وضعیت کنونی غزه نتیجه‌ی تفکر حماس یا عملیات ۷ اکتبر نیست. واقعیت این است که محاصره‌ی غزه از سال ۲۰۰۷ آغاز شد، یعنی سال‌ها پیش از ۷ اکتبر. این محاصره موجب فقر گسترده، بیکاری، کمبود دارو و برق و فروپاشی اقتصادی شده است. علاوه بر آن، حملات و جنگ‌های دوره‌ای در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ بارها زیرساخت‌های غزه را تخریب کرده‌اند. عملیات ۷ اکتبر نقطه‌ای عطف محسوب می‌شود، اما در واقع واکنشی به دهه‌ها اشغال و محاصره است. ریشه‌ی اصلی فلاکت موجود، اشغال و فشار اسرائیل بر این منطقه است. همان‌طور که قیام امام حسین(ع) علیه ظلم و ستم یزید بود و ایشان می‌دانستند که قیامشان با از دست رفتن جان خود، یاران و اسارت خانواده‌اش همراه خواهد بود، ایا امام حسین ع هم شکست خوردند؟ خیر، پیروز واقعی بودند، امروز نیز فشار و خونریزی در غزه محصول سیاست‌ها و اقدامات اسرائیل است نه حاصل تفکرات حماس در مقاومت، درواقع قیام حماس نشان‌دهنده‌ی ایستادگی در برابر ظلم بوده است قیامِ حسین نه دعوت به خشونتِ کور فلاکت، بلکه نمادی از شجاعتِ در برابر ستم است. اگر امروز کسانی در غزه یا هر جای دیگری علیه ظلم ایستاده‌اند، وظیفه‌ی تحلیلگرِ منصف این است که ریشه‌ها را بشناسد.

-

امیرمومنان:أيُّها النّاسُ ، لا تَسْتَوحِشوا في طريقِ الهُدى لِقلّةِ أهلِهِ ، فإنّ النّاسَ اجْتَمَعوا على مائدةٍ شِبَعُها قصيرٌ، و جُوعُها طويلٌ: اى مردم! در راه راست، به دليل شمار اندك رهروان آن، احساس تنهايى نكنيد؛ زيرا مردم بر سفره اى گرد آمده اند كه سيرى آن ، كوتاه مدّت و گرسنگى اش طولانى است. سر پیامبر اسلام شکمبه گوسفند می‌ریختند اما از بازگو کردن حق دست بر نداشت،باشد که سنت رسول و ائمه را اجرا کنیم بجای وفاق! کثرة الوفاق نفاق

پس فعالیت‌های فرهنگی چه شد؟ نمی‌توان همه امور را متوقف کرد. حجاب جزو قوانین کشور است و اجرای آن بر عهده قوه مجریه است. مساجد نیز باید به فعالیت خود ادامه دهند، اما نقش دولت چیست؟ دولت موظف است قانون را اجرا کند و این اجرا باید به طریقه قانونی خود صورت گیرد. حل مسئله حجاب نیازمند دو بال است: فعالیت‌های فرهنگی و اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر.

چقدر ما میتونیم بی‌انصاف باشیم؛ خب اینجا قشنگ مشخصه که آقای عراقچی با نگاه تحقیرآمیزش نسبت به گروسی داره به حسابش میرسه ✍ #منشآت | سید محمدامین طاهری 🆔 @monshaat75

درست است که همه تصمیمات در سطح کلان امنیتی یا سیاسی محاسبات پیچیده‌ای دارد که ما از بیرون نمی‌فهمیم، اما این بی‌ اعتمادی که گفته، فقط به خاطر [ندانستن محاسبات] به وجود نیومده؛ بخشی از اون نتیجه عه نبود توضیح شفاف و اقناع‌ کننده ست.نمی‌شود که یه مسئول بگویید به حسابش برسیم، فردای جنگ برن با همون شخص جاسوس توافق کنند، بعدم بگوید ما به همه سایت ها دسترسی پیدا می‌کنیم، درحالی که وزیر امور خارجه گفته است با مجلس هماهنگ کرده ایم، کجای قانون مجلس چنین چیزی بوده؟ حتی با این توافق نامه هم کشور های تروئیکا حاضر نشدند مکانسیم ماشه را لغو کنند و با پررویی یه شرط دیگر هم گذاشتند، اگر اگر مسئولان از مردم انتظار همراهی دارند، باید حداقلی از دلایل و خطوط قرمزشان را توضیح دهند تا جامعه احساس نکند تصمیم‌ها متناقض است در خود متن نوشته: خط جنگ باید پاسخ دهد که «چطور مردم را همراه کند». همین حرف درباره‌ی خط سوم هم صادق است. اگر قرار است «اراده‌ی ملی» شکل بگیرد، باید با مردم گفت‌وگو شود، نه فقط انتظار همراهی. اراده جمعی با دستور از بالا ساخته نمی‌شود، بلکه با مشارکت و اقناع ساخته می‌شود. اینکه قیاس کنیم مخالفانِ بعضی تصمیم‌ها با مجاهدین خلقِ قبل از انقلاب را نتیجه‌اش بستن دهان نقد است. نقدِ مسئولان لزوما به معنای بی‌

اعتمادی به کل نظام یا رهبری نیست؛ گاهی نقد اتفاقاً کمک می‌کند تصمیم‌گیری بهتر و خطا در نظام کمتر بشود. مخصوصا که باید خیلی توجه داشت، هیچ وقت مسئولیت معصومیت نمی‌آورد. البته که من موافق صرف جنگ نیستم! اما خب جنگ و تسلیم هر دو در نهایت پرهزینه‌اند. عقلانیت واقعی یعنی بتوانیم بدون افتادن در این دو دام، منافع ملی را حفظ کنیم. بدون اینکه جلوی جاسوسی سرخم کنیم و مقدمات جاسوسی را فراه کنیم تا باز هم هدف بمب ها بشود، چه نیازی به توافق بوده؟ یعنی مسئولان باهم هماهنگ میکنند که کار هایشان متناقض در عین حال از پشت پرده هماهنگ شده باشد؟

بیست‌ودو روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ویلیام سالیوان، سفیر وقت ایالات متحده در تهران، گزارشی سیزده‌بندی خطاب به کاخ سفید تنظیم کرد. یکی از محورهای اصلی این گزارش، اختلاف دیدگاه‌ها میان امام خمینی‌(رحمة‌الله‌علیه)، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) و صادق قطب‌زاده در خصوص مسئله «حجاب» بود. در این گزارش آمده بود: «اظهارات آیت‌الله خمینی درباره ضرورت پوشش چادر همچنان محل بحث و جدل است. مجاهدین خلق در بیانیه‌ای تأکید کرده‌اند که در شرایط کنونی، مسائل به مراتب مهم‌تری در کشور وجود دارد و طرح موضوع حجاب صرفاً به سود نیروهای ضدانقلاب تمام می‌شود که هدف آنها ایجاد هرج‌ومرج است. صادق قطب‌زاده، رئیس وقت سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران، نیز موضعی مشابه اتخاذ کرده است.» (اسناد لانه جاسوسی آمریکا، جلد دهم، صفحات ۲۰۸ و ۲۰۹) بررسی این اسناد نشان می‌دهد که استدلال اصلی جریان‌های مخالف واقعی انقلاب که هنوز روی خود را نشان نداده بودند در آن مقطع بر دو نکته استوار بود: ۱. اولویت داشتن مسائل دیگر کشور نسبت به موضوع حجاب. ۲. این ادعا که طرح مسئله حجاب، عملاً به نفع جریان‌های ضدانقلاب خواهد بود.

‏چرا جمهوری اسلامی ایران به طرح تشکیل فلسطین رای نداد؟ جمهوری اسلامی ایران به طرح دو کشوری فلسطین و اسرائیل که توسط فرانسه و عربستان به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه شد و با ۱۴۲ رأی موافق تصویب گردید، رأی نداد. دلیل این موضع آن است که ایران کل سرزمین فلسطین از بحر تا نهر را متعلق به فلسطینی‌ها می‌داند و به راهکار دو دولتی اعتقادی ندارد. ایران همزمان بیانیه تحفظ صادر کرد که بخش مربوط به فلسطین را تأیید و بخش مربوط به تشکیل کشور اسرائیل را رد می‌کند.

تمجید اصلاح طلبان تندرو از قالیباف یک سوال مهم؛ اصلاح طلبان عوض شده اند یا قالیباف؟

در مصاحبه اخبار با عراقچی، عراقچی میگفت در در صورت تکرار اقدام خصمانه علیه ایران، قرارداد منتفی خواهد شد. آیا تصور می‌کنید مردم را ساده‌لوح یا ناآگاه فرض کرده‌اید؟ وقتی گروسی بتواند مکان ذخایر اورانیوم ما را شناسایی و مجدداً آمار و گزارش ارائه کند، برای طرف مقابل دیگر فرقی نخواهد داشت که قرارداد به قوت خود باقی بماند یا خیر. هدف و نیت آنان نابودسازی ذخایر اورانیوم کشور ما است؛ اگر قرار است چنین ذخایری وجود نداشته باشد، عملاً معنای توافق و همکاری از میان می‌رود. دقیقا همسان با ماجرای برجام، بند های اینچنینی با وعده وعید های کور و بدون ضمانت، چطور میتوان دوباره به کسی که اطلاعات سایت و دانشمندان هسته ای مارا لو داده اعتماد کنیم، و حتی در مذاکره، تنها امتیازی که از طرف مقابل دریافت میکنیم این است که حداقل به ما حمله نکنند و اگر هم کردند همین توافقی که خودشان برای فریب ما ترتیب داده اند باطل می‌شود!