غزل شمارهٔ ۴۲۲     ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای ساعتی ناز مفرما و بگردان عادت چون به پرسیدن ارباب نیاز آمده‌ای پیش بالای تو میرم چه به صلح و چه به جنگ که به هر حال برازنده ناز آمده‌ای آب و آتش به هم آمیخته‌ای از لب لعل چشم بد دور که خوش شعبده بازآمده‌ای آفرین بر دل نرم تو که از بهر ثواب کشته غمزه خود را به نماز آمده‌ای زهد من با تو چه سنجد که به یغمای دلم مست و آشفته به خلوتگه راز آمده‌ای گفت حافظ دگرت خرقه شراب آلودست مگر از مذهب این طایفه بازآمده‌ای   #حافظ_خوانی #با_صدای #استاد_غلامعلی_امیرنوری

نوحه « مثلا تو قبول کردی کوله بار هم بستم» با مداحى حاج_سیدرضا_نریمانی