بسم ربِّ المُتوکِّلین
بازارِ پرسش آدمِ امن زندگیات کیست و امنیتت چه کسیست؟ داغ است و ما داغ دیدهایم از هر که مدعیست چرا که حقیقتگویی ما آدمها ادعاست، پس چگونه ادعایمان، ادعا نباشد؟
با یاد تو لب باز میکنم که در وصفت آمده «مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِينَ»؛ یکتا امنِ ما... یگانه یاورِ ما...
تنها قادر مطلق ما.
در روزگاری که دوست در مقابل دوست به تعریف و تمجید است و در غیابش به استهزاء و تمسخر مینشید تو دوستیات را ثابت کردی و در جمع، سینه ستبر نمودی و فرمودی: «لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَىٰ أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ» هرگز نباید یکدیگر را مسخره کنید، شاید آنها بهتر باشند.
تو که صبرت بسیار است در برابر خطای ما و پردهپوشیات از چشم سفیدیِ ما بزرگتر است، تو که منصفی و ما را به صفات خودت دعوت کردهای و فرمودی: «لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ»
خدا افشای بدیهای دیگران را دوست ندارد، جز برای کسی که مورد ستم قرار گرفته است.
خدایا ما از همهٔ این خصوصیاتمان؛ پرده دریها، مسخره کردنها، بیحیاییها، « بِالْوَسْواسِ صَدْرِى وَأَحاطَتْ هَواجِسُه بِقَلْبِى» سینهای که از وسوسه انباشته و زمزمههای خطرناکش قلبمان را فرا گرفته، «أَشْكُو إِلَيْكَ» به تو شکایت میبریم، «يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ»
ای پناه ما وقتی همهٔ راهها خستهمان کردهاند... بر «همهٔ راهها» تاکید میکنم...
«هیچ است مرا حاصل از این رفتهٔ تاریک
امید که روشن شود آیندهام از تو...»
#وفا_دوران
#ماه_رمضان
🖇💌
