هدیه به روح مطهر حاج قاسم صلواتی هدیه کنید .

✂️ برشی از یک کتاب اعتقاد رُبایی باید وظیفهٔ برنامه ریزی اقتصادی ، به صورت کامل به کارشناسانی پرهیزگار و هوشمندانی مدبر ، و کارگزارانی زاهد سپرده شود ، که نسبت به ضعفای اجتماع و زندگی آنان حساسیت داشته باشند ، و امیال و هواها آنان را از انجام وظیفهٔ درست خویش منحرف نساخته باشد ، و فزون طلبیهای مادی وسیله گمراهی ایشان نشود و هیچگونه وابستگی با متکاثران و زندگی و احزاب و روزنامه ها و سازمانهای آنان نداشته باشند وگرنه ، اگر جامعه هایی پدید آیند ، سراسر تفاوتهای کمرشکن ، و تبعیضهای انسان خردکن ، و داشتن و نداشتن های سقوط آور ، و ایجاد تورمهای فقر گستر ، و قضاوتهای حقوق بربادّه و توهین آمیز نسبت به کلیت اجتماع و خوردن و بردن های کذائی ، و برنامه ریزیهای محروم فراموش کن و مستضعف ساز ، و خوشگذرانیهای نورچشمان و نزدیکان و پُست داران ( در هر لباس) در خانه ها و ویلاهای آنچنانی ، با استفاده از فرصتها و رُخصتها و سُفره ها و سَفرها و معاملات داخلی و خارجی ، و اهرم‌های قدرت و تحزّب و ... آیا چگونه می توان اینگونه جامعه ها را « قرآنی» و «اسلامی» نامید و «علوی» و «جعفری» شمرد ؟! و این نامهای بلند و مقدس را ضایع کرد ؟ و اعتقادات مردم ، بویژه نسلهای جوان را در این آشفته بازار اعتقاد رُبایی و استعمارگرایی بر باد داد ؟! 📚 الحیاة ، محمد رضا حکیمی ، جلد ۶ ، ص ۳۱۹ 🔰 کانال برشب از یک کتاب: http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب #علی_گفتن_منهای_علی_بودن #روز_مرد علی علی گفتن ، غیر از علی وار زندگی کردن و رضای خاطر علی را با اجرای #عدالت بدست آوردن و #حاکمیت_اسلامی داشتن است . باید ، اگر نام علی در کار است ، عدالتی را که #مُرده و هفت کفن پوسانده است ، و وضع #اقتصادِ معیشتی ملت بویژه طبقات فرودست را بسیار ظالمانه تر و فاسد تر و طبقاتی تر و تکاثری تر و محروم کش تر کرده است ، از نو زنده کرد ؛ اما چگونه و با کی ، و با کدام کسانی امین ، دیندار ، خداترس و معتقد به آخرت و سئوال و جواب ، قاطع و مرد ؟ آیا با برخی امتحان داده های #برده_دنیا و مال و رسوای هوس و شهوت و غضب ، در هر لباس ، می توان دم از (امیرالمومنین ع) و #رفتار_علوی زد ؟ 📚 مرام جاودانه ، محمد رضا حکیمی ، ص ۴۰ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

علی گفتن ، منهای علی بودن ارزشی ندارد ...

✂️ برشی از یک کتاب انسان دینی کیست ؟ می توانیم بگوییم که انسان دینی یک نحوه تحقق انسان در برابر سایر انحاء تحقق وجود آدمی است ... انسان دینی انسانی نیست که به دینی از ادیان تاریخی باور دارد یا ذهن خویش را مملو از مفاهیم و مقولاتی کرده است که به نحوی با دین دینداران ارتباط دارد . دینِ انسان دینی ، یک «نسبت» است . اما این نسبت نه یک ارتباط تئوریک میان فرد و پاره ای از مفاهیم ، مقولات ، باورها ، گزاره ها و احکام عملی ، بلکه ارتباطی وجودی میان انسان و حقیقتی است که تحت هیچ مفهوم و مقوله ای نمی گنجد . این رابطۀ وجودی تنها زمانی تحقق می پذیرد که وجود فرد به نحوی خاص تحقق یافته باشد و این نحوه از تحقق وجود آدمی در صمیم «آزادی» و «خودآگاهی» فرد صورت می پذیرد . یعنی فرد آزادانه این رابطه را بر می گزیند ، چرا که بدون این «انتخاب آزادانه» اساساً این رابطۀ وجودی میان فرد و آن حقیقت متعالی و مقدس تحقق نمی یابد . 📚 پرسش از امکان امر دینی در جهان معاصر ، بیژن عبدالکریمی ، ص ۲۸۱ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب انسان انسان ، کسی نیست که عقل دارد ؛ کسی نیست که ثروت دارد ؛ کسی نیست که علم دارد ؛ بلکه کسی است که به این همه جهت می دهد و اینها را در مسیر حق به جریان می اندازد . 📚 عوامل رشد، رکود، انحطاط ، علی صفایی حائری ، ص ۱۶ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب غار حرا بسته نیست لوتر می گفت هر کس متن مقدس را به درستی بخواند ، تو گویی روح القدس بر قلبش نازل شده است . اقبال لاهوری نیز می گفت : « غار حرا بسته نیست » به هر تقدیر ، همه سخن در این است ، اگر کسی دریافت و تجربه ای حقیقی از کلمة الله نداشته باشد ، هیچ متنی برایش مقدس نیست و آن کس که در وجودش تجربه ای از کلمة الله داشته باشد ، ندای الهی ( به زبان هایدگر، ندای هستی ) را در همه چیز و همه کس ، خواهد شنید . حاج ملاهادی سبزواری به درستی می گفت : موسی ای نیست که دعوی اناالحق شنود ؛ ورنه این زمزمه اندر شجری نیست که نیست 📚 غروب زیست جهان ایرانی ، بیژن عبدالکریمی ، ص ۳۹۳ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب تمام سخن بنده این است که باور داشتن به برخی اعتقادات و باورهای تاریخی ، دین نیست ‌. ما باید میان «دین» و « تئولوژی» تمیز و تفکیک قائل شویم . مرادم از تئولوژی ، مجموعه ای از باورها و اعتقادات تاریخی ، جغرافیایی ، قومی ، نژادی ، قبیله ای ، فرهنگی و غیره است که به شکل یک سیستم نظری در می آید ؛ اما دین عبارت است از یک رابطه و نسبت وجودی با حقیقتی استعلایی و قدسی ‌. فرضاً در مدارس یا دانشگاه های ما ذهن بچه ها را مملو از برخی دانسته ها ، محفوظات ، باورها و اعتقادات می کنند ؛ فرضاً نبوت این است ، آخرت آن است ، امام اول این فرد است ، غیبت صغری چنین است و غیبت کبری چنان و ... بسیاری از ما ممکن است از درس دینی یا معارف اسلامی نمره ای عالی گرفته باشیم ، یعنی مطالب را به خوبی حفظ کرده باشیم ، اما این امر اصلا به این معنا نیست که ما مومن یا دیندار هستیم . برعکس ، یک کشاورز و روستایی ساده ممکن است اطلاعات به اصطلاح دینی و تئولوژیک زیادی نداشته باشد ؛ حتی حمد و سوره نمازش را نیز غلط بخواند و احکام عملی و فقهی اش را نیز خوب بلد نباشد ، اما زیستش مومنانه باشد ؛ یعنی در رفتارش کرامت و بزرگواری آشکار باشد و شما در کنار او احساس امنیت و آرامش کنید و بوی خدا ، یعنی بی کرانگی ، نامتناهیت ، ابدیت و عشق سرشار انسانی و آمادگی برای ایثار و فدارکاری را در رفتارش متجلی ببینید . کی یرکه گور می گفت ، مهم نیست به چه چیز اعتقاد دارید ، مهم این است که چگونه اعتقاد دارید . 📚 غروب زیست جهان ایرانی ، بیژن عبدالکریمی ، ص ۴۲۰ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب با ظهور مدرنیته ، مقوله فرهنگ علی الاصول به خطر افتاده است. این سخن به این معنا نیست که بخشی از فرهنگ به خطر افتاده یا مورد بی توجهی قرار گرفته است ، بلکه حاق سخن در این است : با ظهور مدرنیته ، فرهنگ اصیل به معنای تلاش برای رشد و تعالی انسانی ، به امری حاشیه ای و تزیینی تبدیل شده است . همین امر ، یعنی فقدان یک جهت گیری برای رشد و تعالی انسانی ، فرهنگ مدرن و به نحو مشخص ، فرهنگ لیبرالی را از درون تُهی و بی درون مایه ساخته است . در فرهنگ مدرن به دلیل مبانی وجود شناختی و انسان شناختی خاص آن هیچ گونه دعوتی برای عبور از خویشتن و صیرورت به سوی یک « من برتر و آرمانی» دیده نمی شود و واقعیت فرد ، همان گونه که هست به رسمیت شناخته می شود ؛ لذا انسان مدرن با انقطاع از فرهنگ ، سنت و میراث گذشتگان ، فرهنگ تازه ای را جانشین فرهنگ اصیل گذشتگان نمی کند ، بلکه ذات فرهنگ را به مهمیز پرسش و نقد می کشد . فرهنگ مدرن مبتنی بر درک خاصی از عقلانیت ، یعنی مبتنی بر عقلانیت ابزاری است . بر اساس چنین عقلانیتی ، جهان به منزله منبعی برای بهره برداری است . انسانی که نقطه عروجش صرف بهره برداری از جهان و نه هیچ حقیقت و ارزش دیگری است ، انسانی تهی و بی درون مایه است . 📚 غروب زیست جهان ایرانی ، بیژن عبدالکریمی ، ص 507 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب در میان اقشار وسیعی از جامعه جایگاه اسلام تضعیف گشته است . موج های گوناگون نهضت‌های اصلاح مذهبی آخرین مقاومت ها را در برابر عالم مدرن صورت داده اند ، لیکن دولت شان مستعجل بوده است . اگر در دهه های گذشته این جنبش ها چند صباحی بر روند اجتماعی و فرهنگی تأثیرگذار بوده اند ، امروز هیچ قلب و اندیشه ای را گرم نمی کنند . همه چیز رنگ و بوی این جهانی می دهد . موضع ما امروز نسبت به طبیعت و جهان روشن و واضح نیست ، چون خودمان هم نمی دانیم با محیط این جهانی خود چه می خواهیم بکنیم . هنوز نظام باورهای دقیق خود را در رابطه با عالم مدرن به وجود نیاورده ایم . جامعه ما در یک مرحله گذار جدی تاریخی است . چه بخواهیم ، چه نخواهیم ، پارادایم فرهنگی و تاریخی سنت تفکر ما در حال تغییر و حتی فروپاشی است . مفروضات پیشین به چالش خوانده شده اند ، نظام های وجود شناختی ما در هم شکسته اند ، ارزش هایمان متزلزل شده ، برج و باروهای ستبر اعتقادات مان فرو پاشیده اند . در یک کلمه عالَمیت عالَم ما و سنت نظری و فکری ما به پایان رسیده است . ما تغییر کرده و می کنیم و این تغییر در میان طوفانی از درهم شکستگی ها ، فروپاشی ها ، بی ریشه شدن ها و بی معنایی ها و در بستری از ناخودآگاهی و یأس صورت می پذیرد . 📚 ما و جهان نیچه ای ، بیژن عبدالکریمی ، ص ۸۶ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✂️ برشی از یک کتاب به دلیل شکاف مضاعفِ معرفتی ، تاریخی و تمدنی میان عاَلم سنت و عالَم مدرن است که امروزه در جامعه ما شکاف و گسست مهم و عمیق دیگری شکل گرفته است و آن عبارت است از شکاف و گسست میان روحانیت و قشر عظیمی از جامعه ، که آگاهانه یا ناآگاهانه و با شدت و حدت های گوناگون تحت تأثیر عالم و هویت مدرن قرار گرفته اند . در دوره کنونی که ما در آن بسر می بریم ، قشر وسیعی از جامعه ، به خصوص در میان جوانان ، بر این باورند که روحانیت ما و باورهای سنتی آن دیگر نمی توانند پاسخگوی مسائل ، بحران ها و نیازهای آنان در دوران جدید باشند . به همین دلیل ، آنان از روحانیت روی گردانیده اند . روحانیت ما باید نسبت به این شکاف هوشیار باشد و نمی تواند آن را نادیده گرفته یا به توجیه آن بپردازد . عدم درک و بی تفاوتی نسبت به این شکاف ، که امری معرفتی ، تاریخی و تمدنی است و تقلیل آن به پاره ای شکاف ها و اختلافات سیاسی نهایتاً به ضعف بنیادین و زوال جایگاه روحانیت خواهد انجامید . درک ماهیت جهان معاصر و فهم تفاوت های بنیادین آن با عالم سنت و زندگی پیشینیان و تلاش برای ایجاد ارتباط نظری و معرفتی با جهان و عالم کنونی به منظور پر کردن شکاف های تاریخی و تمدنی میان ما و جهان معاصر از جمله امور خطیری است که آگاهان و متفکران جامعه ، اعم از روحانی یا غیر روحانی باید در راستای آن بکوشند . 📚 ما و جهان نیچه ای ، بیژن عبدالکریمی ، ص ۸۷ 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed