راحت بخواب کوفه ؛ که از بین نخل ها ، دیگر صدای ناله‌ی حیدر نمی رسد ..

شبهایِ قدر فرصت ِخوبیست ، گریه کن ..

لیلة القدر ..

دیگر این شب‌ها یتیمان بی علی سر می‌کنند ، شهر کوفه تازه فهمیده که بی بابا شده ..

یا مقلب ؛ حال ما را خوب کن با یک نجف ..

علی بنده است ؛ آن بنده که شاه پادشاهان هم ، نهایت با غلامان غلامش همنشین باشد ..

شاید اطفالی که اکنون در فلسطین زنده‌اند ، تا رسد شعرم به این مصراع ، دیگر نیستند ..

نزد آنانی که می‌گریند در سوگ سَگان ، صحنه‌های قتل انسان گریه‌آور نیستند ..

مشهدالرضا بیاد : تائب ، ود ، اسیرالله ، گردان‌بر‌خط ، پناه‌¹²⁸ ، I'M OK ، قـمر ، کنج‌حرم ، تاسیان ، مروارید‌های‌خاکی ، متروک ، اخت‌المهدی ، مستریح ، کافه‌ماه‌ ، محب ، شبدیس ، فاروق ، علویه ، صعید و .. و اعضای عزیز بـ𓂆‍ـرا‌ےاو بودیم .

نوشتم شاعرش هستم ؛ عجب وهم و خیالاتی ..

نوشتم بی علی هیچم ؛ چه توضیح اضافاتی ..

آخر ِ ماه شد و ماه نیامد آخر ..