سبک واحد سنتی شهادت امام جواد(علیه السلام)... در بین حجره نیمه جان، فرزند زهراست فرزند زهراست در خانه ی خود هم تقی، مظلوم و تنهاست مظلوم و تنهاست بر روی خاک افتاده است لب تشنه او جان داده است شد دشمنش شاد شد تیره بغداد (ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا مظلومِ بغداد مظلومِ بغداد)(۴) شد خانه اش غمخانه اش، جانش به لب شد جانش به لب شد از زهرِ ملعونه بسی، در تاب و تب شد در تاب و تب شد شد زهرِ کاری قاتلش شد آه و زاری حاصلش قلبش شکسته در غم نشسته (ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا مظلومِ بغداد مظلومِ بغداد)(۴) میپیچد از سوز جگر، در حجره بر خود در حجره بر خود آبش نداده ام فضل، قلبش حزین شد قلبش حزین شد دارد زِ دست دل گِله دورَش نِمودند هلهله شد غرق مِحنَت در اوجِ غربت (ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا مظلومِ بغداد مظلومِ بغداد)(۴) بر بامِ خانه پیکرِ ، مولا فِتاده مولا فِتاده اَجرِ وفا را همسرش، اینگونه داده اینگونه داده در زیرِ سوزِ آفِتاب شد پیکرِ مولا عذاب چون کربلا شد جسمش رها شد (ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا ابن الرضا مظلومِ بغداد مظلومِ بغداد)(۴) در هرمصیبت بایدش، گریه به مظلوم گریه به مظلوم شبهای جمعه بالاخص، همراهِ خانوم همراهِ خانوم مظلوم عالم یاحسین ای بَحرِ ماتم یاحسین عالم فدایت زین روضه هایت (مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین جان مظلوم حسین جان)(۴) .

سبک زمینه امام جواد علیه السلام یا، جوادالائمه جوادالائمه جوادالائمه(4) دل دوباره، چون ستاره،بی قراره،حال یاره دل دوباره،تیره تاره،غم میباره،تاب نداره در عزا، دل عالم وآدم در نوا، دل حضرت خاتم یا خدا، شده ذکرِ دمادم بی قرار، شده حضرت زهرا سوگوار، شده حضرت مولا ناگوار، شده حالت آقا یا، جوادالائمه جوادالائمه جوادالائمه(4) دردلش غم،درد و ماتم،اشک نم نم،کرد اثر سَم سوزسینه،یک مدینه،غم میبینه،چه حزینه شادیِه،کنیزا شده دردش ام فضل، شده قاتلِ مَردش وای من، امون از تبِ سردش کرده زهر، اثر بر دلِ زارش مادرش، شده دل بی قرارش سر رسید، دیگه فصل بهارش یا، جوادالائمه جوادالائمه جوادالائمه(4) حال مضطر، شده پرپر، مثل مادر، دم آخر حال مضطر، یاد دلبر، دیوار و در، یک صنوبر حالتش، شده حالت غمبار بی قرار، شده از غم دلدار وای من، شده کربلا تکرار چون حسین، سه روزی زیر آفتاب چون حسین، ندادن به تو هم آب چون حسین، شما هم شدی بی تاب یا، جوادالائمه جوادالائمه جوادالائمه(4) .

شعر کاربردی امام جواد علیه السلام ای دلبر درد آشنا ، مولا جواد ابن الرضا یکدَم نظر بنما به ما، مولا جواد ابن الرضا ای جود تو جود خدا، ای خادمت اهل سما لطفی نما بر این گدا، مولا جواد ابن الرضا تو وارث پیغمبری، هم سروری هم دلبری آرام جان مادری ، مولا جواد ابن الرضا عشقت به سر می پروَرم، نامت همیشه می برم ای اول و ای آخرم، مولا جواد ابن الرضا راهت بود بر من هدف، ای قلب عالم را شعف ای گوهرِ اَندَر صدف، مولا جواد ابن الرضا تو ساکنی در کاظمین، ای بهترینِ عالمین ای بر رضا نور دو عین، مولا جواد ابن الرضا هستی بُوَد بر دست تو، ارض و سما هم مست تو هستیِ من از هست تو، مولا جواد ابن الرضا ای در رهِ جانان فدا.. ، کردند با زهر جفا.. از کینه و عصیان تو را، مولا جواد ابن الرضا آقا غمت بسیار بود، هم طعنه و آزار بود غم بر سرت آوار بود، مولا جواد ابن الرضا آتش زدن بر حاصلت، بر حاصل و آب و گلت بِگرفته از این غم دلت، مولا جواد ابن الرضا درحجره جسمت نیمه جان، کردند قوم کافران حتی ندادندت امان، مولا جواد ابن الرضا بعد از جفا های مدام، بگرفت از جسمت زمام بردند جسمت را به بام، مولا جواد ابن الرضا چون جّد پاک و اطهرت، خورشید سوزد پیکرت ای من فدای آن سرت، مولا جواد ابن الرضا اما شما را سایبان، دادند بالِ کفتران ای وای برحال زمان..، مولا جواد ابن الرضا در کربلا نه سایبان، ای وای بر این ناکسان می تاختن بر جسم و جان، مولا جواد ابن الرضا مولا جواد ابن الرضا، مولا جواد ابن الرضا مولا جواد ابن الرضا، مولا جواد ابن الرضا.. .

زمینه شهادت امام جواد علیه السلام دستای خورشید رو به آسمونه داره نوای غریبی می خونه حالش چه زار و دلش بی قراره حتی توونِ نشستن نداره وای، جگرْ پاره پاره، دهان خون وای ، رُخش زردِ زرد و خزان گون وای، جواد الائمه یامولا (4) از حجره ی او رسد یک نوایی هادیِ من ای گل من کجایی کرده مرا زهر همسر اسیرم لب تشنه در حجره ی خود میمیرم وای، نه آبی دهد، نه دوایی وای، مرا کشته این بینوایی وای، جواد الائمه یامولا (4) زندان همسر مرا کرده دلگیر گرچه جوانم ولی گشته ام پیر مویم سپید و دلم خونه خونه ای وای از این شهر و از این زمونه وای، ندارم به خانه پناهی وای، بود جُرم من بی گناهی وای، جواد الائمه یامولا (4) فرجام کارم شده ناله و غم هستم به یاد عزیزانم هردم هستم به یاد نوای عمو آب غم های جّدم مرا کرده بی تاب وای، امون از عطش رویِ لب ها وای، امون از دلِ خون مولا وای، جواد الائمه یامولا (4) استقبال محرم: بر جان من می رسد بوی ماتم ماه غم و درد، رِسد باز محرم کم کم دلامون میشه پُر زِ احساس کم کم میاد کاروان گل یاس وای، چشِ آسمون نَم گرفته وای، دل مادرش هم گرفته وای، حسینم حسینم حسینم (4) کرببلا میهمان آید از راه هم پیر و هم نوجوان آید از راه هم اصغر و قاسم و پورِ لیلا عبداله و عون و عباسِ رعنا وای، عجب کربلایی، بلایی وای، عجب غم سرایی، بلایی وای، حسینم حسینم حسینم (4) .