"مدام پرسه زنم در حوالی چشمت که هم پیاله شوم با اهالی چشمت به پای تاک ،ز مستی دخیل می بندم که ترک می ، نکند لاابالی چشمت عطش سراغ من آمد شبی که نوشیدم پیاله ای ز شراب زلالی چشمت نگاه گرم تو وقتی سراغ من آمد که کشته بود مرا بی خیالی چشمت هنوز چشم تو آبی ترین دریاهاست مباد چشمه ی من خشکسالی چشمت هوای چشم تو ابری فضای چشم تو سبز خوش است آب و هوای شمالی چشمت نهان نمی کنم از تو، هنوز هم پیداست کنار پنجره ها جای خالی چشمت قسم به لطف نگاهت که شعرو موسیقی نمی رسند به نازک خیالی چشمت" #شعرخوانی #استاد #محمدعلی_مجاهدی