اساتید این شهید عالیقدر گامهای نخستین تعلیم و تربیت را نزد پدرش مرحوم سیّد فضل حسین میان بر داشت و سپس برای طی نمودن مدارج بالاتر علمی از محضر حاجی غلام جعفر لقمان ادبیات عرب را خواند و تا لمعه رساند و سپس راهی نجف اشرف شده و نزد اساتید: – آیت اللّه سیّد اسداللّه مدنی: شرح لمعه را. – سیّد مجتبی لنکرانی: رسایل را و نزد. – آیت الله مرتضوی: مکاسب را تا خیارات خواند. و در حوزه علمیه قم، قبل از انقلاب اسلامی نزد اساتید بزرگ، کتابها و درسهای ذیل را فرا گرفت. – آیت اللّه شهید مرتضی مطهری: درس فلسفه. – آیت اللّه فاضل لنکرانی: جلد اول کفایه. – آیت اللّه جعفر سبحانی: جلد دوم کفایه. – استاد ستوده: باقی مانده خیارات مکاسب. – آیت اللّه محسن حرم پناهی: درس عقائد اسلامی. – آیت اللّه ناصر مکارم شیرازی: خارج اصول. – آیت اللّه شیخ جواد تبریزی: خارج فقه و…و بهره فراوان کسب نمود.

فعالیتهای سیاسی شهید سید عارف حسین حسینی (ره) در ایام اقامت در نجف اشرف در کنار مردان عمل و اسوه مبارزه قرار گرفت. اولین آشنایی ایشان با شخصیت محبوب امت اسلام، امام خمینی (ره) بود. این آشنایی آغاز تحول فکری و سیاسی در زندگی این شهید بود. در اول برخورد با امام (ره) مجذوب گشته و تحت هدایت پیامبرگونه ایشان قرار گرفت در متن وقایع سیاسی وارد گردید. یکی از هم درسهای وی میگوید: «در عصر حاکمیت بعثیها، از آنجایی که آیت اللّه العظمی حکیم (ره) با دیدگاههای حزب بعث مخالف و آنرا بعنوان نگرش انحرافی و مخالف تفکر دینی معرفی میکرد با واکنش دولت بعثی مواجه شده، ایشان را در کوفه، در محاصره قرار دادند و فعالیت وی را محدود ساختند. مردم عراق نیز از آیت اللّه العظمی حکیم (ره) پشتیبانی نکردند؛ روحانیت نجف تصمیم گرفتند که به دیدار ایشان از نجف به کوفه بروند.

ورود شهید حسینی (ره) به حوزه علمیه قم همزمان بود، با گسترش نهضت جهانی امام خمینی (ره) . این شهید هم خود در تظاهرات شرکت میکرد هم دیگر طلاب پاکستانی، ساکن حوزه علمیه قم را،ترغیب مینمود. و از اینرو طلاب غیر ایرانی، بخصوص طلاب پاکستانی، تحت مراقبت شدید ساواک قرار گرفتند. و به همین سبب شهید حسینی را پس از شناسایی، دستگیر و از ایران اخراج نمودند. شهید سید عارف حسین حسینی (ره) پس از ورود به پاکستان بیکار نماند و برای بیداری تودههای پاکستان چهره سفاک شاه ایران را معرفی کرد و از نهضت اسلامی امام خمینی (ره) که در حال پیروزی بود، حمایت نمود. در کتاب زندگینامه شهید حسینی، آمده است: «شهید حسینی (ره) حضرت امام خمینی (ره) را، بعنوان ولیّ امر مسلمانان و رهبر جهان اسلام برای مسلمانان پاکستان معرفی کرد و علی رغم مخالفتها، با قاطعیت تمام، راه خود را ادامه داد و همواره در پی نشر افکار بلند و انقلابی رهبر مستضعفان جهان، تلاش می کرد تا آنجا که به پشتیبانی از نهضت و انقلاب اسلامی ایران، راه پیمایی دویست کیلومتری را تدارک دید و به همراه چند هزار نفر از مردم «پاراچنار» بسوی «پیشاور» حرکت کرد. در پیشاور با تشکیل یک اجتماع عظیم، از حضرت امام امت و انقلاب اسلامی، اعلام حمایت کرد. این حرکت که در نوع خود، در تاریخ پاکستان بی نظیر بود، موجب آگاهی تودهها، نسبت به حقانیت انقلاب اسلامی گردید.»

رابطه دوستانه شهید حسینی (ره) با رهبران جمهوری اسلامی حکایت از وفاداری وی نسبت به انقلاب اسلامی ایران دارد. در واقع علامه عارف حسین حسینی (ره) زبان گویای انقلاب اسلامی در شبه قاره هند بود

شهید حسینی پس از رهبری هم روحیه خدمت به تودهها را از دست نداد چون خودش از بین قشر محروم برخاسته بود. درد مردمی داشت و مشکلات آنها را درک مینمود و از این رو به دورافتادهترین مناطق کشور میرفت. مثلاً در دهات (سند) که فاقد امکانات مانند برق…بود میرفت و به مشکلات آنها میپرداخت، و حتی عبا را پهن میکرد و نماز جماعت میخواند.»

اخلاق در خانه: این شهید بزرگوار در خانه و با خانوادهاش بسیار ساده و صمیمی بود و اخلاقش در روابط خانوادگی همانند اخلاق سیاسی و اجتماعیاش الگو بود. همسر شهید در رابطه با روش او در خانه و خصوصیت شخصیاش اظهار میدارد: «ما در زندگی با شهید هیچ مشکلی نداشتیم، 1 – او با اخلاق بسیار خوب با ما رفتار میکرد و میفرمود: موقعی که تمام خانواده را خوشحال میبینم خستگی ام از بین میرود. 2 – ایشان تمام پول و مخارج خانه را به دست من میداد و به من کاملاً اعتماد میکرد و همیشه میفرمود: من به شما اعتماد دارم و میدانم که امور خانه را بهتر از من میتوانید اداره نمائید. 3 – همچنین ایشان برای پذیرایی هر چه بهتر از مهمانان تأکید میورزید. 4 – ایشان با خویشان خود با نهایت عطوفت و رأفت رفتار میکرد و اگر از آنها کسی مریض میشد و یا در مصیبتی مبتلا میشد، هر کمکی که امکان داشت، به آنها میکرد و آنها را یاری مینمود. او از پول شخصی خود برای معالجه آنان اقدام مینمود و حتی در بعضی مواقع آنها را برای استراحت و گذراندن دوره معالجه یا نقاهت، به منزل خود میآورد. 5 – هر گاه درباره شهادت کسی خبری میشنید میفرمود: چقدر خوشبخت است که سعادت شهادت را یافته است. ایشان در تمام نمازهای خود از خدا میخواست که: خدایا! مرا از این سعادت محروم نفرما. همچنین هر کجای جهان مصیبتی بر شیعیان وارد میشد، ایشان ناراحت میشد و گاه در آنروز غذا میل نمیکرد. 7 – در زندگی مبارک خود همیشه کمتر میخوابید، تقریباً بیشتر وقت شبها را به عبادت الهی اشتغال داشت. و بعد از خواندن نماز فجر کمی استراحت میکرد. 8 – به غذای لذیذ تمایل نداشت. البته درباره مهمانان خویش اینطور نبود. برای آنها با کمال اهتمام دعوت میکرد و غذاهای خصوصی و لذیذ، تهیه میکرد.

این شهید (ره) برای وحدت اسلامی زیاد زحمت کشید. با علماء اهل سنت پاکستان و سایر بلاد و مسلمانان رابطهای صمیمی داشت. و قلمرو فعالیتهای فرهنگی خود را تا شهرهای سنّی نشینی گسترش داده بود و با نفوذ کلام و نفس پاکی که داشت، خیلیها را شیفته فرهنگ اهلبیت (ع) ساخت. فرزندش میگوید: «در پاکستان منطقهای است به نام (چارسده و دیز) که از مناطق صد در صد سنّی نشین هستند و تعصب عجیبی نسبت به شیعیان دارند، شهید حسینی در آنجا تبلیغات خود را شروع کرد و برای مردم آنجا کتاب میفرستاد و سخنرانی میکرد. مهمترین هدفی را که در این کار دنبال میکرد، این بود که اتحاد بین تسنّن و تشیّع محکمتر شود. بحمد اللّه در آنجا صدها نفر علاقمند به شیعه شدند و هم اکنون افراد دیگری هم که توسط شهید حسینی ؛ شیعه شدند، خود بخود فعالیتهای مذهبی و تبلیغی دارند.»(14) یکی از طلاب پاکستانی در این رابطه چنین میگوید: «در سال 1354 با هم مکه مشرف شدیم، در «منی» چادر بزرگ به پا شده بود و علماء پاکستانی که از اهل سنت بودند، در آنجا ساکن بودند. شهید عارف حسین حسینی (ره) دعای عرفه را خواندند، آنچنان جذاب و توأم با قلب شکسته بود که حتی برادران سنی اشک میریختند

علامه سید عارف حسین حسینی نماینده امام خمینی(ره) در پاکستان و رهبر شیعیان این کشور بود که در سال 1367 توسط گروه‌های تندرو پاکستانی ترور شد و به شهادت رسید و حضرت امام خمینی  (ره) در پیامی تاریخی ضمن تبیین ویژگی های دو جبهه اسلام ناب محمدی و اسلام آمریکایی شهید عارف حسینی را فرزند عزیز خود خواند

﷽ کاش افتد به دلش خواهر خود را نَبَرَد یا اگر بَرَد دگر دختر خود را نَبَرَد چند روزیست خدایا که پسر دارشده یارب ای کاش على اصغر خود را نَبَرد ۲۸ #رجب ، سالروز حرکت #امام_حسین علیه السلام از #مدینه به سوی #مکه

#ڪرامات_شھدا 🌷شهیدی که بدنش در یک کیسه جا شد🌷 دو ماه از شروع جنگ تحميلي گذشته بود. يك شب بچه‌ها خبر آوردند كه يك بسيجي اصفهاني در ارتفاعات كاني تكه‌تكه شده است. بچه‌ها رفتند و با هر زحمتي بود بدن مطهر شهيد را درون كيسه‌اي گذاشتند و آوردند. آن‌چه موجب شگفتي ما شد، وصيت‌نامه‌ي‌ اين برادر بود كه نوشته بود: «خدايا! اگر مرا لايق يافتي، چون مولايم اباعبدالله‌الحسين (ع) با بدن پاره‌پاره ببر.» #یادشهداباصلوات

💞 خدایا 💞 رجب بگذشت و ما از خود نگذشتیم 💞 تو از ما بگذر ✨امشب شب جمعه ست. کسانی که برکات این ماه رو درک کردن می‌دونن که الان چه حسرتی باید خورد . آخرین شب جمعه ماه رجب.