#تباھ🐾 رل مذهبی فقط اونجا که صبح ها زنگ میزنه برای نماز صبح بیدارت کنه..😑😂🚶🏻‍♀ #به‌کجاچنین‌شتابان‌حزب‌اللهی‌قلابی؟😏 ✅ @AHMADMASHLAB1995

🔹الهام علی‌اف گفته منو #عصبی نکنید وگرنه سر همتون و له میکنم!😤😡 کل ارتش ترکیه و ج.ج باکو رو جمع کنی یه جا، موهای صورت #بسیجیای تبریز نمیشن... حالا اینا میخوان با تکاورای سپاه و ارتش #ایران بجنگن؟ خوب بود خندیدیم..😂💔 ✅ @AHMADMASHLAB1995

••|💔🍂|•• #تلنگر 🌱 دیدی وقتی یه آشنای قدیمی رو میبینی چطور باهاش گرم میگیری؟😃 هی میگی دلم برات تنگ شده! ولی... یه آقایی هست...💔 هیچکس بهش نمیگه دلم برات تنگ شده! حواسمون به امام زمانمون باشه✋🏻 نکنه بین شلوغی های زندگی فراموششون کنیم...🥀 #اللهم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج|• ➣ @AHMADMASHLAB1995

‌‹ツ🌸› چہ گویمت ڪہ تو خود با خبر ز حال منے...💔 چو جان، ‌نهان شده در روح پر ملال منے :)🍃 #شهید_احمد_مشلب💛🌿 #هر_روز_با_یک_عکس ✅ @AHMADMASHLAB1995

«ڪُدهِدیـہ‌دوشَنبـھ‌سورۍ...!🎈🎁» ‹ستـٰارھ𝟏𝟎𝟎ستـٰارھ𝟔𝟒مربـع› #هَمـراھِ‌اول...!🚎

ترجمھ فیلم🌸⇩ ࢪفیقش‌میگه‌ڪی‌شهیدمیشی؟ میگه کمتر از یک ماه . ۱۶م ماه🙂🍃 وریش سبیل گرو میزاره ومیگه من رو روی دوشتون می برید🙂 ۱۶ماه به خاڪ سپرده میشھ😔🕊 #لبنانیات 🌱 #بنت‌الزهرا ❣ ڪانال‌رسمی‌شهیداحمدمشلب"! @AHMADMASHLAB1995

🌸🍃 شاعرشده‌ام‌ باغزل‌ناب‌نگاهش لاحول‌ولاقوةالا... بہ‌نگاهش ❤️ #ارسالی‌آقای‌شاکری‌ازلبنان🌸 پ.ن:مزاࢪشھیداحمدمشلب‌روز‌یکشنبه @AHMADMASHLAB1995

ࢪفقا ایشون شهیدمحمدتامرهستند که دوروز پیش به خاک سپرده شدن که به تاریخ لبنان میشه۱۶اکتبر و امروز ۱۸اکتبرهستش🙂🌱

#ولایت‌مدارۍ_بہ‌_سبڪ_شھدا🌷 اۍ مردم‌ بدانید‌ تا‌ وقتۍ کہ‌ از رهبرۍ اطاعت‌ کنید؛ مسلمان‌ مومن‌ و پیروزید وگرنہ هرکدام‌ راهۍ بہ‌غیر از این‌، دارید آب‌ را بہ‌ آسیاب‌ دشمن‌ مۍریزید..🖇 #شهید_محمدحسین_یوسف‌الهے🌹✨ ✅ @AHMADMASHLAB1995

🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 #عبور_از_سیم_خاردار_نفس♥️⛓ #قسمت_دویست‌وچهلم0⃣4⃣2⃣ –به خاطر مصیبتی که جوری یقه‌ام رو گرفته که هیچ جوره نمیشه ازش خلاص شد. خیلی خسته‌ام راحیل. –چیزی برات بیارم بخوری؟ –کاری رو که بخوام می کنی؟ باسر تایید کردم. دستش را دراز کرد و مثل همیشه دوضربه زدروی بازویش وگفت: –بیای اینجا بخوابی ونگی زشته مهمون دارید و این حرفها، آرومم کن راحیل. بعد آهی کشید و ادامه داد: –شاید فردایی نباشه وبعدچشم هایش نم زد. بلندشدم موهایم را مرتب کردم و عطری که همیشه گوشه ی کیفم می گذاشتم را زدم وکنارش درازکشیدم.مرا در آغوشش کشید و موهایم را بویید. بعد دیگر حرفی نزد. احساس کردم گریه می‌کند. می دا نستم گریه‌اش به خاطرکیارش نیست. سرم را بلند کردم وغمگین نگاهش کردم. چشم‌هایش پر آب بود. گفتم: – می خوای من روبُکشی؟ تو که گفتی خسته‌ایی میخوای بخوابی؟ سرم را به سینه‌اش چسباند و با صدای گرفته‌اش گفت: –قول ندادی، که باخیال راحت بخوابم. –باشه، قول میدم همیشه مواظب خودم باشم، فقط تو اینجوری جگرم روخون نکن. –بایدجون من روقسم بخوری که درهرشرایطی نمیزنی زیرش. کمی خودم را از حصار دستهایش جداکردم و دوباره نگاهش کردم. چشم هایش التماس را فریاد می زد. دوباره حصار دستانش را تنگ کرد و با همان غم صدایش که دلم را زیرو رو می‌کرد گفت: – خواهش می کنم راحیل. –این جور قول گرفتن رو از خودم یاد گرفتیا، باشه هر چی تو بگی، به جون تو در هرشرایطی مواظب خودم هستم. ملافه را تا گردنش بالا کشید وگفت: –همیشه شرمندتم راحیل، آرزوی من خوشبختی توئه. نمی‌دانم چرا ازحرفش دوباره استرس گرفتم وخواستم باز هم نگاهش کنم و دلیل حرفش را بپرسم، ولی دستهایش را محکم نگه داشت ونگذاشت. –بخواب راحیل. من هم خسته بودم. سعی کردم با استرسی که آزارم میداد کنار بیایم. از وقتی با هم نامزد شدیم این استرس همراهم بود. استرس برخوردهای خانواده‌اش، استرس دوستان دختری که در گذشته داشته، استرس رفتارش در آینده‌‌ایی که داشتیم.من دنبال آرامش بودم. فکر می‌کردم با آرش آن را به دست می‌آورم؛ ولی در این مدت هر دفعه به طریقی آرامشم گرفته میشد. به هدفم و انتخابم فکر کردم. یاد حرف مادرم افتادم. "بعضی انتخابها شاید لذت داشته باشه، ولی تو رو به آرامش نمی‌رسونه". چشم هایم را بستم و سعی کردم دیگر فکر نکنم و کمی بخوابم. با صدای اذان گوشی‌ام چشم هایم را بازکردم و نگاهی به آرش انداختم، او هم تکانی به خودش داد و چشم هایش را بازکرد.باورم نمیشد این همه خوابیده باشیم. آرش کش وقوسی به خودش داد و با تعجب پرسید: –یعنی تاصبح خوابیدیم؟ –آره. سرم را از روی بازویش بلند کردم وکمی با کف دستم ماساژش دادم وگفتم: –ببخشید، الان دیگه حسابی خشک شده. با حسرت گونه‌ام را نوازش کرد و گفت: –تاحالامرفین زدی؟ تعجب زده گفتم: –اون موقع که باسعیده تصادف کرده بودیم آره، فکرکنم همون روز اول. –پس حس من رو وقتی توپیشمی می تونی بفهمی... لبخندی زدم وگفتم برم وضوبگیرم. نمازم را که خواندم احساس گرسنگی شدیدی کردم. آرش از اتاق بیرون رفته بود. همین که خواستم سجاده را جمع کنم، وارد شد وگفت: –جمع نکن. برگشتم ونگاهش کردم دست وصورتش خیس بود. وضو گرفته بود. کنار رفتم وتماشایش کردم. شروع به نماز خواندن کرد و من مثل مجسمه فقط نگاهش کردم. بعد از نماز به سجده رفت. سر از سجده برداشت و مشغول جمع کردن سجاده شد. –راحیل می تونی بری از توی یخچال یه چیزی واسه خوردن پیداکنی بیاری، بخوریم؟ نتوانستم چشم از او بردارم، وقتی قیافه ی مبهوتم را دید کنارم نشست. از جیبش تسبیح تربتی را که قبلا به او داده بودم را از جیبش درآورد، چون دیشب باهمان لباسهای بیرونش خوابیده بود. اشاره کردبه تسبیح وگفت: –دوروزه همراهمه، واقعا دیجیتالیه همیشه وقتی یکی برات خیلی عزیزه یه یادگاری ازش پیش خودت نگه می داری تا گاهی نگاهش کنی و یادش کنی. تنها چیزی که می تونم همیشه اونم چندین بار در روز یادت کنم، همین نماز خوندنه. فکرش روبکن، صبح که بلندمیشی نماز بخونی، می دونی عشقت یه جای دیگه، دقیقا همون موقع بیداره و توی سکوت شب وقتی همه خوابن بهت فکر میکنه.حتی می تونیم باهم دیگه یه قول وقرارهایی بزاریم راحیل. –مثلا، تو نمازای صبح شنبه هامون واسه هم دیگه از خدا سلامتی بخواهیم، یکشنبه ها طول عمر مثلا...چه می دونم تو ازمن خلاق تری حتما چیزای بهتری به ذهنت میرسه. "خدایا این چی می گه، دیونه شده، به خاطر من می خواد نماز بخونه اصلاچرا باید از من یادگاری داشته باشه نگاهی به من انداخت. پرسیدم: –سجده رفته بودی با خداچی پچ پچ می‌کردی؟