اسد الله کربلا عباس بنشین با وقار بر مرکب

قد کشیدی همین که روی اسب لشکر کوفیان کشید عقب

میشود روضه را تجسم کرد با کمی فکر روی این مطلب

تا تو بودی سفر به خیر گذشت ای نگهبانِ محمل زینب

تا تو بودی رباب اصغر داشت غرق بوسه سپیدیِ غب غب

تا تو بودی رقیه معجر داشت رویِ دوش تو خواب بود هرشب

تا تو بودی کسی اجازه نداشت بزند چوب خیزران بر لب💔

رفتی و بر غرورها برخورد دستِ نامحرمان و...معجر

دست ها از بدن جدا شده مشک آبُ داره میاره .. مشک آبُ به دندان گرفته...

جز لحظه ای که مشک به دندان گرفته بود در عمر خویش خنده‌ی دندان نما نکرد

دندان کند کمک گرۀ بسته باز شود دندان او این گرۀ بسته باز نکرد

هی با خودش میگه دست دادم ، ولی آبُ دارم برمیگردونم خیمه:) اما یه وقت یه نانجیبی مشکُ هدف گرفت ... دیگه رویِ برگشتنِ به خیمه نداره .. نوشتن چهارهزار نفر حافظ شریعه بودن .. هدف وقتی حرکت میکنه سخته بزننش ولی وقتی یه جا بایسته دیگه راحت میزنن 💔