وَ اِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنَّی قَرِیبٌ و هنگامی که بندگانم از تو درباره‌ی من بپرسند بگو یقینا من نزدیکم... جزء دوم/ بقره۱۸۶ #یک_حبه_نور #ماه_رمضان 🖇💌

من از خداهای دور بيزارم....! من خدایی می‌خواهم ؛ که نزدیک باشد... که اگر بغضم گرفت و کسی نبود که موهایم را نوازش کند؛ او باشد... که اگر حرفی توی گلویم ماند و کسی نبود که دستی به روی شانه‌ام بزند ؛ او باشد... من خدایی می‌خواهم که به پای همه‌ی تنهایی‌هایم بایستد. خدایی که با من رفاقت کند... به گفته حضرت علامه ، این آیه از لطیف‌ترین آیات قرآن می‌باشد که خداوند هفت بار از ضمیر متکلم وحده در آن استفاده نموده و اين در کل قرآن منحصر به فرد بوده و نشانه‌ی بی‌واسطه بودن ارتباط با اوست... حالا عاشقانه‌تر به او واگذار كن دل‌نگرانی‌هايت را... -سید یاس #مهربان_خدای_من #ماه_رمضان 🖇💌

عشق تو گرفت از تن من تاب و توان را ترسم که به پایان نرسانم رمضان را... #ماه_رمضان 🖇💌

بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ روی مهربانیت حساب میکنم... #دم_اذانی #ماه_رمضان 🖇💌

رمضان آمد و سرداد ندا، این دل من: بار الها! به لب تشنه‌ی ارباب: العفو... #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #بحق‌الحسین_الهی_العفو #ماه_رمضان 🖇💌

قبول باشه... التماس دعا🌱 🖇💌

بسم رب الخائفین بر همگان سهل است از روی ضعف، مهربانی کردن... حمد، مخصوص خدایِ من است که در موضع قدرت، مهربانی می‌کند. نام تو جار زدن هم دارد چرا که «لَا شَبِيهَ لَهُ فِى عَظَمَتِهِ» «هیچکس حتی شبیه‌ات نیست... فوق العاده‌ای!» ما ناتوانیم در برابر «مَيْلًا عَظِيمًا» انحرافات بزرگ، میل‌های بزرگ‌تر... خودت گفته‌ای «خُلِقَ الْإِنْسَانُ ضَعِيفًا» انسان ضعیف است در برابر امیال خویش... تو عظیمی... تو بزرگی و قوی، «وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّعِيفَ إِلّا الْقَوِيُّ؟» آیا رحم می‌کند به ناتوان جز توانمند؟ ما که «دیروز نطفه‌ای بودیم» و اگر پا به دنیا گذاشتیم، تو «حَفِظْتَنِى فِى الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِيّاً» محافظمان بودی. ما که «فردا لاشه‌ای هستیم» و ناتوان در محافظت از خویش در برابر مرگ، غیر از تو که را داریم تا در تاریکی‌ها نترسیم؟ ما که معترفیم به عجز خویش... ما که آمده‌ایم در این ماه با تو دوستی کنیم، ای کاش می‌دانستیم چگونه «ضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلىٰ مَوَدَّتِكَ، تُحْرِقُهُ بِحَرارَةِ نِيرانِكَ؟» باطنی که بر دوستی‌ات پیمان بسته، به سوز آتشت می‌سوزانی؟! مگر آنها که لغت به لغت تو را می‌جویند نگفته‌اند «رمضان»، از ریشهٔ «ر م ض» است و به معنی حرارت؛ ماهی که گناهان را می‌سوزاند؟ تو اگر می‌خواستی ما به گناهان خویش بسوزیم، رمضان را می آفریدی؟ چنین گمانی بر تو نیست... «ماهکذا الظن بک»؛ تو همان خدایی هستی که حسین را آفریده و «وَرَحْمَةٍ قَدْنَشَرْتَها» رحمتش را بر همگان عرضه داشته... آیا «تَغُلُّ أَكُفّاً رَفَعَتْهَا الْآمالُ إِلَيْكَ رَجاءَ رَأْفَتِكَ؟» دست‌هایی را که به امید آرزوهای مهرورزی‌ات، به سویت بلند کرده به زنجیر می‌بندی؟ در حالی که مولایم مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) خطاب قرارت داده و فرموده «وَحَلْقَةِ بَلاءٍ قَدْ فَكَكْتَها» زنجیرهای بلا را یکی پشت دیگری باز کردی؟ تو باز کنندهٔ زنجیرهایی، نه کسی که به زنجیر می‌کشد... امیدمان به توست... صدایمان را بشنو که «إِنَّكَ وَأَسْمَعُ مَنْ سُئِلَ» شنواترین کسی هستی که سوال شود. #وفا_دوران #ماه_رمضان 🖇💌

اَلْخِیْرُ فیٖ ماٰ وَقَعَ روز شد، خیر است... 🖇💌

چه بود رمز غزل گفتن شبانگاهم؟ ستاره خنده مربع دو چشم گیرایت... #حسین_مرادی 🖇💌

الهی لا تؤدّبنی بعقوبتک و لا تمکر بی فی حیلتک... دورت بگردم من... مرا برای بیراهه زدنهایِ گاه و بیگاهم هیچ‌گاه، دور نزن! #دعای_ابوحمزه‌ثمالی 🖇💌

"ببوسمت؟!!" همه این استخاره‌ام باشد گواه من خود تسبیح پاره‌ام باشد... #حسین_شهریاری 🖇💌