آرامش نتیجه سه عبارت است: تجربه از دیروز، استفاده از امروز، امید به فردا. ولی اغلب ما با سه عبارت دیگر زندگی می کنیم: حسرت دیروز، اتلاف امروز، ترس از فردا. در حالی که خداوند مهربان، گذشته را عفو، امروز را مدد، و فردا را کفایت می کند. @Arefane

قرائت صلوات خاصه محیی الدین ابن عربی بر حضرت زهرا سلام الله علیها توسط سلیم موذن زاده در حضور آیت الله خامنه ای صَلَواتُ اللَهِ وَ مَلَآئِكَتِهِ وَ حَمَلَةِ عَرْشِهِ وَ جَميعِ خَلْقِهِ مِنْ أَرْضِهِ وَ سَمآئِهِ عَلَى الْجَوْهَرَةِ الْقُدْسيَّةِ فى تَعَيُّنِ الإنْسيّةِ. صورَةِ النَّفْسِ الْكُلّيَّةِ، جَوادِ الْعالَمِ الْعَقْليّةِ، بَضْعَةِ الْحَقيقَةِ النَّبَويَّةِ، مَطْلَعِ الانْوارِ الْعَلَويَّةِ، عَيْنِ عُيونِ الاسْرارِ الْفاطِميَّةِ. النّاجيَةِ الْمُنْجيَةِ لِمُحِبّيها عَنِ النّارِ. ثَمَرَةِ شَجَرَةِ الْيَقينِ، سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينِ. الْمَعروفَةِ بِالْقَدْرِ، الْمَجْهولَةِ بِالْقَبْرِ. قُرَّةِ عَيْنِ الرَّسولِ، الزَّهْرآءِ الْبَتولِ؛ عَلَيْها الصَّلَوةُ وَ السَّلام‏ @Arefane

استاد یزدان‌پناه: آدم دارد روزی می‌خورد، ولی (می‌تواند) برای خود توحید جمع کند. به این صورت که روزی‌دهنده را فقط خدا بداند؛ «ان الله هو الرزاق ذو القوة المتین». در این کریمه روزی دادن در خدا منحصر شده است. به تعبیر دیگر، انسان بر سر هر سفره‌ای می‌نشیند، بداند که خدا رزّاق است. به این شکل، هر لقمه‌ای که می‌خورد، توحید شده است و هر اعطایی که به او می‌شود، توحید شده است. @Arefane

جای یک چیز را در زندگی‌ات عوض کن، تا زندگی‌ات زیبا شود؛ به جای ترس از خدا، عشق به او را جایگزین کن... @Arefane

ای دل نَفَسی به دوست همدم نشدی در خلوتِ کوی یار مَحرم نشدی صوفی و فقیه و زاهد و دانشمند این جمله شدی ولیک آدم نشدی @Arefane

رساله «نور وحدت» عارف بالله خواجه حوراء مغربی به ضمیمه تعلیقات: علامه طباطبایی آیت الله پهلوانی آیت الله جعفری ناشر: تراث @Arefane

نوشته‌ی پشت جلد رساله «نور وحدت» درباره ضرورتِ «فکر در وحدت» @Arefane

کدام ژنرال را در دنیا سراغ دارید که این مقدار دوست داشتنی و افتاده باشد؟ واکنش سردار دلها به کلیپی که در مورد خودش بود... @Arefane

استاد صمدی آملی: علامه حسن زاده آملی، در سال ۱۳۴۲، کلّ ماوقع انقلاب تا زمان رحلت امام را، به امام خمینی فرمودند. امام برخواستند و ایشان را بوسیدند. @Arefane

حساب تقوا تنها به دست خداست، هیچ کسى نمى‌تواند با ملاک تقوا بر دیگران بزرگى بفروشد، به همین جهت پس هیچ فخرى براى احدى بر احدى نیست، براى اینکه اگر کسى بخواهد به امور مادى و دنیوى بر دیگران فخر کند که امور دنیوى فخر ندارد، و قدر و منزلت تنها از آن دین است، و اگر بخواهد با امور اخروى فخر بفروشد که آنهم به دست خداى سبحان است، و به قول آن شاعر: کس نمى‌داند در این بحر عمیق سنگ‌ریزه قرب دارد یا عقیق علامه طباطبایی ترجمه المیزان، ج ۳، صفحه ۲۳۱ @Arefane

تو مکن تهدیدم از کشتن که من تشنه‌ی زارم به خون خویشتن گر بریزد خون من آن دوست‌رو پای‌کوبان جان برافشانم بر او رقص و جولان بر سر میدان کنند رقص اندر خون خود مردان کنند چون رهند از دست خود دستی زنند چون جهند از نقص خود رقصی کنند مطربانشان از درون دف می‌زنند بحرها در شورشان کف می‌زنند @Arefane

الهی؛ اگر تن مجرم است؛ دل مطيع است. و اگر بنده بدکار است؛ کَرَم تو شفيع است. بادا کَرَم تو بر همه پاینده احسان تو سوی بندگان آينده بر بنده‌ی خود گناه را سخت مگير ای داور بخشنده‌ی بخشاينده خواجه عبدالله انصاری @Arefane