تفاخر و فخرفروشی با دستاوردها و داشته‌ها، جزء لاینفک کار بلاگرهاست
فقط مدلشون با هم فرق داره
یکی با رقم خمسی که میده و ماشین دم‌دستی و تعداد ماشین‌ها و خونه تو فلان منطقه و از همه مضحک‌تر و ندید بدیدتر با پذیرایی و خوردنی‌های افتتاحیه دفترش
یکی دیگه هم با برند لوازم آرایشی و سفر خارج و لباس و کیف و کفش
استوری آخر خیلی جالبه
میگه من رسالت دارم که به مردم جامعه‌م کمک کنم تا پولدارشون کنم 😂
مدیونید اگه فکر کنید برای رفاه و رویاهای خودمه‌ها
اون ماشین‌هایی که تو چشم‌تون می‌کنم هم از راه رسالتمه
لات بمیری رسول جون 🤣
💉 @antibiootic
برنامه کتاب‌باز یه بار درباره کتاب «اضطراب موقعیت» بود. خیلی برام جالب بود. خلاصه‌ای از اون برنامه که یادمه رو میگم:
قدیما آدما از فقر و موقعیت اجتماعی پایین‌شون شرمگین نبودن
اما الآن علاوه بر تحمل فقر، احساس شرم، بازنده بودن، شکست و ناتوانی و خیلی اضطراب‌های پنهان دیگه نسبت به موقعیت خودشون دارن
حالا چرا اینجوری شده؟
رسانه‌ها خصوصاً اینستاگرام کاری می‌کنه که قهرمان‌های اشتباهی معروف میشن آدمایی که لیاقت معروف شدن ندارن!
در گذشته اگر کسی معروف میشد رابطه‌ای بین شهرت و دستاوردش داشت
رسانه می‌تونه کسی رو بی‌دلیل معروف و قهرمان کنه
بعد ما خودمون رو با همین قهرمان‌های اشتباهی که رسانه پرژکتور انداخته روشون مقایسه می‌کنیم و در نهایت نسبت به وضعیت خودمون در مقایسه با اونا دچار سرخوردگی می‌شیم!
مثلاً تو این روانشناسی‌های مثبت‌اندیشی میگن «اگه کسی فقیر به دنیا بیاد تقصیر خودش نبوده ولی فقیر از دنیا بره کوتاهی خودش بوده. پس پاشو حرکت کن تا از بقیه عقب نمونی و فقیر نباشی و...»
درحالی‌که همه چی فقط تلاش ما نیست! عوامل خیلی زیادی وجود داره که ممکنه من به عنوان فقیری که تلاش هم می‌کنه بازم پولدار نشم!
💉 @antibiootic