیانی به عربستان، لشکر نظامی اعزام نکرده است تا چه رسد به خسف این لشکر در بین مکه و مدینه. توضیح اینکه: طبق نص صریح احادیث، سفیانی ابتدا به مدت 6 ماه می جنگد تا فقط بر الکورالخمس (مناطق پنچ گانه شام)، مسلط شده و آنگاه به سمت عراق و عربستان، لشکرکشی می کند و طبق نص احادیث، همگان می دانند که سفیانی تا از مسائل داخلی منطقه شام، فارغ نشده، هرگز به لشکرکشی نظامی به عراق و عربستان، اقدام نمی کند.

دیدگاه دوم: بین ظهور و قیام (خروج) حضرت، فاصله زمانی و تفاوت، وجود دارد بدین صورت که امام عصر در ماه رمضان و در شب قدر (23 ماه رمضان)، ظهور می فرمایند و آنگاه در عاشورای ماه محرم قیام (خروج) علنی خویش را به عموم جهانیان اعلام می فرمایند. طبق این مبنا، از آنجا که سفیانی در ماه رجب خروج می کند و حضرت 15 ماه بعد (به مدت حمل ناقه) در ماه رمضان، ظهور می فرمایند. و سپس در دهم عاشورا ماه محرم، قیام و خروج خویش را به جهانیان اعلام می کنند؛ پس بین خروج سفیانی و خروج (قیام) امام مهدی علیه السلام، حدود 18 ماه و 17 روز فاصله است. (15 ماه + 3 ماه و 17 روز). بنابراین، ابتدا سفیانی در ماه رجب سال فرد قمری، خروج می کند و بعد امام مهدی علیه السلام هم در جمعه شب قدر ماه رمضان سال زوج قمری، ظهور (به معنای پایان عصر غیبت کبری) می فرمایند و امکان ارتباط خاص و مستقیم امام عصر تنها برای معتمدین و نائیان خاص امام عصر همچون نفس زکیه، امکان پذیر خواهد بود و در نهایت در شنبه عاشورای ماه محرم سال فرد قمری، خروج و قیام علنی امام مهدی برای تمام جهانیان، اتفاق خواهد افتاد. البته ظهور امام عصر در ماه رمضان و بعد از ندای آسمانی، نه به معنای آشکار شدن عادی و همگانی برای همه، بلکه زندگی امام عصر در فاصله بین ظهور و قیام، همچون وضعیتی شبیه دوران غیبت صغری خواهد بود. و آنچه در لسان عموم به ظهور امام عصر و حضور عمومی حضرت، تعبیر میشود در واقع، در لسان احادیث، همان قیام امام عصر در ماه محرم در مکه و از کنار کعبه، خواهد بود. طرفداران این دیدگاه، که بین ظهور و قیام حضرت تفاوت زمانی قائل شده اند، به روایات متعددی، استدلال، می کنند: در روایتی از امام صادق، چنین نقل شده است، امام عصر، بعد از ندای آسمانی در ماه رمضان، ظهور، و در عاشورا، قیام علنی می نمایند: إِنَّ الْقَائِمَ يُنَادَى باسْمُهُ لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ يَقُومُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ يَوْمَ قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِي‏.[8] قائم در شب 23 ماه رمضان به نامش، ندا داده میشود و در روز عاشورا قیام می کنند. و در روایتی دیگر از امام رضا، نیز مضمون حدیث فوق، تکرار شده است.[9] و نیز از امام صادق در کتاب الغیبۀ نعمانی، مشابه آن روایت شده است: ... يَقُومُ الْقَائِمُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ.[10] ... قائم (حضرت مهدى علیه‌السلام) در روز عاشورا كه روز شهادت سید الشهدا علیه‌السلام است، قیام مى‏كنند. در کتاب الارشاد شیخ مفید از امام صادق، با تفصیل بیشتری، این موضوع، نقل شده است: ... یقُومُ فِی یوْمِ عَاشُورَاءَ وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی علیه‌السلام، لَكَأَنِّی بِهِ فِی‏ یوْمِ‏ السَّبْتِ‏ الْعَاشِرِ مِنَ‏ الْمُحَرَّمِ‏ قَائِماً بَینَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَام‏ ... .[11] ... قائم (حضرت مهدى علیه‌السلام) در روز عاشورا كه روز شهادت سید الشهدا علیه‌السلام است، قیام مى‏كنند. گویا در آن شنبه‏اى كه عاشورا در آن واقع شود، او را می بینم. درحالى‏كه بین ركن و مقام ایستاده است ... . و در کتاب الغیبۀ شیخ طوسی، مضمون حدیث فوق از امام باقر نیز روایت شده است.[12] و نیز در کتاب کمال الدین شیخ صدوق از امام صادق نیز روز عاشورا، روز قیام و خروج، معرفی شده است: يَخْرُجُ الْقَائِمُ يَوْمَ السَّبْتِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ الْيَوْمَ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْن‏.[13] قائم روز شنبه مصادف با روز عاشورا، روز شهادت امام حسین، خروج و قیام می کند. همچنین در کتاب التشریف بالمنن ابن طاووس به نقل از منابع اهل سنت، از امام علی، مضمون احادیث فوق، تاکید شده است: إِذَا نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَنَّ الْحَقَّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِي ... .[14]‏ هنگامیکه ندادهنده (جبرئیل) از آسمان، ندا سر داد که حق با محمد و آل محمد است، در این هنگام، حضرت مهدی ظهور میفرمایند ... . در روايتي از ابوبصير از امام جعفر صادق عليه السلام نیز نقل شده است: ... يَخْرُجُ الْقَائِمُ مِمَّا يَسْمَعُ وَ هِيَ صَيْحَةُ جَبْرَئِيل‏.[15] ... وقتي ندای آسمانی شنیده میشود، قائم، ظهور میفرمایند و آن، صداي جبرئيل امين است. دیدگاه فوق، مبتنی بر نظریات استاد علامه جلال الدین علی الصغیر، نظریه پرداز و کارشناس آینده پژوهی و مباحث مهدویت، می باشد که از کتاب بسیار ارزشمند علامات الظهور، بحث فقه فی الدلالۀ، اخذ شده است