نيازهاى مردم به شما از نعمت‏ هاى خدا بر شماست امام حسين عليه السلام در يكى از خطبه ‏هاى خود فرمود: «و بدانيد نيازهاى مردم به شما از نعمت ‏هاى خدا بر شماست، از اين نعمت ناراحت نشويد كه تبديل به نقمت خواهد شد؛ وَ اعْلَمُوا أَنَّ حَوَائِجَ النَّاسِ إِلَيْكُمْ مِنْ‏ نِعَمِ‏ اللَّهِ‏ عَلَيْكُمْ‏، فَلَا تَمَلُّوا النِّعَمَ‏ فَتَحُورَ نِقَماً». كسانى كه خداوند نعمت فراوانى به آنها داده، بايد از مراجعات مكرر مردم تعجب يا وحشت نكنند، اين خود نعمت ديگرى است كه بتوانند با نعمت‏ هاى وافرى كه در اختيار آنهاست گره از كار مردم بگشايند. امیر المؤمنین می فرماید: «آن‏ كس كه وظيفه واجب خود را در برابر اين نعمت‏ هاى الهى انجام دهد زمينه دوام و بقاء آنها را فراهم ساخته و آن‏ كس كه به وظيفه واجب خود در برابر آنها عمل نكند آنها را در معرض زوال و فنا قرار داده است». https://eitaa.com/Ahmadheydari12

دو رویی در حدیث امام حسن عسکری علیه السلام قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْعَسْکَری علیه السلام: «بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ شَاهِداً وَ يَأْكُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِيَ حَسَدَهُ وَ إِنِ ابْتُلِيَ خَذَلَهُ». بد انسانى است، انسان دو رو و دو زبان، برادر دينى ‏اش را در حضور خود زياد مدح مى‏ كند و در اين زمينه مبالغه مى ‏نمايد و در غياب با غيبت كردن از او چنان است كه گوشت بدن مرده او را مى ‏خورد، اگر به برادرش عطا شود به او حسد ورزد و اگر گرفتار گردد از يارى ‏اش دريغ كند. (تحف العقول، ص488؛ الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص343، از امام باقر علیه السلام) آدم دو رو و دو زبان کیست؟ 1- آدم دو زبان، يعنى كسى كه اظهارات ضد و نقيض دارد و بر حسب هر حالى براى جلب نفع دنيوى و بدون ضرورت، سخن هاى مختلف مى‏گويد. مثلا به چيزى اقرار مى‏كند و بعد آن را انكار مى‏نمايد، و يا به چيزى گواهى مى ‏دهد و بعد خلافش را اظهار مى‏ دارد، يا در حضور كسى از او تمجيد و ستايش مى ‏كند و پشت سرش از او بدگوئى مى‏ نمايد. 2- آدم دو رو و دو زبان، يعنى كسى كه ميان دو دشمن رفت و آمد كند، و با هر كدام به زبان موافق او سخن گويد و اين عين نفاق است. 3- دو نفرى كه باهم دشمنى دارند و پشت سر يكديگر سخنان ناهنجارى مى ‏گويند. كسى كه سخن هريك را براى ديگرى نقل كند دو زبانى است و اين از نميمه بدتر است. چون نميمه تنها نقل كلام شخصى است به كسى كه درباره او سخن گفته. و اگر كلام آن ديگر را هم براى طرف نقل كند دو زبانى مى ‏شود. 4- هنگام برخورد با هريك از دو نفرى كه با يكديگر دشمنند تمجيد كند و او را نسبت به ديگرى تحسين نمايد، اين هم دو زبانى است. 5- به هريك از آن دو نفر، وعده مساعدت و يارى كردن نسبت به ديگرى بدهد. خلاصه در تمام اين موارد، شخص را دو زبان و دورو مى‏ گويند. ناگفته نماند كه رفاقت و اظهار دوستى با هريك از دو نفرى كه باهم دشمنند بدون نقل كلام هريك براى ديگرى و تحسين و وعده يارى، ضررى ندارد و دو زبانى نيست. (گناهان كبيره، ج‏2، ص: 314) https://eitaa.com/Ahmadheydari12

هرگز از كسى چيزى تقاضا نكنيد عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: جَاءَتْ فَخِذٌ مِنَ الْأَنْصَارِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ(ص) فَسَلَّمُوا عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيْهِمُ السَّلَامَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ لَنَا إِلَيْكَ حَاجَةٌ فَقَالَ هَاتُوا حَاجَتَكُمْ قَالُوا إِنَّهَا حَاجَةٌ عَظِيمَةٌ فَقَالَ هَاتُوهَا مَا هِيَ قَالُوا تَضْمَنُ لَنَا عَلَى رَبِّكَ الْجَنَّةَ قَالَ فَنَكَسَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) رَأْسَهُ ثُمَّ نَكَتَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ: أَفْعَلُ ذَلِكَ بِكُمْ عَلَى أَنْ لَا تَسْأَلُوا أَحَداً شَيْئاً. قَالَ فَكَانَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ يَكُونُ فِي السَّفَرِ فَيَسْقُطُ سَوْطُهُ فَيَكْرَهُ أَنْ يَقُولَ لِإِنْسَانٍ نَاوِلْنِيهِ فِرَاراً مِنَ الْمَسْأَلَةِ فَيَنْزِلُ فَيَأْخُذُهُ وَ يَكُونُ عَلَى الْمَائِدَةِ فَيَكُونُ بَعْضُ الْجُلَسَاءِ أَقْرَبَ إِلَى الْمَاءِ مِنْهُ فَلَا يَقُولُ نَاوِلْنِي حَتَّى يَقُومُ فَيَشْرَبُ. (الكافى، ج4، ص21، ح5). امام صادق عليه السلام مى‏ فرمايد: گروهى از انصار خدمت پيغمبر(ص) رسيدند و به آن حضرت سلام كردند. پيامبر(ص) به آنها جواب گفت. عرض كردند: اى رسول خدا! ما را حاجتى است. فرمود: حاجتتان را بيان كنيد. عرض كردند: حاجت بسيار بزرگى است. فرمود: بگوييد چيست؟ عرض كردند: بهشت را براى ما تضمين كن. پيغمبر اكرم(ص) سر به زير انداخت و با عصاى كوچكى كه در دست داشت به زمين اشاره كرد. سپس سر بلند كرد و فرمود: «من اين كار را انجام مى‏ دهم به اين شرط كه هرگز از كسى چيزى تقاضا نكنيد». بعد از اين ماجرا آنها به ‏قدرى به اين شرط وفادار بودند كه اگر در سفرى سوار بر مركب بودند و تازيانه يكى از آنها مى ‏افتاد، به شخص پياده ‏اى نمى‏گفت اين تازيانه را به من بده، چرا كه آن هم نوعى‏ تقاضا بود؛ خودش پياده مى‏ شد و تازيانه را بر مى‏ داشت و زمانى كه بر سر سفره‏ اى نشسته بودند هرگاه يكى از حاضران به ظرف آب از ديگرى نزديك ‏تر بود به او نمى ‏گفت ظرف آب را به من بده، خودش بر مى ‏خاست و از ظرف آب مى ‏نوشيد. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

سه چيز است كه با وجود آن چيزى زيان نخواهد رسانيد امام صادق عليه السلام می فرماید: «ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ‏ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ‏ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ‏ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ؛ سه چيز است كه با وجود آن چيزى زيان نخواهد رسانيد، دعا به هنگام حوادث سخت، و استغفار به هنگام گناه، و شكر به هنگام نعمت». (الكافى، ج2، ص95، ح7). توضیح اینکه: انسان از سه حالت خارج نيست يا گرفتار مصيبتى مى‏ شود، يا نعمتى به او مى ‏رسد كه از نگهدارى آن بيم دارد، و يا لغزش و گناهى از او سر مى ‏زند، داروى هر يك از آنها در اين روايت پر معنى آمده است، مشكلات به وسيله دعا از بين مى ‏رود، و آثار گناه به وسيله استغفار، و تثبيت نعمت‏ ها به وسيله شكرگزارى. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

شبهات حیات و رسالت رسول گرامی خدا (598 مطلب) - مفهوم «خاتَمَ النَّبِيّينَ»؟ - آئين پیامبر اکرم(ص) قبل از بعثت؟ - فدا کردن مسلمانان برای حفظ جان پیامبر اسلام(ص)؟! - ازدواج پیامبر(ص) با دختر شش ساله؟! - منافات روایات «سهوالنبی» با عصمت و علم غیب پیامبر اسلام(ص)! - محدودیّت زمانی دین اسلام و منافات آن با خاتمیّت پیامبر اسلام(ص)! - بی عدالتی در حق نسل های بعدی باختم نبوت! - دیدگاه «جان داونپورت» درباره جنگ های پیامبر اکرم(ص) - جایگاه عدل الهی در ممنوعیت ازدواج بیوه های پیامبر(ص)؟ - قضا شدن نماز (مهمترین عبادت اسلام) توسط پیامبر آن! - نسبت دادنِ «نسیان و فراموشی» به پيامبر(ص) - نگاهي به افسانه «آيات شيطانى» يا «غرانيق» - منافات مساله «خاتمیت» پیامبر اسلام(ص)، با وقوع «مسائل مستحدثه»! - اجازه انحصاری «ازدواج بدون مهریه» و «ازدواج همزمان با بیش از چهار زن» برای پیامبر اسلام ! - ادامه نزول فرشتگان، و منافات آن با خاتمیت! - تعارض عقیده امامت با خاتمیت پیامبر اسلام(ص)! - دلالت روایات اسلامی بر خاتمیت پیامبر اسلام(ص)؟ - رسیدگی به امور جامعه توسط پيامبر اسلام(ص) با وجود همسران متعدّد!؟ - تناقض قرآن درباره جهانی بودن و یا حجازی و عربی بودن دعوت اسلام! 📖 مطالعه: https://makarem.ir/maaref/fa/category/articles/27338 - با کلیک بر لینک فوق به شاخه پيامبر اعظم(ص) با 598 مطلب منتقل می شوید. - در این لینک لیست عناوین، پرسش و پاسخ اجمالی هر مطلبی را خواهید دید. - با کلیک بر عنوان هر مطلب پاسخ اجمالی آن مطلب را مشاهده و مطالعه خواهید کرد.

دو خصلت نیک و دو خصلت ناپسند از دید رسول خدا(ص) قَالَ رَسولُ الله صلّى اللّه عليه و آله‏: خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الْبِرِّ شَيْ‏ءٌ: الْإِيمَانُ بِاللَّهِ وَ النَّفْعُ لِعِبَادِ اللَّهِ. دو خصلت نيك است كه برتر از آنها نيست: ايمان به خدا و نفع رساندن به بندگان خدا. وَ خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا مِنَ الشَّرِّ شَيْ‏ءٌ: الشِّرْكُ بِاللَّهِ وَ الضَّرُّ لِعِبَادِ اللَّهِ. دو خصلت ناپسند است كه بدتر از آنها نيست: شرك به خدا و زيان رساندن به بندگان خدا. تحف العقول، ص35. https://eitaa.com/Ahmadheydari12

گره گشايی و اندوه زدايی از بندگان خدا امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «... و هر کس اندوه مؤمنی را بزدايد، خداوند اندوه دنيا و آخرت را از او بزدايد، و هر که نيکی کند، خداوند به او نيکی کند، و خداوند نيکوکاران را دوست می دارد؛ ... وَ مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ أَحْسَنَ أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْهِ "وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ"». 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81. @Ahmadheydari12

بخیل به آسایش و بی نیازی دست نیابد رسول خدا صلى الله عليه و آله می فرماید: «أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْبَخِيلُ؛ آرامش و آسايش بخيل از تمام مردم كمتر است».(1) هنگامى كه‏ «بُخل» انسان شدت مى‏ يابد، نسبت به خويشتن هم بخيل مى ‏شود و آسايش زندگى ‏اش از بين مى ‏رود؛ زيرا، هميشه در فكر حفظ اموال خويش و افزودن آن است. اميرمؤمنان على عليه السلام نیز مى‏ فرمايند: «عَجِبْتُ لِلشَّقِيِّ الْبَخِيلِ يَتَعَجَّلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ؛ از بخيل بدبخت در شگفتم! به سرعت سوى فقر پيش مى ‏رود كه از آن مى ‏گريزد و غنا و بى ‏نيازى را كه مى ‏طلبد، از دست مى ‏دهد؛ در دنيا فقيرانه زندگى مى‏ كند و در آخرت بايد حساب اغنيا را بپردازد».(2) 📚منابع: (1). بحارالانوار، ج70، ص300. (2). غرر الحكم و درر الكلم، ص462. @Ahmadheydari12

با پنج کس همراه و هم صحبت و رفيق راه مشو از حضرت صادق عليه السلام از پدرش حديث شده كه فرمود: پدرم على بن الحسين (عليهما السلام) به من فرمود: «فرزندم! پنج كس را در نظر داشته باش و با آنها همراه و هم صحبت و رفيق راه مشو. من گفتم: پدر جان‏ آنها چه كسانند؟ فرمود: بپرهيز از همراهى و رفاقت با دروغگو، زيرا او به منزله سرابى است كه دور را به تو نزديك و نزديك را به تو دور سازد، و بپرهيز از رفاقت با فاسق، زيرا او ترا بفروشد به لقمه ‏اى از خوراكى يا كمتر از آن، و بپرهيز از رفاقت با بخيل، زيرا او دست از كمك به تو بوسيله مالش بردارد آنگاه كه تو بي نهايت بدان نيازمندى، و بپرهيز از رفاقت با احمق، زيرا او مي خواهد به تو سود رساند (و بواسطه حماقتش) به تو زيان رساند، و بپرهيز از رفاقت با قاطع رحم، زيرا من يافتم او را كه در سه جاى قرآن به او لعن شده است: آيه 22 و 23 سوره محمّد: اما اگر روى‏گردان شويد آيا جز اين انتظار مى‏ رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد * آنها كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوش هايشان را كر و چشم هايشان را كور نموده است. آيه 25 سوره رعد: و آنها كه عهد الهى را پس از محكم كردن مى‏ شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور برقرارى آن را داده قطع مى ‏كنند: و در روى زمين فساد مى ‏نمايند، لعنت براى آنهاست و بدى [و مجازات] سراى آخرت. آيه 27 سوره بقره: [فاسقان آنها هستند كه] پيمان خدا را پس از آن كه محكم ساختند، مى‏ شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور داده بر قرار سازند، قطع مى‏ نمايند، و در جهان فساد مى ‏كنند، اينها زيانكارانند؛ يَا بُنَيَّ! انْظُرْ خَمْسَةً، فَلَا تُصَاحِبْهُمْ وَ لَا تُحَادِثْهُمْ وَ لَا تُرَافِقْهُمْ فِي طَرِيق فَقُلْتُ يَا أَبَهْ! مَنْ هُمْ؟ قَالَ: إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْكَذَّابِ، فَإِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ السَّرَابِ يُقَرِّبُ لَكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَاعِدُ لَكَ الْقَرِيبَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْفَاسِقِ، فَإِنَّهُ بَائِعُكَ بِأُكْلَةٍ أَوْ أَقَلَّ مِنْ ذَلِكَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْبَخِيلِ، فَإِنَّهُ يَخْذُلُكَ فِي مَالِهِ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَيْهِ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْأَحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ‏ لِرَحِمِهِ،‏ فَإِنِّي‏ وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي ثَلَاثَةِ مَوَاضِعَ: قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: "فَهَلْ عَسَيْتُمْ‏ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ‏ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ‏ أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمى‏ أَبْصارَهُمْ" وَ قَالَ‏: "الَّذِينَ يَنْقُضُونَ‏ عَهْدَ اللَّهِ‏ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ‏ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ‏ أُولئِكَ‏ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ" وَ قَالَ فِي الْبَقَرَةِ: "الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ‏ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ‏"». 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص376-377، ح7. @Ahmadheydari12

بهترين مردم در پيوند خويشاوندى امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «و بهترين مردم در پيوند خانوادگی کسی است که با آن کس بپيوندد که پيوند خانوادگی را گسسته، چرا که تنه درختان در کشتگاه خويش به همراهی شاخه ها بلند می شوند؛ وَ إِنَّ أَوْصَلَ النَّاسِ مَنْ وَصَلَ مَن قَطَعَهُ وَ الْأُصُولُ عَلَى مَغَارِسِهَا بِفُرُوعِهَا تَسْمُو». چنانکه درخت با همراهی و اتصال همه اجزاء آن رشد می کند، جامعه انسانی نيز چون اجزای درختان محتاج هم است و هيچ کس به تنهايی امکان رشد و کمال ندارد. رشد در ميان خانواده اهميّت بيشتری دارد؛ چرا که تعلّق عاطفی و خيرخواهی و حمايت در پيوند های خانوادگی بيشتر است. 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429455 @Ahmadheydari12

ارزش اخلاص در کار خير امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ‌اى فرمود: «وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بِالصَّنِيعَةِ إِلَى أَخِيهِ كَافَأَهُ بِهَا فِي وَقْتِ حَاجَتِهِ وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلَاءِ الدُّنْيَا مَا هُوَ أَكْثَرُ مِنْهُ؛ و هر كه در خير رسانى به برادر دينى خود خشنودى خدا را قصد نموده باشد، خداوند در روز نيازمندی او به سبب آن نيکی نيازش را برآورده خواهد کرد و بيش از آنچه انجام داده بار غم دنيا را از او بر می گرداند».(1) اميرمؤمنان على عليه السلام نيز می فرمايد: «طُوبَى‏ لِمَنْ‏ أَخْلَصَ‏ لِلَّهِ‏ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ، وَ لَمْ يَشْغَلْ قَلْبَهُ بِمَا تَرَى عَيْنَاهُ، وَ لَمْ يَنْسَ ذِكْرَ اللَّهِ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ، وَ لَمْ يَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِيَ غَيْرُهُ؛ خوشا به حال كسى كه عبادت و دعايش را براى خدا خالص كند، و قلب خود را به آنچه مى‏ بيند مشغول ندارد، و ياد خدا را با آنچه مى ‏شنود به فراموشى نسپرد، و قلبش به خاطر نعمت هايى كه به ديگران داده شده است غمگين نشود».(2) 📚 منابع: (1). کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج‏2، ص29. (2). الكافى، ج2، ص16، ح3. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429460 @Ahmadheydari12

آخرین وصایای امیرمؤمنان(ع) به شیعیان امير مؤمنان عليه السلام در آستانه شهادت خود خطاب به دو فرزند عزيزش امام حسن و امام حسين عليهما السلام و ديگر فرزندانش، و خطاب به شيعيان آن زمان و تمام اعصار تا دامنه قيامت چنین وصیّت می کند: «أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ وَ ‏...؛ - شما را به تقوا و ترس از خداوند سفارش مى ‏كنم، - و اینکه در پى دنيا پرستى نباشيد گر چه به سراغ شما آيد. - بر آنچه از دنيا از دست مى‏ دهيد تأسف مخوريد! - سخن حق بگوئيد و براى اجر و پاداش (الهى) كار كنيد. - دشمن سر سخت ظالم، و ياور و همكار مظلوم باشيد! - من شما و تمام فرزندان و خاندانم و كسانى را كه اين وصيت نامه ‏ام به آنها مى‏ رسد به تقوا و ترس از خداوند، - نظم امور، - و اصلاح ذات البين، سفارش مى ‏كنم! زيرا كه من از جد شما (ص) شنيدم مى ‏فرمود: «اصلاح بين مردم از نماز و روزه برتر است». - خدا را! خدا را! در مورد «يتيمان»، نكند آنها گاهى سير و گاهى گرسنه بمانند، نكند آنها در حضور شما در اثر عدم رسيدگى از بين بروند. - خدا را خدا را! كه در مورد «همسايگان» خود خوشرفتارى كنيد، چرا كه آنان مورد توصيه و سفارش پيامبر شما هستند. وى همواره نسبت به همسايگان سفارش مى‏ فرمود، تا آنجا كه ما گمان برديم بزودى سهمی از ارث بر ايشان قرار خواهد داد! - خدا را خدا را! در توجه به «قرآن»، نكند ديگران در عمل بآن از شما پيشى گيرند. - خدا را خدا را! در مورد «نماز» چرا كه ستون دين شما است. - خدا را خدا را! در مورد «خانه پروردگارتان»، تا آن هنگام كه هستيد آنرا خالى نگذاريد كه اگر خالى گذارده شود مهلت داده نمى ‏شويد (و بلاى الهى شما را فروخواهد گرفت). - خدا را خدا را! در مورد «جهاد» با اموال، جانها و زبانهاى خويش در راه خدا (كه بايد همه اينها را در اين راه بكار گيريد) - و بر شما لازم است پيوندهاى دوستى و محبت را محكم داريد و بذل و بخشش را فراموش نكنيد، و از پشت كردن بهم و قطع رابطه بر حذر باشيد. - «امر بمعروف و نهى از منكر» را ترك نكنيد كه اشرار بر شما مسلط مي شوند، سپس هر چه دعا كنيد مستجاب نمى ‏گردد!. - سپس فرمود: اى نوادگان «عبد المطلب» نكند شما بعد از شهادت من، دست خود را از آستين بيرون آورده و در خون مسلمانان فرو بريد و بگوئيد امير مؤمنان كشته شد (و اين بهانه ‏اى براى خون ريزى شود). آگاه باشيد بخاطر من تنها قاتلم را بايد بكشيد. بنگريد! هر گاه من از اين ضربت جهان را بدرود گفتم او را تنها يك ضربت بزنيد، تا ضربتى در برابر ضربتى باشد، اين مرد را مثله نكنيد (گوش و بينى و اعضاء او را نبريد) كه من از رسول خدا (ص) شنيدم مى ‏فرمود: "از مثله كردن بپرهيزيد گر چه نسبت بسگ گزنده باشد"». 📚 نهج البلاغة، نامه47. @Ahmadheydari12

و من وصية له (ع) للحسن و الحسين ع لما ضربه ابن ملجم لعنه الله‏ - أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ - وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا - وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا - وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ - وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً - أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ - وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ - وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا ص يَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ - اللَّهَ اللَّهَ فِي الْأَيْتَامِ فَلَا تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ وَ لَا يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ‏ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي جِيرَانِكُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ مَا زَالَ يُوصِي بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْقُرْآنِ لَا يَسْبِقُكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي بَيْتِ رَبِّكُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِيتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا - وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ أَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ - وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ - لَا تَتْرُكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَيُوَلَّى عَلَيْكُمْ [أَشْرَارُكُمْ‏] شِرَارُكُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ - ثُمَّ قَالَ يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لَا أُلْفِيَنَّكُمْ تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِينَ خَوْضاً تَقُولُونَ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ [قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ‏] أَلَا لَا تَقْتُلُنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ "إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُور". 📚 نهج البلاغة، نامه47. @Ahmadheydari12

راستى گویی و اداء امانت اهميت راست گویی بدان پايه است كه وسيله اصلى آزمايش افراد شمرده شده؛ چنانكه در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏ خوانيم‏: «لَا تَنْظُرُوا إِلَى‏ كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ‏ وَ صَوْمِهِمْ وَ كَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ، انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ؛ نگاه به فزونى نماز و روزه و حج و كارهاى نيك و سر و صداى آنها در شب [براى عبادت] نكنيد، ولكن نگاه به راستى گفتار و اداء امانت آنها كنيد». 📚 أمالی صدوق، ص303. @Ahmadheydari12

بهشت را به بها می دهند، نه به بهانه! امام حسين عليه السّلام در ضمن موعظه ‌اى می فرمايد: «...فَإِيَّاكَ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ يَخَافُ عَلَى الْعِبَادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ يَأْمَنُ الْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يُخْدَعُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا يُنَالُ مَا عِنْدَهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ» مبادا تو از كسانى باشى كه بر گناهان بندگان خدا بيمناك است ولى از عقوبت گناه خويش آسوده خاطر! زيرا خداى تبارك و تعالى در باره بهشت خود فريب نمى ‏خورد [كه كسى بتواند با نيرنگ وارد بهشت شود] و دستيابى به آنچه نزد خداست [از ثواب و نعمت های آخرت] جز به اطاعت از او ممکن نيست. 📚 تحف العقول‏، ص240. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429477 @Ahmadheydari12

تو نيکی می کن و در دجله انداز امام حسين عليه السّلام در ضمن خطبه ای می فرمايند: «هر گاه کسی به ديگرى نيكى كرده باشد، و آن شخص بر سپاس آن نيکی برنخيزد، خداوند به جاى آن شخص پاداش او را خواهد داد، زيرا خداوند بيش از همه عطا می کند و بيش از همه پاداش‏ می دهد؛ فَمَهْمَا يَكُنْ لِأَحَدٍ عِنْدَ أَحَدٍ صَنِيعَةٌ لَهُ، رَأَى أَنَّهُ لَا يَقُومُ بِشُكْرِهَا، فَاللَّهُ لَهُ بِمُكَافَاتِهِ، فَإِنَّهُ أَجْزَلُ عَطَاءً وَ أَعْظَمُ أَجْراً». آنچه از اين کلام شريف بر می آيد اين است که اولا: نيکی نيکوکار نزد خداوند محفوظ است و بی پاسخ نخواهد ماند. ثانيا: خداوند ثواب نيکی را به مراتب بيشتر از آن خواهد داد. اين دو مضمون بازتاب وسيعی در بيانات قرآن دارند. 📚 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر، ص81-82؛ كشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج‏2، ص29-30. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429488 @Ahmadheydari12

عن فاطمة بنت موسى بن جعفر عليهما السّلام یکی از احادیثی که از حضرت فاطمه معصومه نقل شده، حدیث «فاطمیّات» است که اکثر راویان آن در سلسه سند فاطمه نام دارند. این حدیث از احادیث «مُعَنعَن» است؛ «حدیث مُعَنعَن» حدیثى را گویند که در سلسله سند آن واژە «عَن» - به معنی از - تکرار شده باشد، بدون ذکر الفاظِ «أخبَرَنى» «حَدَّثَنى» یا «سَمعتُ». اللؤلؤة المثنية في الآثار المعنعنة المروية: روى السيّد محمّد الغماري الشافعي في كتابه: عن فاطمة بنت الحسين الرضوي، عن فاطمة بنت محمّد الرضوي، عن فاطمة بنت إبراهيم الرضوي، عن فاطمة بنت الحسن الرضوي، عن فاطمة بنت محمّد الموسوي، عن فاطمة بنت عبد اللّه العلوي، عن فاطمة بنت الحسن الحسيني، عن فاطمة بنت أبي هاشم الحسيني، عن فاطمة بنت محمّد بن احمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت أحمد بن موسى المبرقع، عن فاطمة بنت موسى المبرقع، عن فاطمة بنت الامام أبي الحسن الرضا عليه السّلام، عن فاطمة بنت موسى بن جعفر عليهما السّلام، عن فاطمة بنت الصادق جعفر بن محمّد عليهما السّلام، عن فاطمة بنت الباقر محمّد بن علي عليهما السّلام، عن فاطمة بنت السجاد علي بن الحسين زين العابدين عليه السّلام، عن فاطمة بنت أبي عبد اللّه الحسين عليه السّلام، عن زينب بنت أمير المؤمنين عليه السّلام، عن فاطمة بنت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله، قالت: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «أَلَا مَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيداً». 📚 عوالم العلوم، ج21، ص354-355، ح3. @Ahmadheydari12

رابطه استجابت دعا، با حلال و حرام بودن غذا در روايات متعدّدى مى‏ خوانيم: يكى از شرايط استجابت دعا پرهيز از غذاى‏ حرام است؛ از جمله در حديثى آمده است كه شخصى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: «أُحِبُّ أَنْ يُسْتَجَابَ دُعَائِي؛ دوست دارم دعاى من مستجاب شود!». پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «طَهِّرْ مَأْكَلَكَ، وَ لَا تُدْخِلْ‏ بَطْنَكَ‏ الْحَرَامَ؛ غذاى خود را پاك كن و از غذاى حرام پرهيز نما!». همين معنى از همان بزرگوار با تعبير ديگرى آمده است، مى فرمايد: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يُسْتَجَابَ دُعَاؤُهُ، فَلْيُطَيِّبْ مَطْعَمَهُ‏ وَ كَسْبَهُ؛ كسى كه دوست دارد دعايش مستجاب شود، طعام و كسب خود را از حرام پاك كند!». 📚 عدة الداعي و نجاح الساعي، «باب الدعاء مع أكل الحرام‏»، ص139. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429557 @Ahmadheydari12

مرگ‏ بهتر از زندگى ننگين است! امام حسين عليه السلام در روز عاشورا فرمود: «مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍ‏؛ مرگ با عزّت بهتر از زندگى با ذلّت است». اين شعار از مهم ترين پيام‏ هاى عاشورا است، پيامى كه مى ‏تواند سراسر تاريخ بشر را روشن سازد، و به استعمار و استثمار و بردگى انسان ها پايان دهد. مردم غالباً از ترس ذلّت ذليل مى ‏شوند، و از ترس ظلم تن به ظلم و ستم مى‏ دهند و جبّاران و ظالمان نيز از همين نقطه ضعف استفاده مى ‏كنند. در نظام زندگى انسان هاى شايسته و با شخصيت، زندگى مادّى و ظاهرى برترين ارزش نيست، همانگونه كه مرگ مادى ضدّ ارزش نمى باشد. بلكه ارزش والا در نظر آزادمردان با ايمان، در زندگى توأم با عزّت است؛ به همين دليل هرگاه بر سر دو راهى قرار گيرند، شهادت توأم با عزّت و سربلندى را بر زندگى ذليلانه ترجيح مى دهند. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429558 @Ahmadheydari12

درک حقیقت ایمان با ترک جدال و مراء رسول خدا صلّی الله عليه و آله می فرمايد: «لَايَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الْإِيمَانِ، حَتَّى يَدَعَ الْمِرَاءَ، وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً؛ انسان حقيقت ايمان را به كمال نمى ‏رساند، مگر زمانى كه مراء را ترك گويد، هر چند حق با او باشد». زيرا سخنان ستيزه جويانه در مسائل حق نيز سبب انواع خصومت ها و عداوت ها است و گاه انسان را به انواع گناهان ديگر مانند تحقير مؤمن و اهانت از طريق سخن يا اشارات دست و چشم و ابرو و دروغ و كذب و تكبر و برترى جوئى آلوده مى‏ كند. 📚 بحار الأنوار، ج‏2، ص138، ح53. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429559 @Ahmadheydari12

ولادت حضرت زینب(س)؛ 5 جمادی الاولی، سال 5 هـ ق بنابر مشهورترین اقوال، حضرت زینب(س) در پنجمین روز ماه جمادی الأول سال پنجم هـ ق در مدینه به دنیا آمد. پیامبر اکرم(ص) هنگام تولد زینب(س) آن حضرت را به وصف «کرامت» ستود و به جده اش حضرت خدیجه(س) تشبیه کرد و از همگان خواست که حرمتش را پاس بدارند. برای آن حضرت القاب فراوانی نقل شده که مهم ترین شان عبارت اند از: عقیله بنی هاشم، عالمة غیر معلمة، نائبة الحسین، شریکة الحسین و «ام المصائب». زینب(س)، در وقار و شخصیت همچون خدیجه(س) در حیاء و عفّت، مانند مادرش فاطمه(س) در شیوایی و رسایی بیان، چون پدرش علی(ع) در حلم و صبر انقلابی همانند برادرش حسن(ع) و در شجاعت و قوّت قلب مانند برادرش حسین(ع) بود. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0420066 @Ahmadheydari12

مقام و منزلت حضرت زینب(س) حضرت زینب(س) یکی از بافضيلت‏ ترينِ زنان جهان، دارای جلالت شأن، منزلت والا، قوّت استدلال، برترى عقل، استوارى قلب، فصاحت زبان و بلاغت بيان، بانویی شجاع و با شهامت، سخنور و مفسر بود. حیات آن حضرت با صبر و شکیبایی و مقاومت در برابر مصائب فراوان همراه بود. منزلت و جايگاه ایشان در خاندان پیامبر بسیار رفیع است. بعد از حادثه غم بار عاشورا سرپرستی کاروان اسرا را بر عهده گرفت. خطبه های با صلابت و کوبنده در مجلس ابن زیاد و یزید، گویای فصاحت و بلاغت و علم دانش آن بزرگوار است. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0406266 @Ahmadheydari12

چشم داشت به آنچه در دست مردم است! از جناب حسين بن علی عليهما السلام پرسيدند، بزرگترين مردم از حيث قدر و منزلت چه کسی است؟ فرمود: «بزرگترين مردم از حيث قدر و منزلت كسى است كه اهميت ندهد كه دنيا در دستان چه كسى است؛ مَنْ‏ لَمْ‏ يُبَالِ‏ الدُّنْيَا فِي‏ يَدَيْ‏ مَنْ‏ كَانَت‏». امام كاظم عليه السلام به هشام فرمود: «يَا هِشَامُ إِيَّاكَ وَ الطَّمَعَ وَ عَلَيْكَ بِالْيَأْسِ مِمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ وَ أَمِتِ الطَّمَعَ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ فَإِنَّ الطَّمَعَ مِفْتَاحٌ لِلذُّلِّ وَ اخْتِلَاسُ الْعَقْلِ وَ اخْتِلَاقُ الْمُرُوَّاتِ وَ تَدْنِيسُ الْعِرْضِ وَ الذَّهَابُ بِالْعِلْمِ؛ ای هشام! از طمع بپرهيز و به آنچه مردم دارند، چشم‏ داشتى نداشته باش، چشم‏ داشت به مخلوق را در خود بميران، زيرا طمع كليد هر خوارى است و عقل را مى ‏دزدد و انسانيّت را مى ‏دَرَد و آبرو را مى ‏آلايد و دانش را از بين مى ‏برد». از رسول خدا صلى الله عليه و آله نیز نقل شده: «الطَّمَعُ يُذهِبُ الحِكمَةَ مِن قُلوبِ العُلَماءِ؛ طمع علم و دانش را از دل‏هاى دانشمندان دور مى ‏سازد». دليل آن اين است كه علم و دانش نياز به حريت فكر و آزادمنشى دارد، در حالى كه شخص طماع چون اسير خواسته‏ هاى خويش است، نمى ‏تواند درست بينديشد و چه بسا براى رسيدن به مقصود خود، كارهاى خلاف ارباب قدرت و مقام را توجيه كند. به بيان ديگر، طمع نوعى مستى و تخدير فكر مى ‏آورد و به طمّاع اجازه نمى‏ دهد درست بينديشد. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429570 @Ahmadheydari12

مُدارا در كلام حضرات معصومين‏ علیهم السلام در احاديث فراوانى به مدارا كردن با مردم توصيه و بر آن تأكيد شده است. 1. رسول خدا صلى الله عليه و آله در حدیثی چنین می فرماید: «ثَلَاثٌ مَنْ لَمْ يَكُنَّ فِيهِ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ وَ خُلُقٌ يُدَارِي بِهِ النَّاسَ وَ حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجَاهِلِ؛[1] سه چيز است كه در هركس نباشد هيچ كارى از كارهاى او سامان نمى ‏پذيرد: ورع و تقوايى كه او را از معصيت خدا بازدارد و اخلاقى كه او را به مدارا كردن با مردم وادارد و حلم و بردبارى ‏اى كه جهل جاهلان را با آن از خود دور سازد». 2. بر خلاف آنچه امروزه مرسوم شده كه مردم با كمترين برخوردى عصبانى مى‏ شوند و در مواجهه با ديگران تحمّل و سعه صدر ندارند، اسلام تأكيد مى‏ كند كه مسلمان عاقل بايد اهل مداراى با مردم باشد و هر چه قدرت مدارايش بيشتر باشد، عقل او بيشتر خواهد بود. لذا در روايتى از پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏ خوانيم: «أَعْقَلُ النَّاسِ أَشَدُّهُمْ مُدَارَاةً لِلنَّاسِ؛‏[2] عاقل ترين مردم كسى است كه بيش از همه با مردم مدارا كند». 3. در روايت ديگرى از حضرت رسول صلى الله عليه و آله چنين مى ‏خوانيم: «إِنَّا أُمِرْنَا مَعَاشِرَ الْأَنْبِيَاءِ بِمُدَارَاةِ النَّاسِ‏ كَمَا أُمِرْنَا بِإِقَامَةِ الْفَرَائِضِ؛‏[3] ما پيامبران الهى همانگونه كه مأمور انجام واجبات هستيم، موظّف به مداراى با عموم مردم نيز مى ‏باشيم». هم رديف قرار دادن «مدارات» با «واجبات» نشانگر اهمّيّت مساله مدارات است؛ زيرا كار پيامبران، امامان، علما، مربّيان، معلّمان و تمام كسانى كه در حوزه تعليم و تربيت فعّاليّت مى ‏كنند، بدون مداراى با مخاطبانشان پيشرفتى نخواهد داشت. 📚 منابع: [1] . الکافی، ج2، ص116، «بَابُ الْمُدَارَاةِ»، ح1. [2] . أمالی صدوق، ص21، «المجلس السادس»‏، ح4. [3] . الأمالی، طوسی، ص521، «المجلس الثامن عشر»، ح57. 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429573 @Ahmadheydari12

اخلاص در عبادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، درباره اخلاص در عبادت می فرماید: «مَنْ أَصْعَدَ إِلَى اللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اللَّهُ إِلَيْهِ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ؛ هرکه عبادت های خالصانه اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت ها را بر او فرو فرستد». 📚 مجموعه ورّام، ج2، ص108. #حضرت_زهرا #فاطمیه #اخلاص #عبادت @Ahmadheydari12

تقوا معيار پذيرش اعمال‏ و عبادات قال الله الحکيم فی کتابه الکريم: «وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قالَ إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِين‏». خداوند در آيه 27 سوره مائده داستان فرزندان حضرت آدم عليه السلام (هابيل و قابيل) را ذكر مى‏ كند، كه هر كدام براى تقرّب به خداوند نذرى را آورده بودند و از يكى پذيرفته شد و از ديگرى پذيرفته نشد. آنكه نذرش قبول نشد (قابيل)، به ديگری گفت: «لَأَقْتُلَنَّكَ؛ تو را خواهم كشت»! برادر ديگر (هابيل) گفت: «إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ‏ اللَّهُ‏ مِنَ‏ الْمُتَّقِينَ‏؛ خدا تنها از پرهيزكاران مى ‏پذيرد». 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429587

مقام مادر از زبان حضرت مادر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، درباره مقام مادر می فرماید: «الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ اقْدامِها؛ همیشه در خدمت مادر و پای ‌بند او باش، چون بهشت زیر پاى مادران است». و نیز می فرماید: «الْزَمْ رِجْلَها، فَثَمَّ الْجَنَّةَ؛ همیشه در خدمت مادر و پای ‌بند او باش، که نتیجه آن بهشت است». 📚 کنزل العمّال، متّقی هندی، ج 16، ص 462، ح 45443 و 45444. #حضرت_زهرا #حضرت_فاطمه #روز_مادر #زن #مادر #روز_زن @Ahmadheydari12

برترین زنان بهشتی از زبان رسول خدا(ص) حَدَّثَنَا يُونُسُ، حَدَّثَنَا دَاوُدُ بْنُ أَبِي الْفُرَاتِ، عَنْ عِلْبَاءَ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: خَطَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ خُطُوطٍ، قَالَ: " تَدْرُونَ مَا هَذَا؟ " فَقَالُوا: اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " أَفْضَلُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ: خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ، وَفَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ، وَآسِيَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ، وَمَرْيَمُ ابْنَةُ عِمْرَانَ " (1) ابن عباس می گوید: رسول خدا(ص) روی زمین چهار خط کشید و پرسید: آیا می دانید این چیست؟ اطرافیان گفتند: خدا و رسولش آگاهترند. رسول خدا(ص) فرمود: اینها برترین زنان اهل بهشت هستند: خدیجه دختر خویلد، و فاطمه دختر محمّد، و آسیه دختر مزاحم همسر فرعون، و مریم دختر عمران. (1) إسناده صحيح، رجاله ثقات رجال الصحيح. علباء: هو ابن أحمر اليشكري. وأخرجه أبو يعلى (2722) ، والحاكم 3/185 من طريق يونس بن محمد المؤدب، بهذا الإسناد. وقال الحاكم: هذا حديث صحيح الإسناد، ولم يخرجاه بهذه السياقة. وأخرجه عبد بن حميد (597) ، والطحاوي في "مشكل الآثار" (148) ، وابن حبان (7010) ، والطبراني (11928) من طرق عن داود بن أبي الفرات، به. وسيأتي برقم (2901) و (2957) . 📚 مسند أحمد، ج4، ص409، ح2668. الكتاب: مسند الإمام أحمد بن حنبل المؤلف: أبو عبد الله أحمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن أسد الشيباني (المتوفى: 241هـ) المحقق: شعيب الأرنؤوط - عادل مرشد، وآخرون إشراف: د عبد الله بن عبد المحسن التركي الناشر: مؤسسة الرسالة الطبعة: الأولى، 1421 هـ - 2001 م #حضرت_زهرا #برترین_زنان #روز_مادر #روز_زن @Ahmadheydari12

زبان كليد هر خير و شرّى است امام باقر عليه السلام می فرمايد: «إِنَّ هَذَا اللِّسَانَ مِفْتَاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرٍّ، فَيَنْبَغِي لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَخْتِمَ عَلَى لِسَانِهِ، كَمَا يَخْتِمُ عَلَى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ؛ اين زبان كليد هر خير و شرى است، پس سزاوار است كه مؤمن مُهر بر زبانش زند، همچنان كه بر طلا و نقره ‏اش مهر مى‏ زند». يعنى زبان يك عضو كليدى است و توجّه ما هم به آن بايد به لحاظ كليدى بودن آن باشد، درب هر خير و شرى را با اين كليد مى ‏توان باز كرد. ولى بايد توجه داشت كه اين كليد فقط براى باز كردن درب خيرات باشد، براى اصلاح ذات البين، نصيحت خلق، امر به معروف و نهى از منكر مورد استفاده قرار گيرد، نه براى افساد ذات البين، فضيحت خلق، امر به منكر و نهى از معروف، همچنان كه طلا و نقره را در كيسه كرده و درب آن را بسته و مُهر مى ‏كنيم تا مبادا چيزى از آنها بدون اراده ما خارج شود. در يك جمله بايد گفت: «كليد هر سعادت و شقاوتى اين زبان است». 📚 تحف العقول‏، ابن شعبه حرانى، ص298. #زبان #بیان #کلام #سخن #خیر #شرّ #سعادت #شقاوت 📖 مطالعه تفصیلی: makarem.ir/maaref/l/0429621 @Ahmadheydari12

پنج توصيه از امير المؤمنين عليه السلام‏ امام امير المؤمنين عليه السلام می فرمايد: «أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهَا آبَاطَ الْإِبِلِ لَكَانَتْ لِذَلِكَ أَهْلًا: لَا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلَّا رَبَّهُ، وَ لَا يَخَافَنَّ إِلَّا ذَنْبَهُ، وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذَا سُئِلَ عَمَّا لَا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لَا أَعْلَمُ، وَ لَا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذَا لَمْ يَعْلَمِ الشَّيْ‏ءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ، وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِيمَانِ كَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ، وَ لَا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لَا رَأْسَ مَعَهُ وَ لَا [خَيْرَ] فِي إِيمَانٍ لَا صَبْرَ مَعَه». شما را به پنج چيز سفارش مى‏ كنم كه اگر براى تحصيل آن شتران راهوار را به سرعت حركت دهيد [و همه جا را براى به‏ ست آوردن آن بگرديد] سزاوار است: 1. هيچ يك از شما جز به پرورگارش اميدوار نباشد [و دل نبندد]. 2. هيچ كس جز از گناه خود نترسد. 3. هيچ كس از شما اگر چيزى را از او پرسيدند كه نمى ‏داند، حيا نكند و [صريحا] بگويد: نمى ‏دانم. 4. و اگر كسى از شما چيزى را نمى‏ دانست، از فرا گرفتن آن خجالت نكشد. 5. بر شما باد كه صبر و استقامت پيشه كنيد، زيرا صبر در برابر ايمان همچون سر است در برابر تن؛ تن بى سر فايده ‏اى ندارد، همچنين ايمان بدون صبر». 📚 نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص482، کلمات قصار، حکمت82. #امید #خدا #گناه #حیا #حیای_حمق #دانستن #ندانستن #آموختن #صبر #ایمان #دل_بستن @Ahmadheydari12