قناعت پرور عشقم، مکن انکارم ای زاهد...
تو و صد سبحهگردانی من و یک دانهٔ خالش...
#بیدل_دهلوی
دل سودازده را راحت و آزار یکی است
خانه پردود چو شد، روز و شبِ تار یکی است
- صائب تبریزی
صائب آنان که گُزیدند ز غمها، غمِ عشق
دست بر سینهی غم های پراکنده زدند
- صائب تبریزی