ﷺ بسم تعالی🌱 رمان"دخترشینا" #دختر_شینا #پارت۷ . . . . از نظر من، پدرم بهترین مرد دنیا بود. آن قدر او را دوست داشتم که در همان سن و سال تنها آرزویم این بود که زود تر از پدرم بمیرم. گاهی که کسی در روستا فوت می کرد ما در مراسم ختمش شرکت می کردیم، همین که به ذهنم می رسید ممکن است روزی پدرم را از دست بدهم، می زدم زیر گریه. آن قدر گریه می کردم که از حال می رفتم. همه فکر می کردند من برای مرده ی آن ها گریه می کنم. پدرم هم نسبت به من همین احساس را داشت. با اینکه چهارده سالم بود، گاهی مرا بغل می کرد و موهایم را می بوسید. آن شب از لا به لای حرف های مادرم فهمیدم آن پسر، نوه ی عموی پدرم بوده و اسمش هم صمد است. از فردای آن روز، آمد و رفت های مشکوک به خانه ی ما شروع شد. اول عموی پدرم آمد و با پدرم صحبت کرد. بعد نوبت زن عموی پدرم شد. صبح، بعد از اینکه کار هایش را انجام می داد، می آمد و می نشست توی حیاط خانه ی ما و تا ظهر با مادرم حرف می زد. بعد از آن، مادر صمد پیدایش شد و چند روز بعد هم پدرش از راه رسید. پدرم راضی نبود. می گفت:«قدم هنوز بچه است. وقت ازدواجش نیست.» خواهر هایم غر می زدند و می گفتند:«ما از قدم کوچک تر بودیم ازدواج کردیم، چرا او را شوهر نمی دهید؟!» پدرم بهانه می آورد:«دوره و زمانه عوض شده.» از اینکه می دیدم پدرم این قدر مرا دوست دارد خوشحال بودم. می دانستم به خاطر علاقه ای که به من دارد راضی نمی شود به این زودی مرا از خودش جدا کند؛ اما اگر فامیل ها کوتاه می آمدند. پیغام می فرستادند، دوست و آشنا را واسطه می کردند تا رضایت پدرم را جلب کنند. @Baserin313

ﷺ بسم تعالی🌱 رمان"دخترشینا" #دختر_شینا #پارت۸ . . . . یک سال از آن ماجرا گذشته بود و من دیگر مطمئن شده بودم پدرم حالا حالا ها مرا شوهر نمی دهد؛ اما یک شب چند نفر از مرد های فامیل بی خبر به خانه مان آمدند. عموی پدرم هم با آن ها بود. کمی بعد، پدرم در اتاق را بست. مرد ها ساعت ها توی اتاق نشستند و با هم حرف زدند. من توی حیاط، زیر یکی از درخت های سیب، نشسته بودم. حیاط تاریک بود و کسی مرا نمی دید؛ کمی بعد، عموی پدرم کاغذی از جیبش در آورد و روی آن چیزی نوشت. شستم خبر دار شد، با خودم گفتم:«قدم! بالاخره از حاج آقایت جدایت کردند. آن شب وقتی مهمان ها رفتند، پدرم به مادرم گفته بود:«به خدا هنوز هم راضی نیستم قدم را شوهر بدهم.نمی دانم چطور شد قضیه تا اینجا کشیده شد. تقصیر پسر عمویم بود. با گریه اش کاری کرد توی رودربایستی ماندم. با بغض و آه گفت اگر پسرم زنده بود، قدم را به او می دادی؟! حالا فکر کن صمد پسر من است.» پسرِ پسر عموی پدرم سال ها پیش در نوجوانی مریض شده و از دنیا رفته بود. بعد از گذشت این همه سال، هر وقت پدرش به یاد او می افتاد، گریه می کرد و تاثیر او باعث ناراحتی اطرافیان می شد. حالا هم از این مسئله سوء استفاده کرده بود و این طوری رضایت پدرم را به دست آورده بود. در قایش رسم است قبل از مراسم نامزدی، مرد ها و ریش سفید های فامیل می نشینند با هم به توافق می رسند. مهریه را مشخص می کنند و خرج عروسی و خرید های دیگر را برآورده می کنند و روی کاغذ می نویسند. این کاغذ را یک نفر به خانواده ی داماد می دهد. اگر خانواده ی داماد با هزینه ها موافق باشند، زیر کاغذ را امضا می کنند و همراه یک هدیه آن را برای خانواده عروس پس می فرستند. آن شب تا صبح دعا کردم مهریه و خرج های عروسی را دست بالا و سنگین گرفته باشد و خانواده داماد آن را قبول نکنند. فردا صبح یک نفر از همان مهمان های پدرم کاغذ را به خانه ی پدر صمد برد. @Baserin313

دو پارت جدید از رمانمون👆☘️💚

اربعین نزدیکه و آشوبم میشه آقا بزنی امضامو؟ [یا رب الحسین… در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم] @Baserin313

وضو‌قبل‌خواب‌فراموش‌نشه(: شبتون‌بخیر🙂💕`