eitaa logo
احکام حرم رضوی
3.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
33 ویدیو
29 فایل
ویژه مبلغین، ائمه جمعه و جماعت و طلاب علوم دینی ارتباط با ادمین @Ahkameharam
مشاهده در ایتا
دانلود
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم سوال: آیا اهل بهشت از زندگی ابدی و نعمتهای آن خسته نمی‌شوند؟ نكته‌اول: فطرت انسان بدنبال کمال نامحدود است و به اندك، قانع نمی‌شود. تنها خداست که تشنگی کمال‌جویی انسان را برطرف می‌کند و با او قلبش آرام می‌گیرد: «الا بذکر الله تطمئن القلوب». اما اگر بجای خدا به چیزهای فانی، محدود، متناهی و زودگذر دل ببندد و دنبال آنها باشد، مثلاً به اشتباه خانه و ماشین و چیزهای دیگر را معشوق خود قرار دهد تا چند وقت ممکن است او را به خود مشغول کند اما بعد از مدتی دلش از آن زده می‌شود و برایش تکراری و خسته‌كننده می‌‌شود. بنابراین عامل اصلی خستگی، كسالت و دلزدگی در دنیا، محدودیت و زودگذر بودن چیزهایی است كه به آنها دل می‌بندیم. اما اگر محبوب حقیقی‌مان را پیدا کنیم در همین دنیا نیز در کمال آرامش و لذت خواهیم بود. نكته‌دوم: در همین جهان نیز نعمت‌هایی وجود دارد كه هیچگاه انسان از آن سیر نمی‌‌شود؛ مثلاً اگر صدها سال عمر كنیم باز هم نوشیدن آب گوارا و اتنشاق هوای تازه برایمان لذت‌بخش است. حال، چه رسد به نعمت‌های بهشتی! نكته‌سوم: طبق برخی روایات، هر روز نعمت‌های بهشت حالت نو و جدیدی پیدا می‌کنند. مثلاً امام صادق(ع) می‌فرمایند: «خداوند هر صبحگاه بهشت ویژه‌ای را مى‌گشاید و مى‌گوید: بوى خوشت را افزون کن و نسیمت را بیفزا». همچنین در روایت دیگری آمده است: «در هر روز جمعه نعمتهاى بهشت هفتاد برابر می‌شود». و یا امام باقر(ع) می‌فرماید: ««براى اهل بهشت سفره‌هایى مى‌گسترانند که طعامهایى دارد که از آن لذیذتر و خشبوتر نیست؛ سپس سفره دیگرى براى آنها مى‌گسترانند». و نكته‌چهارم: بزرگ‌ترین نعمت و لذت بهشت، لقاء‌الله است. در همین دنیا نیز ما هیچ‌گاه از دیدن محبوبمان خسته نمی‌شویم و دوست داریم که هر لحظه پیش معشوق خود باشیم چه برسد به دیدار خدا و زیارت انبیا و ائمه در بهشت! خداوند ما را جزء بهشتیان قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
یکشنبه 13/5/1398 موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت صادق علیه السلام در روایتی می فرمایند شخصی خدمت پیامبراکرم ‌صلی ‌الله‌ علیه‌ و‌آله آمد و عرض کرد : یا رسول الله گناهانم زیاد شده و اعمالم سست و اندک گشته است، حضرتش فرمودند: أکثِر ِ‌السُّجودَ فإنّه یَحُطُّ الذُّنوبَ کما تَحُطُّ الرِّیحُ وَرَقَ الشَّجَرِ‌. زیاد سجده کن زیرا، همچنان که باد برگ درختان را می ریزد، سجده نیز گناهان را از بین می‌برد‌. (أمالی صدوق، النص ص: 499 ) دو نکته کوتاه درباره سجده: 1. سجده بر زمین مانند خاک و سنگ و آنچه از زمین می روید (اما خوراکی و پوشاک نیست مانند چوپ و برگ درخت باشد.) صحیح است. سوالی که در همین قسمت پرسیده می شود این است که آیا سجده بر کاغذ هم صحیح است در جواب عرض می شود اگر انسان تشخیص دهد که کاغذ مورد نظر را از چیزی که سجده بر آن صحیح است ساخته اند (مانند چوب و کاه) به نظر همه مراجع صحیح است اما اگر از پنبه یا حریر یا ابریشم و مانند اینها که در حالت عادی سجده بر آنها صحیح نیست، ساخته شده باشد یا نسبت به مواد ساختش شک وجود دارد، به نظر تعدادی از مراجع از جمله مقام معظم رهبری، صحیح نیست. (جهت اطلاع: آیت الله مکارم: سجده بر کاغذ مطلقا صحیح است. آیت الله سیستانی: اگر از پنبه یا کتان ساخته شده باشد باز هم سجده صحیح است ولی اگر از حریر و ابریشم و مانند اینها باشد، باطل است.) (رساله مراجع م 1082) 2. نکته ای مهم که در سجده باید رعایت شود و خیلی اوقات نزد برخی افراد مورد غفلت واقع می شود این است که در نماز واجب و مستحب، برای صحیح بودن سجده واجب و لازم است بعد از سجده اول انسان بنشیند و بعد از اینکه بدن لحظه ای آرام گرفت، سجده دوم را انجام دهد. (رساله مراجع م 1056) خداوند توفیق بندگی خالصانه اش را به یکایکمان عنایت کند به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- یکی از پرسشهای مهم که برای هر کسی مطرح می‌شود، این است كه خداوند چرا ما را آفریده؟ و از این آفرینش چه هدفی داشته است؟ معمولاً این سؤال را می‌توان از دو جنبه بررسی کرد و دو معنا دارد: یکی اینکه هدف خدا از آفرینش ما چه بوده و برای او چه فایده‌ای داشته و دیگر اینکه خدا برای ما چه هدفی قرار داده و ما را آفریده تا ما به چه چیزی برسیم؟ دو نكته در پاسخ به سؤال نخست عرض می‌شود: اول: خدای متعال، غنی بالذات و كامل مطلق است و هیچ کمبود و نقصی ندارد تا با انجام كاری، آن نقص و نیاز را برطرف کند و سودی ببرد. قرآن می‌فرماید: «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ: اى مردم، همه شما به خدا نیازمندید. و تنها اوست که بىنیاز و ستوده است(فاطر/15). دوم: اساساً خلق كردن، بخاطر همین بی‌نیازی و کامل بودن خداست، نه نیاز و نقصش. خدایی که هم علم آفریدن را دارد هم قدرت آن و هم رحمت و فیض بی‌کران، اگر نمی‌آفرید، جای سؤال بود، نه حالا که آفریده. به عنوان تشبیه، اگر یك دانشمندی كلاس درسی تشكیل داد، جای سوال ندارد، بلكه اگر چنین نكند، جای تعجب و سوال دارد كه چرا دیگران را از علم خود محروم كرده؟! و اما سوال دوم كه خدا ما را آفریده تا به چه هدفی برسیم، قرآن کریم چندین هدف را برای آفرینش ما انسانها بیان کرده؛ از جمله: «عبادت»(ذاریات/56)، «معرفت»(طلاق/12) و «رحمت»(هود/119). اما به نظر می‌رسد هدف نهایی همان رسیدن به رحمت الهی است. یعنی هدف اصلی این است که هم در بعد نظری و فکری، موحد باشیم و بدانیم چرخ عالم فقط به دست یگانه خدای دانا و توانا می‌چرخد(یعنی همان معرفت) و هم در بعد عملی به نقطه‌ای برسیم که تنها او را پرستش کنیم(یعنی همان عبادت) و آنگاه با این دو بال عقیده و عمل توحیدی، به رحمت بی‌کران الهی نایل شویم. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. از حضرت رضا علیه السلام روایت شده که فرمودند : إنَّ ٱلْخُمْسَ‌عَوْنُنَا عَلَی دِینِنَا‌...‌فَلَا تَزْوَوْهُ عَنَّا وَ لَا تُحَرِّمُوا أنْفُسَکُمْ دُعَائَنَا. پرداخت خمس کمکی در (تبلیغ) دینمان است پس از آن دریغ نکنید و خودتان را از‌دعای ما محروم نسازید. (الکافی، ج1 ،‌548) یکی از سوالاتی که نسبت به خمس پرسیده می شود این است که خمس را در چه موردی می شود مصرف کرد؟ و آیا خمس را خودمان می توانیم به فقیر بدهیم یا خیر؟ در جواب این سوال به دو نکته توجه شود: 1. خمس به دو بخش تقسیم می‌شود: یک قسمت آن سهم سادات است و باید به سیّد فقیر، یا سیّد یتیم، یا به سیّدی كه در سفر درمانده شده، پرداخت شود و نصف دیگر خمس، سهم امام(علیه‌السلام) است كه در این زمان، باید به مرجع تقلید یا نماینده مرجع تقلید بدهند یا به مصرفی كه او اجازه می‌دهد برسانند. 2. به نظر اکثر مراجع پرداخت خمس چه سهم سادات و چه سهم امام زمان علیه السلام باید به مرجع تقلید یا به نماینده ایشان پرداخت شود یا برای مصرفش اجازه گرفته شود البته به نظر برخی مراجع مثل آیت الله سیستانی افراد سهم سادات را خودشان می توانند به سید فقیر شرعی برسانند. (مشهور: به فتوا یا احتیاط. صافی: بنابر احتیاط، اذن مجتهد لازم است ولی از طرف حقیر به طور عام پرداخت سهم سادات به آنهایی که محتاج اند، مجاز است.) (رساله مراجع م 1834 ؛ اجوبه س 1005 ؛ جامع الاحکام ج1 س766) خداوند توفیق انجام وظایف دینی را به همه عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(ع) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مىشمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمىكند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام روایت است که می‌فرمایند: ...ثَلاثٌ مِنْ عَمَلِ الاْبْرارِ: إقامَةُ الْفَرائِض وَ اجْتِنابُ الْمَحارِم و احْتِراسٌ مِنَ الْغَفْلَةِ فِی الدّین‌... . سه چیز از کارهای نیکان است: انجام واجبات الهی، ترک و دوری از گناهان، مواظبت و رعایت مسائل و احکام دین. (بحارالانوار(ط-بیروت ) ج75 ص81) چند نکته کوتاه درباره احکام تیمم: 1. تیمم بر دو نوع است گاهی اوقات بجای وضو گرفتن تیمم واجب می شود که به آن تیمم بدل از وضو گفته می شود و گاهی اوقات بجای غسل کردن، تیمم انجام می گیرد که به آن تیمم بدل از غسل گفته می شود. البته کیفیت تیمم بدل از غسل و وضو یکسان است و فقط در نیت تفاوت دارند. (رساله مراجع م 701) 2. اگر فردی بخواهد برای نماز وضو بگیرد یا در جایی که وظیفه اش غسل کردن است، غسل کند، تمام نماز یا بخشی از نماز در خارج وقت واقع می شود باید تیمم کند اما بسیاری از مردم در چنین شرایطی هم، وضو یا غسل می گیرند که صحیح نیست. و اگر کسی عمدا نماز را به تاخیر بیندازد که وقت برای وضو و غسل نداشته باشد، معصیت کرده است ولی نماز او با تیمم صحیح است. (رساله مراجع م 678و 679) 3. در تیمم علاوه بر کشیدن کف دست بر پیشانی و پشت دستها، کشیدن کف دست بر دو طرف پیشانی که به آن جبینین گفته می شود، واجب است. (رساله مراجع م 700) 4. کسی که با مجوز شرعی بدل از غسل جنابت، تیمم کند، بعد از تیمم ،لازم نیست برای نماز وضو بگیرد. (رساله مراجع م 723) خداوند متعال ما را آشنا به دستورات دین بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد محمد
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- قرآن كریم می‌فرماید: خداوند هر کس را بخواهد هدایت می‌کند و هر کس را بخواهد گمراه می‌کند. سوال این است كه اگر هدایت و ضلالت به دست خداست پس ما چه نقشی داریم؟ اولاً طبق آیات دیگر، خداوند هیچ كسی را بدون دلیل گمراه نمی‌کند، بلكه این خود افراد هستند كه زمینه گمراهی خود را فراهم می‌كنند؛ مانند ظالمان، کافران و مسرفان. نكته دوم: هدایت الهی دارای دو معنا و دو مرحله است: هدایت ابتدایی كه شامل همه انسانها می‌شود و به این معناست كه پروردگار، امکانات لازم برای رسیدن به سعادت را در اختیار همه قرار داده است؛ هم فطرت و عقل و وجدان را در همه انسانها قرار داده و هم انبیا و اولیا و قرآن را برای هدایت آنها فرستاده است. در این مرحله، گمراهی و ضلالت معنا ندارد. مرحله و معنای بعدی هدایت این است كه خداوند انسان را به گونه‌ای آفریده و سنتها و قوانینی در عالم و در وجود انسان قرار داده، كه هم می‌تواند راه حق را انتخاب كند و هم راه باطل را؛ حال اگر مسیر حق را در پیش گرفت، دائماً بر ایمان و هدایش افزوده می‌شود و اگر راه باطل را انتخاب كرد، پیوسته از رحمت و هدایت دور خواهد شد. معنای ضلالت الهی نیز همین است. مانند كسی كه در یك امتحان رد می‌شود. این خود اوست كه نتوانسته قبول شود اما می‌گویند معلم او را انداخت و قبول نكرد، زیرا معلم بوده كه شرایط و قوانین امتحان را ایجاد كرده. در اینجا هم خود شخص است كه مسیر باطل را انتخاب كرده، اما قوانین وجود او و سنتهای عالم را خدا اینطور قرار داده كه اگر او خودش خواست بتواند این راه را انتخاب كند و چیزی مانعش نشود. بنابراین، یک جهت گمراه شدن مربوط می‌شود به اختیار خود شخص و جهت دیگرش مربوط می‌شود به شرایط و مقرارتی كه خداوند وضع كرده. نکته پایانی اینکه، در درگاه خداوند، راه همیشه برای تغییر مسیر و دوباره امتحان دادن باز است؛ مانند حر كه در نهایت، به هدایت الهی رسید. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. از حضرت صادق علیه السلام روایت است که می‌فرمایند: أَیُّمَا عَبْدٍ أَقَالَ مُسْلِماً فِی بَیْعٍ أَقَالَهُ اللَّهُ تَعَالَى عَثْرَتَهُ یَوْمَ الْقِیَامَة. هر بنده ای که پشیمانی مسلمانی را در خرید و فروش بپذیرد خداوند روز قیامت پشیمانی او را از گناهانش می‌پذیرد. (الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج5 ؛ ص153) دو نکته کوتاه درباره احکام خرید و فروش: 1. در برخی موارد خریدار یا فروشنده یا هر دو مجاز هستند خرید و فروش صورت گرفته را شرعا بر هم بزنند که این موارد شرعا مشخص است مثل اینکه کسی بعد از خرید متوجه شود کالا را به مقدار قابل توجه گران خریده یا بعد از خرید متوجه شود که کالا معیوب بوده است. 2. اگر خریدار یا فروشنده شرعا حق بهم زدن معامله را نداشته باشند در صورتی که یک طرف تقاضای بهم زدن معامله را داشت، مستحب است طرف دیگر بپذیرد و معامله را فسخ کند که به این کار اصطلاحا اقاله گفته می شود مثل اینکه کسی لباسی را به قیمت مناسب و بدون هیچ عیبی و هیچ شرطی خریده است ولی هنگامی که منزل می برد خانواده رنگش را پسند نمی کند و فرد از خریدش پیشمان می شود در این صورت فروشنده می تواند لباس را پس نگیرد ولی مستحب است که پس بگیرد البته اگر بخواهند طرفین با رضایت همدیگر معامله را بهم بزنند باید با همان مبلغ و کالایی که صورت گرفته، انجام گیرد؛ و اینکه فروشنده مبلغی را از مبلغ خرید کم کند و بخواهد پس بگیرد شرعا صحیح نیست. (منهاج الصالحین، القول فی الاقاله م304، رساله مراجع مساله2051 ؛ تحریر الوسیله، القول فی الاقاله م1؛ خویی، منهاج ج3 م307) خداوند متعال توفیق فراگیری دستورات دین و عمل به آنها را به همه مومنین عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و ال محمد.
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- امام علی ( علیه السلام ) درباره فواید دنیوی دنیا می فرماید: ادْفَعُوا أَمْوَاجَ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ بِالدُّعَاءِ قَبْلَ وُرُودِ الْبَلَاءِ:امواج بلا را قبل از ورود آن با دعا دفع کنید (نهج البلاغه؛ حکمت 146) برخی از آثار دنیوی آن به شرح زیر است: 1. دفع بلاها: یکی از خصوصیات عالم دنیا، وجود بلاها و مصیبت‌های مختلفی است که گریبان‌گیر موجودات آن می‌شود. یکی از راه‌های دفع این بلاها، دعا کردن است. لذا امام صادق ( علیه السلام ) می‌فرماید: «هر کس که از بلایی ترسید، و سپس دعا کرد، خدا آن بلا را از او دور می‌کند( فلاح السائل ، ص 29) 2. زیاد شدن روزی: یکی دیگر از آثار دعا، زیاد شدن روزی است. پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) در این باره می‌فرماید: «دعا، روزی را فراوان می‌کند ( فلاح السائل ، ص 28) 3. نجات از دشمن: در روایات مختلف آمده است؛ دعا مانند سلاحی بُرّنده و شمشیری کُشنده، انسان را از شرّ دشمن نگه داشته و او را از آسیب او نجات می‌دهد؛ مثلا پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمودند: «آیا شما را راهنمایى ننمایم به جنگ افزارى که شما را از دشمنانتان نجات داده و روزی‌هایتان را افزون گرداند؟» گفتند: بله. فرمود: «شب و روز پروردگارتان را بخوانید؛ زیرا به‌راستى که دعا، سلاح مؤمنان است ( فلاح السائل ، ص 28) 4. شفای دردها و بیماری‌ها: امام صادق ( علیه السلام ) فرمود: «بر شما باد به دعا؛ زیرا آن درمان هر دردى است»( ترجمه کافی، ، ج 2، ص 470) خداوند دعاهای ما را برآورده به خیر کند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است که روزی حضرت کاظم علیه السلام در مقابل کعبه ایستاد و خطاب به کعبه فرمودند: مَا أَعْظَمَ حَقَّکِ یَا کَعْبَةُ وَ اللَّهِ إِنَّ حَقَّ الْمُؤْمِنِ لَأَعْظَمُ مِنْ حَقِّکِ. ای کعبه چه قدر حق تو والاست! اما قسم به خدا حق مؤمن از حق تو بالاتر است. (مستدرک الوسائل ج9 ص: 343) چند نکته کوتاه درباره توهین به دیگران: 1. توهین و اهانت به مؤمن و تحقیر او حرام و گناه کبیره است. 2. یکی از مصادیق توهین و اهانت القاب زشتی است که به فردی نسبت داده می شود یا ناسزا گفتن به دیگری است و در گناه بودن این عمل فرقی ندارد به صورت شوخی باشد یا جدی، به زبان گفته شود یا نوشته شود یا از طریق پیامک یا فضای مجازی منتقل شود. 3. نقل کردن لطیفه هایی که در آن به قومیت ها یا به مردم بعضی از شهرها توهین می شود و باعث دامن زدن به مسائل قومیتی که یکی از اهداف استعمار است می گردد، حرام می باشد.(آیت الله مکارم سایت استفتائات استهزا و سخره) 4. اگر کسی به انسان یا فرد مورد علاقه او توهین کند و یا فحاشی کند نمی‌شود گناه او را با گناه و فحاشی جواب داد. (رساله آموزشی ج2 ص62 ، رساله جامع م2277 و2279 ، سایت مکارم استفتائات اهانت، رساله آقای مظاهری م1614 خداوند متعال به همه ما توفیق ترک گناه و معصیت عنایت فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- خداوند در قرآن در اهمیت دعا می فرماید: قُلْ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ: بگو: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمى‌کند.(آیه 77 فرقان) دعا در اسلام اهمیت زیادی دارد که برخی نقل میشود: 1. محبوبترین کارها: امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: محبوبترین کارها به سوى خدا در همه روى زمین دعاست» (مکارم الأخلاق 2 / 9 / 1985.) 2. مغز عبادت: الدعا مخ العباده؛ دعا مغز عبادت است (بحار، ج 93، ص 300) 3. درمان هر دردی: بر تو باد به دعا، زیرا دعا درمان از هر دردى است(کافی، ج2، ص470) 4. برگرداندن قضای حتمی توسط دعا: قضای الهی را چیزی جز دعا برنمی گرداند.( بحار، ج 90، ص 296) 5. سلاح مومن: پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود: الدعاء سلاح المومن؛ دعا، اسلحه مؤمن است.( کافی، ج 2، ص 864) 6. افزایش روزی و دفع بلا: امام صادق ( علیه السلام ) فرمودند: دعای مؤمن در حق برادر دینی غایب خود مستجاب می‌شود و باعث زیاد شدن روزی و دفع ناگواری‌ها خواهد بود.( وسائل، ج ٤، ص ١١٤٧) خداوند دعاهای ما را برآورده به خیر کند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. در روایت است از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که فرمودند: مَن أَعانَ مُؤمناً مسافراً فرَّجَ اللهُ عَنهُ ثَلاثاً و سَبعینَ کُربَةَ. کسی که مسافر مؤمنی را یاری کند خداوند متعال هفتاد و سه گرفتاری او را رفع می‌کند. (وسائل الشیعة، ج11، ص: 429) چند نکته درباره نماز مسافر: 1. مسافری‌که نمازش شکسته است اگر تصمیم قطعی داشته باشد که حداقل 10روز کامل در شهر یا روستای محل اقامت بماند باید نمازش را کامل بخواند. لذا اگر فردی که می‌داند ده روز نمی ماند یا تردید و شک دارد نمازش شکسته است. 2. آنچه در قصد ده روز مهم است کیفیت محاسبه دقیق قصد ده روز است بنابر این اگر کسی بعد اذان صبح و در بین روز وارد شهر یا روستای محل اقامت شود(به فتوی اکثر مراجع عظام تقلید) چنانچه بتواند حداقل ده شبانه روز کامل یعنی 240 ساعت در آنجا بماند می‌تواند قصد ده روز کند مثلا اگر کسی ساعت 10 صبح وارد مشهد شود در صورتی که بتواند حداقل تا ساعت 10 روز یازدهم در مشهد بماند می تواند قصد ده روز کند. اما به نظر اکثر مراجع اگر کسی شب تا قبل از اذان صبح(مخالف: امام خامنه ای: قبل از طلوع آفتاب) وارد شهر یا روستای محل اقامت شود همین که بتواند حداقل تا غروب روز دهم آنجا بماند قصد ده روز صحیح است مثلا اگر کسی ساعت 12 شب وارد شهر مشهد شده همین که قصد ماندن تا غروب روز دهم داشته باشد کافی است هر چند که کمتر از دویست و چهل ساعت می شود. خداوند متعال سفر مسافرین اسلام خاصه زائرین حضرت رضا علیه السلام را بی‌‌خطر فرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.