آیت الله جوادی آملی : در سوره مبارکه «حشر» فرمود مردان متمدّن و بافرهنگي که بهشتي‌گونه زندگي مي‌کنند، در دنيا دعايشان اين است كه خدايا بدِ کسي را در دل ما قرار نده! ما کينه کسي را نداشته باشيم! بد کسي را هم نخواهيم! اگر خوب است که دعايش کنيم اگر بد است دعا کنيم که خوب بشود! کينه کسي را! اين دل براي کارهاي ديگر خلق شده است جا براي کینه نيست. جهنم را هم که خدا نصيب کسي نکند! خداوند می فرماید جهنمي‌ها هر کدام ديگري را فحش مي‌گويند. ✅کانال منتظران ظهور👇

🎥 روایت امام محمّدباقرعلیه السلام 🎙استاد عالی ✅کانال منتظران ظهور👇

🔅 #پندانه ✍ افسوس مسافران دنیا در روز حسرت کاروانی در دل شبی تاریک که چشم چشم را نمی‌دید، به بیابانی رسید و بنا شد تا روشن‌شدن هوا در آنجا توقف کند. قافله‌سالار باتجربه که با راه و جزئیات آن آشنایی کامل داشت، مرتباً به مسافران تاکید می‌کرد که زمین این بیابان پوشیده از گیاهانی است که بوی خوشی دارند. از طرفی این بیابان پُر از سنگ‌های ریز و درشت نیز می‌باشد. تا جایی که در توان دارید از سنگ‌ها جمع‌آوری کنید، اما مبادا از گیاهان چیزی بردارید، چراکه به‌زودی با فواید سنگ‌ها و مضرات گیاهان آشنا خواهید شد! مدت اقامت ما کوتاه و غیرقابل‌برگشت خواهد بود، لذا تا می‌توانید از این فرصت استفاده کنید. در این بین گروهی به سفارش قافله‌سالار عمل نموده و با پرهیز از جمع‌آوری گیاهان خوشبو، شروع به گِردآوری سنگ‌های کوچک و بزرگ کردند. اما در مقابل، عده‌ای هم با این توجیه که حمل سنگ‌ها مشکل بوده، از برداشتن سنگ خودداری و در عوض به کندن گیاهان خوشبو مشغول شدند. پس از گذشت ساعتی، طوفانی شدید وزیدن گرفت. قافله‌سالار برای رسیدن به اولین کاروانسرا، ناچار شد حرکت کاروان را شروع کند. او در اواخر شب مجبور شد کاروان را از روی پلی طولانی که روی رودخانه‌ای خروشان ساخته شده بود، عبور دهد. دقایقی بعد از عبور آخرین نفر، از شدت طوفان پل بزرگ در هم شکسته و فروریخت. با عبور کاروان از پل، به‌تدریج از تاریکی هوا کاسته شده و دیوارهای کاروانسرا نیز از دور نمایان می‌گشت. آنچه در این میان عجیب بود، صدای همهمه و ناله کاروانیان بود که با روشن‌شدن تدریجی هوا، بلند و بلندتر می‌شد! با ورود کاروان به کاروانسرا و روشن‌شدن کامل هوا، فریاد مسافران به اوج خود رسید. قضیه از این قرار بود که با روشن‌شدن هوا، معلوم شد سنگ‌هایی که قافله‌سالار به جمع‌آوری آن توصیه کرده بود، جواهرهای ارزشمندی بوده است. علت ناله و حسرت افرادی که از آن سنگ‌ها برنداشته بودند، مشخص بود، اما وقتی از دلیل حسرت کاروانیانی که به‌همراه خود سنگ داشتند، سوال شد، در پاسخ گفتند افسوس می‌خوریم که چرا به برداشتن همین مقدار از این جواهرات بسنده کردیم! دلیل دیگر ناراحتی و حسرت بسیاری از مسافران کاروان این بود که متوجه شده بودند گیاهان خوش‌بویی که به‌همراه دارند، نوعی گیاه سمی بوده که به‌محض برخورد با دستشان آنان را مسموم کرده است! در واقع تمام کاروانیان از افسوس اینکه چرا به توصیه‌های قافله‌سالار عمل نکرده یا به‌طور کامل آن سفارشات را عملی نساخته بودند، فریاد واحَسرتا سر داده بودند! آری عزیزان، حکایت این داستان حکایت دنیا و آخرت ماست! دنیا به‌منزله آن بیابان تاریک، قافله‌سالار به‌منزله بزرگان دین، سنگ‌ها در حکم واجبات و کارهای نیک، گیاهان خوش‌بو به مَثابه گناهان، پل غیرقابل‌برگشت به‌منزله مرگ، و روشنایی روز به‌منزله دنیای پس از مرگ است. طبق آیات مبارکه قرآن، یکی از اسامی روز قیامت، «یوم‌الحسرة» یعنی روز اندوه، افسوس و پشیمانی است. تا فرصت داریم از غنیمت‌های دنیا که همان واجبات و کارهای خوب است، بهره‌مند شده و فریب ظاهر جذاب گناهان را نخوریم که پشیمانی سودی نخواهد داشت. ✅کانال منتظران ظهور👇

📌 خورشت قیمه... 💵 ضعف عجیبی داشتم. بدنم از ضعف می‌لرزید. یخچالمان خالی شده بود و چیز زیادی در خانه نداشتیم. چون یک ماه بود که حقوق پدرت را نداده بودند. آن روزها پدرت در کارخانه‌ حاج آقا احمدی که به خوش‌نامی و خیرخواهی معروف بود، کار می‌کرد. حقوقش کم بود، اما پدرت از جوّ مذهبی کارخانه و اهمیت حاج آقا به واجبات، خوشش می‌آمد و می‌گفت این پول برکت دارد. 🍲 آن ماه نمی‌دانم چه شده بود که دخل و خرج کارخانه با هم جور نبود. حاج آقا هم راه ساده را رفته بود و راه ضرر را با ندادن حقوق کارگران بسته بود. ویار داشتم و حالت تهوع امانم را بریده بود. تو که گناهی نداشتی، فقط گرسنه بودی. بوی عطر غذای همسایه که در خانه پیچیده بود، ضعفم را هر لحظه بیشتر می‌کرد. 🏠 فکر کنم صاحبخانه، آن روز خورشت قیمه داشت. آدم‌های خوبی بودند. اهل حلال و حرام و مسجد و هیأت بودند و مذهبی بودنِ مستأجر برایشان مهم بود. برای همین با اینکه پول پیشمان کم بود، خانه را به ما اجاره‌ دادند. با وجود این نمی‌دانم چرا با اینکه وضع من را می‌دانستند، با اینکه گفته بودم اینجا غریبم و کسی را ندارم، با وجود آن همه توصیه اسلام در مورد همسایه، ماهی یک‌بار هم درِ خانه‌مان را نمی‌زدند. 📖 داشتم سورهٔ ماعون را می‌خواندم که یاد آن سال‌ها افتادم. پسرم! این‌ها را نگفتم که از سختی زندگی و بی‌مهری مردم برایت گفته باشم یا ناشکری کنم. نه! من خدا را داشتم و دارم و این برایم کافیست. این‌ها را گفتم که بدانی در آخرالزمانی که در آن قرار داریم، رحم و مروّت و انصاف گاهی در بین آدم‌های مذهبی هم به پایین‌ترین حدّ خودش رسیده. 🤲 اگر می‌خواهی راحت و آسوده زندگی کنی، فقط باید منتظر دوران زیبای ظهور که تجلی بهشت روی زمین است باشی. آقا که ظهور کند، مردم بدون هیچ چشم‌داشتی به هم کمک می‌کنند و مثل اعضای یک خانواده هوای هم را دارند. پس تا می‌توانی برای فرجش دعا کن. 📖 #داستان_کوتاه ✅کانال منتظران ظهور👇

✍امام حسين عليه السلام: إِنَّ الْمُؤْمِنَ لايُسيى ءُ و لا يَعتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ كُلَّ يَومٍ يُسيى ءُ وَيَعْتَذِرُ؛ مؤمن نه بدى مى كند و نه معذرت مى خواهد و منافق هر روز بدى مى كند و معذرت مى خواهد. 📚تحف العقول، ص 248 ✅کانال منتظران ظهور👇

✍مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی: کاش به جای ریاضت عمرم را در راه تقرب به امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) صرف کرده بودم. ✅کانال منتظران ظهور👇

✍جهت استغفار به شیوه پیامبر صل الله علیه و آله : امام صادق علیه السلام فرمودند : شیوه رسول خدا صل الله علیه و آله این بود : در هر روز هفتاد مرتبه به درگاه خدای عزوجل استغفار می کردند و هفتاد مرتبه توبه می کردند . راوی از امام صادق علیه السلام سوال نمودند:یعنی پیامبر می فرمود : استغفر الله و اتوب الیه ؟ امام صادق علیه السلام فرمودند : 💢هفتاد بار می فرمودند: استغفر الله و هفتاد مرتبه دیگر می فرمود : اتوب الی الله 📚منبع : اصول کافی ج ۴ کتاب الدعا ح ۳۲۱۱ ✅کانال منتظران ظهور👇

✍معاشرت با اهل فساد، از نقاط بسيار خطرناك گناه‏ يكى از نقطه‏هاى بسيار خطرناك گناه، معاشرت با اهل فساد است. آن‏هايى كه مى‏خواهند آدم بشوند، به اين نقطه هم عنايت كنيد. 🔸 در كتاب كشف الغمه على بن عيسى اربلى نقل مى‏كند كه منصور دوانيقى با خطّ خودش نامه‏اى را براى حضرت صادق نوشت و به پيكى داد تا آن را از بغداد به مدينه ببرد. وقتى پيك، نامه را در مدينه به امام صادق رساند. امام (ع) نامه را داخل اتاق برد و آن را خواند. منصور در نيم خط نوشته بود: «تَصْحَبَنَا لِتَنْصَحَنَا؟»: آيا حاضر نيستى در دربار ما بيايى و در ميان درباريان ما بنشينيى، چيزى هم از شما نمى‏خواهم جز اين كه ما را فقط نصيحت كنى همين؟ امام (ع) كه منصور ملعون را مى‏شناخت و مى‏دانست كه او ميّت شده و ديگر افقى برايش نمانده كه صفات خدا از آن افق طلوع كند (ما افراد را نمى‏شناسيم، ولى امام (ع) كه آن‏ها را مى‏شناسند)، به پيشنهاد منصور، در واقع به همه انسان‏ها، جواب دادند: «مَنْ ارَادَ الدُّنْيَا لَايَنْصَحُكَ‏» 📚كشف‏الغمه، ج 2، ص427 كسى كه مادّى‏گرا است؛ كسى كه فقط دنبال دلار است و كار ديگرى ندارد؛ كسى كه تنها دنبال پول است، كارى با خدا، با آخرت، با انبيا ندارد و او فقط دنبال دنياست و مى‏گويد زندگى همين است و بايد در اين چارچوب، ثروت اندوخت و آن را مصرف كرد و با آن خوش گذراند و سپس مرد و بعد از مردن هم خبرى نيست. عليه خدا و انبيا هم اين حرف‏ها را مى‏زند. خدا در 114 كتاب، انبيا، همه 124 هزار نفرشان، و ائمه، همه آن‏ها فرمودند: بعد از مردن خبرهايى‏است، آن هم خبرهاى عظيم: «عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ. عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ‏»دربارۀ چه چیز از یکدیگر می پرسند؟ از آن خبر بزرگ [می پرسند]؟ (نبأ: 1- 2)، نه خبرهاى دست‏كم و معمولى. منصور! اين‏هايى كه دنبال پول و ثروت هستند و اطراف تو زيادند، هرگز خيرخواهت نيستند، آن‏ها هيچ‏كدام علاقه‏اى به تو ندارند. پول مى‏خواهند، تو باشى يا پدرت، و يا پسرت. خود تو براى آن‏ها موضوعيتى ندارى، و امّا انسانى كه آخرت را بخواهد، هم‏نشين و هم‏صحبت با تو نمى‏شود. چنين شخصى يك جلسه هم نمى‏آيد با تو بنشيند؛ چون نشستن همان و از دست دادن آخرت همان. معناى عمومى اين سخن آن است كه: اى مردم! با مفسدين حرفه‏اى رفاقت نكنيد؛ معاشرت نكنيد؛ رفت و آمد نكنيد؛ معاشرت با مفسدين، برباددهند آخرت است. منصور نام امام صادق را خواند و گفت: جعفر صادق، قوى‏ترين و استوارترين‏ ترازو را به من داد كه من با اين ترازو بتوانم اهل‏دنيا و اهل‏آخرت را بشناسم. اين هم يك گناه، معاشرت با مردم بى‏دين و رفت و آمد با خانواده‏هاى بى‏دين. چه بسا كه اين رفت و آمدها بعد از اين كه بيست سال همسران و دختران شما همگام و همراه با عفت و حجاب فاطم زهرا بودند، از طريق اين بى‏دينان، هرچند كه اقوامتان باشند، اين عفت و حجابشان بر باد برود. قرآن به شما اجازه مى‏دهد در صورت ترس از اثر مفسدان در زن و بچه‏هاى‏تان و خودتان، حتى با برادران، پدرانتان و اقوامتان رفت و آمد نكنيد. #کلامی_از_بهجت @behjat135

🔴رفاه همیشه نشانه رحمت نیست!!! ✍استاد قرائتی: اگر دیدید یک کسی خوش است، نگویید: خوشا به احوالش! ممکن است این خوشی باشد، رفاه هم باشد، ولی همین رفاه اسباب دردسرش باشد. بنابراین داشتن عیب نیست. اسلام نمی‌گوید چرا داری؟ می‌گوید: از کجا آورده‌ای؟ «ارْفَعْ إِلَيَّ حِسَابَكَ» (نهج‏ البلاغه، نامه 40) حضرت علی(علیه‌السلام) به استاندارها می‌گفت: مالتان را بیاورید ببینم از کجا جمع کرده‌اید. نمی‌گوید: چرا داری؟ می‌گوید: از کجا آورده‌ای؟ ممکن است یک کسی از راه حلال پولدار باشد. من و شما با هم می‌رویم کنار دریا برای ماهی گرفتن تور می‌اندازیم. من تو را بالا می‌کشم، صد تا ماهی می‌گیرم، شما تور را بال میکشی ، یک ماهی می‌گیری! من پولدار می‌شوم، شما فقیر می‌شوی. هیچ استثماری هم نیست. نه کم فروشی است، نه قرارداد است، نه گاوبندی است، نه اختلاسی است، هیچی نیست. ماهی در تور من رفته است، در تور یک نفر دیگر نرفته است. بنابراین اصل داشتن عیب نیست. باید آن کسی که دارد، به فکر فقرا هم باشد.... ✅ کانال آیَتٌ اَلله بَهجَت (ره) ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

✨﷽✨ ✍ مرحوم علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه در کتاب شریف جلاء العیون می‌فرمایند : ... و اسم شریف آن حضرت محمد بود، و کنیه او ابوجعفر، و القاب آن حضرت : باقر و شاکر و هادی بود، و مشهور ترین لقب های آن حضرت باقر بود. زیرا که حضرت رسالت صلّی اللّه علیه و آله آن حضرت را به این لقب ملقَّب گردانیده بود برای آنکه شکافنده علوم اولین و آخرین بود، و حضرت رسول صلی الله علیه و آله به جابر انصاری گفت : در خواهی یافت یکی از فرزندان مرا که لقب او باقر است و علم را می شکافد برای مردم. مادر آن حضرت فاطمه دختر امام حسن علیه السلام بود که او را أمّ عبدالله می گفتند و آن حضرت نجيب الطرفين بود، نسب بزرگوارش به امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام می رسید و اول علویه ای بود که علوی از او متولد شد 📕جلاء العیون صفحه 849 و 850 ✅ کانال آیَتٌ اَلله بَهجَت (ره) ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

🎬 کلیپی زیبا از مرحوم آیت الله بهجت: 🔸 خودمان نمی خواهیم «سلمان» بشویم! می توانیم بشویم، اما نمی‌خواهیم بشویم! از دست خودمان به کی شکایت کنیم؟ ✅ کانال آیَتٌ اَلله بَهجَت (ره) ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

✍مرحوم آیت الله سید علی قاضی : ماه‌های رجب و شعبان و رمضان از راه رسید؛ بیدار باش! تا اینکه برای مسافرت خویش توشه برداری، و این فرصت را از دست مده و غنیمت بشمار!