eitaa logo
نقد و نظر
164 دنبال‌کننده
328 عکس
892 ویدیو
19 فایل
تحلیل ها و نظرها ◼️پیامبر صلی‌الله علیه‌و آله وسلم: ◾️قَلبٌ لَيسَ فيهِ شَيءٌ مِنَ الحِكمَةِ كَبَيتٍ خَرِبٍ ، فتَعَلَّموا ، و عَلِّموا ، و تَفَقَّهوا ، و لا تَموتوا جُهّالاً ؛ فإنَّ اللّه َ لا يَعذِرُ عَلَى الجَهلِ .
مشاهده در ایتا
دانلود
جلسه تربیتی (online-audio-converter.com).mp3
26.59M
🔊 جلسه عطر خوش زندگی با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین تراشیدن در دفتر مقام معظم رهبری_قم تاریخ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ 🔸 موضوعات مطرح شده: ◽ضرورت بحث در مورد استفاده فرزندان از تلفن همراه 1:52 ◽️آسیب‌های تلفن همراه برای فرزندان: ۱- بلوغ زود هنگام 18:02 ۲- دست یابی به اطلاعات،قبل از نیاز 23:53 ۳- کاهش ارتباط با دیگران 30:47 ۴- وابستگي به رسانه 40:07 ۵- اتلاف وقت 42:47 ۶- بیماری‌های جسمانی 52:11 https://splus.ir/joingroup/AGpPNpDNjP8MlwFzMcmclg https://eitaa.com/joinchat/2461139034Cebf89e083b
🟤 مقاومت در مقابل تحول تحول کار بسیار دشواری است. گفتنِ به زبان آسان است که تحول ایجاد کنید؛ لکن تحول در عمل خیلی کار مشکلی است؛ علّت هم این است که مقاومت‌هایی در مقابل تحول هست. بعضی مقاومت‌ها از روی سوء نیّت نیست؛ بعضی‌ها حال و حوصله‌ی تغییرات بنیانی را ندارند، بعضی‌ها توانش را ندارند، بعضی‌ هم ممکن است از وضع موجود منتفع باشند و نخواهند این وضع، تغییر پیدا بکند. ۱۳۹۹/۰۴/۰۷ @t_manzome_f_r ▫️مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR مجموعه‌ای از احکام و نظرات فقهی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره‌ی قواعد و ضوابط شرعی انتخابات را در آستانه‌ی انتخابات دوازدهمین دوره‌ی ریاست جمهوری و پنجمین دوره‌ی شوراهای اسلامی شهر و روستا منتشر می‌کند. ۱. آیا شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران شرعاً واجب و عدم شرکت حرام است؟ پاسخ: شرکت در انتخابات نظام جمهوری اسلامی برای افراد واجد شرایط، یک وظیفه‌ی شرعی، اسلامی و الهی است. ۲. آیا شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی ایران واجب عینی است یا کفایی؟ پاسخ: واجب عینی است. ۳. با توجه به نزدیکی زمان انتخابات آیا دعوت بسیج از کاندیداها برای تبیین مواضع خود در مسجد اشکال دارد؟ پاسخ: باید بر طبق قوانین و مقررات نظام اسلامی عمل شود. ۴. شخصی توانایی انجام مسئولیت را در خود می‌بیند، آیا خود را در معرض مسئولیت قرار دادن و ثبت‌نام در انتخابات بر او واجب است؟ پاسخ: بر کسانی که حقیقتاً خود را دارای شرایط برای خدمتگزاری به نظام اسلامی می‌دانند، واجب کفایی است.­ ۵. عمل به تکلیف مقدم است یا رسیدن به نتیجه؟ چگونه می‌توان هم به تکلیف عمل کرد و هم به‌دنبال نتیجه‌ی مطلوب بود؟ پاسخ: تکلیف‌گرایی منافاتی با دنبال نتیجه‌ی قانونی و شرعی بودن ندارد هر چند در انجام تکلیف، تحقق نتیجه نیز مورد توجه است. ۶. در ایام انتخابات جهت شناخت کاندیدای مناسب، می‌بایست نواقص و عیوب و امتیازات آن‌ها را در گذشته و حال تفحص کرد تا فرد لایق را پیدا نمود؛ آیا صحبت کردن پشت سر کاندیداها برای انتخاب فرد اصلح، ‌جایز است؟ ملاک چیست؟ پاسخ: در امور مربوط به انتخابات در حد مشاوره، اشکال ندارد. ۷. وظیفه‌ی روحانیون و خواص در قبال شناساندن فرد اصلح چیست؟ آیا از لحاظ شرعی تکلیفی بر عهده‌ی آن‌ها می‌باشد؟ پاسخ: همگان به‌ویژه خواص و علما وظیفه دارند با حداکثر دقت افراد اصلح را با حجت شرعی شناسایی کرده و به مردم معرفی کنند و مردم را در انتخاب درست یاری دهند. عدم دخالت خطرناک است؛ دخالت بدون بصیرت و حجت هم خطرناک است. ۸. به نظر معظم‌له معیارهای نامزد اصلح چه مواردی است؟ پاسخ: با وجود شرایط قانونی، اهم معیارهای اصلح به شرح زیر است: - تدین - تعهد و خوش‌نامی - وفاداری به انقلاب و ایستادگی در راه آن - عزم و اراده و نفوذناپذیری در مقابل دشمن و افراد ناصالح - دارای برنامه و کفایت لازم - مرعوب نشدن در مقابل دشمنان - ساده‌زیستی و دوری خود و بستگان از اشرافی­گری - مردمی و آشنا به درد مردم، خدمتگزاری - اعتقاد واقعی به راه امام راحل (ره) - تقید به مسائل اخلاقی، نظیر: پرهیز از معامله­‌گری، رشوه و توصیه‌پذیری، توجه به منافع طبقات برخوردار جامعه - تثبیت مواضع عزت‌آفرین، صحیح، عاقلانه و حکیمانه‌ی انقلاب و نظام - پرهیز از اسراف یا هزینه از بیت‌المال یا اموال شبهه‌ناک در تبلیغات و غیر آن - پرهیز از طرح اموری که در اختیار آن‌ها نیست - شناخت اولویت‌ها و فوریت‌های نظام و مردم و پرداختن به آن‌ها ۹. اگر اصلح را نشناسیم وظیفه چیست؟ از طرفی اگر تحقیق کنیم و به شخص اصلح نرسیم می‌توانیم در انتخابات شرکت نکنیم؟ پاسخ: در تشخیص فرد اصلح می‌توانید از کسانی که به لحاظ دین تعهد و بصیرت مورد اعتمادند، کمک بگیرید و در هر صورت شرکت در انتخابات نظام جمهوری اسلامی برای افراد واجد شرایط، یک وظیفه‌ی شرعی است. ۱۰. حکم رأی دادن سفید و بی‌نام چیست؟ در صورت عدم شناخت و تحقیق، یا تحقیق کافی و عدم وصول به نتیجه و تحیّر در انتخاب اصلح چطور؟ پاسخ: در هر صورت اگر رأی سفید دادن موجب تضعیف نظام اسلامی باشد، حرام است. ۱۱. در دوره‌های اخیر که رأی دادن به یک لیست خاص که از طرف احزاب و گروه‌های سیاسی داده می‌شود و توسط افراد مشهور و غیر متخصص تشویق و تبلیغ می‌شود، آیا رأی دادن به این لیست‌ها بدون تحقیق در مورد افراد آن جایز است؟ و اگر این لیست یا برخی از افراد آن در انتخابات رأی آورند و صلاحیت منصب را نداشته باشند، ما در پیشگاه خدای متعال مسئول خواهیم بود؟ پاسخ: به فهرست و افرادی رأی دهید که معرفی‌کنندگان آن‌ها افرادی متعهد، مؤمن، بصیر و انقلابی و قابل اعتماد باشند مگر آنکه حجت شرعی برخلاف داشته باشید. ۱۲. خرید و فروش آراء در انتخابات چه حکمی دارد؟ پاسخ: جایز نیست. ۱۳. آیا استفاده از بیت‌المال جهت تبلیغات انتخابات اشکال دارد؟ پاسخ: استفاده از اموال بیت‌المال بدون مجوز شرعی و قانونی جایز نیست و موجب ضمان است. ۱۴. آیا پذیرش رأی مردم و التزام به آن برای نامزدهایی که در انتخابات حائز اکثریت آرا نشدند لازم است؟ آیا بر سایر نامزدها جایز است که دست به انتقاد و اعتراض در حیطه‌ی قانونی یا غیر قانونی بزنند؟ پاسخ: رعایت قانون و تمکین در برابر آن بر همگان لازم است. اصل اعتراض از راهِ قانونی و با مراعات مقررات و ضوابط ایرادی ندارد. ۱۵. در صورتی که به شخصی رأی داده شود و بعداً ایشان آن‌طور که باید به احکام اسل
امی عمل نکند و موجب نارضایتی گردد، آیا فرد رأی‌دهنده در محضر خداوند متعال مسئول خواهد بود یا خیر؟ پاسخ: اگر بر طبق موازین شرعی عمل کرده است، مسئول نخواهد بود. ۱۶. حکم شرکت یا عدم شرکت در انتخابات سایر کشورها چیست؟ آیا در این حکم فرقی بین کشور اسلامی و غیر اسلامی و انتخابات رسمی کشوری و انتخابات غیر رسمی کوچک وجود دارد یا خیر؟ اگر فرق دارد، حکم هر کدام چیست؟ پاسخ: به‌طور کلی شرکت در انتخاباتی که موجب جلوگیری از فساد و یا  فساد بیشتر شده و یا شرکت نکردن موجب تضعیف اسلام و مسلمین شود، واجب است. ۱۷. آیا تخریب نامزدها جهت رأی آوردن فردی که به نظر هواداران اصلح است، جایز است؟ پاسخ: بیان ضوابط و شرایط و نقد برای روشن شدن اذهان مانعی ندارد ولی باید از هتک حرمت و تهمت و توهین اجتناب کرد.
هدایت شده از صالح
48.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎙توصیه‌های استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری به جهادگران تبیین (دی‌ماه ۱۴‌۰۲) 💥 روایت دشمن این است: ۱. مشکلات کشور فراوان است! ۲. مشکلات، لاینحلّ است و با تغییر مدیران هم حل نمی‌شود! ۳. ریشۀ مشکلات به «مقاومت» بر می‌گردد! در جهاد تبیین باید هر سه رکنِ روایت دشمن را تصحیح کنیم و روایت درست و واقعی از فتوحات و خلأها ارائه کنیم. نه مشکلات، فراوان است. نه غیرقابل حل است و نه اینکه به مقاومت برمی‌گردد. ⚡️ هنر جهاد تبیین و پیچیدگی‌های آن ⚡️ اهمیت کلان‌روایت ⚡️ و دو‌ عرصۀ هجوم شیاطین https://splus.ir/joingroup/AGpPNpDNjP8MlwFzMcmclg https://eitaa.com/joinchat/2461139034Cebf89e083b
درس اخلاق.mp3
14.63M
درس اخلاق آیه الله فیاضی در دفتر مقام معظم رهبری_قم تاریخ ١۴۰۲/۱۱/۰۴ https://splus.ir/joingroup/AGpPNpDNjP8MlwFzMcmclg https://eitaa.com/joinchat/2461139034Cebf89e083b
سخنرانی.mp3
24.2M
سخنرانی حجه الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان در مراسم جشن میلاد حضرت علی (علیه‌السلام) در دفتر مقام معظم رهبری_قم ١۴۰۲/۱۱/۰۵ https://splus.ir/joingroup/AGpPNpDNjP8MlwFzMcmclg https://eitaa.com/joinchat/2461139034Cebf89e083b
هدایت شده از عباس معلمی
🔺دوگانه مستوریت و خودافشاگری در عصر شهرت (بخش اول) ✍️ حوریه بزرگی 🔸 ما وارد عصر شهرت شده‌ایم. این را می‌توان از شکل گرفتن دغدغه عمومی برای دیده شدن فهمید. دیده شدن و شهرت می‌تواند برای صاحبش قدرت و ثروت بیاورد، از همین رو امروزه بخش قابل توجهی از مردم به دنبال کشف راه‌هایی هستند که دیده شوند و بتوانند از رهگذر معروف شدن به نان و نوایی برسند. 🔸در این میان شبکه‌های اجتماعی و فضای سایبر امکان‌های ویژه‌ای برای همگان فراهم کرده است تا شانس دیده شدن خود را بیازمایند. از همین روست که ما از عصر ستاره‌های سینمایی عبور کرده ایم و با خرده سلبریتی‌های ده دقیقه‌ای روبه‌روییم. در عصر شهرت لازم نیست شما برای معروفیت شایستگی یا مهارت خاصی داشته باشید، بلکه می‌توانی با یک کلیپ ده دقیقه‌ای که برخوردار از «اصول دیده شدن رسانه‌ای» باشد به شهرت برسی. 🔸ساختار شبکه‌های اجتماعی بر افشاگری و آشکارگی استوار است و مستوریت، حریم نگه داشتن و گمنامی مفاهیمی غریب و بی مشتری هستند. تو به میزانی که به قانون طلایی خودافشاگریِ همه‌جانبه وفادار باشی بیشتر می‌توانی توجه‌ها را به سوی خود جلب کنی. زنان سلبریتی در سر این طیف قرار دارند، چرا که امر جنسی همواره با سطحی از مستوریت و نهفتگی همراه است و، چون آشکار شود بیشترین توجه‌ها را به دنبال خواهد داشت، این موضوع در کشور‌هایی که بافت فرهنگی دینی دارند، از شدت بیشتری برخوردار است. 🔸 زن در فرهنگ اسلامی ـ ایرانی با حیا، عفت و پوشش گره خورده است و زنان سلبریتی به عنوان وفادارترین‌ها به فرهنگ شهرت، در طی این سال‌ها بیشترین تأثیر را در تغییر مرز‌های کنشگری جنسی زنان ایرانی داشته‌اند. ارائه خودِ عاطفی در قالب روابط صمیمی و آزاد با همکاران و طرفدارانشان مرحله نخست خودافشاگری بوده است. سلبریتی به حکم سلبریتی بودنش اجازه دارد با همگان ارتباط صمیمانه و نزدیک برقرار کند و این رفتارش به سبب آنکه در بستر فرهنگ شهرت و با پوششی جذاب اتفاق می‌افتد، کمتر معنای قبیحی از آن دریافت می‌شود و می‌تواند با ایجاد هژمونی لذت، تلخی بر هم زدن امر خصوصی و عمومی را به شیرینی بدل کند. در گام‌های بعدی ارائه خودِ جنسی به کمک خودِ عاطفی می‌آید. 🔸خودافشاگری جنسی در تاریخ شهرت از اهرم‌های پرقدرت دیده شدن بوده و همچنان است. در عصر رسانه‌های مدرن، مدونا آغازگر این مسیر بوده است. پیشتر از او برای اولین بار زنان ایتالیایی در قرن چهاردهم در بداهه نمایش‌ها که نوعی تئاتر خیابانی بود، به انجام حرکات اروتیک پرداختند و قبح این گونه اعمال و اختصاصی بودنش برای روسپی‌ها و کنیزان را به مدح و عملی هنرمندانه بدل کردند. فرهنگ شهرت، در ایران نیز فرهنگی زنده و پویاست و آنچه تاکنون گفته شد، در دوره‌های مختلف حضور ستارگان سینمایی از دهه ۷۰ تا بلاگر‌ها و خرده سلبریتی‌های اینترنتی در سال‌های اخیر قابل پیگیری و تطبیق است. 🔸حال این سؤال مهم مطرح می‌شود که فرهنگی که با خودافشاگری و محو مرز میان زندگی شخصی و حضور عمومی گره خورده است، مواجهه‌اش با حجاب چگونه است؟ ما از یکسو با اصول دینی و فلسفه حجاب روبه‌روییم که از عدم جذابیت و خودجلوه‌گری می‌گوید و از سوی دیگر با عصر شبکه‌های اجتماعی و شهرت که همگان را به خودبرندسازی و دیده شدن فرامی‌خواند. 🔸بررسی نوع کنشگری زنان سلبریتی اعم از سلبریتی‌های سنتی که غالباً زنان بازیگر سینمایی هستند و سلبریتی‌های اینترنتی اعم از حجاب استایل‌ها و اینفلوئنسر‌ها تا واینر‌ها (بلاگر طنز) حاکی از آن است که خودآگاه یا ناخودآگاه اینان وفادار به اصول دیده شدن رسانه‌ای هستند؛ اصولی که در فرایندی نرم و کاملاً ذهنی و شناختی کنشگر فعال و هوادارانش را به سمت سبک خاصی از نگرش، گرایش و کنش سوق می‌دهد، باورمندان و علاقه‌مندان به این سبک زندگی در فرایندی تدریجی حساسیت ارزشی‌شان نسبت به مفاهیمی، چون حیا، خویشتنداری جنسی، پوشش، جلوه گری و... تغییر یافته و نظام معنایی جدیدی برساخت می‌شود. @Khosh_namha
هدایت شده از عباس معلمی
🔺 دوگانه مستوریت و خودافشاگری در عصر شهرت (بخش دوم) ✍️ حوریه بزرگی 🔸 در بخش اول یادداشت از برساخت نظام معنایی جدید در بستر فرهنگ نوپدید شهرت سخن گفتیم. در این نظام معنایی جدید، همان‌طور که در کنشگری سلبریتی‌ها بار‌ها دیده‌ایم، امر دینی از جمله حجاب نیز به مسلخ نمایشی شدن و مصرف و در نهایت تقویت برند سلبریتی سوق داده می‌شود. سلبریتی‌ها کمتر پیش می‌آید که ادعای بی دینی کنند یا خدا را منکر شوند بلکه اتفاقاً با بیانی انسان دوستانه، خود را مدافع حقوق زنان و آزادی در انتخاب نوع پوشش معرفی می‌کنند، اما نکته ظریفی که کمتر به آن توجه می‌شود، تعهد ایدئولوژیک آنان به یک دین جدید و به تبع آن، سوق دادن پیروانشان به یک سبک خاص پوششی و کنشی است. 🔸 پل هیلاس و همکارش لیندا وودهد، این فرایند تسخیر و استحاله امر دینی در فرهنگ سلبریتی را نوعی جابه‌جایی در احساسات دینی به سمت «فردگرایی بیانی» و «چرخش سوژه‌ای» می‌نامند. در فرهنگ سلبریتی، سلبریتی در مقام سوژه مختاری است که میان منابع دینی و غیردینی گزینه‌های خود را دارد و این منابع در فرهنگ حل شده‌اند. در این فرایند سوژه احساس نمی‌کند با مرز‌های سنت محدود می‌شود، بلکه او در راستای هدف و ساخت برند خود به هر چیزی که بخواهد اعم از امر دینی یا غیردینی متوسل می‌شود و در چنین شرایطی تمایز میان گفتمان‌های سکولار و دینی فرو می‌پاشد. در چرخش سوژه‌ای مردم دیگر خود را در رابطه با فرمان‌های استعلایی نمی‌بینند بلکه آنچه مهم و استعلایی است خود فرد و اموری مانند «آگاهی، ذهن، خاطرات، عواطف، احساسات، شور و حال، تجربه‌های بدنی، رؤیاها، حس‌ها، وجدان درونی و گرایش‌ها هستند». 🔸 با استحاله امر دینی، سؤال «چگونه می‌توانم رستگار شوم» به سؤال «چطور می‌توانم حس خوبی در مورد خودم داشته باشم» بدل می‌شود؛ در این میان، سلبریتی‌ها به عنوان نمایندگی شایسته برای مشاهده و تجربه امکان‌های مختلف «انسان دارای حال خوب» پرستش می‌شوند، در واقع دنبال کردن و پرستش سلبریتی، پرستش خودِ نفسانی است که نیازش به دین و امر استعلایی را از طریق دنبال کردن و پرستش خدایگان و بت جدیدش (سلبریتی) تأمین می‌کند. 🔸 حال می‌توان کشف حجاب تعداد قابل توجهی از زنان سلبریتی و پیروانشان را از منظری جدید دید، اینان حس خوب و رستگاری را در وفاداری گزینشی به اصول سنت و مدرنیته می‌دانند. امر استعلایی و حکم دینی پوشش در این فضا معنادار نیست، چون خداوند و امر او تا جایی قابل پذیرش است که حال خود نفسانی را خوب کند و خود نفسانی در فرهنگ سلبریتی بر پایه اخلاق لذت و ارائه خودِ عاطفی و خودِ جنسی است، در چنین فضای اندیشه‌ای و کنشی، جایی برای سخن گفتن از ضرورت حجاب و مدح خویشتنداری و حیا نمی‌ماند و به بیان بهتر، این نظام واژگانی و معنایی مورد پذیرش و ادراک قرار نمی‌گیرد. 🌱 اما راه‌حل چیست؟ ما نیاز به گفتگو داریم؛ سلبریتی‌ها و قائلان به فرهنگ سلبریتی با حضور همه جایی رسانه‌ای‌شان پیوسته از خود، آرمان‌ها و جهان مطلوبشان سخن می‌گویند و بی توصیف چرخه خسته‌کننده و بی‌پایان «خرید، نمایش، مصرف»، اکنونِ لحظات پر زرق و برق زندگی‌شان را با همگان به اشتراک می‌گذارند و ما با توصیف پیاپی باید‌ها و نباید‌ها و لذت فردا، کمتر از چرخه پرنشاط اکنونِ «عفت، زندگی، آرامش» می‌گوییم و آن را به اشتراک می‌گذاریم. ما ضرورت دارد از جهان آرمانی‌مان و تجربه‌های منحصربه فردمان در قالب هنرمندانه بسیار سخن بگوییم که این نیاز جهان هنری امروز است، چرا که به قول مرحوم علی صفایی حائری (ره) «هنر برای ماندن ناچار است از سرگرمی و تفنن و لذت و تنوع به آگاهی و بیداری و تحرک و تعهد روی بیاورد که آینده هنر جز این نمی‌تواند باشد، که انسان فردا سرگرمی را همچون اشک خسته‌ای از گوشه چشمش به زمین می‌ریزد». @khosh_namha