eitaa logo
ذاکرین آل الله
269 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
291 فایل
( متن اشعار؛سبکها وفایلهای صوتی ایام ولادت و شهادت ائمه اطهار(ع) ومناسبتها ی ملی و مذهبی التماس دعا حاج غلامرضا سالار 09351601259 . شماره جهت ارتباط با مدیر کانال...
مشاهده در ایتا
دانلود
سبک زمینه امام جواد علیه السلام یا باب المراد مولانا جواد.. ایشالا یروز، میام کاظمین، برات سینه میزنم آقا جونِ من، شده وقف تو، بازم این جون و تنم تویی عزیزه امام هشتم فدایی تو تمومِ مردم صل الله علیک... جواد ابن الرضا روحی قلبی لدیک یابن خیر النسا یا باب المراد مولانا جواد.. توی حجره و، داری از عطش، میسوزی مولای من شده قاتلت، یه ملعونه و..، آقایِ تنهای من میون حجره غریب و تنها شبیه جدّت اُفتادی از پا صل الله علیک... جواد ابن الرضا روحی قلبی لدیک یابن خیر النسا یا باب المراد مولانا جواد.. میگن پیکرت، سه شب رو آقا، روی بومِ خونه بود تا که اومدن، کبوترها و..، سایه رو تنت گشود ولی امان از تنه رو خاکا حسینِ زهراس سرش رو نی ها صل الله علیک... سیدنا الغریب روحی قلبی لدیک شاه شیب الخضیب یا باب المراد مولانا جواد.. .
سبک زمینه امام جواد علیه السلام جواد الائمه، غریبه غریبه تو بغداد،آقام بی، شکیبه شکیبه امام رضا نبودی ای آقا جوادتو غریبونه کُشتن رو خاکِ حجره دست و پا می زد آقامون و توی خونه کُشتن واویلا واویلا از این مصیبت واویلا واویلا شده جسارت واویلا واویلا به جسم حضرت یا جوادالائمه ادرکنی... بمیرم، که آقام، می میره می میره توی چنگِ دشمن، اسیره اسیره فدای ناله های وای مادر که رو لبای خشکِ آقا بود شبیه حضرت رضا آقام دور از وطن غریب و تنها بود واویلا واویلا می سوزه سینه واویلا واویلا از زهرِ کینه واویلا واویلا مثل مدینه یا جوادالائمه ادرکنی... اونیکه، شهیده، آقامه آقامه تَنِش هم، سه روزی، رو بامه رو بامه کبوترای کاظمینی باز خدارو شکر تنش رو پوشوندن تو کربلا که جسم آقارو.. به روی خاک صحرا کشوندن واویلا واویلا از کربلا وای.. واویلا واویلا تنِ قفا وای.. واویلا واویلا سرِ جدا وای .. یا مقطع الاعضا ثارالله... میاد بوی ماتم، محرم محرم عزادارِ عالم، محرم محرم سفارشِ امام رضا اینه که گریه بر حسین زهرا کن محرما بیا توی هیئت خدت رو وقفِ بزمِ آقا کن ثارالله ثارالله منم گداتم ثارالله ثارالله وقفِ عزاتم ثارالله ثارالله بده براتم السلامُ علیک ثارالله... .
سبک شور امام جواد (علیه السلام)... کاظمین تو آقا قبله ی عشق دنیاست زائر تو هر روزه زائر عرش اعلاست ای به قربانِ جود و ای به قربانِ فَضلت توی هر وادی پهنه سفره ی لطف و بذلت سلام آسمانیان آقا به زائرای تو الهی که یه روز بشه جون منم فدای تو تویی که میوه ی دله امام هشتم منی روی لبم تو شادی ها آقا تبسم منی جواد الائمه منم غلام تو جواد الائمه میدم سلام تو جواد الائمه تموم عشقمه، طَنین نام تو جواد الائمه گل رضا مدد(۴) سائل دستای تو با گداهات هم کاسَم ای گلِ سلطان من لطفتو خوب میشناسم وقتی که مشهد میرم از باب الجواد میرم تو حریم اَمنِ شاه با دلی آزاد میرم همه ميدونند اين روكه يه عمره كاظمينی ام به لطف حضرت جواد رضایی ام حسینی ام من شیعه ی جعفری و.. عاشقِ این نوکریم به رَسمِ مولايم تقي فاطمی و حیدریم جواد الائمه مريدِ حيدرم جواد الائمه ميدونی نوکرم جواد الائمه تا کاظمین تو، دوباره میپرم جواد الائمه گل رضا مدد(۴) خالیِ کاسم اما من به تو اُمید دارم هر جایی نیستم آقا رو به صَحنِت می آرم من که باتو مأنوسم آهوی شاه طوسم واسه ی کربلام من دستاتون رو میبوسم ابن الرضا قسم به تو که من امام رضاییم آقا بیا بهم بگو عرفه کربلاییم از مشهد امام رضا ببر منو به کربلا پای پیاده اربعین با دسته ی سینه زنا جواد الائمه خودم فداتمو.. جواد الائمه آقا گداتمو.. جواد الائمه برای کربلا، بده براتمو.. جواد الائمه گل رضا مدد(۴) بين حُجره اُفتادی از نفس، پورِ سلطان با لبِ تشنه دادی آقا جان، جان به جانان زهرِ كاریِ همسر مثلِ شمعی آبت کرد ام فضل اينطور آقا دشمنيش رو ثابت کرد تَنِت سه روز رو پُشتِ بام به زیرِ نور رها شده این داغ تو آقا چِقْدر شبیه کربلا شده تو کربلا هم پیکرِ جدّت سه روز رها بوده ارباب مقتل ها میگن سرش رونیزه ها بوده جواد الائمه فدایِ جدّ تو جواد الائمه غم بی حد تو جواد الائمه تو روضه ی حسین، خمیده قد تو جواد الائمه گل رضا مدد(۴) .
دودمه و دَم پاره شهادت امام جواد(علیه السلام)... در میانِ حُجره ی در بسته اُفتادی زِ پا ناله کردی یارضا با لبِ تِشنه به رسمِ جدّ خود گَشتی فدا ناله کردی یارضا سوزَد از زهرِ جفای همسرم جان و دلم همسرم شد قاتلم چون عمویم مجتبی شد بی قراری حاصلم همسرم شد قاتلم باب حاجات منی ای نورِ چشمِ مرتضی یاجواد ابن الرضا از تو میخواهم براتِ کاظمین و کربلا یاجواد ابن الرضا از برای طوفِ صحنینِ تو هستم در صدد یااباالهادی مدد بر دم باب الجواد ذکر تو گویم بی عدد یااباالهادی مدد شد غربت تو چون حسین یاجواد گَشتی شهیدِ کاظمین یاجواد مسمومِ زهرِ همسری یاجواد ارث از عمویت میبری یاجواد شد تیره آسمانِ شهر بغداد تا پیکرت بی جان به مقتل اُفتاد ای یادگارِ فاطمه ادرکنی ای باب حاجات همه ادرکنی از تو برات کاظمین میخواهم درکِ زیارت حسین میخواهم مولا جواد ابن الرضا دخیلک ای بانیِ کرببلا دخیلک دوبيتی: وقتی که به ما سوز و نوا را دادید بین دودمه حاجت ما را دادید هم سینه زدیم و جان به ما بخشیدید هم برگ براتِ کربلا را دادید .
1.03M
🏴 ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ بازم هوای حرم کاظمین زد به سرم بازم برای دیدن گنبدش در به درم بازم میشه من بشینم توی صحن اون حرم آقام جواده گره خورده دلم با حرمش آقام جواده ببین مثله باباشه کرمش آقام جواده این شبا شد شب محرمش 🕊آه و واویلا _آه و واویلتا واویلتا _ آه و واویلا 🕊 ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ آه از غریبی تو از امام حسن غریب تری آه از غریبی با غریبیت دلم رو می‌بری آه از غریبی مثه حسین غریب مادری آه از غریبی تورو با لب تشنه کشتنت آه از غریبی تورو رو پشت بوم گذاشتنت سایه شد آقا با بال کفترا اون بدنت 🕊آه و واویلا _آه و واویلتا واویلتا _ آه و واویلا 🕊 ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ اما بمیرم لا یوم کیومک کرب وبلا اما بمیرم برا غربته شاهه سرجدا اما بمیرم برا سری که رفت رو نیزه ها آقا بمیرم کجا بودن آخه کبوترا آقا بمیرم تن حسین سه روز روی خاکا آقا بمیرم اسبا و نعلا و اون بدنا 🕊آه و واویلا _آه و واویلتا واویلتا _ آه و واویلا 🕊
803K
🏴 ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ چقد سخته تک و تنها _ باشی غمگین و دل خسته بیاد جونت به لب اما _ باشه حجره درش بسته چقد سخته غریبونه_ بدونه یاور و خواهر داری جون میدی و ذکره _ لبات باشه فقط مادر ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ بمیرم من _ برات آقا _ چه کرده ام رزل باتو شبیه جد_ه عطشانت _ کشیدی رو زمین پاتو نبود خواهر نبود بابا بگیره اشک چشماتو ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ صدای ناله هات وقتی _ میومد از در حجره صدای هل _هله نگذاشت _بیاد ناله ت سر حجره کنیزی کاسه ی آبی _ برات آورده بود اما شکست اون کاسه ی آبو _ جلو چشمای تو آقا ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ سلامه بر _ حسین بوده _ همش ذکر لبت آقا شده حجره _ برای تو_ مثه گودی کربلا توأم تشنه حسین تشنه _ ولی وای از لب سقا
زینت منبرها میشه با یک پرچم یه‌جا هیئت باشه میاد اونجا زهرا حتی خلوت باشه این کلام معصوم زینت منبرهاس دو نفر که باشن سومیشون زهراس شور و شوق روضه‌ت توی عرش اعلاس جمعیت اینجا نیست جمعیت اون بالاس تو نگفته خوندی حرف ناگفتم رو فکر هیئت پر کرد همۀ هفته‌م رو تا دیدم بی‌تابم تا دیدم پردردم فرشای هیئت رو آب و جارو کردم یه بساط چایی گوشۀ میخونه مجلسارو گرم کرد عطر آبدارخونه سرمو خم کردم زیر پام عزت ریخت خیر ببینه اونکه تو چاییت تربت ریخت اشکمو به زخمات آقا هدیه کردم خیلی وقتا شد که تنها گریه کردم اشکا و لبخندام با خودت شد قسمت حاجتم رو دادی پای دیگ هیئتم زندگیمو دست خودتون می‌سپارم کفشارو جفت کردم جفت و جور شد کارم .
ای خسرو خوبان نظری سوی گدا کن رحمی به من سوخته بی سرو پا کن ای تاج سرم یابن زهرا من منتظرم یابن زهرا در حجرۀ در بسته تنی در تَب و تاب است جان می دهد و تشنۀ یک جرعۀ آب است ناله ها زند کنج حجره دست پا زند کنجِ حجره ... چون مار گزیده تنم از کینه بسوزد از لعلِ لبم تا جگرُ سینه بسوزد از جفا شده خون دلِ من همسرم شده قاتلِ من .... (آقا جانم ...) نه مادرُ نه خواهرُ نه همدمُ یاری تا بهرِ من خسته کند ناله و زاری ای هم نفس نا نجیبم کف نزن ببین من غریبم ... جان می دهم اما پدرم نیست ببیند بالای سرم با سر زانو بنشیند کربلا ولی پیش بابا شد تن علی اربا اربا اندازه یک دشت علی روی زمین شد لشکر همه دیدند حسین خاک نشین شد آمد از حرم دیده گریان عمه جان ما مو پریشان
نوحه امام جواد سبک نسیمی جانفزا می آید گل ياس رضا پرپر شد در جوانى چونان مادر شد واويلا واويلا واويلا ميان حجره از پا افتاد بى کس و يارو تنها افتاد انقدر کف زدن نامردان تا که اقا ز اوا افتاد واويلا واويلا واويلا کو پدر بوسد اين لبها را بشنود ناله اى زهرا را دست و پا ميزنم لب تشنه بسته دشمن بر او درها را واويلا واويلا واويلا خون لبهاى او ميديدند براى ناله اش خنديدند تا برند پيکرش را تا بام ريسمان دور پا پيچيدند واويلا واويلا واويلا کبوترها که پر وا کردند سايه بانى مهيا کردند بعد از ان گريه بر جسمى که مانده بر خاک صحرا کردند واويلا واويلا واويلا نيزه از هر طرف بالا رفت بر سر نيزه ها سرها رفت بعد از ان ايه هاى قران اى خدا زير دست و پا رفت واويلا واويلا واويلا
عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند پاسخ ناله و سوز و جگرش خندیدند مادری بود و جوان مرگ شد و آخر کار همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند همچو بسمل شده ای دور خودش می پیچید به پریشان شدن بال و پرش خندیدند درد پیچیده به پهلویش و از هر دو طرف دست میبرد به سوی کمرش،خندیدند آمده بر سرش اینجا کمی از داغ حسین همگی جمع شدند دور سرش خندیدند یک نفر نیست که از خاک سرش بردارد بر نفسهای بدون اثرش خندیدند زهر اثر کرده و رویش به کبودی زده است بدنظرها به خسوف قمرش خندیدند دست پا می زند و نیست کنارش پدری تا ببیند به عزای پسرش خندیدند کربلا جسم علی پخش به صحرا شده بود لشگری دور تن مختصرش خندیدند هر چه می گفت حسین یاولدی یاولدی... عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند
بگید به روضه خون بگه ، مجلسه جوونه بگید که امشبو کسی ، نا امید  نمونه بگید امام رضا خودش ، سفره دار روضه ست تو آسمونا فاطمه  ، گریه دار روضه ست  روضه آقای کریمانه جواده ابن رضا جانه روضه شم حتی منشأ خیره ، فراوانه مثل حسن ، مثل حسین گریز روضه هات میشه روضه ی دو ماه غریب بودی و تشنه لب ناله زدی غریبونه یوماه یوماه غریب آقام غریب آقام ابن الرضا ... بگید به روضه خون بگه ، غصه بی امونه بگید که همسرش شده ، قاتلش تو خونه بگید که تشنه بود براش ، هیچکسی نبرد آب بگید که پیکرش سه روز ، مونده زیر آفتاب روضه ی تشنه ی  پریشانه جواده ابن رضا جانه یکی دار میخونه با گریه ، غریبانه دور از وطن ، تو اوج غم پاره جگر شدی مثه لاله ی صد برگ روضه ی ما ، شده همین شبیه فاطمه شدی  ،  تو هم جوونمرگ غریب آقام ابن الرضا بگید به روضه خون بگه ، فابک للحسین رو بگه حسین بگیره تا ، اشک عالمین رو بگید شب جوون بگه ، از بلای ارباب از اون  تنی که جا نشد ، رو عبای ارباب انگاری گودال شده آماده حسین پای پسر افتاده جوری که گفتن همه انگاری ، که جون داده مثل حسن ، منم شدم پاره جگر ولی به وسعت یه دشت روح تنم بود پسرم که رفت و دیگه به تنم بر نگشت وای حسین ...
اگه باز توو این حوالی اومدی اگه با دستای خالی اومدی اگه از دنیا دلت گرفته و اگه با شکسته حالی اومدی خوب جایی اومدی برا گدایی امشبو مهمون امام رضایی صاحب روضه ی امشبم ابالجواده حاجت قلبمو با نگاش همیشه داده به خدا سایه ی لطفش از سرم زیاده زندگیم رو به راهه، با جواد الائمه ذکر روی لبامه، یا جواد الائمه یا جواد الائمه سخته که بشی اسیر غصه ها سخته حجره ت بشه مثل قتگا سخته ناله بکشی از جگرت صدات اما نرسه به هیچ کجا سخته که توو سینه بسوزه ناله ات گم بشه تو هلهله سوز ناله ات آسمون و زمین غم گرفت از غم چشماش مطلع روضه ی کربلاس خشکی لب هاش ای امان ای امان ای امان از دل باباش حجره تنگه ولی به، تنگی قتلگا نیس هیچ غمی مثل داغ، روضه ی کربلا نیس یا جواد الائمه پشت این حجره یه عده دف زدن تووی گریه هاش کنیزا کف زدن امام جووون ما رو کشتن و غم به قلب شاه لو کشف زدن جوونا از داغ جوون ببارید باز دل مادرو به دس بیارید این جوون واسه باباش رضا نور دو عینه باب حاجات ما نوکرا توو کاظمینه اول و آخر غربتش مثل حسینه اما شکر خدا که، پیرهنش توو تنش بود هم کفن شد تنش هم، سایه بون رو تنش بود یا جواد الائمه
یاجواد الائمه(علیه السلام) مهر شما در دل عاشق فتاد خیر دو دنیا به من این فیض داد باب کرم هستی و باب المراد اسئَلُکَ بحودک یا جواد تا که توسل به تو آغاز شد هر گرهی داشت گدا باز شد ای نمک سفرۀ سلطان طوس محضر تو خیل ملک خاک بوس آینۀ صورت شمس الشموس دلخوشیِ عمر انیس النفوس ای علی اکبر ملیح رضا حلقۀ موی تو ضریح رضا جود تو شد مظهر کُلِّ صفات نام تو فتاح همه مشکلات نازترین تک پسر کائنات حق بده بابات بمیرد برات بوسه زلبهای تو کار رضا ای همۀ دار و ندارِ رضا گوشۀ حجره شده جایت چرا ؟ مرگ شده ذکر و دعایت چرا ؟ بسته شده راه صدایت چرا ؟ آب نیاورده برایت چرا ؟ شعله به جان و دل زهرا مکش جان رضا روی زمین پا مکش ضربه به حیثیت افلاک خورد رنگ کبودی به رخی پاک خورد موی به هم ریخته ات خاک خورد داد زدی دورِ لبت چاک خورد با جگر سوخته پرپر زدی بر دَرِ حجره چقدر سر زدی خون ز لب خشک تو پاشید وای لحظۀ پرپر زدنت دید وای چشم به چشمان تو خندید وای تشت زنان دورِ تو رقصید وای شعله به جان تو چنین ریخته آب به پیش تو زمین ریخته آب نخوردی ... بدنت پا نخورد یک نخی از پیر و هنت پا نخورد در ته گودال تنت پا نخورد مثل حسین بر دهنت پا نخورد یاد حسین دیدۀ تر داشتی هر چه سرت آمده ، سر داشتی چنگ به موی سرش انداختند روی تن بی سر او تاختند خیل زنان رنگ ز رخ باختند پیکر غارت شده نشناختند عمۀ سادات زمین گیر شد بر سر بوسیدن رگ پیر شد طول کشید از نَفَس افتادنش حنجر پاشیده روی دامنش عده ای اعراب دَمِ رفتنش با کتک از کرب و بلا بُردنش عمه از آن لحظه گرفتار شد ناقه نشین راهی بازار شد
. علیه السلام برخیز ای جوان سر خود بر زمین مکش تو زخم دیده ای پر خود بر زمین مکش ای مادری تر از همه کم دست و پا بزن پهلو شبیه مادر خود بر زمین مکش بر تار گیسوان تو جای لب رضاست این گیسوی مطهر خود بر زمین مکش اسباب رقص و شادی زن ها شدی چرا صورت به پیش همسر خود بر زمین مکش اینان ز دست و پا زدنت کیف می کنند طاقت بیار و پبکر خود بر زمین مکش بر روی نازنین لب تو خاک و خون نشست پس آیه های کوثر خود بر زمین مکش شکر خدا که نیست تماشا کند رضا گوید دو دیده ی تر خود بر زمین مکش در کربلا پدر به پسر التماس کرد برخیز ای جوان سر خود بر زمین مکش بس کن حسین آبروی خویش را مبر زانو کنار اکبر خود بر زمین مکش کار عباست بردن این جسم زینبا با گوشه های معجر خود بر زمین مکش ✍ .
کسی خبر نشد از غربت نهانی من نیامده به سرم بهر همزبانی من فقط غریب مدینه غم مرا فهمد که همسرم شده در خانه خصم جانی من کجایی ای پدرم؟حال و روز من بینی کمی تو گریه کنی بهر ناتوانی من برای مادرم انقدر گریه کردم تا غم جوانی اش امد سر جوانی من بیا و خوب ببین کوچه ی بنی هاشم به جلوه آمده در وقت قد کمانی من بیا و در رخ من روی مادرت را بین کبود گشته چو او روی ارغوانی من میان هلهله ها گمشده نوای دلم ز بسکه کف زنند وقت روضه خوانی من چگونه جسم مرا تا به روی بام کشید عیان بود ز مچ پای ریسمانی من هزار بال کبوتر نیابتا ز حسین رسید تا که کند کار سایه بانی من سلام بر بدن بی عزیز خدا سلام بر تن عریان سیدالشهدا .
. علیه السلام غربت همین بس دور وبرت همدمی نداری غربت همین بس غصه داری مرهمی نداری غربت همین بس توی خونه محرمی نداری ۲ روی خاک حجره ،دست و پا نزن مادر و با گریه ، هی صدا نزن ناله غریب ِ ، یا رضا نزن آه_میزنی تو دست و پا آه_جوون امام رضا آه_جوون امام رضا ......... غربت همینه تشنه باشی آب برات نیارن غربت همینه برا کشتن تو بیقرارن غربت همینه سربه سر گریه هات بزارن ۲ کار این جماعت، دل شکستنه آبو رو زمین ریخت،اون که دشمنه همسرت کنارت،خنده میزنه آه_عالمی گرفت عزا آه_جوون امام رضا آه_جوون امام رضا .......... خواهر نداشتی سرتو رو دامنش بگیره خواهر نداشتی ببینی چطور دلش میگیره خواهر نداشتی تب که میکنی برات بمیره ۲ کاشکی کربلا هم،خواهری نبود یا کنار گودال،مادری نبود بین خیمه مضطر،دختری نبود آه_آبروی عالمین آه_سلامُ علی الحسین .