پدران معنوی امت بسم الله الرّحمن الرّحیم 🔹 عنْ سَيِّدِ النَّبِيِّينَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ (ص) أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَرَضَ عَلَيْكُمْ طَاعَتِي وَ نَهَاكُمْ عَنْ مَعْصِيَتِي، وَ أَوْجَبَ عَلَيْكُمْ اتِّبَاعَ أَمْرِي وَ فَرَضَ عَلَيْكُمْ مِنْ طَاعَةِ عَلِيٍّ بَعْدِي مَا فَرَضَهُ مِنْ طَاعَتِي، وَ نَهَاكُمْ مِنْ مَعْصِيَتِهِ عَمَّا نَهَاكُمْ عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِي، وَ جَعَلَهُ أَخِي وَ وَزِيرِي وَصِيِّي وَ وَارِثِي، وَ هُوَ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ، حُبُّهُ إِيمَانٌ وَ بُغْضُهُ كُفْرٌ، وَ مُحِبُّهُ مُحِبِّي وَ مُبْغِضُهُ مُبْغِضِي، وَ هُوَ مَوْلَى مَنْ أَنَا مَوْلَاهُ وَ أَنَا مَوْلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ، وَ أَنَا وَ إِيَّاهُ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ.(1) 🔹 از پيغمبر (ص) نقل شده كه فرمود: به راستى خداى تبارك و تعالى طاعت مرا بر شما فرض كرده و نافرمانى مرا بر شما نهی كرده، و پيروى از امر مرا بر شما واجب ساخته و پس از من بر شما فرض كرده است طاعت على (ع) را چنانچه فرض كرده طاعت مرا، و بر شما نهی كرده نافرمانى على را چنانچه نهی كرده نافرمانى مرا، و او را برادر و وزير و وصى و وارث من قرار داده، او از منست و من از او، دوستيش ايمانست و دشمنيش كفر، دوستدارش دوستدار منست و دشمنش دشمن من، و او مولای هر كس است كه من مولای اويم و من مولاى هر زن و مرد مسلمانم، و من و او دو پدر اين امت هستيم. 🔹 انسان‏ها داراى پيوندهاى مختلف مادّى و معنوى هستند. گاه رابطه، نسبى و خويشاوندى است؛ مثل رابطه پدر و فرزند، يا مادر و فرزند، يا خواهر و برادر، يا عمو و برادرزاده، يا پسردايى و پسرعمّه و مانند آن. و گاه رابطه، سببى است؛ مثل رابطه زن و شوهر، يا رابطه عروس و پدرشوهر، يا داما و مادرزن و مانند آن. و گاه پيوند قبيلگى است؛ مثل اين كه فلان كس از فلان قبيله، و ديگرى از قبيله ديگرى است. و گاه پيوند، گروهى و حزبى است؛ مثل اين كه فلان كس وابسته به فلان گروه، و ديگرى عضو حزب و گروه ديگرى است. برخى از پيوندهاى مذكور اختيارى و برخى غير اختيارى است. 🔹 آنچه گفته شد همه پيوندهاى مادّى است، و پيوندهاى ديگرى نيز وجود دارد كه معنوى است. مثلًا پيوند اخوّت و برادرى كه خداوند متعال در آيه 10 سوره حجرات آن را براى مؤمنان مطرح كرده «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» يك پيوند معنوى است. و يا اين جمله كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود: «أَنَا وَ عَلِىٌّ ابَوا هَذِهِ الامَّةِ؛ من و على پدران اين امّت هستيم» يك پيوند معنوى ميان پيامبر اسلام (ص) و على (ع) و امّت اسلامى است.(2). 📚 منابع: (1). الأمالي( للصدوق)، ص14-15، «المجلس الرابع»،‏ حدیث6. (2). داستان ياران، آيت الله العظمى مكارم شيرازى (مدظله)، ص176. #پدر #روز_پدر #رسول_خدا #امیر_المؤمنین #حضرت_علی #حضرت_پدر @Ahmadheydari12

ارزشهای اخلاقی و الگوهای رفتاری در بیان امیرمؤمنان علی(ع) یکی از تعابیری که در ادبیات شیعی به حضرت علی(علیه السلام) نسبت داده می شود، وصف «ابوّت» یا همان «پدری» ایشان برای پیروانش است. به نظر می آید این نام گذاری با الهام گیری از برخی سخنان رسول خدا(صلی الله علیه وآله) است که در آنها، امام علی(ع) را واجد ویژگی «پدری» برای امت معرفی کرده اند. برای مثال در روایتی از حضرت رسول(ص) درباره حضرت علی(ع) می خوانیم: «حَقُّ عَلِيٍّ عَلَى الْمُسْلِمِينَ كَحَقِّ الْوَالِد»؛ (حق علی بر مسلمین مانند حق پدر بر فرزندش است). نیز از پیامبر اکرم(ص) این کلام بسیار مشهور نیز وجود دارد که: «أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»؛ (من و علی پدران این امت هستیم). 📖 مطالعه مقاله: makarem.ir/maaref/l/0419984

🔷 دست به دعا بردار و حاجات خود را مشروحاً بشمار يکی از آداب دعا اين است که بايد هنگام دعا خواسته ‌ها را يك به يك شمرد و تنها به دعا كردن كلى قناعت نكرد؛ چنانكه از امام صادق عليه السّلام نقل شده كه فرمود: «خداوند مى‌ داند بنده ‌اش چه حاجتى دارد، ولى دوست دارد بنده ‌اش حاجات خود را به طور مشروح عرضه دارد، بنابراين هنگامى كه دعا مى‌ كنى نام حاجت خود را ببر». 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0430638

🔷 جايگاه سجده در دعا انسان در حال سجده همه چيز جز خدا را فراموش مى ‏كند، و خود را به او بسيار نزديك مى ‏بيند و بر بساط قرب او جاى مى‏ گيرد. اينكه امام معصوم (ع) دستور مى ‌دهد كه طالب حاجت به سجده برود و در سجده خدا را به محمد و آل محمد (ص) سوگند دهد كه نااميد باز نگردد، به‌ خاطر اين است كه نزديك ‌ترين حال بندگان به خدا، حالت سجده است كه خضوع كامل و جامع است. امام باقر (ع) مى‌ فرمود: «نزديك ‌ترين حال بنده به خداوند متعال اين است كه در سجده و گريان باشد». 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0430643

🔷 اسم‏ اعظم؛ ماهيّت و مصاديق آن در آيات و روايات اسلامى تعبيرى به عنوان «اسماء حسنى» ديده مى‏ شود كه در قرآن به صورت سربسته و در اخبار به طور مشروح آمده است. اين اسماء همگى بيانگر صفات خداست، و با توجّه به اينكه همه نام‏ ها و صفات او نيك است، انتخاب اين عنوان بيانگر اين حقيقت است كه اين دسته از نام‏ ها داراى اهميّت ويژه ‏اى است. در اين ميان در روايات زيادى روى مسأله «اسم اعظم» خدا تكيه شده، و از آنها استفاده مى‏ شود كه اگر كسى خدا را به اسم اعظمش بخواند، دعاى او مستجاب مى‏ گردد. در اينكه «اسم اعظم» كداميك از اسماء خدا است، بسيارى از دانشمندان اسلامى بحث كرده‏ اند و غالبا بحث ها بر محور اين دور مى‏ زند كه از ميان نام هاى خدا نامى را بيابند كه اين خاصيت عجيب و بزرگ را داشته باشد. آيا آگاهى بر «اسم اعظم» مفهومش اين است كه انسان «كلمه ‏اى» را بگويد و آن همه اثر عجيب و بزرگ داشته باشد؟ آيا اسم اعظم يك كلمه يا يك جمله يا آيه‏ اى از آيات قرآن مجيد است و اين همه تأثير و قدرت در الفاظ و حروف آن نهفته شده، بى ‏آنكه هيچ قيد و شرطى داشته باشد؟ يا اينكه ... . 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0430688

🔷 منافات تشکیل حکومت اسلامی با روایات «نهی از قیام قبل از قیام حضرت مهدى(عج)» در ذیل سند اوّل و معروف صحیفه سجّادیه، سخنی از امام صادق (ع) نقل می شود که: «تا زمانى که قائم ما قیام کند تا هرگونه ظلم را برطرف ساخته و هر حقى را استیفا نماید، هیچ فردى از ما اهل بیت خروج نکرده و در آینده خروج نخواهد کرد، مگر این ‌که مبتلا به بلاهایى مى‌شوند». یعنی ما در مورد صحیفه سجادیه تکیه بر سندی می کنیم که روایت نکوهش از قیام ‌هاى قبل از قیام حضرت مهدى(ع) در ذیل آن است. مرحوم صاحب وسائل نیز در جلد یازدهم در کتاب الجهاد باب 13 «باب حکم الخروج بالسیف قبل قیام القائم» روایاتى نقل کرده که مى‌گوید: «هر قیامى قبل از قیام حضرت مهدى(ع) یا قبل از قیام قائم صورت بگیرد قیام‌ کننده آن طاغوت است» و یا می گوید: «هر پرچمى که قبل از قیام قائم بر افراشته شود صاحب آن طاغوت و بتى است که مورد پرستش قرار مى‌گیرد» و یا این که می گوید: «هر پرچمى قبل از قیام مهدى(ع) به ‌عنوان قیام برافراشته شود پرچم ضلالت و گمراهى است». حال جمعى سؤال مى‌ کنند که با توجه به این احادیث، تکلیف نظام اسلامى چه مى ‌شود؟ آیا این روایات تأیید بعضى از سخنان مخالفین نظام اسلامى نیست؟ این مقاله در صدد بررسی این روایات می باشد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0411464

🔷 منظور از رواياتی كه می گويند هر قيامی قبل از قيام حضرت مهدی(عج) با شكست مواجه می شود، چيست؟! در اين باره چند دسته روايت داريم كه می گويند: هر قيامی قبل از ظهور شكست می خورد و اين كه تا نشانه‌ های ظهور آشكار نشده قيام نكنيد. در پاسخ بايد گفت: امر به معروف و نهی از منكر از مسلمات اسلام است و به خاطر اخبار واحد آنها را نبايد كنار گذاشت. ضمن این که امامان قيام ‌هايی را در عصر خود و عصر غيبت تاييد كرده ‌اند؛ مانند قيام زيد بن علی(ع) و قيام شهيد فخ. همچنین رواياتی را كه می گويد: هر قيام قبل از ظهور شرك آلود است را بايد توجيه نمود به این که منظور قيام بدون امامان يا قيام براي دعوت به خويشتن يا قيام‌ در زمان عدم آمادگی است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0416520