۸ نکته کوتاه درباره تحولات سوریه
▪️«مقاومت»؛ پروژه یا پروسه؟
عبدالله عبداللهی:
🔹۱- تفسیر وقایع سوریه، مهمترین ضرورت امروز در حوزه تبیین است؛ اگر چه «واقعیت‌ها» مهمند، اما امروزه «تفاسیر» هم به همان اندازه اهمیت دارند. دشمن می‌خواهد از سوریه این تفسیر را بسازد که «پروژه مقاومت شکست خورده است».
🔹دشمن تصور میکند «مقاومت» یک پروژه سیاسی است و با پروژه امنیتی-تروریستی-نظامی می‌تواند از بین برود. امّا واقعیت این است که «مقاومت» نه یک پروژه، بلکه «پروسه» محتوم است و نه یک امر صرفاً سیاسی، بلکه واقعیتی «طبیعی» و «اجتماعی» است.
🔹از آنجا که مقاومت یک پروسه اجتماعی وطبیعی است، حتماً راه خود را پیش خواهد گرفت و جلو خواهد رفت.
🔹۲- اسرائیل درباره وقایع سوریه مارش پیروزی میزند؛ او تصور میکند که این تحول در سوریه، مآلاً به نفع اوست. شاید در کوتاه مدت اسرائیل از این بلبشو نفع مقطعی ببرد، امّا اضطراب واقعی آنها در مقطع فعلی هم نشان میدهد که سوریه برای هر که امن باشد، برای صهیونیست‌ها بعید است امنیت دائمی در پی داشته باشد.
🔹۳- توهم «منفعت مشترک با اسرائیل» یک ناواقعیت است. برخی کشورهای همسایه سوریه ممکن است تصور کنند که میتوانند پروژه‌ای سیاسی-امنیتی پیش ببرند که در آن هم اسرائیل نفعی ببرد و هم آن گروه‌ها یا کشورها! این یک ناواقعیت و توهم است. منفعت مشترک با اسرائیل در میان مدت و بلند مدت برای هیچ کشوری قابل حصول نیست؛ امّا عقل حکم میکند که کسی «هزینه مشترک» با صهیونیست‌ها برای خود نخرد.
🔹۴- آنارشی و تروریسم چاقویی است که دسته خود را می‌برد؛ این تصور که از گروه‌های بدسابقه می‌توان ابزاری ساخت که به نفع یک دولت کار کند هم توهم است. تروریسم چاقویی است که دست صاحبانش را می‌برد و این را در گذشته هم شاهد بودیم. مهمترین کشورِ عبرت در این زمینه خود آمریکاست؛ القاعده را تاسیس کرد و بلای جان خودش هم شد.
🔹۵- «تجزیه» سوریه خسارت برای همه است. برخی منابع می‌گویند که طرحی میان برخی دولت‌ها با صهیونیست‌ها و آمریکا وجود دارد که از طریق «تجزیه»، منفعت «همگانی» ببرند. اینکه صهیونیست‌ها و آمریکائی‌ها به دنبال تجزیه منطقه و کشورهای آن باشند طبیعی است؛ چون نفع آنها نابودی منطقه است. اما اگر برخی کشورهای منطقه تصور میکنند تجزیه سوریه، منفعتی برای آنهاست لاجرم باید ملتفت باشند که تجزیه خسارت و تهدید برای همه است و همسایگان سوریه در این زمینه بیش از سایران ممکن است هزینه بدهند.
🔹۶- آنارشی، استبداد و تروریسم نسخه اصلی لیبرالها برای سایر کشورهاست؛ این وقایع سوریه یک عبرت مهم برای همه باید باشد که میراث و نسخه اصلی لیبرالها و غربی‌ها برای همه کشورها، فقط آنارشی، استبداد و یا تروریسم است.
برخی دچار این توهمند که غرب، دموکراسی و لیبرالیسم می‌آورد؛ امّا حتی یک نقطه از دنیا نیست که غربی‌ها با مداخله خود دموکراسی به ارمغان آورده باشند.
🔹در همین منطقه غرب آسیا، در غزه انتخابات برگزار و حماس پیروز شد، آمریکا و اسرائیل به مقابله با آن برخاستند؛ در ایران انقلاب مردمی شد، آمریکا تا امروز همه نوع دشمنی کرده است.
🔹اما هرجای دیگر مداخله کرد، سرنوشتی که خود میخواست رقم بزند، تروریسم و آنارشی یا کودتا و استبداد بود. در همین ترکیه، می‌خواستند از طریق فتح‌الله گولن کودتا کنند؛ در سایر جاها هم که وضعیت مشخص است.
🔹۷- آنچه در سوریه گذشت مطلوب ایران و مقاومت نبود. در این تردیدی نباید کرد. امّا مقاومت فقط یک مسیر و یک طرح ندارد؛ به اصطلاح غربی‌ها اگر Plan A به مانعی خورد، Plan B به صورت طبیعی جایگزین آن میشود؛ اما پروسه پشتیانی ایران از مقاومت قطعاً پایانی ندارد.
🔹۸- تصور میشود که با وقایع این روزهای سوریه، پشتیبانی مقاومت از لبنان قطع خواهد شد. اگر پشتیبانی مقاومت از یمن که در محاصره کامل است، تا الان قطع شده، پشتیبانی از لبنان هم در آینده قطع خواهد شد!
🔹مقاومت در بخشی از ملت سوریه کاملا‌ً ریشه دار و درونی است و یک کالای صادراتی نیست؛ این گروه‌ها هسته‌های مقاومت در سوریه علیه اسرائیل را همچنان ادامه خواهند داد.
h
اللهم عجل لولیک الفرج 🪴
💚مولا_جانم
🍁محراب لحظه‌های دعايت چه ديدنی‌ست
قرآن بخوان چقدرصدايت شنيدنی‌ست...
🍁آقا بگو قرار شما با خدا كی است؟
آياحيات ما به زمانت رسيدنی‌ست؟
العجل‌مولای‌غریبم
تعجیل در فرج مولایمان صلوات
لا اله الا الله ملک الحق المبین
یا رزاق
پنجشنبه تان بخیر
سهم شما فاتحه وصلوات نثار اموات🤲🏼🙏🏻
اللهم عجل لولیک الفرج
❌بشار اسد؛ نه آنچنان سیاه، نه آنقدرها سفید!
✍عبدالرحیم انصاری
🔹به نظرم بشار اسد آنقدر خوب، و سزاوار آن بود که حتی اگر قرار بود کنار گذاشته شود نیز، با عزت و احترام کنار میرفت؛ او مقاومت را دوست داشت، استقلال را میخواست، عزت را بر ذلت ترجیح میداد، غرور ملی را میپسندید و سر سازگاری با ظلم و خصوصا صهیونیسم هم نداشت، و دم از آرمان هم میزد؛ مثل خیلی از ماها که هر کداممان میتوانیم برای خودمان یک بشار اسد باشیم؛ بشار اسدی که همه این خوبی ها را دارد، اما خوی دیکتاتوری اش را هنوز ترک نکرده، دنیا در نظرش بزرگ است، لاکچری بودن را دوست دارد، ادعای بزرگ بودن میکند، اما وقتی بازی به خطوط پایانی و حساسش میرسد، از یک جایی، دیگر میبُرد و نمیتواند ادامه دهد؛ انسانی با ظرفیت محدود؛ مثل خیلی از ماها، که مناسب جایگاه خودمان و آدم آرمانی که از آن دم میزنیم نیستیم!
🔹بشار اسد و امثال او فقط میتوانند بخشی از مسیر مقاومت را بپیمایند؛ آنجا که باید بین مرگ و زندگی یکی را انتخاب کند، همه آنچه را که ارزش می پندارد کنار میگذارد و به حیات دنیوی چنگ میزند. من آقای اسد را سرزنش نمیکنم؛ او فقط همینقدر میتوانست مقاوم باشد؛ او سطحش در اندازه سطح مورد نیاز مقاومت واقعیِ اسلامی نبود؛ و مقاومت مجبور بود با همین ظرفیت و داشته ها، ممنون او هم باشد که تا اینجا همکاری و همراهی کرده است؛ تحلیلِ همه تحلیلگران، محترم؛ اما من معتقدم ترس از مرگ، بشار را کنار زد؛ جنگ داشت به مراحل حساسی میرسید و سطح مقاومت نیز همسطح با جنگ بالا میگرفت؛ اما وقتی دید دشمن به دیوانگی افتاده، حلقه اول فرماندهی حزب الله را ترور کرده، نصرالله را به شهادت رسانده، و حتی رهبری ایران را تهدید میکند، وقتی خودش نیز با چنین تهدیدی مواجه میشود و رسانه های صهیونیستی هر روز خبری در این خصوص کار میکنند، کم می آورد؛ او همزمان در معرض وسوسه ها و وعده های دروغین برخی حکام عرب هم بوده است.
🔹این معادله را جلوی حاج قاسم اگر بگذارند به پیشوازش میرود: خجالت بکشید من را از چندتا گلوله میترسانید؟ با نصرالله وقتی مطرح میکنند میگوید: خودم میدانم من را میکشند لیکن قطعا سننتصر، و باز مسیر را ادامه میدهد! این معادله را آیت الله سید علی حسینی خامنه ای هم به سخره میگیرد و آنگونه، با صلابت در نماز جمعه نصر حاضر میشود؛ قالیباف هم، عراقچی هم، و حتی پزشکیان نیز با این معادله شوخی میکند و صد البته که قاآنی ها و حاجی زاده ها و خلاصه هر آنکه در میدان جمهوری اسلامی قدم میزند با آن رفتار مشابهی خواهد داشت؛ اما آیا جهانبینی اسد نیز مانند جهانبینی افراد فوق الاشاره است؟
🔹آیا اسد نیز نگاهش به مرگ از دریچه شهادت و رستگاری است؟ آیا دنیا در نگاه اسد نیز به همان اندازه بی ارزش است و او نیز برای مرگِ فی سبیل الله لحظه شماری میکند؟! یقینا خیر! او مقاومت را برای خود تا قبل از ترور تعریف کرده بود! اسد امروز سنگ محکی برای انقلابیونی است که دم از مقاومت میزنند، مقداری از مسیر را هم میروند، اما شاید هنوز به مراحل حساس نرسیده اند که بفهمند چند مَرده حلاج اند؛ انقلابیونی از جنس آنها که خوب بودن را دوست دارند، اما نمیتوانند در زندگی پیاده کنند؛ همانها که احتمالا از زندگی لاکچری بدشان نمی آید، برای خواستگار دخترشان شروط آنچنانی میگذارند، مستاجر را اذیت میکنند، در کار کم فروشی میکنند و حتی ممکن است کاسبی گران فروش باشند؛ بگذریم..!
🔹بشار اسد اما همانگونه که در ابتدا نوشتم، حالا که قرار بود به پایان خط برسد، میتوانست عزتمندانه از دور خارج شود؛ میتوانست آواره نباشد؛ میتوانست این دنیا را بدهد و عقبا را بخرد! او فرصت این را داشت که برای آزادسازی خاک وطنش به جولان حمله کند و [چه پیروز شود و چه شکست بخورد] به یک قهرمان ملی تبدیل شود؛ او میتوانست دموکراسی را بپذیرد و در صورت عدم انتخاب، آبرومندانه گوشه ای از کشورش بنشیند و باز فرصت اثرگذاری داشته باشد؛ میتوانست دست رد به سینه مقاومت نزند و حداقل اجازه دهد مقاومت کارش را پیش ببرد؛ هر کدام از این کارها را کرده بود وضعی بهتر از آنچه اکنون دارد میداشت و عزیز تر و عزتمند تر میبود، حتی اگر از قدرت حذف میشد!
🔹در پایان لازم است بگویم ما فقط واقعیت ها درباره او را مینویسیم، قصد آن را نداریم او را تخریب کنیم؛ چرا که او در حد بضاعت و ظرفیتش خدمات بزرگی به مقاومت داد، لیکن نتوانست وصیت پدر مرحومش را تا پایان حفظ کند؛ وصیتی که به او گفته بود تا زمانی که با ایران هستی، هستی؛ و هر وقت ایران را رها کردی دیگر نخواهی بود؛ و اسد دیگر نیست!
🔴 اللهم عجل لولیک الفرج 🌹