⇦•کسی نیامده او را علی..
#مدح_خوانی و توسل به حضرت علی علیه السلام
┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅
اَلحَمدوللِه الَذی جَعَلنا مِنَ المُتَمَسِکین بِولایهِ مولانا امیرَالمومنین علیِ بنِ ابیطالب وَ اولادِهِ المَعصومین صَلواتِکَ علیهِ وَ عَلیهِم اَجمَعین...
کسی نیامده او را علی جواب کند
علی به سمت گدایان خودش شتاب کند
کسی که رویِ علی ذرّه ای حساب کند
به آسمان رود و کار آفتاب کند
علی که فقط علی نیست چهارده نور است
از او جدا شدن از هفت پشتِ ما دور است
برایِ دایرهی شاعران بی تکرار
شُدست خطبهی بی نقطه نقطهی پرگار
در اولین خمِ زلفش اسیر شد عطار
هزار شاعر مضمون سرا هزارن بار
خیالِ وصف علی را قلم به دست شدند
شراب عشقِ علی را نخورده مست شدند
علی علیست و زهرا شناسنامهی اوست
شروع او حسن استُ حسین ادامهی اوست
صفات خاصِ ملائک صفاتِ عامهی اوست
من از خودم که نمی گویم این چکامهی اوست
برای او به خدا دل شریک قائل نیست
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
که گفته در زمین قرنهاست گم شده ایم
نه ما مجاور کوی صَدو دهم شده ایم
مسافر نجف و کربلا و قم شده ایم
مبلغ جریان غدیر خُم شده ایم
غدیر از نظر شیعه عیدُ الَاعیاد است
چرا خدا ولایت خود را به شیعیان داده است
به هر که عاشق او شد اسیر می گویند
به دستهایِ علی دستگیر می گویند
به اهل عرش علی را امیر می گویند
هنوز جن و ملک از غدیر می گویند
جماعت این دو سه خط را ولی نمی فهمند
که چیزی از درجات علی نمی فهمند
علی که بود؟ نَه می دانم و نَه می دانی
محبِ او چه عرب باشد و چه ایرانی
چه آشکار سلامش کند چه پنهانی
چه در سلامت کامل چه در پریشانی
جواب می شنود از علی سلامُ علیک
اگر مُرید مرامش شدی بگو لبیک
┅═┄⊰༻🌼༺⊱┄═┅
#وحدت را اشتباه #تفسیر نکنید!
مظلومیت علی و فاطمه
باید به گوش عالم برسد
#غدیر
🆔@Arbabhosyn
|⇦•منی که از تولدم تو کشوری ..
#سرود ویژۀ ولادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام و روز پدر
منی که از تولدم
تو کشوری بزرگ شدم
که از سر مأذنه هاش
اسم علی و بچه هاش
پیچیده سمت هر طرف
دل میره، ایوون نجف
میخوام که نوکرش باشم
غلام قنبرش باشم
با علی، با علی، با علی، تا آخرش باشم
علیُ حُبُهُ جُنَّه، قسیم النار والجَنّه
وصیُ المصطفی حقا، امام الانسِ و الجِنَّه
علی مولا، علی مولا ..
" کأسُ الولاءِ رَشَفْتَهُ و أنا صَبي
و رَضَعْتَهُ مِن طیب أمي و أبي (۱)
و نَمیٰ بِأعضائي و کلُ مَفاصلي
حَتَی أرتَوی قلبي بأعذَبِ مَشْرَبي (۲)
روحي ومُهجَتي بِفداكَ یاعلي
ماقیمةُ الحَياة لو لاكَ یاعلي (۳)
للهِ حَمداً، دائِماً، مُتَواصِلاً
فَهُوا الذي جَعلَ التَشَّيُعَ مَذهَبي (٤)
نَسَبي شَريفٌ بِأنتِسابي لحَيدرٍ
و بهِ تشرّفَ في البَريَّـةِ مَنسبي (٥)
الله من عُلاه سَمّاكَ ياعلي
ماقيمةُ الحَياة لو لاكَ ياعلي (٦)
إنّي تَمَسَّكتُ بِحَبلِ وَلائهِ
فَهُوا النجاة لِكُلِ شَخصٍ مُذنِبي (۷)
إنَّ الصلاة عَلَى الوَصيِّ فَريضَةٌ
مَفروضةٌ مِثلَ الصلاةِ عَلَى النَبي (۸)
يا شافعاً لِمن، والاكَ ياعلي
ماقيمةُ الحَياة، لو لاكَ ياعلي (۹)
۱- شاعر: #مرتضى_حیدری_آل_كثير
معنی اشعار عربی:
از جام ولایت نوشیدم، آنزمان که کودک بودم
از پاکی پدر و مادرم، گـوارا نوشـیدم (۱)
و اعضائم و مفاصلم با آن (ولایت) رشد کرد
تا اینکه مانند شراب گوارا در رگ هاییم به حرکت درامد (۲)
روحم و قلبم به فدای تو، یا علی
زندگی چه ارزشی داشت اگه نبودی؟ یا علی (۳)
حمد دائم و پیوسته، مخصوص خداست
هملن خدایی که تشیع را مذهب من قرار داد (٤)
نَسَب من بخاطر حضرت امیر شریف است
و بخاطر همین شرافت، نسبم بالاتر از همه است (۵)
خدا از اسماء بزرگ، نام تو را برگزید، یاعلی ( نامت مشتق از اسم خداست )
و زندگی چه ارزشی داشت اگر نبودی یاعلی (۶)
من، به ریسمان ولایـــت چنگ زدم
همانا آن ریسمان، مایۀنجات هر شخص مذنب است (۷)
همانا درود و سلام بر وصی رسول خدا، واجب دینی است
مانند درود بر حضرت رسول اکرم صلوة الله (۸)
ای شفیع کسی که ولایتِ تورا دارد، یاعلی
زندگی چه ارزشی داشت اگر نبودی، یاعلی (۹)
|⇦•به گردون ابرش از رحمت..
#مدح_خوانی ویژۀ ولادت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام و روز پدر
به گردون ابرش از رحمت برآمد از دل دریا
که دریا شد از آن صحرا که صحرا شد از آن دریا
بخار از دشت پیدا شد چو ترکان بخارایی
ز تیر ترکشش سوزد سر خارا ز بُن خارا
زبان بگشود سوسن چون بشیر از مژدۀ یوسف
ز حسرت چشم نرگس همچنان یعقوب شد نابینا
پی معجز ز شاخ گل برآمد بلبل از شادی
تجلی کرد بر هر شاخ گل صد معجز موسی
علیِّ عالیِ اعلا ، ولیِ والی والا
وصی سیدِ بطحا به حکمش جمله ما فیها
قوام جسم را جوهر ، زمانی روح را رهبر
کلام نیک پیغمبر ، ولیّ ایزد دانا
حدیثی خاطرم آمد که می فرمود پیغمبر
به اصحابش شب معراج سرّ لیله الاسرا
به طاق آسمان چهارمین دیدم من از رحمت
هزاران مسجدی اندر درون مسجد اقصی
به هر مسجد هزاران طاق ، بر هر طاق محرابی
به هر محراب صد منبر ، به هر منبر علی پیدا
ز پیغمبر چو بشنیدند اصحاب این سخن گفتند
که دیشب با علی بودیم جمله جمع در یک جا
تبسم کرد سلمان ، این سخن گفتا به پیغمبر
به غیر از خود ندیدم هیچ کس در نزد آن مولا
اباذر گفت با سلمان به روح پاک پیغمبر
نشسته بودم اندر خدمتش در گوشه ای تنها
به گوش فاطمه خورد این سخن گفتا علی دیشب
که تا صبح از درون خانه پا ننهد برون اصلا
که ناگه جبرئیل از حق سلام آورد بر احمد
که ای مسند نشین بارگاه قرب او ادنی
اگر چه بر همه ظاهر شده بر صورتی اما
ولیّت از همه بگذشت ، با ما بود در بالا
جنابش خالقی باشد که بر خلقش دو صد عالم
به هر عالم دو صد آدم به هر آدم دو صد حوا
به حکمش صد هزاران طور بر هر طور صد موسی
به هر موسی هزاران بیضه اندر بیضه صد عیسا
نه وصفش این چنین باشد که می گویند در عالم
ز خندق جست و مرحب کشت اندر بیشۀ هیجا
علی سرّی ست در وحدت که باشد سِرّ بی همتا
علی خلقی است در خلقت که باشد خلقتش یکتا
چو این اوصاف را بشنید از وصف کمال او
گرفت انگشت حیرت بر دهانش ” بوعلی سینا “
«سروده ای از شیخ الرئیس ابو علی سینا»
❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ
میگویند: آدم را از دوستانش بشناس!
عمّار و مالک و... دوستان #علی بودند
عَمروعاص و طَلحه و زُبیر
هم رفیقِ شفیقِ #مـعاویه!
🆔@Arbabhosyn
|⇦•باید که به پای عشق ..
#مدح و توسل به صاحبِ ذوالفقار حضرت امیرالمومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام
سر چیست اگر در آستان بگذارد
باید که به پای عشق جان بگذارد
مجنونِ علی همین همان بگذارد
از هرچه که هست بیش از آن بگذارد
این بیت به رویِ دیدگان بگذارد:
“هرکس که علی علی علی میگوید
پا بر سرِ دوشِ آسمان بگذارد”
در مصحف خویش حَیِ سرمد فرمود
در عیدِ غدیرِ خم محمد فرمود
یک روز دو روز نَه که ممتد فرمود
فرمود به اصحاب و مجدد فرمود
باید که شبیه آلِ احمد .. فرمود
مولاست علی و با علی حق میخواست
منت به سرِ هر دو جهان بگذارد
شد منبرشان از همه جا بالاتر
بر دستِ نبی دستِ خدا بالاتر
میرفت صدایش از سما بالاتر
گویید : علی .. یکصدا .. بالاتر
تکبیر بگویید شما .. بالاتر
آنقدر خدا دستِ علی بالا بُرد
تا دست به دستِ این جوان بگذارد
این تیغ بنازم که دو سر میریزد
میچرخد و باز کُرک و پَر میریزد
با جوهر خویش هِی جگر میریزد
از جمع سپاه بیشتر میریزد
از هر نفرش دوتا نفر میریزد
صد بار سپاه را بهم میدوزد
یک تیر اگر که در کمان بگذارد
از در بگرفت و گفت خود : یاحیدر
تا کَند تمامِ قلعه از جا حیدر
گفتند همه وقتِ تماشا : حیدر
لاحول ولا قوه الا حیدر
فرمود خداوندِ تعالی حیدر
هرگز نرسد به تار و مارت هرچند
از جان ملک الموت توان بگذارد
این غُلغله چیست در مصاف اُفتاده
دشتی سپر و تیغ و قلاف اُفتاده
سرها به روی قلهی قاف اُفتاده
این همهمه در وقتِ طواف اُفتاده
بر سینهی کعبه گر شکاف اُفتاده
تا منکر مرتضی طَوافش بکند
حق خواست که بر کعبه نشان بگذارد
از عشق تو سُکرِ باده را فهمیدیم
دلدادهی بی اراده را فهمیدیم
اجر دو قدم پیاده را فهمیدیم
ما از نجفِ تو جاده را فهمیدیم
معنیِ حلال زاده را فهمیدیم
فرمود حسین تو : فقط میخواهد
تا نام علی به کودکان بگذارد
بر سیرهی مرتضی به جان پابندیم
سربندِ علی و فاطمه میبندیم
ما بر گُل روی مرگ هم میخندیم
ما گورِ حرامزادهها را کندیم
گفتیم و جهان از این سخن آکندیم
یک روز رسد که ذوالفقارش را حق
بر دامنِ صاحب الزمان بگذارد
آئینه شدیم زیر بارانِ نجف
خاکیم ولی اسیرِ طوفان نجف
ما دُر شدهایم در بیابانِ نجف
دستیم همه دست به دامانِ نجف
تا نعره زنیم پیشِ ایوان نجف
“هرکس به ولایت علی شک دارد
با مادرِ خویش درمیان بگذارد”
شاعر : حسن لطفی
❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ
هـنیاء یابن أبیطَالِـبٍ أَصْبَحْتَ وَ
أَمْسَیْتَ مولی کل مُؤْمِنٍ و مؤمنة
مـولاعـلی (ع) را دیـد و بـه او گـفـت:
گــوارایـتـان بـاد ای فـرزنـد ابوطالـب
که اینک مولای من و مومنان هسـتی!
امّا نمیدانم که چرا در شورای سقیفه
آن گونه #ولایت_علی را غصـب کرد!
#نفاق
#لعنتالله_علیه
🆔@Arbabhosyn