🔴 از اهم اعمال روز #دحو_الارض ▪️ #امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمودند: «أيُّما جَماعَةٍ اجْتَمَعَتْ ذلِكَ الْيَوْمَ فِي ذِكْرِ رَبِّهِمْ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَتَفَرَّقُوا حَتّىٰ يُعْطَوْا [يُؤْتَوْا] سُؤْلَهُم»* 🔹 هر جماعت و گروهی از افراد که در روز #دحوالارض دور هم جمع شوند و #یاد_خدا کنند؛ متفرّق نمی‌شوند مگر اینکه درخواست‌هایشان از خدا به آنها عطا و عنایت می‌شود. ⬅️ بنابراین یکی از مراقبه‌های روز #دحوالارض این است که مؤمنین دور هم جمع شوند و یاد و ذکر خدا کنند و به #یاد_خدا باشند. این کار فضیلت بسیار زیادی دارد و جزء مراقبات روز دحو الارض است. 📘 سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۳۱۲. #دحوالارض #اعمال #ذی_القعده

تو شیرزن قوم لر هستی که با خون بچه‌ش کاسبی نکرد... مادر #شهید_محمد_قنبری

🔴 شهادت یکی از پاسداران مدافع امنیت در درگیری با فردی مظنون در اسلام آبادغرب 🔹«مهدی شاه‌ملکی» به شهادت رسید

💢 امام سجاد(علیه السلام ): مرگ عادت ما و شهادت کرامت ماست. 🔹شهادت فرصتی است برای رسوایی دلهای عاشق و آگاهی مردم از خوبی‌های خوبانی ڪه گمنام بوده‌اند و محل اثبات صداقت و شجاعت مدافعان حق است.

‍ "میروم تاانتقــام سیلی مــادر بگیرم" این جمله را حسین به همراه عکسی از خودش زمانیکه در پرواز ایران به سوریه بود در فضای مجازی منتشر کرد... این جمله عجیب بوی خداحافظی میداد از آن خداحافظی های بی برگشت طوری که خودش گفته بود این بار پشت سرم آب نریزید و دیگران را خبر نکنید ساعاتی قبل از شهادتش، زمانی که همرزمش از او پرسید کجا میروی؟ چنین پاسخ داد: پیش به سوی شهادت بغل مادر، حضرت زهرای مرضیه (س) #شهید مدافع حرم حسین‌ هریری

همیشہ‌ماندن؛ دلیل‌برعاشق‌بودن‌نیست..! خیلۍ‌هامی‌روند تاثابت‌کنندکہ‌عاشقند‌🖤🌿 #پروفایل #شهیدانه #حاج_قاسم

🌱شهيد «عباس کوشش» یکم مرداد سال 1343 در آبادان دیده به جهان گشود. 7 ساله بود که راهی مدرسه شد. دوران ابتدایی و راهنمايی را با موفقيت پشت سر گذاشت. دوره دبيرستان را می‌گذراند که جنگ تحمیلی آغاز شد و او بر خود واجب دانست که عازم جبهه نبرد شود. وی سرانجام 20 خرداد ماه 1361 هنگام نبرد با مزدوران بعثی به فيض رفيع شهادت نائل آمد. شهید #عباس_کوشش

🌱یک روز که مهدی از مدرسه به خانه آمد، از شدت سرما تمام گونه ها و دست هایش سرخ شده بود. پدرش همان شب تصمیم گرفت برای اوپالتویی تهیه کند. دو روز بعد، با پالتوی نو و زیبایش به مدرسه می رفت؛اما غروب همان روز که از مدرسه بر می گشت با ناراحتی پالتویش را به گوشه اتاق انداخت. همه با تعجب به او نگاه کردند.او در حالی که اشک در چشمش نشسته بود، گفت: چه طور راضی شوم که پالتو بپوشم،وقتی که دوست بغل دستی ام از سرما به خود می لرزد؟ #شهید_مهدی_باکری