eitaa logo
ذاکرین آل الله
296 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
319 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
چندی‌ست تا با چاه خلوت می‌کند مولا از دردهای خویش صحبت می‌کند مولا چندی‌ست مولا مانده است و کوه غم‌هایش شب‌های نخلستان و آهنگ قدم‌هایش چندی‌ست مولا همزبانی را نمی‌یابد او شانه‌های مهربانی را نمی‌یابد دیگر چرا بانگ سلام از در نمی‌آید دیگر به یاری «مالک اشتر» نمی‌آید... پیمان‌شکن‌ها فاتحان روز میدان‌اند آوردگاه است و فقط منزل‌نشینان‌اند جایی که ایمان در صف اَلحُکمُ‌للهی‌ست نقل حدیث بیشتر معیار آگاهی‌ست... هر صبح در چشمانشان رنگ دغل دارند هر شام یک‌بار دگر عزم جمل دارند یک روز روی نیزه‌ها قرآن می‌آویزند یک روز بر پیراهن عثمان می‌آویزند هربار با یک شیوه او را خون به دل کردند آبی که آمد از حرا در کوفه گل کردند در کوفه چیزی از غدیر خم نمی‌دانند در کوفه تنها مرهم مولا یتیمانند مولا شب آخر به پا می‌خیزد از بستر داد از شب آخر، شب آخر، شب آخر مولا به راه افتاده، نان آورده، برخیزید قصد وداع با یتیمان کرده، برخیزید این آخرین شبگرد بیدار است می‌آید نان‌آور امشب آخرین بار است می‌آید... این کوچه‌ها مهتاب‌باران‌اند با مولا آرامش ماقبل توفان‌اند با مولا از حمد تا والنّاس را مرغان شب‌خوان هم در چارده تحریر می‌خوانند با مولا انا الیه راجعون می‌جوشد از هر سو آیات رحمت رو به پایان‌اند با مولا این قوم خواب‌آلوده غیر از نارفیقی‌ها رفتار و کرداری نمی‌دانند با مولا... حالا که دارد می‌رود مسجد، ملائک هم «فزت و رب الکعبه» می‌خوانند با مولا مولا شب آخر به پا می‌خیزد از بستر داد از شب آخر، شب آخر، شب آخر فرمود تا بر سفره ظرف شیر نگذارند مولا سحر مهمانی رنگین‌تری دارند... از او در و دیوار خواهش کرد، اما رفت در جامه‌اش «در» چنگ زد برگرد، اما رفت تو می‌روی و برنمی‌گردی خدا یارت! اشک ملائک را درآوردی خدا یارت از روزهای عید زیباتر سراپایش از لحظه‌های جنگ محکم‌تر قدم‌هایش دارد در و دیوار می‌گرید برای او در صحن مسجد بانگ می‌گیرد صدای او برخیز اعرابی نمک‌گیر توام امروز بیدار شو مشتاق شمشیر توام امروز لرزید ارکان زمین تکبیرة‌ الاحرام الله‌اکبر، آخرین تکبیرة الاحرام... 🔸شاعر: ________________________
در همان عصری که فرمان برد خورشید از علی چشمه چشمه، اشک غربت خیز جوشید از علی خطبه ی بی نقطه را کوفه شنید اما دریغ خطبه ی با آه را جز چاه، نشنید از علی مو به مو آگاه بود از سرّ عالم، حیف حیف... دشمن از تعداد موی ریش پرسید از علی!! شان او را روزگار آورد پایین...روزگار آنچه که باید بفهمد را نفهمید از علی عدل بود و داد، داد از قوم اشباه الرجال عدل را این طایفه کِی می‌پسندید از علی تا قیامت هم عقیل اصرار اگر میکرد...باز غیر از این برخورد، برخوردی نمی‌دید از علی آی حاجی های بیعت کرده! از سمت غدیر خانه برگردید...اما برنگردید از علی دوخت چندین وصله ی نو بر عبای غربتش بد به دنیایی که آخر چشم پوشید از علی 🔸شاعر: ________________________
. دیگر رسید لحظه ی فردای بی علی پوچیم و هیچ ما پس از این ، (ما)ی بی علی ای کاسه های شیرِ به صف ننگ بر شما گَر از علی کنید تمنای بی علی مُرغ از قفس پرید ندا داد جبرئیل اینک شما و وحشتِ دنیای بی علی قرآنِ بی علی ثمرَش ابنِ ملجم است دارد خطر تلاوتِ هر آیه بی علی بوی شکافِ کعبه گرفته طوافِ ما باید گریخت وَرنَه ز هَر جای بی علی جز یاعلی مگو و مَدد از جهان مجو شیطان نشسته در پَسِ هر (یا) ی بی علی با یاعلیست گَر دَمِ او زنده می کُند بی معجزه ست هر دمِ عیسای بی علی رَمزِ شکافِ کعبه و دریا علیست ، پس غرق است بینِ حادثه موسای بی علی در (عین) و (لام) و (یا) همه ی درس ها گُمند بیهودگیست مَشقِ الفبای بی علی یک عده پای غیرِ علی پا گرفته اند اسلامشان شده ست چه بی پایه بی علی شیری که خورده اند از آن رو که نیست پاک ازآنشان شده ست اذان های بی علی ((ما را خدا ز زُهدِ ریا بی نیاز کرد))* دلخوش بمان تو شیخْ به تقوای بی علی... 🔸شاعر: ________________________
مگر مولا بپرسد از کرم حال موالی را که غیر از او نمی گیرد کسی دستان خالی را کسی جز او نمی گیرد سراغ دردمندان را کسی جز او نمی فهمد چنین افسرده حالی را اگر دست کرم را وا کند انگشتر لطفش گشاید برخلایق باب فضل لا یزالی را نگاه مهر او بارانی از جود و کرم دارد ببارد گر به ما پایان دهد این خشکسالی را نمی گنجد مضامینش به شعر شاعران آری صفاتش برده بیرون از تصورها تعالی را علی علم است یا حلم است یا فضل است یا عدل است چه تمثیلی سزاوار آید این حد بی مثالی را ولی و والی و والا ،علی و عالی واعلا که دارد غیر مولا اینچنین اوصاف عالی را شراب نام او بخشیده ارزش جان عاشق را وگرنه بر نمی دارد کسی جام سفالی را علی حق است حقی آنچنان واضح که خورشیدش فروزان کرده مثل روز روشن این حوالی را میان صحن رو در روی ایوان از علی گفتن خدا از ما نگیرد لطف این نازک خیالی را به وقت مرگ‌ چون می آید او خوش باد جان دادن بیا ای مرگ و از ما بر نگیر این نیک فالی را 🔸شاعر: ________________________
تمام دلخوشی زندگی من این است که وقت مرگ می آئی و مرگ شیرین است مگر نگفتی علی جان؛ فَمَن یَمُت یَرَنی بیا که وقت وفایت به عهد دیرین است به رغم کوه گناهی که می کِشم بر دوش سبک شدم چو پَر کاه و سینه سنگین است شهادتین مرا فاطمه تقبُّل کرد بیا همه کس و کارم! زمان تلقین است سلام وادی من؛ وادی السلام علی! کجاست مسکن امنِ کسی که مسکین است رسیده جان به لبم یا لبم رسیده به جان مرا دو بوسه به روی ضریح، تسکین است کفن کنید مرا رو به قبله ی حرمش نجف چه جای قشنگی برای تدفین است فراق و وصل مرا می کُشند یک میزان سرم به دامن حیدر، به روی بالین است سرم مقابل ایوان طلای شاه نجف… سرم مقابل زهرا همیشه پائین است علی که ابروی او قابِ قوس اَو اَدناست اگر مرا نرساند به عرش، غمگین است بخواه روزی از این پادشاه، بنده خدا! گدای خانه او هر که هست تضمین است ممات، عین حیات است و نار، عین بهشت کسی که دل به علی بسته است خوش بین است 🔸شاعر: ________________________
مرهم نزن دوباره، خون روی سرم را زینب بیا و بردار، با گریه بسترم را گیرم طبیب امشب زخم مرا دوا کرد پیش تو می شکافم صد زخم دیگرم را حال بد یتیمان حال مرا عوض کرد نگذاشتم ببینند این دیدهء ترم را گوشم پُر از صدای دشنام پیرزن بود خانه به خانه بردم، این بار محترم را یک عمر چاه کوفه، هم نالهء علی بود با فاطمه گرفتم، احیای آخرم را سی سال پهلوی من حرمت فقط شکستند آنها که بد شکستند، پهلوی همسرم را زهرا میان بستر، رویش کبود بوده بگذار پای آن غم، زردی پیکرم را او را که غسل دادم، سر را زدم به دیوار چه خوب شد ندیدی بازوی پر ورم را زهرا غم حسن را، در کوچه دید و جان داد رویش نشد بگوید بردار زیورم را طبق روال مادر، روضه فقط حسین است رفتم به کربلایت، پایان منبرم را از صبح تا غروبی صدبار گریه کردم گودال را بگویم یا غارت حرم را اصلا ً بیا ابالفضل؛ جان تو، جان زینب در بین کوفه تنها نگذار دخترم را حق می دهم اگر که از نی سرت بیفتد زینب اگر بگوید، بردند معجرم را 🔸شاعر: ________________________
نگاه مهربان شاه چرخید و به سائل خورد همین که روی دیوار اتاق من شمایل خورد نباید غافل از ذکر علی مولا مدد باشیم که آدم سیب را وقتی شد از این ذکر غافل خورد علی بی دغدغه از مرز های عرش رد می شد !!! همان مرزی که جبرائیل هم حتی به مشکل خورد به شأن خطبه ی بی نقطه اش قرآن ثنا گو بود که اطراف ضریحش آیه ی پنج مُزَمِل خورد برای عُروه و کافی دو جامی الغدیرش ریخت و جامی هم ز مدح مرتضی شرح «وَسائل» خورد برای ما که مخموریم سلمان جرعه ای آورد خوشامستی که درپای ضریحش جام کامل خورد علی عادل ترین مولا ی عالم بود و آخر هم به اویک ضربه قاتل زد،از اویک ضربه قاتل خورد غریبی ارث اولاد علی بود و یقین دارم حسن در فکر مادر بود وقتی که هلاهل خورد... 🔸شاعر: ________________________
هر چه گشتم در جهان مانند تو پیدا نشد حضرت کهف الامان مانند تو پیدا نشد یا ابوالایتام..... مانند یتیمان آمدیم... تکیه گاهی مهربان مانند تو پیدا نشد نام زیبایت شده شهد عسل در کام من با حلاوت بر زبان مانند تو پیدا نشد تا که با نهج البلاغه انس و الفت یافتم در دلم.. شیرین بیان مانند تو پیدا نشد باز هم فرمانروایی می کنی در سینه ها پادشاه انس و جان مانند تو پیدا نشد بعد ختم الانبیا گشتم به دنبال وصی.. یا امیر مؤمنان.. مانند تو پیدا نشد.. هرچه گشتم تا شبیهی را بیایم یا علی در زمین و آسمان مانند تو پیدا نشد 🔸شاعر: ________________________
«نگویی هر ستمگر یاعلی گفت!!» . چوشیرم داد مادر یا علی گفت زبان و دل مکرر ياعلي گفت . سفر با نام او پرواز عشق است به معراجش پیمبر یا علی گفت . به ایران انقلابی رخ نمی داد اگر رخ داد رهبر یا علی گفت . بسیجی دردفاع هشت ساله گذشت از جان به سنگر یا علی گفت . شب حمله به قلب جبهه دیدم برادر با برادر یا علی گفت . نوشتند ابن ملجم نیز چون زد علی را ضربه بر سر ياعلي گفت! . غلّو است این عبارت، کی توان گفت علی را کشت وکافر یا علی گفت؟ . اگر او ياعلي گفت ای مسلمان برای نفیِ حیدر ياعلي گفت . شعار قهرمانان است این ذکر به میدان مالک اشتر ياعلي گفت . علم چون زد کنار نهر علقم ابوالفضل دلاور ياعلي گفت . ملاحت دارد اشعار (کلامی) چو در آغاز دفتر یا علی گفت 🔸شاعر: ________________________
از دست‌های بی‌رمقم دست برندار ای عشق،ای عزیزترین خلقِ روزگار از من بگیر این دلِ بی اعتبار را دلدار جان! دلی که به کار آیدم بیار در اوجِ درد و دلهره آرامِ جان شدی ای قلب‌های خسته و آشفته را قرار ای آسمان به حال بیابان ترحّمی! بارانِ من بیا و بر این سرزمین ببار با اینکه شرمسارِ توام دوست دارمت از بندِ عشقِ نابِ تو لا یُمکن الفِرار یٰا سَیّدی أغِثْ و تَصَدَّقْ عَلَی الفَقیر یٰا أیّها ألّذی بیَدِهْ سَیفُ ذوالفَقار 🔸شاعر: ________________________
باز هم خانه و یک بستر خون آلوده زنده شد خاطره ی‌ مادر خون آلوده شیرمرد اُحُد افتاده کجایی زهرا تا ببندی سر این حیدر خون آلوده این سر و صورت خونین شده هم ارثی شد بعد از آن کوچه و نیلوفر خون آلوده ریشه ی هرچه بلا آن در و دیوار شده سینه ی مادر و میخ درِ خون آلوده مثل پهلو سرِ پاشیده زِ هم خوب نشد چه کند زینب و این پیکر خون آلوده دور زینب همه هستند همه مَحرم ها وای از کرببلا و پَرِ خون آلوده با لبانی که ترک خورده به گودال آمد بوسه زد با قد خم حنجر خون آلوده درسرازیریِ تل رو به روی شمر رسید چشمش افتاد به موی سرخون آلوده خوب شد خورد به تاریکی شب غارت ها جمع شد قافله ای دختر خون آلوده می فروشند در این کوفه، سرِ بازارش گوشوار و سپر و معجر خون آلوده 🔸شاعر: ________________________
در برج ولا مهر جهان تاب علیست در شهر علوم نبوی ، باب علیست از اول خلقت بشر تا امروز مظلوم ترین شهید محراب علیست 🔹https://eitaa.com/Arbabhosyn🔹