من اگر چنین اسیر غم انتظار باشم به چه صورتی حریف دل بیقرار باشم؟! به خدا اگر بمیرم ز تو دست بر ندارم نگذار بی نصیب تو در این دیار باشم تو بیا عنایتی کن به حریم خاک پایت که به حرمت نگاه تو شکوفه سار باشم همه بیقرار هنگام اذان مغرب و من به هوای شهد لبهای تو روزه دار باشم چه خوش است آن زمانی که پس از اینهمه صبوری پر از انتشار عطر نفس بهار باشم نه فقط که روز جمعه همه روزهای هفته به امید دیدن تو پر از انتظار باشم گل من اگر نیائی پس از این همه جدائی به چه صورتی حریف دل بیقرار باشم؟!! سروده استاد #منوچهر_سوری از شعرای خوش قلم و هنرمند #ورامین