گاهی شهید شدن، آسان تر از زنده ماندن است. آدم های اهل معنا، اهل حکمت و دقت، خوب درک می کنند گاهی زنده ماندن و زندگی کردن و در یک محیطی تلاش کردن، به مراتب مشکل تر از کشته شدن و شهید شدن و به لقا خدا پیوستن است. امام حسن این راه مشکل را انتخاب کرد. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم وَ أَهْلِکْ أَعْدائِهمْ أَجْمَعین .... یااَبا مُحَمَّدٍ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه.. تشنه ام تشنه زِ پا تا سرِ من می سوزد کارِ زَهر است که بال و پر من می سوزد بس که در سینه ی خود شعله ی ماتم دارم از دم و بازدمم بِستر من می سوزد باز هم روی لبم قِصّه ی مادر گُل کرد باز هم در نظرم مادر من می سوزد بر لبم روضه ی «لایوم کیوم العاشور» عالَم از زمزمه ی آخر من می سوزد چِشم وا کردم و دیدم که به صحرای غمی خیمه هایی ست که دور و بر من می سوزد دختری می دود و روی لبش این آواست: عمّه دریاب مرا معجر من می سوزد حجله ای زیر سُم اسب به پا شد دیدم با تن لِه شده نیلوفر من می سوزد در سراشیبی گودال در آغوش حسین تن بی دستِ گلِ پرپر من می سوزد آخرین زمزمه از تشنه ی گودال آمد: قطره ای آب خدا حنجر من می سوزد آن طرف غارت پیراهن و خُود و نعلین این طرف لَطمه زنان خواهر من می سوزد «صلی الله علیک یااباعبدالله و رحمت الله و برکاته»

خواب دیدم تو حرمت مقبل با محتشمت میخونم شعر غمت {یا ایها الرسول یا ایها الرسول} این بی سر حسین توست زخمی تن حسین توست بی لشکر حسین توست {یا ایها الرسول یا ایها الرسول} ای کشته گرسنه و تشنه ابی عبدالله حلقومتو سپردی به دشنه ابی عبدالله هر دفعه صدا زدی مادر ابی عبدالله خنده ات زدن سیاهی لشکر ابی عبدالله سیدنا المظلوم حسین جانم حسین جانم حسین جانم ♪♪♪ غرق خون قتلگاه رو خاک و داد یه شاه زهرا میکنه نگاه {زینب به سر زنان} میلرزه عرش بری تنها و تشنه تری با صورت روی زمین {زینب به سر زنان} ای ابروی عالم بالا ابی عبدالله ای کشته حسادت دنیا نریمان پناهی#

📖 تقویم شیعه ☀️ امروز: شمسی: دوشنبه - ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ میلادی: Monday - 11 September 2023 قمری: الإثنين، 25 صفر 1445 🌹 امروز متعلق است به: 🔸سبط النبي حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام 🔸سیدالشهدا و سفينة النجاة حضرت امام حسین علیه السّلام ❇️ وقایع مهم شیعه: 🔹امر حضرت رسول به اتباع ثقلین 📆 روزشمار: ▪️3 روز تا شهادت حضرت رسول و امام حسن علیه السلام ▪️5 روز تا شهادت امام رضا علیه السلام ▪️10 روز تا وفات حضرت سکینه بنت الحسین علیه السلام ▪️13 روز تا شهادت امام حسن عسکری علیه السلام ▪️14 روز تا عید غدیر ثانی، آغاز امامت امام زمان عج

#دودمه #شهادت_حضرت_مجتبی_علیه_السلام شد کریم فاطمه مسموم با زهر جفا/ یا اباصالح بیا عاقبت از بغض همسر خون جگر شد مجتبی/ یا اباصالح بیا 🖤🖤🖤🖤🖤🖤 در مدینه تیرباران شد تن پاک حسن/ العجل یابن الحسن در میان قبر او دیده حسین ،خون بر کفن/ العجل یابن الحسن .

یامهدی(عج) 🎶سبک :: میگذرد کاروان می گذرد روزگار العجل ای تک سوار چشم زمین منتظر قلب زمان بی قرار وارث پیغمبری نور دل حیدری منتقم فاطمه ای پسر عسگری امید شیعیان العجل یا صاحب الزمان العجل عمه زینب بین روضه گوید بیا راس جدت روی نیزه گوید بیا ابا صالح اباصالح مهدی بیا ... آبروی عالمِ شال عزای حسین افضل الاعمالمِ گریه برای حسین شاهی وبی لشکری بی کفن وبی سری نوکرتو می خری کرب وبلا می بری ذکر هر سینه زن العجل نوحه ی بی کفن العجل بارونیه چشمای ما تو روضه ها حسینیه دم می گیره مهدی بیا ابا صالح اباصالح مهدی بیا ... ناله زده مادرت لحظه ی افتادنت داغ دل خواهرت روضه ی پیراهنت پیرهن پاره شد روضه ی اهل حرم ای به فدای حسین جانِ پدرْ مادرم ذکر سینه زن ها العجل ناله ی کربلا العجل ای جان من جانان من یابن الزهرا منتقمِ کرب و بلا مهدی بیا ابا صالح اباصالح مهدی بیا ... ✨🌷✨🌷✨🌷✨ ____ #امام_زمان_عج

متن اشعار و نوحه های شهادت امام رضا علیه السلام 👇👇👇

بزنطی گوید: از امام رضا(ع) شنیدم که فرمود: هر یک از دوستان من که عارفانه به دیدار من آید، من خود در روز رستاخیز از او شفاعت کنم. امالی صدوق 119. #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج

#روضه و توسل ویژهٔ شهادت امام رضا ع بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ أَلسَّلٰامُ عَلَیکَ یٰا عَلی اِبنِ موسَی اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ‏ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ‏... *با پای دل وارد حرم امام رضا بشیم...* آمدم ای شاه پناهم بده خط امانی ز گناهم بده ای حرمت ملجأ درماندگان دور مران از در و راهم بده لایق وصل تو که من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده امام رضا علیه السلام به اباصلت فرمود: اباصلت من وارد بر مأمون میشم وقتی بیرون آمدم اگر دیدی عبا به سر کشیدم دیگه با من حرف نزن.ابا صلت منتظر بود دید امام رضا بیرون آمدن عبا به سرکشیدن حالشون دگرگونه "یَتَمَلْمَلُ کَتَمَلْمُلِ الْسَّلیم"مثل مارگزیده به خودش میپیچد...وارد خانه شدیم آقا فرمود: اباصلت کسی به ملاقات من نیاد در رو ببند. وارد حجره شد نقل شده فرش حجره روهم جمع کرد رو خاک های حجره مثل مار گزیده به خودش میپیچید. شاید میخواست تأسی به جد اطهرش سید الشهدا کند که تو آخرین لحظات وقتی از اسب روی زمین آمد صورتش رو، رو خاک های گرم کربلا گذاشت.."الهي رِضاً بِقَضائِكَ و تَسْليماً لِامْرِكَ وَ لا مَعْبودَ سِواكَ"ولی همینطوری که خود امام رضا فرمود فاصله خیلی زیاد است.اینجا آقا امام جواد الائمه از مدینه آمد سر مطهر امام رضا رو به دامن گرفت. ولی در کربلا حضرت همین طوری که مشغول ذکر خدا بود ناگهان احساس کرد سینه اش سنگین شده چشم رو باز کرد.. "الشِّمرُ جالِسٌ عَلى صَدرِكَ،قابِضٌ عَلى شَيبَتِكَ بِيَدِهِ"... این بیان خود امام رضاست که فرمود: پسر شبیب وقتی میخوای گریه کنی فقط برای جدم حسین گریه کن. برای کدام مصیبتش گریه کنم؟؟"فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ، قابِضٌ عَلى شَيبَتِكَ بِيَدِهِ،مولِغٌ سَيفَهُ عَلى نَحرِك، ذابِحٌ لَكَ بِمُهَنَّدِهِ.." در همین حال بود اهل بیت صدای ذوالجناح رو شنیدن از خیمه ها بیرون دویدن دنبال ذوالجناح به طرف میدان آمدن وقتی رسیدن بالای بلندی نگاه کردن دیدن .دیگه امام حسین توان دفاع کردن از خودش رو ندارد. از همه امام حسین در محاصره ی دشمن است هرکسی باهرسلاحی دارد به حضرت حمله کرده،دختر امیرالمومنین همه توانش رو به کار برد دشمن رو منصرف کند ولی نشد چه کند دختر امیرالمومنین؟ دیدن دستاشو رو سرگذاشت.."وامحمدا واعلیا واحسیناه امافیکم مسلم..." .

گفتم: اگر‌ در کربلا بودم تا پای جان برای حسین(ع)تلاش می‌کردم گفت: یک حسین زنده داریم نامش مهدی(عج)است برایش چه کرده ای؟ سکوت کردم... #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَج .

#شهادت_امام_رضا(ع) #نوحه_زمینه_سنگین_واحد_شور (به همه سبکها خوانده میشود) #صفر۱۴۰۲ یا علی موسی الرضا قربون تو وُ حَرَمِت کن عنایتی آقا فدای لطف و کَرَمِت دلخوشیِ دل من تویی یا ضامن آهو با دلِ پُر گناهم پیش تو زده ام زانو اَبَا الحسن یا رضا پناه دلهای ما یا رضا جانم رضا (۴) واویلتا شد پرپر امامِ رئوف همه سرت بادا سلامت بی بی حضرت معصومه شکر خدا جوادش تو حُجره ی بابا رسید از غریبیِ بابا اشک غم از دیده چکید یا غَریب الغربا یا مُعین الضعفا یا رضاجانم رضا بر روی خاک حُجره از عطش دست و پا میزد گاهی حسین و گاهی مادرشو صدا می زد دور از مدینه آقا با سوز دل جان می دهد روی دامانِ جواد از غریبی سر می نهد همه عالم فدایت فدای روضه هایت یا رضا جانم رضا .

🕯خراسان می دهد بوی مدینـه 🖤کـوه غـم دارد به سینـه 🕯خراسان را سراسر غم گرفتـه 🖤در و دیـوار آن مـاتم گرفتـه 🕯پیشاپیش شهادت 🖤آقا علی بن ‌موسی الرضا(ع) 🕯را خدمت ‌شما محبان آن حضرت تسلیت عرض می کنیم🏴 🍃💐🍃

#امام_رضا_ع_شهادت امان نداد مرا این غم و به جان اُفتاد میان سینه‌ام این دردِ بی امان اُفتاد به راه رویِ زمین می نشینم و خیزم نمانده چاره که آتش به استخوان اُفتاد چنان به سینه‌ی خود چنگ می زنم از آه که شعله بر پر و بالِ کبوتران اُفتاد کشیده‌ام به سرِ خود عبا و می‌گویم بیا جواد که بابایت از توان اُفتاد بیا جواد که از زخمِ زهر می‌پیچد شبیه عمه‌اش از پا نفس زنان اُفتاد شبیه دخترکی که پس از پدر کارش به خارهای بیابان به خیزران اُفتاد به رویِ ناقه‌ی عریان نشسته،خوابیده و غرقِ خوابِ پدر بود ناگهان اُفتاد گرفت پهلویِ خود را میانِ شب ناگاه نگاه او به رُخِ مادری کمان اُفتاد دوید بر سرِ دامان نشست خوابش بُرد که زجر آمد و چشمش به نیمه‌جان اُفتاد رسید زجر دوباره عزای کوچه شد و به هر دو گونه‌ی زهرا ترین نشان اُفتاد رسید زجر و پِیِ خود دوان دوانش بُرد که کارِ پنجه ی زبری به گیسوان اُفتاد   به کاروان نرسیده نفس نفس می زد به خارهای شکسته کشان کشان اُفتاد   دوباره ناله ای آمد عمو به دادم رس دوباره رأسِ اباالفضل از سنان اُفتاد شاعر: #حسن_لطفی

#امام_زمان_عج_مناجات_آخر_صفر هر آن چه گریه بریزم به قلب شعله ورم دوباره سر شود آتش از آتش جگرم غم فراق تو و هجر این دو ماه عزا دو غصه می شود و بیشتر زند شررم نمی توانم باور کنم، خدا! دارد تمام می شود امشب محرم و صفرم بیا ببخش مرا قول می دهم دیگر که جان سالم از روضه ها به در نبرم کبوترانه ببین جلد بام گریه شدم از این به بعد کجا سر کنم کجا بپرم؟! تو چشمه چشمه خروشی منم که خاموشم تو گریه می کنی و این منم که بی خبرم مرا جدا نکن از جامه عزا آقا اگر جدا شوم از روح خویش محتضرم مقیم روز و شب کوی روضه بودم من بدون روضه درین روزگار در به درم خدا کند زمان زودتر گذر کند و برای فاطمیه جامه عزا بخرم بیا و امشب از مشهد الرضا آقا به کربلا برسانم مرا ببر به حرم شاعر: #محمدعلي_بياباني

#امام_زمان_عج_مناجات_آخر_صفر گرفته است دلم مثل آسمان امشب دوباره حرف فراق است در میان امشب به پای ثانیه ها چنگ می زنم اما چرا نمی گذرد کندتر زمان امشب فدای سینه زن خسته ای که بعد دو ماه گرفته کنج حسینیه آشیان امشب یکی برای خود آرام روضه می خواند زبان گرفته یکی هم "حسین جان" امشب مدینه، کرب و بلا، سامرا، نجف، مشهد کجاست صاحب عزا صاحب الزمان امشب بیا بخاطر این اشک، این لباس سیاه دمی کنار عزادارها بمان امشب نخواهم اجر، ولی از تو خواهشی دارم بیا به مجلس ما روضه ای بخوان امشب پس از دو ماه چه اجریست بهتر از اینکه در آستان رضاییم میهمان امشب چه سفره ای شود آن سفره ای که جمع شود به دست بخشش آقای مهربان امشب شاعر: #محمدعلي_بياباني

#امام_رضا_ع_شهادت دل ها اگرکه زائر قبر رضا نبود شاعر مسافر ِ حرم کربلا نبود (اِنْ کُنتَ بٰاکیا ، فَبُکاء عَلیَ الحُسین) این حرف اگر نبود که اهل بکا نبود پیچیده بود دورخود از زهر و...خواهرش.. شکر خدا ، که شاهد این ماجرا نبود آهسته داد جان به روی دامن گلش داغ جوان ندیده و صاحب عزا نبود عمامه اش کسی به تمسخر نمیکشید پیراهنی که داشت به تن ، نخ نما نبود فرق مبارکش ، هدف سنگ ها نشد یعنی به خون، محاسن پاکش حنا نبود هر چند بین حجره غریبانه جان سپرد با چـکمه روی سینه ی او رد پا نبود با آن که تشنگی جگرش را کباب کرد قدش کنار علقمه ، اما دو تا نبود غارت نکرد خیمه و انگشترش کسی در زیرتیغ شمر ، ,ذبیح از قفا نبود هر چند آن "رضاست",ولی تکه تکه است هر چند این "حسین", ولی سرجدا نبود زن های مشهدی ، همه تشییع آمدند جسمش سه روز در دل صحرا رهانبود ذی قیمتی ترین کفن ها برای اوست شکر خدا ولی ، کفنش بوریا نبود سهم لب حسین که شد چوب و خیزران سهم (حدیث سلسله) چوب و عصا نبود... چشمش اگرقصیده ی دعبل نمی گرفت بغض ِ مقطعش ، که هجا در هجا نبود از همت رضاست که ایران حسینیه است اینطور اگر نبود ، که این روضه ها نبود شاعر: #روح_الله_قناعتیان

#امام_رضا_ع_مدح_و_شهادت دلی‌که در‌تب‌وتابت نسوخت جز گِل نیست سری که پای رکابت ، نـبود عاقل نیست به اوج ِ مدح تو ، دستم نمی رسد هرگز هنوز درک من از وصف عشق کامل نیست تو عاشـقانه ی من را ، برای ِ خود بردار ... اگر چه مثل غزل های خوب بیدل نیست به زخم ِ شعر من آقا کمی نمک بزنید ... قصیده های من اصلاً ردیف دعبل نیست قبول ، اینکه جگر پاره گشته ای از سم قبول اینکه سمی بدتر از هلاهل نیست کشـید خـواهـرتان رنـج "سـاوه" را اما … به شام ِ داغ دل عمه ات معادل نیست هزار روضه اگر روضه خوان بخواند باز شبیه روضه‌ی شامات‌و‌ زخم محمل نیست به حرمت و عظمـت ، آمدند " بیت النور" به دست دختر زهرا ، ولی سلاسل نیست کنار جسم حسین تو خنده می کردند… کنار نیزه که جای ِ ، کشیدن کل نیست خوشم که رأس تو را ، از قفا کسی نبرید خوشم که حنجره ات زیر تیغ قاتل نیست عزیز فاطمه " شَـیـبُ الخـَضیـبٖ " افتاده خوشا که روی شما "بِالدِما مُرَمِّل" نیست قسم به سوز دل مادرت که ظرفیتِ مصائب سر بر نیزه در مقاتل نیست ( بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد ) نه سوز این غزل اصلأ شبیه مقبل نیست عروض و وزن غزل را به هم زدی گفتی «_ اِنْ کُنـتَ بٰاکِیٱ فَبُکـٰا ٕ ٌ عَلَیَ الحُسَین _» شاعر: #روح_الله_قناعتیان

غزل مناجات باامام رضاعلیه السلام من بی دل آمدم که تو دلدار من شوی غمدیده آمدم که تو غمخوار من شوی شادم که در حریم تو افتاده بار من آیا شود ز لطف خریدار من شوی خودرا ز راه دور کشاندم به کوی تو دلخسته آمدم که مددکار من شوی هر طور راحتی ، بزن ، اما نمی روم این بار آمدم که فقط یار من شوی من ورشکسته گنهم می شود؟ شبی یوسف شوی و گرمی بازار من شوی عمرم به باد رفته به داد دلم برس من آمدم که مونس من یار من شوی آقاییم همیشه ز سلطانی شماست یک عمر نوکرم که تو سالار من شوی خوانم میان صحن تو تا روضه ی حسین گویا که از وفا تو گرفتار من شوی پیچیده باز در حرم تو صدای من دست شماست روزی کرب و بلای من #قاسم_نعمتی

امام رضا(ع)-مدح و مناجات مرا کشانده به مشهد هوای دیدن تو زِ راه دور رسیدم برای دیدن تو مرا به دِرهم و دینار وا مکن زِ سرت از این به بعد گدایم، گدای دیدن تو همیشه روزی رَعیَت به دست سلطان است چه چیز پُر کُنَدْ ای دوست جای دیدن تو؟ کبوتر حرم و صحن و گنبدت زیباست ولی ندارد عزیزم صفای دیدن تو تَب وصال تو افتاده در دلم چه کنم؟ در این سفر شده ام مبتلای دیدن تو بِریز خونم و زُلف از رُخَتْ کنار بزن من آمدم که بِمیرم به پای دیدن تو طواف کعبه ی ما بوسه از ضریح شماست گرفته دست دلم را دعای دیدن تو از این حرم شهدا بَرگه ها گرفتند و شدند عازم کربُبَلای دیدن تو به گریه ها و نماز تو در شلمچه قسم تمام جبهه ی ما شد مِنای دیدن تو قسم به جان جوادت مرا خدایی کن به دست خویش مرا باز کربلایی کن #قاسم_نعمتی

غزل مناجات باامام رضا علیه السلام آرزوی وصل تو آتش به جانم ریخته درد دل باتوسخنها بر زبانم ریخته بند می آید زبانم تا به صحنت میرسم گوئیا ظرف عسل روی زبانم ریخته جنس من جوراست کوهی ازگناه آورده ام آبرویم پای اجناس دکانم ریخته دوره گردم آبرویم میفروشم میخری پیش سلطان ترسم ازسودوزیانم ریخته پهن کردم سفره ای ازعرش کنج خانه ات روی سنگ صحنهایت خرده نانم ریخته گوشه ای ازپنجره فولادزنجیرم کنی من سگی بیمارم آنجا استخوانم ریخته مُسطتیعم حاجیم چون آمدم بیت الرضا دوور تا دور حرم اشک روانم ریخته من نمیبینم توهردفعه بقل کردی مرا عطر دستان تو لای گیسوانم ریخته صحن گوهرشادچیزی کم نداردازبهشت بوی سیب ازهرکجایی می تکانم ریخته درمیان صحنهایت عشق من باب الجواد صدهزاران بوسه اینجاازدهانم ریخته هرکسی کرببلایی گشت مدیون شماست این حکایت درمیان دوستانم ریخته آخرماهی جواب ناله هایم رابده جان بابای غریبت کربلایم رابده #قاسم_نعمتی #امام_رضا