. . +‌ . . •/• هرباری کھ از #عاشورا میگذرد... و «حجت‌بن‌الحسن‌العسکری» ظهور نمیکند؛ یعنی تعدادِ عباس‌ها کم است؛ علی‌اکبرها کم است؛ قاسم‌ها کم است؛ خوش‌غیرت، علی اصغرها هم کم است:) #استاد‌_رائفی‌پور . . + ↫ #التماس‌تفڪر✋🏻         @montazer_shahadat313

#ختم‌_صلوات ختم صلوات امروز بہ نیت: امام حسن(ع) |ارسال صلوات‌ها بھ نشونےِ: ♡ @zeinabi82 ♡ |جمع صلـوات تلاوت شده: 540

#سخن_بزرگان🌿 •حاج‌اسماعیل‌دولابے [درهرشبانہ‌روزلااقل‌یک‌سجده‌ طولانےداشتہ‌باشید... بہ #تربت‌ا‌مام‌حسین‌ع‌ زیادسجده کردن‌اخلاق‌راعوض‌میڪند♥️✨...] #ما_ملت_امام_حسینیم 🖤 @montazer_shahadat313

. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_چهاردهم . مشتی به بازوے فاطمه میزنم : مگه داداشت نمیاد . نیشگون ریزی از بازویم می گیرد : مریضی مگه میزنی ‌، نه نمیاد . جای نیشگونش را میخارانم : دستت بشڪنه فاطمه . و ساڪت مینشینم حتما بخاطر اینڪه ماموریت داره نمیاد ، احسانم مثل بابا پلیسِ و دیوونه ے شغلش دوبار تا الان حضرت آقا رو دیدهـ و معمولا بیشتـر اربعین میرهـ ڪربلا .. بعد از خداحافظی از احسان سوار هوایپما میشویم ... و چند ساعتی هم تو راه بودی تا بلاخره رسیدیم . اول از همه ساڪ هامونو گذاشتیم هتل و برای عرض ادب به سمت بین الحرمین رفتیم . همین ڪه نگاهم به گنبد حرم حضرت ابلفضل می افتد دلم میلرزد و زانو میزنم و سجدهـ میڪنم خدایا نمردم و ڪربلای حسینم دیدم... سر از سجدهـ بر میدارم مامان نزدیڪم مینشیند همه تو حس و حال خودشان هستند فقط من بار اولم است ڪه اومدم ڪربلا . دستم را بلند میڪنم : آقا سلام ، منم همون نوڪر گنہڪارتونم ، همونی ڪه به دستان شما تعمیر شدم ، همونی ڪه چشمان اشڪ آلودم را به گنبد حضرت عباس میدوزم : آقا غلط ڪردم میشه منو ببخشید ، نمیدونستم باید اون لحظه چی بگم فقط گریه میڪردم و عذرخواهی .. بعد از اینڪه یه ڪم آروم شدم به طرف حرم حضرت ابلفضل رفتیم و بعد از زیارت ڪردن و گوشه ای نشستم و زیارت نامه خواندم ، نگاهی به ضریح انداختم نزدیڪ شدم و پاڪت را از ڪیفم در آوردم و داخل ضریح انداختم انگشتانم را قفل ضریح ڪردمو و آرام زمزمه ڪردم : ز ڪودڪی ام مادرم یادم داد تا غلام ابلفضل و ڪنیز زینب باشم . بزرگ شدم و فراموش ڪردم و شدم سربار خاندان علی .... اما آمده ام جبران ڪنم اجازهـ میدهید آقا .... بعد از ڪمی دردودل ڪردن عقب عقب رفتم و به نشانه ے ادب دستم را روی سینه ام گذاشتم : آقاجون اجازه میدید برم حرم ارباب .. اذن ورود میخوام آقای #خوبی ها عقب عقب تا نصفه رفتم و برگشتم به سمت حرم ارباب رفتم یادم اومد ڪه هانیه گفت این شعر رو زمزمه ڪنم : از حرم تا قتلگه زینب صدا میزد #حسین ... ورودی حرم بغض را گلویم را بست دستم را روی سینه ام گذاشتم : السلام علیڪ یا ابا عبدالله ... تا نگاهم به گنبد خورد ، تمام غم ها فراموشم شد منبع آرامش بود اینجا اصلا نمیتونستم گریه ڪنم فقط بغض ڪردهـ بودم و به شش گوشه ے ارباب خیرهـ شده بودم . مادرم اشڪانش را پاڪ ڪرد و همراه زن عمو رفتن تا زیارت ڪنن اما من فقط نگاه میڪردم تا بلاخره از نگاه ڪردن دل ڪندم و برای زیارت قدم برداشتم پاهایم میلرزید با زحمت خودم را به ضریح رساندم و دستم را روی سَرَم گذاشتم و سَرَم را پایین انداختم : اربابم شرمندم ... همین یه ڪلمه ڪافی بود تا نالم بلند بشه و هق هقم شـدت بگـیرد ... ڪلی حرف دارم براتون آقا ، من بی سروپا و را سرو سامان دادید ، لیاقت آمدن به حرم را به من دادید ‌، آماده ام پناهم میدهی میدانم نوڪر خوبی نبودم اما تو مرا ببخش . ڪل حرفای نگفته ام را گفتم و خالی شدم .. سبڪ شدم . بعد از زیارت به هتل برگشتیم . بعد از رفتن به نجف و ڪاظمین و سامرا به هتل برگشتیم تا برای آخرین بار به بین الحرمین برویم . حس و حال دیگه ای داشتم ، نمیدونمـ دوست نداشتم برگردم این آرامشی ڪه اینجا بود هیچ جای،دیگه ای نبود ... بعد از زیارت و زیارتنامه خواندن به سمت فرودگاهـ حرڪت ڪردیم . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز @montazer_shahadat313 ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→

. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_پانزدهم . چند هفتـه ای میشد برگــشته بودیم و همش تو خودم بودم .. برای دیدن هانیه به مسجـد رفتم و سراغش را گرفتم اما گفتن از این محل رفتن و یه پاڪت برای من گذاشته بود . به سمت میز تحریرم میروم و نامه را باز میڪنم . «بسم الله الرحـمان الرحیم» همتاے عزیزم سلام . امیدوارم ڪه حالت خوب باشه ڪه قطعا باید باشه. زیارتت قبول حق باشه عزیزم . راستش قبل رفتن میخواستم بهت بگم اما فرصتی پیش نیومد شرمندم ڪه بدون خداحافظی رفتم . خیلی برات خوشحالم ڪه تونستی خودتو پیدا ڪنی و همیشه شڪرگزار خدا باش . همتا تو دوست و همدم مہربون همیشگی من خواهی بود . خیلی دوستت دارم قشنگترینم ... شجاع باش و قوی ... تو وارث چادر خاڪی هستی ... مواظب خودت باش . امیدوارم بتونم بازم تورو ببینم ... #جات تو قلبمه . یاعلی مدد . قطرهـ اشڪی روے گونه ام میچڪـد و زمزمه میڪنم : دلم برات تنگ میشه آبجی ... نامه را در پاڪتش میگذارم و جلوی دیدم قرار میدهم . جایی ڪه با هر بار دیدنش یاد هانیه بی افتم . . . بعد از امتحانات خرداد نفس راحـتی ڪشیدم و برای ڪنڪور حاضر شدم ، هر سرے یه جارو برای خوندن انتخاب میڪردم یه بار بهشت زهرا پیش شہـدا یه بار هم ڪه ڪتابخانه و ... ڪل تابستونم رو تو خونه ماندم تا بتونم برای ڪنڪوری ڪه قراره سونوشتم را رقم بزند حاضر شوم ... ڪنڪور برای وڪالت ... یڪ هفته ماندهـ بود تا آزمون ڪه تصمیم گرفتم این یه هفته رو ڪنار خان جون و بابا بزرگـ باشم . قرار شد بابا منو برسونه و برگردهـ... چند،دست لباس برداشتم و داخل ڪوله ام گذاشتم وقتی بابا بزرگـ و خان جون فہمـیدن قرارهـ برم اونجا خیلی خوشحال شدن ... از اتاق بیرون آمدم مامان همانطور ڪه با تلفن صحبت میڪرد گفت : باشه زنگ بزن اگر راهش خورد بیاد همتارم ببرهـ با خودش . بعد از خداحافظی تلفن را قطع ڪرد و گفت : برو دم در بابات گفت ماشین خراب شدهـ نمیشه ببردت برو احسان میخواد،برهـ یه سر بزنه تورم ببرهـ . پوفی میڪنم و بعد از به پا ڪردن ڪفش هایم از مامان و هانا خداحافظی میڪنم و به سمت خیابان عمو علی میروم سر خیابان ڪه میرسم ماشین احسان را میبینم .قصد میڪنم ڪه به طرف ماشین بروم ڪه نگاهم ڪشیده میشود به ماشینی ڪه با سرعت بالا به سمت من می آید جیغی میڪشم و خودم را به طرف دیگـر خیابان پرت میڪنم احسان هراسان از ماشین پیادهـ میشود و به طرف من می آید و با صدایی بلند می گوید : معلوم هست حواست ڪجاست ، تووهوایی یا زمین ! همانطور ڪه بلند می شوم دستم را میگیرم : اویی چته چرا سر من داد میزنی ، بمنچه . سرش را پایین می اندازد : چیزیت ڪه نشدهـ!؟؟؟ _نه . و بلافاصله بلند می شوم ، و به طرف ماشین می روم نگاهی بهش می اندازم : تشریف نمیارید ، بابا بزرگ و خان جون منتظر منن .. سرش را بلند میڪند و استغفرالله ای میگوید و به طرف ماشین می اید ، در عقب را باز میڪنم و سوار میشوم ، چادرم خاڪی شده است بغض میڪنم بخاطر چادرم و خاڪش را تڪان میدهم . بسم الله ای می گوید و راه می افتد . بینمان سڪوت بود ڪه صدای زنگ موبایلم بلند می شود با دیدن شمارهـ ے ناشناس قصد میڪنم قطع ڪنم به خیال اینڪـه شاید هانیه باشد برمیدارمـ : بله !؟ . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز @montazer_shahadat313 ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→

. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_شانزدهم (بخش اول) . _به به خانون خانوما ، این یه زهـر چشم بود خودتو برای بعدیش آماده ڪن . با شنیدن صداے ساناز تن صدایم را بالا میبرم : ببین من به تو ڪاری ندارم پس به من ڪاری نداشته باش اوڪـی شد برات !؟ احسان زیر چشمی نگاهم میڪند. _هه ببین تو ڪاری ندارے من باهات ڪار دارم . صدایم را بلند میڪنم : ساناز دفعه ے بدی از اینکارا بڪنی میرم پیش پلیس نگران نباش اینڪارتم گزارش میدم ، فڪر نمیڪردم خیلیییی پَستییی و ... تلفن را قطع میڪنم ڪه احسان ڪنار خیابون نگه میدارد ، سرم را بین دو دستم میگیرم . ڪه با توقف ماشین سرم را بلند میڪنم : چرا نگه داشتید . محڪم به فرمون ماشین میزند : پس از قصد بود . ڪلافه میگویم : چیییی میگی !؟ _همین ماشینی ڪه میخواست زیرت ڪنه ، بگو ببینم ڪی بود تا نرفتم به عمو بگم . وای گـند زدی همتا حواسم اصلا نبود ڪه احسان اینجا نشسته اخمی میڪنم : تو چیڪاره ای ، برادرم ڪه نیستی ، به تو مربوط نیست . با صدایی بلند میگوید : گیرم برادرت باشم ، بگو ببینم ڪی بود این !؟ _عه چه جالب پس آقای برادر به شما مربوط نمیشه ، حالام اگـر راه نموفتید پیاده بشم . همانطور ڪه ماشین را روشن میڪند میگوید : بلاخره ڪه میفهمم . چشمانم را ریز میڪنم تازگیا رفتارش عجیب شدهـ خل بود خلترم شد . خدایا خودت بخـیر بگذرون . از ماشین پیادهـ می شوم قصد میڪند ساڪم را بیاورد ڪه از دستش میگیرم : ممنونم آقای برادر ، چُلاق نیستم خودم میارم . شانه ای بالا می اندازد و دستی به ته ریشش میڪشد . وارد خانه میشوم : خان جون بابا بزرگ من اومدم . بابا بزرگ اعصا زنان به سمت من آمد : خوش اومدی دخترم ... وارد خانه میشوم : خان جون ڪجاس پس ! رفت داره اتاقتو آماده میڪنه . _قربونش بشم من ... با صدای یالله احسان بابابزرگ به سمت در می رود : بیا تو بابا جون . _سلام حاجی حالت چطورهـ!؟ بابا بزرگ پیشانی اش را میبوسد : الحمدالله بالام جان . میخندد و روی زمین مینشیند ڪه صدای خان جون بلند میشود : خوش اومدین ، عزیزای من ... با خنده به استقبالش میروم : سلام خان جون . _سلام دخترم . احسان همانطور ڪه بلند میشود میگوید : سلام خان جون احوالت چطورهـ ! اومدیم نبودید؟ خان جون پیشانی احسان را میبوسد : رفته بودم اتاق دخترمو حاضر ڪنم . نگاه احسان ڪشیدهـ میشود به من ، سنگینی نگاهش را احساس میڪنم و سرم را بلند میڪنم چشم تو چشم میشویم ، نگاهـش پر از حرف بود . سرش را پایین می اندازد و دستش را مشت میڪند . بعد،از خوردن چایی میرود . . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز @montazer_shahadat313 ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→

. . +‌ . . •/• آقاجان شرمنده ایم ولی: جمعه هایی که نبودی به تفریح زدیمـ :)💔 #اللهم_عجل_ولیک_الفرج . . + ↫ #التماس‌تفڪر✋🏻         . . | #تقبل‌الله‌ @montazer_shahadat313

#ماه_نیزه_ها😭 #محرم 🖤 @montazer_shahadat313

#سردار_مـَن✨🕊 #خاطرات_شهدا 💌 توی مسجد روستا مراسم ختم گرفتند‌ مردم می‌امدند برای عرض تسلیت . یکهو حاجی از مسجد زد بیرون !😳 فهمیدیم اتفاقی افتاده. پشت سرش راه🚶🏻‍♂ افتادم . کمی ان طرف تر از ورودی مسجد ، گیت بازرسی گذاشته بودند و مردم را میگشتند ! خیلی بدش آمد. اخم پیشانیش را چین انداخت . رفت و با ناراحتی گفت:😔 « ما سی سال کسب آبرو کردیم ، جمع کنید این ها رو ! مردم باید راحت رفت و آمد کنند، ما داریم برای آسایش همین مردم کار میکنیم، نه اینکه اون ها رو بذاریم تو تنگنا»🍃 📚منبع: کتاب سلیمانی عزیز #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی 🌷 🖤 @montazer_shahadat313

در بارگاهِ قدسِ خدا پنجشنبه ها سرهای قدسیان،طرف شاه بی سر است #حـــــسين_جــــــانـــم #صلى_الله_عليك_يا_اباعبدالله 🖤 @montazer_shahadat313 ●➼‌┅═❧═┅┅───┄

#تلنگر_حسینے 📿 من این ڪد را به شما بدهم ڪه هر ڪس بخواهد به آقا نزدیڪ شود اولین راهش ↓ ✨#ڪنترل‌چشم_است...✨ ←چشمِ گناه بین ، امام زمان بین نمیشود...! #آیت_الله_قرهی‌‌‌‌ @montazer_shahadat313