======================
گروه محبان المهدی، (ماه رجب)
https://eitaa.com/joinchat/1891828769C3f543fd385
هر آنچه درباره ماه پرفضیلت رجب باید بدانیم
خانه خبرها
مشروح تقويم و اعمال ماه رجب بنا بر منابع ديني به شرح زير است:
روز اول: مطابق بعضى از روايات، روز ولادت امام محمد باقر (ع) در سال 57 هجرى.
روز سوم: روز شهادت امام على النقى (ع) در سال 254 هجري.
روز دهم: روز ولادت امام محمد تقى (ع) طبق بعضى از روايات.
روز سيزدهم: روز ولادت امير مومنان على بن ابى طالب (ع) در داخل كعبه؛ 12 سال قبل از بعثت رسول خدا (ص).
روز پانزدهم: مطابق برخى از نقلها، روز وفات حضرت زينب کبري (س) در سال 63 هجرى.
روز هجدهم: روز وفات جناب ابراهيم، فرزند رسول خدا (ص).
روز بيست و پنجم: روز شهادت امام موسى بن جعفر (ع) در سال 183 هجرى.
روز بيست و ششم: مطابق روايتى، روز وفات حضرت ابوطالب (ع).
روز بيست و هفتم: بعثت پيامبر گرامى اسلام (ص).
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
اعمال مشترک اين ماه
اين اعمال که مخصوص روز معينى نيست بلکه در تمام ماه انجام مىشود، بسيار است؛ از جمله:
1ـ در تمام ماه رجب، اين دعا را بخواند: يا مَنْ يَمْلِکُ حَوآئِجَ السّآئِلينَ، ويَعْلَمُ ضَميرَ الصّامِتينَ، لِکُلِّ مَسْئَلَة؛ اى که مالک حاجات خواستارانى و اى که نهاد خاموشان دانى براى هر خواستهاى، مِنْکَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ عَتيدٌ. اللّـهُمَّ وَمَواعيدُکَ الصّادِقَةُ واَياديکَ الفاضِلَةُ؛ از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است خدايا به حق وعدههاى راستت و نعمتهاى بسيار، وَ رَحْمَتُکَ الواسِعَةُ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِ محمد؛ و رحمت وسيعت از تو خواهم که درود فرستى بر محمّد و آل محمد، واَنْ تَقْضِىَ حَوائِجى لِلدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَديرٌ؛ و حوايج دنيا و آخرتم را برآورى
هر آنچه درباره ماه پرفضیلت رجب باید بدانیم
خانه خبرها
مشروح تقويم و اعمال ماه رجب بنا بر منابع ديني به شرح زير است:
روز اول: مطابق بعضى از روايات، روز ولادت امام محمد باقر (ع) در سال 57 هجرى.
روز سوم: روز شهادت امام على النقى (ع) در سال 254 هجري.
روز دهم: روز ولادت امام محمد تقى (ع) طبق بعضى از روايات.
روز سيزدهم: روز ولادت امير مومنان على بن ابى طالب (ع) در داخل كعبه؛ 12 سال قبل از بعثت رسول خدا (ص).
روز پانزدهم: مطابق برخى از نقلها، روز وفات حضرت زينب کبري (س) در سال 63 هجرى.
روز هجدهم: روز وفات جناب ابراهيم، فرزند رسول خدا (ص).
روز بيست و پنجم: روز شهادت امام موسى بن جعفر (ع) در سال 183 هجرى.
روز بيست و ششم: مطابق روايتى، روز وفات حضرت ابوطالب (ع).
روز بيست و هفتم: بعثت پيامبر گرامى اسلام (ص).
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
هر آنچه درباره ماه پرفضیلت رجب باید بدانیم
خانه خبرها
مشروح تقويم و اعمال ماه رجب بنا بر منابع ديني به شرح زير است:
روز اول: مطابق بعضى از روايات، روز ولادت امام محمد باقر (ع) در سال 57 هجرى.
روز سوم: روز شهادت امام على النقى (ع) در سال 254 هجري.
روز دهم: روز ولادت امام محمد تقى (ع) طبق بعضى از روايات.
روز سيزدهم: روز ولادت امير مومنان على بن ابى طالب (ع) در داخل كعبه؛ 12 سال قبل از بعثت رسول خدا (ص).
روز پانزدهم: مطابق برخى از نقلها، روز وفات حضرت زينب کبري (س) در سال 63 هجرى.
روز هجدهم: روز وفات جناب ابراهيم، فرزند رسول خدا (ص).
روز بيست و پنجم: روز شهادت امام موسى بن جعفر (ع) در سال 183 هجرى.
روز بيست و ششم: مطابق روايتى، روز وفات حضرت ابوطالب (ع).
روز بيست و هفتم: بعثت پيامبر گرامى اسلام (ص).
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
هر آنچه درباره ماه پرفضیلت رجب باید بدانیم
خانه خبرها
مشروح تقويم و اعمال ماه رجب بنا بر منابع ديني به شرح زير است:
روز اول: مطابق بعضى از روايات، روز ولادت امام محمد باقر (ع) در سال 57 هجرى.
روز سوم: روز شهادت امام على النقى (ع) در سال 254 هجري.
روز دهم: روز ولادت امام محمد تقى (ع) طبق بعضى از روايات.
روز سيزدهم: روز ولادت امير مومنان على بن ابى طالب (ع) در داخل كعبه؛ 12 سال قبل از بعثت رسول خدا (ص).
روز پانزدهم: مطابق برخى از نقلها، روز وفات حضرت زينب کبري (س) در سال 63 هجرى.
روز هجدهم: روز وفات جناب ابراهيم، فرزند رسول خدا (ص).
روز بيست و پنجم: روز شهادت امام موسى بن جعفر (ع) در سال 183 هجرى.
روز بيست و ششم: مطابق روايتى، روز وفات حضرت ابوطالب (ع).
روز بيست و هفتم: بعثت پيامبر گرامى اسلام (ص).
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
محبان المهدی (ماه رجب)
https://eitaa.com/joinchat/1891828769C3f543fd385
=+==+++++++++=+=+=+=+
برای پیوستن به گروه واتساپ من، این پیوند را دنبال کنید: https://chat.whatsapp.com/LbYCTHto0FIDBb4YTc2qHF
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
محبان المهدی (ماه رجب)
https://eitaa.com/joinchat/1891828769C3f543fd385
=+==+++++++++=+=+=+=+
https://chat.whatsapp.com/LbYCTHto0FIDBb4YTc2qHF
ماه رجب و ماههاى شعبان و رمضان، از ماههاى بسيار پرفضيلت هستند و از تعبيرات بعضى از روايات اينگونه برمىآيد که ماه رجب در ميان اين سه ماه، امتياز خاصى دارد؛ تا آنجا که ماه رجب «ماه خدا» ناميده شده و ماه شعبان «ماه پيامبر» و ماه مبارک رمضان «ماه امت».
ماه رجب يکى از ماههاى حرام است که آغاز و ادامه جنگ در آن با دشمنان اسلام حرام است (مگر جنگ دفاعى) و جنايات نيز در اين ماهها (ماههاى حرام) ديه سنگينترى دارد.
پيغمبر اکرم (ص) ماه رجب را «ماه أصَبّ» ناميدهاند زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امت فرو مىريزد.
از روايات متعددى که درباره روزههاى ماه رجب ـ حتى يک روز از آن ـ وارد شده است، اهميت فوقالعاده اين ماه و عبادت و خودسازى در آن کاملا روشن مى شود که در اينجا به گوشهاى از آن اشاره مىشود:
1ـ مرحوم «شيخ صدوق» به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل مىکند که يکى از ياران آن حضرت در اواخر ماه رجب خدمتشان رسيد. چون نظر مبارک امام (ع) به او افتاد، فرمودند: آيا در اين ماه روزه گرفتهاى؟ عرض کرد: نه. فرمودند: آن قدر ثواب از تو فوت شده است که اندازه آن را کسى جز خدا نمىداند. اين ماه، ماهى است که خداوند آن را بر ساير ماهها برترى بخشيده و احترام آن را عظيم شمرده و براى روزه داشتن آن، پاداشهاى مهمى قرار داده است. آن مرد عرض كرد: آيا اگر در بقيه اين ماه روزه بدارم، به بخشى از ثواب مىرسم؟ امام (ع) فرمودند: آرى. سپس ثوابهاى مهمى براى کسى که فقط روز آخر ماه يا دو روز آخر ماه يا سه روز آخر ماه را روزه بدارد، بيان فرمودند؛ مانند نجات از سکرات مرگ، عذاب قبر و لغزش بر صراط و شدايد قيامت و نايل شدن به برائت و رهايى از آتش دوزخ.
2ـ در حديث ديگرى آمده است: «رجب» نام نهرى است در بهشت، از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر. هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد، از آن مىنوشد.
3ـ در حديث ديگرى از رسول خدا (ص) مىخوانيم كه هر کس يک روز از اين ماه را روزه بگيرد، خشنودى عظيم خدا را به دست آورده است، خشم الهى از او دور مىشود و درهاى جهنم به روى او بسته خواهد شد.
4ـ هر کس سه روز از اين ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بگيرد، فضيلت بسيار دارد و همچنين در ساير ماههاى حرام. در روايتى از رسول خدا (ص) آمده است: هر گاه کسى نتواند در اين ماه روزه بگيرد، هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواند، تا ثواب روزه آن را دريابد: «سُبْحانَ اللهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الاَْعَزِّ الاَْکْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّةَ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ ـ منزه است خداى بزرگ، منزه است آن که تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست، منزه است خداى برتر و کريمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بر دارد و شايسته آن است.»
از مجموع احاديث بالا و ديگر احاديث به خوبى روشن مىشود که اين ماه، ماه تهذيب نفوس و خودسازى و آغاز يک دوره جديد سير و سلوک الى الله است که از ماه رجب آغاز و به ماه مبارک رمضان منتهى مىشود. خوشا به حال آنان که قدر و منزلت اين سه ماه را بدانند و از آن بهره کافى ببرند.
محبان المهدی (ماه رجب)
https://eitaa.com/joinchat/1891828769C3f543fd385
=+==+++++++++=+=+=+=+
https://chat.whatsapp.com/LbYCTHto0FIDBb4YTc2qHF
🕯 نامه معنوی مرحوم قاضی به شاگردانش در آغاز ماه رجب
۸۶ سال پیش، در روز شنبه پنجم شهریورماه ۱۳۱۷ و یک روز مانده به آغاز ماه رجب، مرحوم قاضی (آیتالله سیدعلی قاضی) نامهای معنوی به شاگردان خود نوشت و در آن به اهمیت، عظمت و معنویت ماه رجب پرداخت. او در قالب دستوراتی عملی، شاگردان را به بهرهگیری از این فرصت گرانبها فراخواند.
طبق گزارش مرحوم استاد محمدحسن قاضی، نسخههای بسیاری از این نامه نزد اصحاب مرحوم قاضی موجود بوده است. اگرچه متن این نامه در منابع مختلف همراه با تغییرات و تحریفاتی نقل شده، آنچه در اینجا درج شده، ترجمه نسخهای معتبر و مستند به منبع اصلی است.
---
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد للّٰه رب العالمین، و الصلوة و السلام علی الرسول المبین، و وزیره الوصیّ الأمین، و أبناءهما الخلفاء الراشدین و الذریة الطاهرین، و الخلف الصالح و الماء المعین. صلّی الله و سلّم علیهم أجمعین.
هشدار: اکنون در ماههای حرام هستید
تیقّظ کن! تا زاد و توشهات بیفزاید و این فرصت را غنیمت شمار.
شبهایش را اقامه بدار و روزهایش را روزه بگیر،
تا شاکر پروردگاری باشی که در فضل و لطفش کامل و سرشار است.
در شبها بسیار کم بخواب، بلکه بیدار بمان و شبزندهداری کن.
چه بسیار عاشقانی که شب را در بیداری میگذرانند و نمیخوابند.
قرآن کتاب حقیقت را با صوتی نیکو و حزین بخوان،
که نورش تاریکیها را روشن میکند.
و هیچ محتوایی نمیتواند مانند آن باشد.
کسی که غیر از این ادعا کند، خطا کرده است.
۱. توبه کنید:
بهویژه شب جمعه یا روز یکشنبه پیش از شروع ماه رجب، نماز توبه را بهجای آورید. پس از توبه، باید از گناهان کبیره و صغیره اجتناب کنید. بر اساس شرایط، بار دیگر نماز توبه را در دومین روز ماه رجب بخوانید.
۲. محاسبه و مراقبه:
هماهنگ با شرایط، بر مراقبهی کوچک و بزرگ، محاسبه اعمال و معاقبه (خودتنبیهی برای لغزشها) همت گمارید، چراکه این زمینهساز رشد برای کسانی است که میخواهند بیدار شوند و خشیتی در دل داشته باشند.
۳. اقامه نماز و نوافل همراه با حضور قلب:
نمازهای واجب را در بهترین اوقات خود بهجا آورید (به همراه نوافل، که در مجموع ۵۱ رکعت است). اگر توان انجام همهٔ آنها را ندارید، ۴۴ رکعت را به جا آورید و اگر باز هم موانع اجازه نمیدهند، به نماز «اوّابین» اکتفا کنید.
۴. نماز شب:
هیچ راه گریزی برای مؤمنان از نماز شب وجود ندارد. عجیب است اینکه کسی کمالات را جستوجو کند، اما شبزندهداری نکند. هیچکس بدون شبزندهداری به مرتبهای از کمال نرسیده است.
۵. تلاوت قرآن:
قرآن را شبها با صدایی حزین و بهگونهای نیکو بخوانید، زیرا این شراب مؤمنان است.
۶. دعای فرج و استغفار:
دعای فرج حضرت ولیعصر (عج) را در قنوت نماز وتر یا هر روز بخوانید. همچنین بر استغفار تمرکز داشته باشید تا عیوب و گناهانتان را جبران کنید.
۷. ذکر بعد از نماز:
پس از نمازهای واجب، تسبیحات حضرت زهرا (س) را ترک نکنید. این یکی از بزرگترین ذکرهاست و باید حداقل در هر مجلس یک دور آن را انجام دهید.
۸. زیارت اهل قبور:
قبور مؤمنان را مرتب زیارت کنید، اما زیارت در شب را ترک کنید و فقط روزانه انجام دهید.
۹. ارتباط با مؤمنان و اهل خیر:
ارتباط خود را با برادران مؤمن و نیکوکار حفظ کنید و این روابط را غنیمت شمارید، زیرا آنها یارانی در مسیر سخت هستند.
۱۰. زیارت مساجد و اماکن مقدسه:
مسیر خود را برای زیارت مشاهد مشرفه یا مساجد مقدس تغییر دهید. شخص مؤمن در مسجد همچون ماهی در آب است.
هشدار درباره دنیا:
خود را فریب ندهید! دنیا ما را به خود مشغول ساخته، ما را فریفته و به بیراهه کشانده است. امّا دنیا از آنِ ما نیست؛ خوشا به حال مردانی که وجودشان در ناسوت است، ولی دلهایشان در ملکوت! اینان همانهایند که در ظاهر کمشمارند، ولی در حقیقت بسیارند.
📚 منبع:
(صفحاتٌ من تاریخ الأعلام فی النجف الأشرف، ج۱، ص۱۸۵–۱۸۸)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جلسه هفتگی محبان المهدی (چمعه شب ها) ١٠/١۴