نویسنده‌ها‌ انسان‌های ترسناکی‌اند‌ . گاه‌ آنها‌ از‌ کنارت‌ به‌ راحتی‌ عبور‌ میکنند‌ ؛ نامت‌ را‌ به‌ زبان‌ نمی‌‌آورند ، اینگونه‌اند‌ که‌‌ اصلا‌ اهمیتی‌ برایشان‌ نداری‌ ؛ اما‌ همیشه‌ یک‌ توعه‌ مجهول‌ در‌ نوشته‌هایشان‌ آرام‌ راه‌ می‌آید‌. که‌‌ تو‌ ؛ همان‌ توی ناپیدای منی!

♡♡:♡♡

کاش آدم میتونست یه وقتایی جایی باشه که دلش اونجاست...

حرف است فراوان و دگر حوصله‌ای نیست از بُغضِ عمیقِ به گلویم گِله‌ای نیست.

تا خدا هست به مخلوق دمی تکیه مکن! که خدا کوه ثبات است و بشر عین نیاز...✨

حسین فروتن خیلی قشنگ گفت :

⸤ زندگی، دفتر شعریست پر از شادی و غم. 🌱⸣

<<<

| ما در دو جهان غیر خدا یار نداریم.🕊 |

[ من همانم که به آغوش تو آورد پناه... ]

گاهی وقتا اونقدر دلت براش تنگ میشه.. و نمیتونی کاری کنی که میگی : ای کاش اصلا ندیده بودمش...❤️‍🩹 همینقدر تلخ... (:

جانان؛ بودنت، تموم دردامو خوب میکنه... نبودنت؛ دردامو دو برابر میکنه🚶‍♂!