✅ یه کم زمان برای خواندن این سه تا سوره چشم لطفا با خیال راحت بخونید چون آثار بسیار عجیب و جالبی داره

تعداد آیه: 29 جزء : 27 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱﴾ آنچه در آسمانها و زمين است ‏خدا را به پاكى مى‏ ستايند و اوست ارجمند حكيم (۱) لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۲﴾ فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست زنده مى ‏كند و مى‏ ميراند و او بر هر چيزى تواناست (۲) هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۳﴾ اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چيزى داناست (۳) هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۴﴾ اوست آن كس كه آسمانها و زمين را در شش هنگام آفريد آنگاه بر عرش استيلا يافت آنچه در زمين درآيد و آنچه از آن برآيد و آنچه در آن بالارود [همه را] مى‏ داند و هر كجا باشيد او با شماست و خدا به هر چه مى ‏كنيد بيناست (۴) لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿۵﴾ فرمانروايى [مطلق] آسمانها و زمين از آن اوست و [جمله] كارها به سوى خدا بازگردانيده مى ‏شود (۵) يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴿۶﴾ شب را در روز درمى ‏آورد و روز را [نيز] در شب درمى ‏آورد و او به راز دلها داناست (۶) سوره حشر ShareEmailWhatsAppGmail  تاریخ انتشار: چهارشنبه 22 اسفند 1397 تعداد بازدید: 9133057 متن و ترجمه سوره حشر + عکس در زیر متن و ترجمه سوره مبارکه حشر را مشاهده می کنید. سوره 59 قرآن کریم: الحشر تعداد آیه: 24 جزء : 28 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱﴾ آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح‏گوى خداى هستند و اوست‏ شكست‏ ناپذير سنجيده‏ كار (۱) هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿۲﴾ اوست كسى كه از ميان اهل كتاب كسانى را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه] بيرون كرد گمان نمیکرديد كه بيرون روند و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود و[لى] خدا از آنجايى كه تصور نمیکردند بر آنان درآمد و در دلهايشان بيم افكند [به طورى كه] خود به دست ‏خود و دست مؤمنان خانه ‏هاى خود را خراب میکردند پس اى ديده‏وران عبرت گيريد (۲) وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿۳﴾ و اگر خدا اين جلاى وطن را بر آنان مقرر نكرده بود قطعا آنها را در دنيا عذاب میکرد و در آخرت [هم] عذاب آتش داشتند (۳) ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَنْ يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴿۴﴾ اين [عقوبت] براى آن بود كه آنها با خدا و پيامبرش در افتادند و هر كس با خدا درافتد [بداند كه] خدا سخت‏ كيفر است (۴) مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ ﴿۵﴾ آنچه درخت‏ خرما بريديد يا آنها را [دست نخورده] بر ريشه ‏هايشان بر جاى نهاديد به فرمان خدا بود تا نافرمانان را خوار گرداند (۵) وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۶﴾ و آنچه را خدا از آنان به رسم غنيمت عايد پيامبر خود گردانيد [شما براى تصاحب آن] اسب يا شترى بر آن نتاختيد ولى خدا فرستادگانش را بر هر كه بخواهد چيره مى‏ گرداند و خدا بر هر كارى تواناست (۶) مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ

اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿۷﴾ آنچه خدا از [دارايى] ساكنان آن قريه ‏ها عايد پيامبرش گردانيد از آن خدا و از آن پيامبر [او] و متعلق به خويشاوندان نزديك [وى] و يتيمان و بينوايان و درراه‏ماندگان است تا ميان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه را فرستاده [او] به شما داد آن را بگيريد و از آنچه شما را باز داشت بازايستيد و از خدا پروا بداريد كه خدا سخت‏ كيفر است (۷) لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَيَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿۸﴾ [اين غنايم نخست] اختصاص به بينوايان مهاجرى دارد كه از ديارشان و اموالشان رانده شدند خواستار فضل خدا و خشنودى [او] مى‏ باشند و خدا و پيامبرش را يارى مى كنند اينان همان مردم درست كردارند (۸) وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۹﴾ و [نيز] كسانى كه قبل از [مهاجران] در [مدينه] جاى گرفته و ايمان آورده‏ اند هر كس را كه به سوى آنان كوچ كرده دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است در دلهايشان حسدى نمى‏ يابند و هر چند در خودشان احتياجى [مبرم] باشد آنها را بر خودشان مقدم مى دارند و هر كس از خست نفس خود مصون ماند ايشانند كه رستگارانند (۹) وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴿۱۰﴾ و [نيز] كسانى كه بعد از آنان [=مهاجران و انصار] آمده‏ اند [و] مى‏ گويند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده‏ اند [هيچ گونه] كينه‏ اى مگذار پروردگارا راستى كه تو رئوف و مهربانى (۱۰) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿۱۱﴾ مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود كه از در كفر درآمده بودند مى گفتند اگر اخراج شديد حتما با شما بيرون خواهيم آمد و بر عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد و اگر با شما جنگيدند حتما شما را يارى خواهيم كرد و خدا گواهى مى‏ دهد كه قطعا آنان دروغگويانند (۱۱) لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ ﴿۱۲﴾ اگر [يهود] اخراج شوند آنها با ايشان بيرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگيده شود [منافقان] آنها را يارى نخواهند كرد و اگر ياريشان كنند حتما [در جنگ] پشت‏ خواهند كرد و [ديگر] يارى نيابند (۱۲) لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ ﴿۱۳﴾ شما قطعا در دلهاى آنان بيش از خدا مايه هراسيد چرا كه آنان مردمانى‏ اند كه نمى‏ فهمند (۱۳) لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ ﴿۱۴﴾ [آنان به صورت] دسته جمعى جز در قريه ‏هايى كه داراى استحكاماتند يا از پشت ديوارها با شما نخواهند جنگيد جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متحد مى ‏پندارى و[لى] دلهايشان پراكنده است زيرا آنان مردمانى‏ اند كه نمى‏ انديشند (۱۴) كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۱۵﴾ درست مانند همان كسانى كه اخيرا [در واقعه بدر] سزاى كار [بد] خود را چشيدند و آنان را عذاب دردناكى خواهد بود (۱۵) كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۶﴾ چون حكايت‏ شيطان كه به انسان گفت كافر شو و چون [وى] كافر شد گفت من از تو بيزارم زيرا من از خدا پروردگار جهانيان مى‏ ترسم (۱۶) فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ ﴿۱۷﴾ و فرجام هردوشان آن است كه هر دو در آتش جاويد مى‏ مانند و سزاى ستمگران اين است (۱۷)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۱۸﴾ اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از خدا پروا داريد و هر كسى بايد بنگرد كه براى فردا[ى خود] از پيش چه فرستاده است و [باز] از خدا بترسيد در حقيقت ‏خدا به آنچه مى ‏كنيد آگاه است (۱۸) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴿۱۹﴾ و چون كسانى مباشيد كه خدا را فراموش كردند و او [نيز] آنان را دچار خودفراموشى كرد آنان همان نافرمانانند (۱۹) لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ﴿۲۰﴾ دوزخيان با بهشتيان يكسان نيستند بهشتيانند كه كاميابانند (۲۰) لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۱﴾ اگر اين قرآن را بر كوهى فرومى‏ فرستاديم يقينا آن [كوه] را از بيم خدا فروتن [و] از هم ‏پاشيده مى‏ ديدى و اين مثلها را براى مردم مى‏ زنيم باشد كه آنان بينديشند (۲۱) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ﴿۲۲﴾ اوست‏ خدايى كه غير از او معبودى نيست داننده غيب و آشكار است اوست رحمتگر مهربان (۲۲) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۲۳﴾ اوست‏ خدايى كه جز او معبودى نيست همان فرمانرواى پاك سلامت[بخش و] مؤمن [به حقيقت‏ حقه خود كه] نگهبان عزيز جبار [و] متكبر [است] پاك است‏ خدا از آنچه [با او] شريك مى‏ گردانند (۲۳) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۲۴﴾ اوست‏ خداى خالق نوساز صورتگر [كه] بهترين نامها [و صفات] از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است [جمله] تسبيح او مى‏ گويند و او عزيز حكيم است (۲۴) وقتی تمام کردی بگو؛ یا من هو کذلک افعل بی کذا و کذا ( بجای کذا و کذا حاجت خود را بگو) سعی کنید در این شب قدر حتما انجام بدین، دو سه دقیقه بیشتر وقت نمیگیره. منبع؛ قاضی قضاعی در دستور معالم الحکم و ماثور مکارم الشیم من کلام امیر المومنین علی بن ابیطالب علیه الصلاة والسلام بدین صورت نقل روایت کرده است ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd

آمرزش اموات بی وارثا بدوارثا شفای مرضاء موفقیت درسی عزیزان، کنکور و... عاقبت به خیری پیروزی مسلمانان نابودی اسرائیل غاصب و در راس ظهور امام عصر روحی فداه یا الله

🌱مدت‌ها بود پای چنین منبر لذت‌بخشی ننشسته بودم ... 🌱 چقدر خوب بود ...🥺 🌱چقدر حالِ دلم رو خوب کرد... 📚منبع : بحار الانوار ، ج۱۷ ، ص۳۱۸ التماس دعا @AzkareTalayi

براء بن معرور و گوشت مسموم یکی از داستان‌های رسول خدا که از جهات مختلف آموزنده است، جریان گوشت مسموم زن یهودی و براءبن‌معرور است که در ادامه به آن اشاره می‌شود. پس از اینکه پیامبر از خیبر برگشتند، زنی یهودی که اظهار اسلام می‌کرد، ذراعی پخته‌شده و مسموم را خدمت حضرت آورد. حضرت فرمود: این چیست؟ زن یهودی گفت: پدر و مادرم فدای شما یا رسول الله، شنیده بودم که خیبر مردان قدرتمندی دارد، وقتی شنیدم می‌خواهید به خیبر بروید، نذر کردم اگر به سلامت برگردید، گوسفندی ذبح کنم و گوشت ذراعش را برای شما بیاورم. امیرالمؤمنین و براءبن‌معرور نیز در مجلس حضور داشتند. پیامبر نان درخواست کردند. دست‌درازی براء به گوشت [در این فاصله] براء دستش را دراز کرد و مقداری از گوشت کند و در دهان قرار داد. امیرالمؤمنین فرمود: «يَا بَرَاءُ لَا تَتَقَدَّمْ رَسُولَ اللَّهِ» براء، بر پیامبر پیشی نگیر. همسو: بر خدا و رسول پیشی نگیرید (حجرات/۱-۳) براء که شخصی اعرابی بود گفت: «يَا عَلِيُّ كَأَنَّكَ‏ تُبَخِّلُ‏ رَسُولَ‏ اللَّهِ» گویا تو رسول خدا را بخیل و خسیس می‌دانی! امیرالمؤمنین فرمود: بخیل نمی‌پندارم «لَكِنِّي أُبَجِّلُهُ وَ أُوَقِّرُهُ» بلکه به‌جهت بزرگواری و کرامت ایشان می‌گویم دست‌درازی نکن. «لَيْسَ لِي وَ لَا لَكَ وَ لَا لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ أَنْ يَتَقَدَّمَ رَسُولَ اللَّهِ بِقَوْلٍ وَ لَا فِعْلٍ وَ لَا أَكْلٍ وَ لَا شُرْبٍ» نه من و نه تو و نه هیچ‌یک از خلایق نباید بر پیامبر تقدم جویند. نه در گفتار، نه در افعال، نه در خوردن و آشامیدن. [علاوه بر اینکه] این گوشت را زن یهودیه آورده و ما او را نمی‌شناسیم. اگر به دستور پیامبر از آن بخوری، سلامتت تضمین‌شده است و اگر بدون اذن ایشان بخوری، سلامتی‌ات بر عهده خودت می‌باشد. امیرالمؤمنین سخن می‌گفت و براء همچنان مشغول خوردن بود و لقمه را فرو داد. ناگهان گوشت به سخن در آمد و گفت: یا رسول الله، مرا نخورید که مسمومم. در همین اثنا، حال براء [بر اثر آن زهر] به هم خورد و به حالت احتضار افتاد و از دنیا رفت. به انگیزه امتحان رسول خدا! حضرت آن زن را خواستند و به وی فرمودند: چه چیزی تو را به این جنایت وا داشت؟ زن یهودیه گفت: مصیبت بزرگی به من وارد ساختی، تو باعث مرگ پدر و عمو و شوهر و برادر و فرزندم شدی! با خود گفتم اگر او پادشاهی بیش نباشد، با این کار انتقامم را می‌گیرم و اگر پیامبر باشد، او وعده فتح مکه را داده، پس خدا جانش را حفظ خواهد کرد. پیامبر فرمود: راست گفتی، ولی به مرگ براء دل‌خوش نباشی! خداوند او را به‌خاطر تقدمش بر رسول امتحان کرد و اگر صبر می‌کرد، خدا شرّ این سم را از او دفع می‌کرد. پس پیامبر، عده‌ای از بهترین اصحاب، من‌جمله: سلمان، مقداد، ابوذر، عمار، صهیب و بلال را فرا خواندند و دور گوشت حلقه زدند، پیامبر دستشان را بر گوشت نهادند و بر آن فوت کردند و فرمودند: «بِسْمِ اللَّهِ الشَّافِي بِسْمِ اللَّهِ الْكَافِي بِسْمِ اللَّهِ الْمُعَافِي بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْ‏ءٌ وَ لَا دَاءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ» سپس فرمود: بخورید. همه خوردند تا سیر شدند و بعد از آن، آب نوشیدند. زن یهودیه را هم حبس کردند. روز دوم، او را آوردند و گفتند: مگر همین‌ها نبودند که پیش تو آن گوشت مسموم را خوردند؟ گفت: چرا! یا رسول الله، من تاکنون در نبوتت شک داشتم، الآن یقین کردم که رسول خدایی و شهادتین بر زبان جاری کرد. نماز میت بر براء از آن طرف، جنازه براء را خدمت پیامبر آوردند تا بر او نماز بخوانند. حضرت پرسید: علی‌بن‌ابی‌طالب کجاست؟ گفتند: یکی از مسلمانان کاری داشت، ایشان به مسجد قبا رفته‌اند. پیامبر نشستند و نماز را اقامه نکردند. از حضرتش وجه آن را سؤال کردند! فرمود: خداوند دستور داده که نماز را به تأخیر اندازم تا علی‌بن‌ابی‌طالب حاضر شود و او را به‌خاطر آن حرفی که زده بود، حلال کند تا خداوند مرگ براء را کفاره آن کلامش قرار دهد! یکی از افرادی که شاهد حرف براء بود، گفت: یا رسول الله، براء با علی‌بن‌ابی‌طالب شوخی کرد، جدی نگفت تا مورد مؤاخذه پروردگار قرار گیرد. پیامبر فرمود: «لَوْ كَانَ ذَلِكَ مِنْهُ جِدّاً لَأَحْبَطَ اللَّهُ تَعَالَى أَعْمَالَهُ كُلَّهَا وَ لَوْ كَانَ تَصَدَّقَ بِمِثْلِ‏ مَا بَيْنَ الثَّرَى إِلَى الْعَرْشِ ذَهَباً وَ فِضَّةً» اگر جدّی گفته بود، خداوند همۀ اعمالش را حبط و نابود می‌کرد، گرچه به‌مانند ما بین زمین تا آسمان، طلا و نقره در راه خدا انفاق کرده بود؛ لکن او شوخی کرد و گناهی بر او نیست؛ ولی می‌خواهم کسی در دلش گمان نکند که علی‌بن‌ابی‌طالب بر او غضبناک است، او بیاید و حلالیتش را اعلام کند و برای براء استغفار کند تا منزلتش پیش پروردگار بالا رود. دعای امیرالمؤمنین برای براء

امیرالمؤمنین رسیدند، کنار جنازه ایستادند و فرمودند: «رَحِمَكَ اللَّهُ يَا بَرَاءُ فَلَقَدْ كُنْتَ صَوَّاماً قَوَّاماً وَ لَقَدْ مِتَّ فِي سَبِيلِ اللَّه» ای براء، خدای تو را رحمت کند، تو فردی بودی که زیاد روزه می‌گرفتی و بسیار نماز می‌خواندی، و در راه خدا از دنیا رفتی. پیامبر فرمود: اگر بنا بود شخصی از نماز میت پیامبر بی‌نیاز باشد، همین براء است، با این دعایی که علی‌بن‌ابی‌طالب برایش نمود. سپس بلند شدند و بر او نماز خواندند و دفنش کردند. بعد در جمع عزاداران براء قرار گرفتند و فرمودند: «أَنْتُمْ يَا أَوْلِيَاءَ الْبَرَاءِ بِالتَّهْنِيَةِ أَوْلَى مِنْكُمْ بِالتَّعْزِيَة» ای اقوام براء، شما به تبریک سزاوارتر از تعزیه هستید! [زیرا براء بهشتی از دنیا رفت] و هر گناهی داشت با طلب مغفرت علی(ع) آمرزیده شد. کاری کنید که علی(ع) برایتان دعا کند «فَتَعَرَّضُوا عِبَادَ اللَّهِ‏ لِدُعَاءِ عَلِيٍّ لَكُمْ وَ لَا تَتَعَرَّضُوا لِدُعَاءِ عَلِيٍّ عَلَيْكُمْ» ای مردم دنبال این باشید که علی‌بن‌ابی‌طالب برایتان دعا کند، نه اینکه مشمول نفرین او واقع شوید. «فَإِنَّ مَنْ دَعَا عَلَيْهِ أَهْلَكَهُ اللَّهُ وَ لَوْ كَانَتْ حَسَنَاتُهُ عَدَدَ مَا خَلَقَ اللَّهُ كَمَا أَنَّ مَنْ دَعَا لَهُ أَسْعَدَهُ اللَّهُ وَ لَوْ كَانَتْ سَيِّئَاتُهُ بِعَدَدِ مَا خَلَقَ اللَّهُ» اگر او کسی را نفرین کند، خداوند هلاکش می‌کند، اگرچه حسناتش به‌مقدار تمام خلایق باشد! و کسی که علی‌بن‌ابی‌طالب برایش دعا کند، نجات می‌یابد، اگرچه گناهانش به‌عدد خلایق باشد. بحار الانوار، ج۱۷، ص۳۱۸ فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام قبل از منبر هر منبر یک فضیلت https://eitaa.com/joinchat/1675755967Cb6db254f45

شعر حماسي درباره ...... شعر حماسي مباحثه حره سروده حسن بهاري قصريست بس مخوف و در او حاكمي عنود در نزد او زني ز علي مدح مي سرود بُد حرّه نام زن ز محبّين مرتضي حجّاج حاكم است ولي پست و بس دغا گفتا خبر رسيده علي را تو از وفا برتر شمرده اي ز دو اصحاب مصطفي پاسخ بده وگرنه سرت را جدا كنم اين كار را براي رضاي خدا كنم زن گفت اي امير دمي كن تو يك نظر بر محضرت خلاف رساندند اين خبر هرگز چنين نبوده تو از اين سخن گذر از اين سعايت و زچنين صحبت الحذر حجاج شاد گشت و بگفتا كه آفرين ديگر حذر نما تو ز گفتار آتشين احسنت بر تو اي زن آزاده مرحبا از تو همين رواست تو ننموده اي جفا زن گفت اشتباه نمودي تو اي امير بشنو و بعد از آن سر من از تنم بگير اي خاك تيره بر سر آن بي حيا دو كس من گفته ام علي ز رسل برتر است و بس از نوح و آدم و ز خليل و كليم و هود هم از مسيح برتر و او علّت وجود لايق نيند آن دو بت پست و بي قرين با خاك كفش قنبر مولاي متّقين از خشم شد پياله ي چشمش بسان خون آن حاكم پليد و به كردار پست و دون جلّاد را صدا زد و نعتي چو باز كرد آهنگ كشتن زن آزاده ساز كرد گفتا اگر براي كلامت تو از خدا حجّت نياوري سرت از تن شود جدا جلّاد يك طرف زن آزاده يك طرف خشم و نگاه حاكم قدّاره يك طرف اي دوستان محبّ علي سخت با ولاست جام محبّ صادق مولا پر از بلاست اي دوستان محبّ علي سخت بي رياست دارد به سينه عشق علي را كه كيمياست اندر دفاع حقّ علي وجه ذات هو اهل معامله نبود دوستدار او لب را چو زن به آيه ي قرآن حق گشود از قول حق به مدح علي آيه مي سرود گفتا كه جاهلي تو به آيات مدح او بشنو فضائلش به خدا اوست وجه هو آدم كجا فضائل شير خدا كجا گِل بود و گشت آدم با دست مرتضي اين گفته ي خداست به آدم كه دور باش از آن درخت گندم و در راه نور باش آدم بخورد گندم ممنوعه را ولي كّفاره ي گناه پدر مرتضي علي يك عمر خورده نان جو دارم از اين عجب مُهري زند به كيسه ي نان، صاحب رجب حجّاج گفت :برتري او به نوح چيست؟ رسوا شوي اگر ز كتابت دليل نيست گفتا كه نوح زحمت جانانه مي كشيد بر گمرهان چو نعره ي مستانه مي كشيد امّا تمام گشت چو صبرش ز روي قهر نفرين نمود و آب گرفتي تمام دهر امّا كجاست صبر كسي مثل مرتضي صبر خداست صبر شه ملك لا فتي در ديده خار و صبر كند استخوان به حلق نفرين نكرد صبر علي را ببين به خلق بي اختيار حاكم خون ريز خنده كرد گفتا به حرّه برتري از صد هزار مرد شيواست منطقت ز كتاب رب جليل گو برتريّ حيدر تو چيست بر خليل؟ گفتا خليل اهل يقين بوده در دلش گفته چگونه مرده شود زنده از گلش؟ آمد ندا كه نيست به قلبت يقين مگر؟ گفتا فزون شود تو نشانم دهي اگر در وادي عزيز خدا مرتضي نگر هرگز نگفته بهر خدايش اگر مگر گيرد اگر كه پرده ي هفت آسمان خدا افزون نمي شود به يقين شه ولا چشم خداست چشم علي چشمه ي حيات مي جوشد از لبان علي فخر كائنات دست و زبان و گوش خداوند عالي است او مرده زنده مي كند از نفس خالي است با اين چنين فضائل و با اين چنين خصال صلوات بر محمّد و بر حيدر است و آل حاكم بگفت:برتريش بر كليم چيست؟ گفتا كه گوش كن كه بداني امير كيست موسي ز غبطيان چو يكي را زدي به مشت از ترس مي دويد ز ابناء آن كه كشت حيدر به ذوالفقار بخواندي به كعبه بين حكم برائت از همه كفّار و مشركين در آن مكان كه كشته ز هر خانه يك نفر كفّار زير لب همه گفتند الحذر اين حيدر است و با نگهش خصم مي كشد وز تيغ او كام عدو مرگ مي چشد اين حيدر است و ضربه دوم نداشته از كشته ها پشته بسي او گذاشته اين حيدر است و پا به ركابش چو مي نمود جبريل از عذاب خدا آيه مي سرود اين حيدر است و بس كه سريع مي كشد عدو عاجز شده است قابض الارواح بين از او اين حيدر است و دست به تيغش چو مي رسيد بنگر ملك براي بقا صور مي دميد خرده گرده حيات به يك تار موي او ولّله قدسيان همه مست از سبوي او خم قامت فلك ز خم ابروان او خيبر چشيده قدرت آن بازوان او احمد نديده مثل علي يار و غم گسار يك ضربه اش فزون ز عبادات روزگار فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام قبل از منبر هر منبر یک فضیلت https://eitaa.com/joinchat/1675755967Cb6db254f45

حجّاج مثل خيش به گل ماند زين سخن گفتا به حرّه خويش براندي تو از محن امّا فضيلت علوي بر مسيح چيست؟ برتر ز روح خالق داور بگو كه كيست روح الّله است و مادر او مريم طهور برگو به من تو اي زن آزاده و جسور پس حرّه گفت مريم عذرا به مرتبت  باشد كنيز فاطمه از روي مرحمت در وادي مقدّس و در سرزمين قدس چون خواست وضع حمل نمايد امين قدس آمد ندا به مريم و او را خطاب كرد اُخرج خطاب آمد و او را عتاب كرد كين جا مكان راز و نياز است اي كنيز بيرون برو ز خانه اگر چه بُدي عزيز كعبه مگر كه خانه ي راز و نياز نيست آن جا مگر كه قبله ي اهل نماز نيست بنت اسد چو حامل عشق بتول بود آن مادري كه حامي دين رسول بود تا بر حريم كعبه قدم را گذاشتي صدها ملك خدا به قدومش گماشتي آن قدر بُد عزيز خدا مهلتش نداد تا كه ز در به كعبه در آيد مه وداد ديوار باز شد كه بدانند انس و جان تنها علي است مظهر اعجاز در جهان قدر و شرف نگر كه مسيح روح منجلي خواند نماز پشت سر مهدي علي اي آسمان ز هجر رخ يار نازنين خون گريه كن ز غيبت آن صاحب زمين يا رب به حق آن زن آزاده اي خدا يا رب به دوستان علي شاه لافتي بر سينه هاي چاك شهيدان كربلا جان رقيه غنچه پژمرده از جفا روز ظهور مهدي صاحب زمان رسان دور حيات بي رخ زيباي او چه سان؟   فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام قبل از منبر هر منبر یک فضیلت https://eitaa.com/joinchat/1675755967Cb6db254f45

شیعیان لذت ببرید فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام قبل از منبر هر منبر یک فضیلت https://eitaa.com/joinchat/1675755967Cb6db254f45

هنگامی که معاویه لعنت الله علیه، در سفری وارد مدینه طیّبه شد، دستور داد تا ابن عباس، را احضار کنند، آنگاه با کمال ناراحتی و خشم به ابن عباس گفت: - «شنیده‌ام هنوز دم از فضایل علی می‌زنی؟ مگر نمی‌دانی ذکر فضایل علی را ممنوع کرده‌ام؟ بترس از اینکه مبتلای به عقوبت سختی گردی به نحوی که هرگز از آن رهایی نداشته باشی» ابن عباس فرمود: + «تمام اهل مدینه شاهدند که من به غیر از تفسیر قرآن سخن دیگری بر زبان جاری نمی‌کنم، لکن چون از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله شنیدم که فرمودند: "مَنْ فسَّرَ القرآنَ بِرَایهِ فَالیَتَبَوَّءْ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ کسی که قرآن را بر خلاف واقع تفسیر کند، نشیمن‌گاه او در آتش خواهد بود"؛ لذا هرگز قرآن را بر خلاف واقع تفسیر نمی‌کنم» - معاویه لعنت الله علیه گفت: - «تفسیر بگو و خلاف حقیقت و درو‌غ هم معنا مکن، لکن حق نداری دم از فضیلت علی بزنی!» ۱. آیه اطعام ابن عباس گفت: - «بسیار خب، لکن گاهی من این آیه شریفه را  می‌خوانم: {وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسکیناً وَ یَتیماً و اسیراً} از من سؤال می‌کنند: خداوند در این آیه از چه کسانی ستایش می‌کند؟ اگر بگویم آنان علی و فاطمه و فضّه خادمه می‌باشند، آیه را به نحو حقیقت تفسیر نموده‌ام و الا آیه را به دروغ و خلاف واقع تفسیر کرده‌ام.» ۲. آیه ابلاغ برابر رسالت معاویه لعنت الله علیه: - «آیات دیگر را از برای مردم تفسیر کن مگر قر‌آن آیه دیگری ندارد؟» ابن عباس: + «بسیار خوب، اینک آیه دیگری می‌خوانم و آنگاه این آیه را خواند: {یْا ایُّها الرَّسولُ بَلَّغْ ما اُنزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ الّناس}  از من سؤال می‌کنند، رسول الله مامور به ابلاغ چه موضوعی بوده که اگر آنرا ابلاغ نمی‌کرد گویا اصلاً رسالت خود را ابلاغ نکرده؟ اگر بگویم رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله در غدیر خم مامور بود تا  علی علیه‌السّلام را به عنوان خلیفه بلافصل خود معرفی نماید آیه را درست تفسیر کرده‌ام و الا بر خلاف واقع سخن گفته‌ام» ۳. آیه نجوا معاویه لعنت الله علیه: - «مگر حتماً باید این آیه را تفسیر کنی؟ آیه دیگری بخوان» ابن عباس: + «این آیه شریفه را بشنو: {یاایُّهاالذین آمنوا اذا ناجَیْتُمُ الرَّسولَ فَقَدَّموا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَة} از من می‌پرسند: آیا کسی به این آیه  شریف عمل نموده؟ اگر بگویم تنها کسی که به این آیه عمل نموده علی علیه‌السّلام است و او با اینکه یک دینار بیشتر نداشت، با این حال یک دینار را به ده درهم فروخت و هر گاه می‌خواست با پیامبر نجوا کند، یک درهم صدقه می‌داد، در این صورت آیه را صحیح تفسیر کرده‌ام و الّا بر خداوند دروغ بسته‌ام و من هرگز جرات آن را ندارم که بر خلاف واقع، قرآن را تفسیر کنم» ۴. آیه لیة‌المبیت معاویه لعنت الله علیه: - «از آیات دیگر قرآن بخوان» ابن عباس: + {وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشری نَفْسَهُ اَبْتِغاءَ مَرْضات اللهِ، وَ اللهُ رَئُوفٌ بالعِبادِ}  از من می‌پرسند: «آن کسی که جان خود را در راه رضایت خدا بذل نمود که بوده؟ اگر بگویم آن شخص علی علیه‌السّلام بود که در «لیلةالمبیت» به جای رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله در بستر خوابید تا اینکه آن حضرت بتواند به مدینه هجرت کند، آیه را به نحو حقیقت و واقع تفسیر نموده‌ام والا به خداوند اسناد دروغ داده‌ام» ۵. آیه مودت معاویه لعنت الله علیه: - «از آیات دیگر قرآن بخوان» ابن عباس: + «این آیه شریفه را گوش کن: «قُلْ لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیهِ اَجْراً اِلاّ المَوَدَّةِ فی القُرْبی» از من سؤال می‌کنند: «ذی  القربی» کیانند که محبت آنان در عوض مزد رسالت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌باشد؟ اگر بگویم مراد، علی و فاطمه و فرزندان آن هاست درست تفسیر کرده‌ام و گرنه بر خلاف واقع تفسیر کرده‌ام و من هرگز این کار را نخواهم کرد» ۶. آیه تطهیر معاویه لعنت الله علیه: - «قرآن هزاران آیه دارد، آیه دیگری بخوان» + ابن عباس خواند: {إنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ اَلْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً}  از من می‌پرسند: آنانی که خداوند هر رجس و پلیدی را از آنها زایل نموده چه کسانی هستند؟ اگر بگویم آنان اهل بیت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله هستند براستی سخن گفته‌ام و الّا آیه را به دروغ تفسیر کرده‌ام. ۷. آیه مباهله معاویه لعنت الله علیه: «مگر در قرآن آیه دیگری نیست؟» ابن عباس این آیه را خواند: {فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جائَکَ مِنَ العِلْمِ فَقُل ْتَعالَوْ نَدْعُ اَبْنائَنا وَ اَبْنائَکُمْ وَ نسائَنا و نسائَکُمْ وَ اَنفُسَنا اَنْفُسَکُمْ، ثٌمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلُ لَّعنَةَ اللهِ عَلَی الکاذِبینَ}

و گفت: _ «از من سؤال می‌کنند: داستان مباهله رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله با نصارای نجران  که بنا شد در حق هم نفرین کنند تا خداوند دروغگو را از بین ببرد چیست؟ اگر بخواهم طبق واقع تفسیر کنم باید بگویم: رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله در روز مباهله دو فرزند خود، امام حسن و امام حسین علیهما‌السّلام و زهرا علیها‌السّلام و علی علیه‌السّلام را با خود همراه کرد و از علی علیه‌السّلام تعبیر به «نفس» و جان خود کرد، اما اگر بگویم رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله مردی غیر از علی علیه‌السّلام را جهت مباهله با خود همراه کرد قطعاً دروغ گفته‌ام و من هرگز بر خلاف واقع آیه‌ای تفسیر نمی‌کنم» ۸. آیه ولایت معاویه لعنت الله علیه: - «آیه دیگری بخوان» ابن عباس خواند: {اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رسوُلُهُ و الَّذینَ آمنوا الذینَ یُقیمون الصَّلوهَ وَ یُؤتُونَ الزَّکاهَ وَهُمْ راکِعُونَ} پس گفت: - «اگر از من بپرسند: آن کسی که بعد از خدا و رسول بر مردم ولایت دارد و دارای این صفت بوده که در حال رکوع نماز زکات داده کیست؟ اگر بگویم او علی علیه‌السّلام است به نحو حقیقت سخن رانده‌ام و الا آیه را بر خلاف حقیقت تفسیر کرده‌ام و از من چنین انتظاری نداشته باش» ۹. آیه انذار معاویه لعنت الله علیه: - «آیه دیگری را برای مردم تفسیر کن، مگر قر‌آن فقط شامل همین آیاتی بود که در شأن علی تفسیر کردی؟» ابن عباس: + پس این آیه را بشنو: {اِنَّما اَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ‌ هاد} از من سؤالی می‌شود که تفسیر این آیه چیست؟ ما «منذر» را که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله باشد شناخته‌ایم، امّا،‌ هادی امّت را نمی‌شناسیم اگر بگویم مقصود از «هادی امّت» علی علیه‌السّلام است براستی سخن گفته‌ام زیرا تمام علماء خاصّه و عامّه این حدیث شریف را از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل نموده‌اند که فرمود: "انا المُنْذِرُ و علیٌّ الهادی و بِکَ یا علیُّ یُهْتَدی المُهْتَدوُنَ، من ترساننده امّت و علی رهنمای آنان می‌باشد." و سپس فرمودند: "یا علی توسط تو مردم به راه راست هدایت خواهند شد." و هر گاه آیه شریفه را خلاف واقع تفسیر کنم گنه‌کار خواهم بود و من طاقت عقوبت خداوند را ندارم» ۱۰. امام علی باب علم معاویه لعنت الله علیه: - «مگر قرآن آیات دیگری ندارد که تفسیر کنی؟» ابن عباس: بسیار خب آیه دیگری را گوش کن: {قُلْ کَفی بِاللهِ شهیداً بَیْنی وَ بَیْنَکُم وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الکِتابِ}  مردم از من سؤال می‌کنند: آن کسی که در نزد او علم قرآن بوده چه کسی است؟ اگر بگویم علی علیه‌السّلام است براستی سخن گفته‌ام (تمام مفسرین از اهل تسنّن وتشیع نقل کرده‌اند) چون از رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله سؤال شد: آن کسی که علم قرآن در نزد اوست کیست؟ فرمود: علی علیه‌السّلام است بعلاوه رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله بارها فرمودند: "انا مدینةُ العِلْمِ وَ عَلیٌّ بابُها، فَمَنْ ارادَ الحِکْمَةَ فَالْیَئْتِها مِنْ بابِها؛ من شهر علم و علی بمنزله باب علم و حکمت است، پس  هر کس علم می‌خواهد باید ابتدا دست به دامن علی شود"» ۱۱. آیه اعتصام معاویه لعنت الله علیه: - «از آیات دیگر قرآن قرائت کن» ابن عباس: + «این آیه شریفه را می‌خوانم: {وَاَعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً و لا َتفَرَّقوُا}  از من از تفسیر این آیه سؤال می‌کنند، اگر بگویم مقصود از ریسمانی که مردم باید به آن چنگ بزنند تا دچار اختلاف نشوند، اهل بیت رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و در رأس آنان علی است براستی سخن گفته‌ام زیرا (خاصّه و عامّه به نحو تواتر این حدیث را از وجود مبارک رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل کرده‌اند) فرمود: "اِنی تَرَکْتُ فیکُمْ حَبْلَیْنی، انْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِما لَنْ‌ تَضِلّوا اَبَداً، اَحَدُهُما اَکْبَرٌ مِنَ اَلاَخَرِ، کِتابُ الله حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّماءِ اِلَی اَلارضِ وَ عِتْرَتی اهلَ بیتی فَانَّهُما لَنْ یفتَرِقا حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الحَوْض به درستی که من دو ریسمان محکم را در بین امّت خود به یادگار می‌گذارم، و هر کس به این دو ریسمان محکم چنگ بزند هر‌گز گمراه نمی‌شود، یکی از آن ها بزرگ‌تر از دیگری است و آن قرآن است که چون ریسمان از  آسمان به زمین کشیده شده و دیگری عترت من است و این دو از هم جدا نمی‌شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر بر من وارد گردند" ‌ای معاویه! اگر من آیه را به غیر از این تفسیر کنم بر خلاف حقیقت معنی نموده‌ام و من هرگز چنین نخواهم کرد. فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام قبل از منبر هر منبر یک فضیلت https://eitaa.com/joinchat/1675755967Cb6db254f45

🌴 رفقا #سخنرانی امشب را هم مثل شبهای گذشته با صدق و صفایی که دارید گوش بدید. لطفا دقت کنید و حتی اگر به نظرتون مطالبش را بلدید، بازم حداقل دو بار با حوصله مطالعه کنید👆🌺

✅ از جذاب ترین مناجات ها که قشنگ حال و روز دل و زندگیمون بیان کرده، #مناجات_المریدین هست. تقدیم با عشق ، برای همدیگه دعا کنیم👇😭

🌴 المناجاة الثامنة: مناجاة المریدین مناجاة هشتم: رازونیاز ارادتمندان بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است 🔺سُبْحَانَکَ مَا أَضْیَقَ الطُّرُقَ عَلَى مَنْ لَمْ تَکُنْ دَلِیلَهُ وَ مَا أَوْضَحَ الْحَقَّ عِنْدَ مَنْ هَدَیْتَهُ سَبِیلَهُ إِلَهِی فَاسْلُکْ بِنَا سُبُلَ الْوُصُولِ إِلَیْکَ وَ سَیِّرْنَا فِی أَقْرَبِ الطُّرُقِ لِلْوُفُودِ عَلَیْکَ قَرِّبْ عَلَیْنَا الْبَعِیدَ وَ سَهِّلْ عَلَیْنَا الْعَسِیرَ الشَّدِیدَ وَ أَلْحِقْنَا بِعِبَادِکَ الَّذِینَ هُمْ بَالْبِدَارِ إِلَیْکَ یُسَارِعُونَ وَ بَابَکَ عَلَى الدَّوَامِ یَطْرُقُونَ وَ إِیَّاکَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَعْبُدُونَ وَ هُمْ مِنْ هَیْبَتِکَ مُشْفِقُونَ الَّذِینَ صَفَّیْتَ لَهُمُ الْمَشَارِبَ وَ بَلَّغْتَهُمُ الرَّغَائِبَ، منزّهى تو، چه تنگ است راهها بر کسىکه تو راهنمایش نباشى، و چه آشکار است حق نزد کسىکه راه را نشانش دادى، خدایا ما را به راههاى رسیدن به سرایت بکشان، و ما را از نزدیک‌ترین راههاى ورود به بارگاهت ببر، دور را بر ما نزدیک کن، و دشوار و سخت را بر ما آسان گردان، و ما را به آن بندگانت که با چالاکى به سویت مىشتابند، و همواره در رحمتت را مىکوبند ملحق نما، آنانکه در هر شب و روز تو را عبادت مىکنند، و از هیبتت در هراسند، بندگانى که آبشخورها براى آنان زلال کردى و به خواستههایشان با کامیابى رساندى 🔺وَ أَنْجَحْتَ لَهُمُ الْمَطَالِبَ وَ قَضَیْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِکَ الْمَآرِبَ وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمَائِرَهُمْ مِنْ حُبِّکَ وَ رَوَّیْتَهُمْ مِنْ صَافِی شِرْبِکَ فَبِکَ إِلَى لَذِیذِ مُنَاجَاتِکَ وَصَلُوا وَ مِنْکَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا فَیَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِینَ عَلَیْهِ مُقْبِلٌ وَ بِالْعَطْفِ عَلَیْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ وَ بِالْغَافِلِینَ عَنْ ذِکْرِهِ رَحِیمٌ رَءُوفٌ وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْکَ حَظّا وَ أَعْلاهُمْ عِنْدَکَ مَنْزِلا وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّکَ قِسْما وَ أَفْضَلِهِمْ فِی مَعْرِفَتِکَ نَصِیبا فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَیْکَ هِمَّتِی وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَکَ رَغْبَتِی فَأَنْتَ لا غَیْرُکَ مُرَادِی وَ لَکَ لا لِسِوَاکَ سَهَرِی وَ سُهَادِی وَ لِقَاؤُکَ قُرَّةُ عَیْنِی وَ وَصْلُکَ مُنَى نَفْسِی، و آنان را بر جویندههایشان کامروا نمودى، و از روى فضلت حاجاتشان را برآوردى، و نهادشان را از محبّتت آکنده ساختى، و از زلال چشمهات سیرابشان نمودى، اینان به وسیله تو به لذّت مناجاتت دست یافتند، و از حسن عنایت تو دور‌ترین مقاصدشان را فراچنگ آوردند، اى کسىکه بر روى آورندگان بر خویش روى آورد و با مهرورزى بر ایشان روىآور و بخشنده است، و به غفلتورزان از یادش دلسوز و مهربان است، و براى جلب آنان به درگاهش با محبّت و عطوف است، از تو مىخواهم مرا از کسانى قرار دهى که بهره بیشترى از تو دارند، و بر‌ترین جایگاه را نزد تو نصیب خود ساختهاند و از دوستىاست سهم برجستهترى به آنان رسیده، و در معرفتت بهره بیشترى نصیب آنان گشته است، همانا همّتم از همهجا بریده و تنها متوجّه تو گشته است، و رغبتم به جانب تو منصرف شده است، پس تنها تو مراد منى نه غیر تو، و شبزندهدارى و بىخوابىام تنها براى توست نه براى غیر تو، و دیدارت نور دیدگان من است و وصالت آرزوى هستىام 🔺 وَ إِلَیْکَ شَوْقِی وَ فِی مَحَبَّتِکَ وَلَهِی وَ إِلَى هَوَاکَ صَبَابَتِی وَ رِضَاکَ بُغْیَتِی وَ رُؤْیَتُکَ حَاجَتِی وَ جِوَارُکَ طَلَبِی وَ قُرْبُکَ غَایَةُ سُؤْلِی وَ فِی مُنَاجَاتِکَ رَوْحِی وَ رَاحَتِی وَ عِنْدَکَ دَوَاءُ عِلَّتِی وَ شِفَاءُ غُلَّتِی وَ بَرْدُ لَوْعَتِی وَ کَشْفُ کُرْبَتِی فَکُنْ أَنِیسِی فِی وَحْشَتِی وَ مُقِیلَ عَثْرَتِی وَ غَافِرَ زَلَّتِی وَ قَابِلَ تَوْبَتِی وَ مُجِیبَ دَعْوَتِی وَ وَلِیَّ عِصْمَتِی وَ مُغْنِیَ فَاقَتِی وَ لا تَقْطَعْنِی عَنْکَ وَ لا تُبْعِدْنِی مِنْکَ یَا نَعِیمِی وَ جَنَّتِی وَ یَا دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی [یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ] و تنها به سوى توست اشتیاقم، تنها در مسیر عشق توست شیفتگىام و در هواى توست دلدادگىام، و خشنودىات مقصود من، و دیدارت نیاز من، و جوارت مطلوب من، و قربت ‌‌نهایت خواسته من است، آسودگى و راحتم در رازونیاز با توست، داروى دردم و درمان بیمارى سینهام، و خنکاى آتشم قلبم، و برآمدن اندوهم تنها پیش توست، پس در هنگام ترس همدمم باش، و لغزشم را نادیده گیر، و گناهم را بیامرز، توبهام را بپذیر و دعایم را اجابت کن، و سرپرست زمامم و توانگرى‌گاه تهیدستىام باش، مرا از خود جدا مکن، و از خویشتن دورم مساز، اى نعمت و بهشت من، و اى دنیا و آخرتم، اى مهربان‌ترین مهربانان.

حتما گوش کنین و صفا کنین

💎 توسل به امام عصر ارواحنا فداه و اما از مهم ترین اعمال این شب، دعا برای سلامتی وجود نازنین امام عصر ارواحنا فداه و استغاثه به دامان مبارک ایشان است.😭 لطفا با توجه کامل خوانده شود👇

🌴🌷🌴🌷🌴🌷🌴🌷 اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن ، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ ، فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً ، حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا" ، خدایا ، در این لحظه و در تمام لحظات ، سرپرست و نگاهدار و راهبر و یارى گر و راهنما و دیدبان ولىّات ، حضرت حجّة بن الحسن ، که درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد ، باش، تا او را به صورتى که خوشایند اوست ، و همه از او فرمانبرى مىنمایند ، ساکن زمین گردانیده ، و مدّت زمان طولانى در آن بهرهمند سازى @AzkareTalayi 🌴🌴🌴🌴🌷🌷🌷🌷

💎🌴🌷💎🌴🌷💎🌴🌷 كفعمى در بلد الامين فرموده: اين دعاء حضرت صاحب الامر عَلَيْهِ السَّلام است كه تعليم فرمود آن را به شخصى كه محبوس بود، پس خلاص شد: اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطآءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِى الاَْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَ انْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرينَ. @AzkareTalayi 🌴🌴🌴🌴🌷🌷🌷🌷

✔️ میخوام پنج دقیقه سکوت کنم. هر جا هستید، چند لحظه سرتون را بندازید پایین و با امام عصر ارواحنا فداه خلوت کنید. نکنه امشب هم بگذره و نتونیم رضایت ایشون را جلب کنیم😭 نکنه امشب هم بگذره و برای من و تو دعا نکنند😭 نکنه امشب هم بگذره و توی کارنامه اعمالمون ننویسند که امسال با پسر فاطمه دیدار کنیم😭 اینا همش یه طرف... نکنه امسال هم ظهور نکنند و بیچاره تر و بدبخت تر بشیم😭😭 نکنه به نبودنش عادت کنیم و درگیر روزمرگی بشیم😭😭 نکنه یادمون بره که بابای امت را گم کردیم😭😭😭 دیگه خودت میدونی عزیز دلم... بسم الله... حداقل پنج دقیقه برای درددل با آقا وقت بذاریم😭 @AzkareTalayi

⚫️ لیلقه القدر هست و طبق توصیه بزرگان، شب توسل به وجود نازنین حضرت مادر 😭 یه جورایی شبیه فاطمیه دوم هست برای بعضی علما از عصر داشتم فکر میکردم که چی بگم که هم زیاده روی نشه و هم حق مطلب ادا بشه میشه خواهش کنم امشب خیلی از حرفای من در این بخش خورده نگیرین و بذارین پای یه دلتنگی ساده برای فاطمیه😭 لطفا بذارین حرفمو بزنم و روضه بخونم😭 شاید همین روضه امشب .......😭😭