ازتـٰاب‌وتب افتاده ‌دلم‌یارکجایی؟! هستـی دل‌حضرت‌دلدارکجایـی؟! 🌿#سلام_پدرمهربانم ‌───• · · 𖧷 · · •─── 🖤𝒥ℴ𝒾𝓃↬ @Banoyi_dameshgh

#کلام_شهدا🌹 🔅شھید رسول‌خلیلے🔅 ♦️ این‌دنیا‌ با تمام‌ زیبایی ها محل‌گذر است و تمامی ما باید برویم، و راه‌ این‌ است... دیر یا زود‌ فرقی نمے‌ڪند؛ اما‌ چه بهتر ڪه زیبا برویم...•|🕊|• اللهم عجل الولیک الفرج🎗 ┄═❈๑๑🕊๑๑❈═┄ @Banoyi_dameshgh ┄═❈๑๑🕊๑๑❈═┄

دختر‌مولا‌اومده..😻💕.

#داستان 💥نماز اول وقت در لنـدن ✨حدود پانزده سال پیش ، مقاله اى از استاد محمّد على حومانى خواندم که خلاصه آن ، این بود: ✨هنگام ظهر بود که در یکى از خیابانهاى شهر لندن به پیرمردى برخوردم که جلوى در خانه خود ایستاده بود و براى نماز ظهر اذان مى گفت . ✨ من آنجا ایستادم تا اذانش به پایان رسید، سپس گفتم : (السّلام علیکم .) پاسخ داد: (و علیکم السّلام و رحمة اللّه و برکاته ) تا به آیه شریفه (و اذا حیّتم بتحیّة ...)(38) عمل کرده باشد. ✨ سپس به من تعارف کرد و از من خواهش نمود که داخل خانه اش شوم . من داخل شدم ، دیدم او و همسرش به نماز ظهر مشغول شدند. ✨ پس از نماز ظهر، بر سر سفره نشستند و با اصرار زیاد مرا هم به خوردن غذا واداشتند. ملاحظه کردم که با گفتن (بسم اللّه الرّحمن الرّحیم ) مشغول خوردن شدند و پس از صرف غذا گفتند (الحمدللّه ربّ العالمین ). ✨و یکى از اساتید دانشگاه لندن بود که بر اثر تحقیق و تتبّع و کنجکاوى هاى فراوان ، به آیین اسلام گرویده بود و امثال او در دنیاى غرب زیاد به چشم مى خورند.

↻🎻🍊••|| نزارید چشماتون خیلی چیزارو ببینه و بِه خیلی چیزا عادت کنه... چشمی کِه نامحرم ببینه... گناه ببینه... فعلِ حرام ببینه... دیگه نمیتونه مولا رو ببینه... 🍊⃟🎻¦⇢ #تلنگࢪانہ✌️🏻 🍊⃟🎻¦⇢ #حیدࢪیوݩ ↠ @Banoyi_dameshgh

#زینب‌اگرنبودحسینی‌نمی‌شدیم🌷 🌸 بر یمن قدوم بنت حیدر #صلوات بر نائبه‌ی حضرت مـادر #صلوات 🌸 لبخندبه‌لب‌های‌حسین‌است و حسن خشنـودی قلب دو برادر #صلوات #آستانه‌فاطمةالزهراعلیهاالسلام ↠ @Banoyi_dameshgh

📚رمان: #مقتدا #قسمت_24 پریدم بالای اتوبوس خواهران و لیست حضور و غیاب را چک کردم. آقای صارمی صدایم زد: خانم صبوری! یه لحظه بیاین! با زهرا رفتیم پایین. آقای صارمی کنار ماشین تدارکات ایستاده بود. گفت: ما با ماشین تدارکات میایم، ولی شما مسئول برادرا رو بشناسید که اگه کاری داشتید بهش بگید. بعد صدا زد: آقای حقیقی… آقای نساج… بیاین… وقتی گفت حقیقی سرجایم خشکم زد. سید و یک جوان دیگر جلو آمدند: بله؟ هردو از دیدن هم شوکه شده بودیم. نمیدانم چرا لباس روحانیت نپوشیده بود. به روی خودم نیاوردم. آقای صارمی گفت : خانم صبوری و خانم شمس مسئول خواهرا هستن. خواهرا شمام مسئول برادرا رو بشناسید که مشکل پیش نیاد. بعد از سید پرسید: تغذیه برادرا رو توزیع کردید؟ – بله فقط اتوبوس خواهرا مونده. گفتم : ما خودمون توزیع میکنیم. اما آقای صارمی گفت : جعبه ها سنگینه، آقای حقیقی و نساج میان کمک. سید هم از خدا خواسته گفت : چشم! برادرها جعبه ها را برداشتند و آمدند طرف اتوبوس. سید جعبه را گرفته بود و من و زهرا یکی یکی تغذیه را به بچه ها میدادیم. کار توزیع تغذیه که تمام شد، سید پایین رفت. همانجا پایین پله ها ایستاد و به زمین خیره شد: اگه کاری داشتید به بنده بگید، با راننده هم هرکاری داشتید بگید من بهش میگم! با صدای گرفته ای گفتم ” چشم” و در اتوبوس را بستم و راه افتادیم. تمام راه به این فکر میکردم که چرا من و سید باید در یک اردو باشیم؟ ادامه دارد...