‹💛🌸› مـیان‌تلخی‌این‌روزگار!مهد؎جان؛ دلم‌هوا؎توڪرده‌بگوچه‌چاره‌ڪنم...ツ #یاایهاالعزیز🥀✨ #السلام_علیک_یا_قائم‌آل‌محمد🌷 | #اللهـم‌عجـل‌لولیـڪ‌الفـرجـــ| ✅ @AHMADMASHLAB1995

🎗•• مثل من ، باغچه ے خانه هم از دورے تو... بس که غم خورده و لاغر شده گلدان شده است! :)💔 کلیپے از #شهید_احمد_مشلب🌸🌻 #رفیقانہ💫 #صبحتـون_شہـدایے♥️🌿 ✅ @AHMADMASHLAB1995

⛓°• همه براندازاے جمھورے اسلامۍ دارن میمیرن دیگہ ڪم ڪم باید برانداز یخ زده برزیلۍ وارد ڪنیم ..! #از‌فردا‌براندازا‌گرون‌میشند😂! ☑️ @AHMADMASHLAB1995

#تلنگر 💙°° -• سعےکن‌هرروز‌ت‌به‌نیت‌یه‌شهید‌باشه دیگه‌اینجورۍوقتےمیخاۍ گناه‌کنیا،شرم‌میکنے‍😔💔 🍃 @AhmadMashlab1995

#تباھ🖐🏻 ولـے؛مـورد داشتیمـ خانـم اسمش انقلابـے بود امـا بدون ماشیـن ظرفـ شویـے نرفتـ خونہ بختـ :/ بعـد بیـو زدھ: ما فـرزنـدان مادر پهلـو شڪستہ ایمـ ❗ 🌱| @AhmadMashlab1995

🔗•• من چند غزل پیر شوم تا تو بفهمے... تصویر تو در قاب زمان؛ جا شدنے نیست!..🙃💔 #شهید_احمد_مشلب💛🌿 #هر_روز_با_یک_عکس ✅ @AHMADMASHLAB1995

رفقـا براے شفـاے بیمارامون یه حمـد بخونیـم؟(:

#مقام_معظم_رهبرے: راه #امام_حسین راه شیرین و موفقے است کہ بہ نتیجہ قطعے مےرسد. با استفاده از معارف حسینے خواهید توانست کشور را بہ قلہ‌هاے سعادت معنوے و مادے برسانید؛ راه این است. 1400/7/5 #رهبرانہ✨ ✅ @AHMADMASHLAB1995

#لحظہ‌اے‌باشهدا🕊 امام‌جماعت‌واحدتعاون‌بود بهش‌مےگفتندحاج‌آقاآقاخانے روحیہ‌عجیبےداشت. زیرآتیش‌سنگین‌عراق‌شهداءرو منتقل‌مےڪردعقب‌توےهمین‌رفت وآمدهابودکه‌گلوله‌مستقیم تانڪ‌سرش‌روجدا‌کردچند‌قدمیش‌بودم. «هنوزتنم‌مےلرزه‌وقتےیادم‌میاد» ازسربریده‌شده‌اش‌صدابلندشد: «السلام‌علیک‌یااباعبداللّٰه» #روحانےشهید_محسن_آقاخانے🙂! ✅ @AHMADMASHLAB1995

#تـو خۅدت‌خـۅب‌مےدونے‌ڪھ‌آرامشے😌🌸💕 #رفیق‌شهیدمــ✨ #سلام_علے_غریب‌طوس🌿 #ارسالے🌺 #حذف_لوگو_حرام🚫 ✅ @AHMADMASHLAB1995

#طنز_جبهه تعداد مجروحین بالا رفته بود فرمانده از میان گرد و غبار انفجارها دوید طرفم و گفت : سریع بی‌سیم بزن عقب و بگو یک آمبولانس بفرستند مجروحین را ببرد! شاستی گوشی بی‌سیم را فشار دادم و بخاطر اینکه پیام لو نرود و عراقی‌ها از خواسته‌مان سر در نیاورند، پشت بی‌سیم با کد حرف زدم گفتم: ” حیدر حیدر رشید ” چند لحظه صدای فش فش به گوشم رسید. بعد صدای کسی آمد: – رشید بگوشم. + رشید جان! حاجی گفت یک دلبر قرمز بفرستید! -هه هه دلبر قرمز دیگه چیه ؟ + شما کی هستی؟ پس رشید کجاست؟ – رشید چهار چرخش رفته هوا. من در خدمتم. + اخوی مگه برگه کد نداری؟ – برگه کد دیگه چیه؟ بگو ببینم چی می‌خوای؟😅🙈😂 دیدم عجب گرفتاری شده‌ام، از یک‌طرف باید با رمز حرف می‌زدم، از طرف دیگر با یک آدم ناوارد طرف شده بودم😄😄😂 + رشید جان! از همان‌ها که چرخ دارند! – چه می‌گویی؟ درست حرف بزن ببینم چی می‌خواهی ؟😅😅 + بابا از همان‌ها که سفیده. – هه هه! نکنه ترب می‌خوای. + بی‌مزه! بابا از همان‌ها که رو سقفش یک چراغ قرمز داره🚨👉 – ای بابا! خب زودتر بگو که آمبولانس می‌خوای!🚒😂🙈😅 کارد می‌زدند خونم در نمی‌آمد. هر چه بد و بیراه بود به آدم پشت بی‌سیم گفتم.😂😂 @AhmadMashlab1995

🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 #عبور_از_سیم_خاردار_نفس♥️⛓ #قسمت_دویست‌وبیست‌وهفتم7⃣2⃣2⃣ آهی کشید و گفت: صبح زود اینجا صبحونه می خوریم و راه میوفتیم. بهتره زودتر بخوابیم که من بتونم توی جاده رانندگی کنم بعد به طرف کلیدبرق رفت تاخاموشش کند خودم را به تخت رساندم ودراز کشیدم همین که امد و دراز کشید. خودم را در بغلش مچاله کردم و خیلی زود خوابم برد. نماز صبحم را که خواندم لبه‌ی تخت نشستم. هواکاملا تاریک بود آرش عمیق خواب بود. خیلی وقت پیش شنیده بودم اگر روی یک نفرکه حواسش به تو نیست تمرکز بگیری و نگاهش کنی متوجه‌ می‌شود وناخوداگاه نگاهت می کند حتی اگر خواب باشد تصمیم گرفتم روی آرش امتحانش کنم به ساعت نگاه کردم و به چشم‌ها‌ی ‌بسته‌اش زل زدم سعی کردم تمرکز بگیرم نزدیک پنج دقیقه گذشت ولی انگار نه انگار، دوباره به ساعت نگاه کردم و وقت گرفتم وسعی کردم تمرکز بیشتری بگیرم چشم هایم خسته شده بودند که آرش تکانی خورد ولی چشم هایش را باز نکرد دوباره امتحان کردم فایده ایی نداشت چشم ها و گردنم درد گرفتند. اصلا اوضاع برعکس شد به جای این که او چشم هایش را باز کند خودم خوابم گرفت نمی دانم این قضیه را چه کسی از خودش درآورده، البته شاید من نتوانستم ذهنم را کنترل کنم. ارش الان پادشاه هفتم است چطوراز خواب بیدارشود. "این آرشی که من می بینم بمبم درکنی کنار گوشش بیدارنمیشه چه برسه بشینی بهش بِنِگَری"آرام زیر ملافه خزیدم وچشم هایم رابستم. هنوز چنددقیقه‌ایی نگذشته بود که نگاه سنگین آرش را احساس کردم فکر کنم آنقدر به او زل زده‌ام توهمی شده‌ام حسم قوی‌تر شد از روی کنجکاوی چشم هایم را باز کردم و روبرویم دوتا گوی سیاه دیدم. باتعجب نگاهش کردم وگفتم: –توبیداری؟ با صدایی که هزار تَرَک داشت ومن توی دلم قربان صدقه اش رفتم گفت: –نشستی زل زدی بهم انتظار داری بخوابم؟ لبخندی زدم وپرسیدم کی بیدارشدی؟ با همان خواب آلودگی گفت: –همون موقع که یه جوری نگاهم می کردی که احساس کردم گشنته می خوای من رو بخوری، ازترسم چشم هام روبازنکردم. که یه وقت خورده نشم.از شوخی‌اش خجالت کشیدم و او خندید. خنده اش هم بند زدن می خواست و حسابی دل می برد.پس توانسته بودم تمرکز بگیرم. به خودم امیدوار شدم.دستش را دراز کرد و دوتا ضربه زد روی بازویش وباسرش به من اشاره کرد. دیگر چه می خواستم از دنیا جز این که درکنار کسی نفس بکشم که نفسم به نفسش بند است. سرم را روی بازویش گذاشتم وچشم هایم را بستم. دست دیگرش را دورم حلقه کردوسرم را بوسید. بعدموهایم را از پشتم جمع کرد و ریخت روی صورتش و چند نفس عمیق کشید وگفت: –بهترین مرفینه برای صبوری... بعد از چنددقیقه بانظم گرفتن نفسهایش و شل شدن دستش فهمیدم که خوابیده است.چشم هایم را که بازکردم آرش نبود و آفتاب هم کارخودش را شروع کرده بود.فوری تخت را مرتب کردم وآماده شدم و پایین رفتم.مادر آرش در آشپزخانه بود. به طرفش رفتم، هم زمان کیارش هم با چندتا نان تازه وخریدهایی که برای صبحانه کرده بود وارد شد.به هردوسلام کردم جوابم را دادند کیارش بالبخند به طرفم امد و خریدهای زیادی که کرده بود را روی کانتر آشپزخانه گذاشت و گفت: –نمی دونستم چی دوست داری عروس، واسه همین هرچیزی که به فکرم رسید که میشه صبحونه خورد رو خریدم. متعجب نگاهی به خریدهایش انداختم از تخم مرغ وسرشیرگرفته تاکره وپنیرومرباوحلورده.از کارش بیشتر از این که خوشحال بشوم شرمنده شدم، چقدر بعضیها می توانند خوب باشند وقتی که اصلا فکرش را نمیکنی. –راضی به این همه زحمتتون نبودم، من سختگیرنیستم، همه چی می خورم، ببخشید که افتادین توی زحمت. –این حرفها چیه، اصلازحمتی نبود. باصدای سلام مژگان هر دو به طرفش برگشتیم وجواب دادیم مژگان نگاه عصبی به خریدها کرد و گفت: –کیارش جان چیزدیگه‌ایی توی مغازه نبودکه بخری، راحیل دوست داشته باشه. این همه خرید رو کجا بزاریم خورده که نمیشه، ماهم که داریم میریم.از خجالت سرم را بلند نکردم و به طرف حیاط رفتم. شاید هم مژگان حق داشت که ناراحت بشود .آرش در حیاط میز و صندلیها را سر جایش می گذاشت. بادیدنم به طرفم امد و سلام کرد و گفت: –راحیل آب یه کم بالا امده وقلبه روشسته برده بیا بریم ببین. وقتی باهم رفتیم آنجا دیدم حرف اسم آرش کامل شسته شده، ولی اول حرف اسم من هنوز هست، البته یه کم شسته شده بود ولی کامل خوانده میشد.باصدای پای کیارش برگشتم به عقب. نشاط چند دقیقه پیش را نداشت آخرین صندلی را برداشت که ببرد آرش فوری خودش رابه او رساند و گفت: –مگه من مردم خان داداش، بده من خودم می برم. –زنده باشی. بعداز رفتن آرش دست به جیب امد کنارم ایستاد و نفس عمیقی کشید و بی مقدمه گفت: –می خوام یه قولی بهم بدی. باتعجب نگاهش کردم. –چه قولی؟

–سرش را پایین انداخت. –هیچ وقت از حرفهای مژگان ناراحت نشی، براش مثل یه دوست باشی وکمکش کنی اون احتیاج به کمک وحمایت داره، زود بهم میریزه، من زیاد نمی تونم کمکش کنم، چون زودخسته میشم، گاهی فکر می کنم خودمم نیاز به کمک دارم، ولی تو وآرش می تونید بخصوص تو. 🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 نـویسنـــ✍🏻ـــدھ:لیـلافتحـےپـور🎗 ڪانـال‌رسمےشھیـداحمـدمَشلَـب🌼 ✅ @AHMADMASHLAB1995

🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 #عبور_از_سیم_خاردار_نفس♥️⛓ #قسمت_دویست‌وبیست‌وهشتم8⃣2⃣2⃣ بخصوص تو، توی همین مدت کم، دیدم که چقدر آرش عوض شده.می دونم توقع زیادیه، ولی درحقم خواهری کن... "خدایا این چشه؟ این همون کیارشه بااون همه ادعا وتکبر، الان داره از من خواهش می کنه؟" –راحیل خانم. باشنیدن صدایش حیرتم را کنار گذاشتم و نگاهش کردم. –بله. دیگر چیزی نگفت وخودش را منتظر نشان داد. "الان من به این چی بگم خدایا." مِن ومِنی کردم و او دوباره گفت: –شما فکر کن اصلا مژگان مریضه، به خاطر بچه‌ایی که داره، اعصابش ضعیف‌تر شده. من بیشتر نگران اون بچه‌ام. می‌دونم شما اگر بخواهید می‌تونید بهش کمک کنید. –شما برام مثل برادر نداشتم هستید، مگه میشه چیزی بخواهیدو من انجام ندم.چشم قول میدم. بعد مکثی کردم وادامه دادم: من تمام سعی‌ام رو می کنم. –ممنونم، لطف بزرگی می کنید، می دونم با مژگان سرکردن سخته، ولی عروس ما، آدمها رو زود یاد می گیره. از حرفش کمی سردرگم شدم و چشم به زمین دوختم وبه حرفش فکر کردم. او هم نگاهی به قلب سنگی نصفه‌ام انداخت وگفت: –چه علاقه ایی دارید به این چیزها، چقدرم پشتکار دارید. باخجالت گفتم: –آخه یکی اونور درست کردم خراب شد، واسه همین این رودرست کردم. –خراب شد؟ –بله. –مگه می خواستید خراب نشه؟ گیج نگاهش کردم و او ادامه داد: راستش من امدم دیدم کسی نیست و اونجا اون نوشته رو دیدم، فکر کردم همینجوری یکی درست کرده رفته. البته حدس زدم شما درست کردید. برای این که مژگان نبینه خرابش کردم. نمی دونستم براتون مهمه نمی‌خواستم مژگان دوباره از محبت بین شما دو تا بگه و به جون من نق بزنه. ولی وقتی از پنجره دیدم یکی دیگه اینجا درست کردید فهمیدم چه اشتباهی کردم. "آهان نکنه واسه این مهربون ترشده اینم خوب رعایت مژگان رو می کنه ها، وای خوب شد اون روز به آرش گفتم چیزی بروز نده، وگرنه چقدر بد میشد می فهمیدیم کار کیارشه، اونوقت دیگه اینقدر مهربون نبود. رفتارش بدترم میشد، به خاطر چندتا صدف. البته چندتا نبود سیصدو شصت وچهارتابود." روبه او درحالی که سعی می کردم خونسردباشم گفتم: –اشکالی نداره، چیزمهمی نبود. بانزدیک شدن آرش آرام گفت: – حرفهایی که گفتم پیش خودمون بمونه. با سر جواب مثبت دادم. هنوز غرورش اجازه نمیداد عذرخواهی کند، یا دستوری حرف نزند. ولی همین که فهمیدم از این به بعد می‌شود مثل یک برادر رویش حساب باز کنم خوشحال بودم. کیارش درحال رفتن به طرف ساختمان روبه آرش گفت: –زودتر بیایید صبحانه بخوریم و راه بیفتیم. –باشه داداش. آرش دستم را گرفت و گفت: –کیارش چی می گفت؟ –چیزمهمی نبود. دستش را دور شانه‌ام انداخت وگفت: –اگه می گفتی تعجب داشت. نگاه تعجب زده ام را از نظر گذراند و ادامه داد: –می تونم حدس بزنم، چی گفته، تقریبا این توصیه روبه هممون کرده، اون تمام نگرانیش این بچه بازیهای مژگانه. سرم را به علامت مثبت تکان دادم. –یه مدت باهاش هم پابود، کجاها که نمی رفتند، چه کارها که نمی کردند، ولی بعد از یه مدت مژگان دیگه حرف کیارش رو نمی‌خوند، کم‌کم بینشون اختلاف نظر زیاد شد. کیارش هم ارتباطش رو با دوستاش زیاد کرد. بانامزد کردن ماهم کلا رابطشون روز به روز سردتر شد. دلیلش رو هم دقیقا نمیدونم.این اولین باره که ما خانوادگی، اینجوری ساکت وآروم امدیم شمال. مادر و برادر مژگان که امده بودند تعجب کرده بودند که از رفیق رفقامون کسی اینجا نیست. مادرش می گفت من گفتم بافریدون بیاییم اینجا حال وهواش عوض بشه، اینجا چراخبری نیست. حرفهای آرش برایم تازگی داشت،"پس خیلی مونده تا من این خانواده روبشناسم." سرمیزصبحانه نشسته بودیم. مادر آرش سعی می کرد حواسش به مژگان باشد چیزهایی را که روی میز چیده شده بود را تعارفش می کرد، دلم برای او هم می سوخت حتما کیارش درخواستی که از من داشت را صد برابرش را از مادرش داشته.این نشان میدهد زنش را دوست دارد و برایش مهم است. کاش مژگان این را می فهمید. نمی‌دانستم چراهمه باید ملاحظه‌ی مژگان را می کردند، به نظرم رسید شاید مریضی اعصاب دارد و کیارش نمیخواهد به کسی بگوید. بعد از جمع وجورکردن وآماده شدن بالاخره راه افتادیم. من دوباره صندلی پشت آرش نشستم ومادرش هم صندلی جلونشست. آرش مدام از آینه به من لبخند میزد. یک موسیقی سنتی قدیمی عاشقانه از گوشی‌ام دانلود کردم و فرستادم روی بلوتوث پخش.

آرش صدایش را زیاد کرد وشروع کرد با خواننده همخوانی کردن.بعضی جاهایش که از عشق می گفت از آینه نگاهم می کردم و همان کلمات را خطاب به من لب خوانی می کرد. البته فقط لب میزد لبخند از روی لبهایم جمع نمیشد. ماشین کیارش جلوتر از ما بود، تمام مدت راه نمی دانم چرا کیارش اصلا زنگ نزد به آرش که جایی برای استراحت نگه دارند.تقریبا یک ساعت بیشترتا تهران نمانده بودکه ناگهان مادرشوهرم گفت: –عه، اونا چرا اونجوری می کنن؟ دوباره چشون شد. 🦋🌸🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸🦋🌸 🦋🌸🦋🌸 🦋🌸 نـویسنـــ✍🏻ـــدھ:لیـلافتحـےپـور🎗 ڪانـال‌رسمےشھیـداحمـدمَشلَـب🌼 ✅ @AHMADMASHLAB1995

لینڪ پـارت اۅݪ ࢪمـان زیبـاے #عبور_از_سیم_خاردار_نفس🔗👇🏻 https://eitaa.com/AhmadMashlab1995/26170✨

اللهم الحقنآ بھم . . .🕊 خدایا مارا به آنها بپیوند♥️⛓ #ارسالے #بنت‌الزهرا 🌱 #لبنانیات 🌸 پ.ن:چقدر زیباست که در محل کار و خانه در مقابل چشمان عزیزترین داداش روی زمین کار میکنی . . .🍃 @AhmadMashlab1995

📚بازخوانے ڪتاب#ملاقات‌_در_ملڪوت زندگے‌وخاطراٺ‌#شھید_احمد_مشلب🌱 باصداے‌ . . .🌸 جناب‌مهدے‌گودࢪزی‌نویسندھ‌‌کتاب #قسمت_هشتم🍃 « @AhmadMashlab1995 »

⬆معـرفے شهیـد⬆ 💫شهیـد سیدسجاد حسینی💫 ✨جـزء شهـداے مدافع‌وطـن‌✨ 🌴ولادت⇦1اردیبهشت سال1371🌿 🌴محـل ولادت⇦منجیل🌿 🌴شهـادت⇦25آذر سـال1393🌿 🌴محـل شهـادت⇦رودبار🌿 🌴نحـوه شهـادت⇦توسط فرد شرور و سابقه‌دار زندانی در اثر اصابت گلوله بـہ فیـض عظیـم شهـادت نائـل آمـد🥀🕊 نویسنــ✍🏻ــده:بانوےمحجبـه کپےبـدون‌نـام‌نـویسنـده‌حـرام🚫 ـــــــــــــــ|••🦋🌿••|ـــــــــــــــ 『 @AhmadMashlab1995 』

بسم‌الله‌الرحمن‌رحـیم...🌱

امام‌رضا[ع]میفرمایند:🌹 آنکه از خدا توفیق بخواهد، اما تلاش نکند؛ خود را مسخره کرده است!😶 #حدیث_روز🌱 @AhmadMashlab1995 ‌