#آیین_کشورداری #شرح_نامه ۵۳ ❣امیر المومنین عليه السلام در ادامه چند دستور درباره مسائل اقتصادى مى دهد و از احتکار شروع مى کند مى فرمايد: 💠از احتکار (به شدت) جلوگيرى کن، چرا که رسول خدا صلى الله عليه وآله از آن منع فرمود ✍احتکار به معناى گردآورى احتياجات مردم و ذخيره کردن و به انتظار گرانى نشستن و منافع کلان بردن است و احتکار طعام از روشن ترين مصداق هاى ظلم و بدرفتارى است 🔹در فقه اسلام و همه فقهاى اسلام آن را حرام شمرده اند و روايات بسيارى در اين زمينه وارد شده از جمله در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه وآله مى خوانيم: ⚜الْمُحْتَکِرُ مَلْعُون; محتکر رانده درگاه خداست. 💠در حديث ديگرى از امام امير المؤمنين در غررالحکم آمده است: 🔹محتکر بخيل ثروتى جمع مى کند براى وارثانى که هرگز از او راضى نخواهند شد و بر خدايى (در محشر) وارد مى شود که او را معذور نخواهد داشت» ✔️ همين قدر بايد دانست که احتکار از بدترين مفاسد اقتصادى است که اسلام از آن به شدت نهى کرده و همان گونه که در ادامه همين عهدنامه مى آيد براى محتکران مجازات قائل شده است. 🖋️ آتش به اختیاران 🖋️ http://eitaa.com/joinchat/2984968192Cb7a3b61c06

#کلام _امیر #آیین_کشورداری #شرح_نامه ۵۳ ❣امیر المومنین علیه السلام در این بخش از نامه به سراغ آسيب پذيرترين قشر جامعه مى رود و درباره آنها تأکيد زيادى دارد که در بخش هاى گذشته تا اين حد نبود. به همين دليل آن را با «الله الله» آغاز مى کند مى فرمايد: 💠سپس خدا را خدا را (در نظر داشته باش) درباره طبقه پايين اجتماع; همان ها که راه چاره اى (حتى براى معيشت ساده) ندارند. آن ها مستمندان و نيازمندان و تهى دستان و از کار افتادگان هستند. 🔹گروه اوّل; يعنى مساکين کسانى هستند که از شدت فقر گويى به زمين چسبيده اند و توان برخاستن ندارند 🔹گروه دوم; يعنى محتاجان، نيازمندانى که در حد مسکين نيستند; ولى از نظر زندگى و معيشت گرفتارند 🔹گروه سوم يعنى اهل بؤس به فقيرانى گفته مى شود که فقرشان از همه بيشتر است; 🔹 گروه چهارم «زَمْنَى» به کسانى گفته مى شود که بر اثر بيمارى از کار افتاده اند و به اين ترتيب امام تمام افرادى را که گرفتار فقر و تنگدستى هستند با توجّه به سلسله مراتب آنها مورد توجّه دقيق قرار داده است. 🖋️ آتش به اختیاران 🖋️ http://eitaa.com/joinchat/2984968192Cb7a3b61c06

#کلام_امیر #آیین_کشورداری #شرح_نامه ۵۳ ❣امام عليه السلام در اين بخش از عهدنامه به بيان صفات کارگزاران حکومت مى پردازد و مى فرمايد: 💠«سپس در امور مربوط به کارگزارنت دقت کن و آنها را با آزمون و امتحان و نه از روى «تمايلات شخصى» و «استبداد و خودرأيى» به کار گير زيرا اين دو کانونى از شعب ظلم و خيانت اند» ✍شک نيست که زمامداران بدون همکارى کارگزارانشان نمى توانند کارى انجام دهند. چنانچه اين کارگزاران افرادى صالح و سالم باشند، امور مملکت بر محور صحيح مى چرخد وگرنه در همه جا فساد و ظلم و جور آشکار مى گردد. 🔹امام در اينجا معيار انتخاب آنها را آزمايش و امتحان قرار داده و مالک اشتر را به شدت از اينکه معيار رابطه ها و نه ضابطه ها حاکم گردد و بدون مشورت آنها گزينش شوند برحذر مى دارد و تصريح مى کند که انتخاب بدون مشورت و يا با تمايلات شخصى مجموعه اى از شاخه هاى جور و خيانت را به وجود مى آورد. 🖋️ آتش به اختیاران 🖋️ http://eitaa.com/joinchat/2984968192Cb7a3b61c06