امام صادق (عليه السلام): سجده بر تربت قبر حسين (عليه السلام) تا زمين هفتم را نورباران مي‌کند؛ و کسي که تسبيحي از خاک مرقد حسين (عليه السلام) را به همراه خود داشته باشد، تسيبح‌گوي حق محسوب مي‌شود، اگرچه با آن تسبيح نگويد. منبع: من لايحضره الفقيه، ج1، ح829. https://eitaa.com/Basir_MN

امام کاظم(عليه السلام): پيروان ما به چهار چيز نيازمندند که يکي از آنها، تسيبحي از تربت مزار امام حسين عليه السلام است. منبع: تهذيب الاحکام، ج6، ص75. https://eitaa.com/Basir_MN

✍ تاريخچه مهر و سجده بر آن ☝️آیا رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) مثل شیعیان امروزی بر مهر و امثال آن سجده می کردند؟ ☝️مهر در نماز از چه زمانی و توسط چه کسی استفاده شد؟ ✍ پاسخ کوتاه: 🔴 آن‌ چه که قطعی است در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مهری به این صورت که الآن در میان شیعیان رایج است وجود نداشته است و آن حضرت بنا بر اتفاق شیعه و سنی بر خاک، سنگ و حصیر سجده می‌کرده و هرگز بر فرش، سجاده، لباس و ... که الآن اهل سنت بر آن سجده می‌کنند، سجده نمی‌کرده است و سجده بر چنین چیزها از بدعت‌هایی است که در میان اهل سنت رایج شده است. ✳️ نخستین کسی که بر تربت امام حسین (علیه السلام ) سجده کرد، امام زین العابدین (علیه السلام ) بود که بعد از دفن سید الشهداء (علیه السلام) مقداری از خاک آن حضرت را برداشت و به مدینه برد و خود و اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بعد از آن بر خاک سید الشهداء (علیه السلام) سجده می‌کردند. 🌸 شیعیان نیز با تأسی به ائمه اهل بیت (علیهم السلام ) که یکی از ثقلین هستند، سجده بر تربت سید الشهداء (عليه السلام) را مستحب می‌دانند و بر این کار مداومت می‌کنند. https://eitaa.com/Basir_MN

✍ تاريخچه مهر و سجده بر آن ☝️آیا رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) مثل شیعیان امروزی بر مهر و امثال آن سجده می کردند؟ ☝️مهر در نماز از چه زمانی و توسط چه کسی استفاده شد؟ ✍ پاسخ تفصيلي: سجدۀ رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) بر زمین : شیعه و سنی اتفاق دارند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بر زمین سجده می‌کرده و می‌فرموده است : أعطیت خمسا لم یعطهن أحد قبلی ... وجعلت لی الأرض مسجدا وطهورا . (صحیح البخاری، البخاری، ج 1، ص 86 ) پنچ چیز به من داده شده است که به هیچ کس قبل از من داده نشده است ... زمین برای من محل سجده و پاک کننده قرار داده شده است. و نیز از ابو وائل نقل شده است که می‌گفت : رأیت النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) إذا سجد وضع جبهته وأنفه على الأرض. (أحکام القرآن ، الجصاص ، ج 3 ، ص 36 ، و مسند احمد ، ج 4 ، ص 315 ، 317.) رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) را دیدم که وقتی سجده می‌کرد ، پیشانی و بینی‌اش را بر زمین می‌نهاد . و صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز به تبعیت از آن حضرت ، جز بر زمین بر چیز دیگری سجده نمی‌کردند. وعن أبی عبیدة أن ابن مسعود کان لا یصلی أو لا یسجد إلا على الأرض . رواه الطبرانی فی الکبیر . (مجمع الزوائد ، الهیثمی ، ج 2 ، ص 57 .) ابن مسعود نماز نمی‌خواند و سجده نمی‌کرد ؛ مگر بر زمین ... طبرانی این روایت را در الکبیر نقل کرده است . حتی نقل شده است که برخی از صحابه ؛ از جمله مسروق بن الأجدع ، چیزی شبیه مهر امروزی با خود حمل می‌کرد و در زمان مسافرت با کشتی بر آن سجده می کرد . محمد بن سعد در الطبقات الکبری می‌نویسد : حدثنا محمد قال کان مسروق إذا خرج یخرج بلبنة یسجد علیها فی السفینة . (الطبقات الکبرى ، محمد بن سعد ، ج 6 ، ص 79 .) مسروق ، هر وقت که به مسافرتی می‌رفت ، مقداری از خاک با خود بر می‌داشت تا در کشتی بر آن سجده کند . و روایاتی فراوانی که در کتاب‌های شیعه و سنی بسیار یافت می‌شود . https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

سجدۀ رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) بر سنگ : از ابن عباس نقل شده است که می‌گفت : أن النبی صلى الله علیه وآله وسلم سجد على الحجر . پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم ) بر سنگ سجده می‌کرد . این روایت را حاکم نیشابوری در المستدرک ، ج 3 ، ص473 نقل و آن را تصحیح می‌کند و ذهبی نیز در تلخیص المستدرک صحت آن را تأیید می‌کند . https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

سجده رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) بر سجاده‌ای ساخته شده از حصیر : مسلم نیشابوری در صحیح مسلم از أبی سعید خدری نقل می کند : حَدَّثَنِی أَبُو سَعِیدٍ الْخُدْرِیُّ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَرَأَیْتُهُ یُصَلِّی عَلَى حَصِیرٍ یَسْجُدُ عَلَیْهِ . (صحیح مسلم ، ج 2 ، ص 62، کتاب الصلاة ، باب الصلاة فی ثوب واحد . و 128، باب فضل صلاة الجماعة .) از ابو سیعد خدری نقل شده است که بر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) وارد شد و دید آن حضرت بر روی خمره (حصیری) نماز می خواند و بر روی همان سجده می کند . همچنین بخاری و مسلم از ام المؤمنین میمونه نقل کرده‌اند : کَانَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی عَلَى الْخُمْرَةِ . (صحیح البخاری‌ ، ج1 ، ص 101 ، کتاب الصلاة ، باب الصلاة على الخمرة ، صحیح مسلم ،‌ ج 2 ، ص 128، کتاب الصلاة ، باب فضل صلاة الجماعة .) از میمونه همسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که فرمودند رسول خدا بر روی خمره (حصیری) سجده می فرمودند . و نیز مسلم از عایشه نقل می‌کند : عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ نَاوِلِینِی الْخُمْرَةَ مِنْ الْمَسْجِدِ قَالَتْ فَقُلْتُ إِنِّی حَائِضٌ فَقَالَ إِنَّ حَیْضَتَکِ لَیْسَتْ فِی یَدِکِ . (صحیح مسلم ، ج 1 ، ص 168. ) از عائشه نقل شده است که گفت : رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به من فرمودند به من خمرۀ (حصیر) سجده را بده . گفتم که من عذر زنانه دارم حضرت پاسخ دادند که عذر تو به دستت مربوط نمی شود. هیثمی در مجمع الزوائد از ابن عمر نقل می‌کند : کان رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم یصلی على الخمرة ویسجد علیها. رواه أحمد والبزار والطبرانی فی الکبیر والأوسط ، ورجال أحمد رجال الصحیح . (مجمع الزوائد ، ج 2 ، ص 56 .) از ابن عمر نقل شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر روی تکه حصیری نماز می خوانده و بر همان سجده می کردند. مراد از «خمره» همان طور که علمای شیعه و سنی گفته‌اند ، سجاده‌ای است که از حصیر درست می‌شده است ؛ چنان چه ابن سلام در غریب الحدیث می نویسد : وقال أبو عبید : فی حدیث النبی علیه السلام أنه کان یسجد على الخمرة . قال أبو عبید : الخمرة شئ منسوج یعمل من سعف النخل ویرمل بالخیوط وهو صغیر على قدر ما یسجد علیه المصلی أو فویق ذلک ، فإن عظم حتى یکفی الرجل لجسده کله فی صلاة أو مضجع لو أکثر من ذلک فحینئذ حصیر ولیس بخمرة . (غریب الحدیث ، ابن سلام ، ج 1 ، ص 276 - 277 ) ابو عبید گفته است که در روایت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است که ایشان بر روی خمره نماز می خواندند . ابوعبید گفت مقصود از خمره ، تکه ای کوچک و بافته است که از برگ خرما درست می‌شود و در بین آن نخ عبور داده می شود و کوچک است به اندازه محل سجده یا کمی بزرگ تر از آن ؛ ولی اگر بزرگ تر باشد که تمام بدن بر روی آن جا شود در نماز یا در هنگام خواب به آن حصیر گفته می شود نه خمره . و زبیدی در تاج العروس می‌نویسد : ویقال : صلى فلان على الخمرة ، وهی حصیرة صغیرة تنسج من السعف ، أی سعف النخل وترمل بالخیوط . (تاج العروس ، الزبیدی ، ج 6 ، ص 365 ) وقتی می گویند فلان کس بر روی خمره نماز خواند ؛ یعنی بر روی حصیر کوچکی که از برگ درخت خرما درست می شود و با خط به هم متصل می گردد. https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

فرمان رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) بر سجده بر خاک در بسیاری از روایات نقل شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به کسانی که از سجده بر خاک پرهیز می‌کردند ، دستور می‌داد که بر خاک سجده کنند . ما به برخی از این روایات از کتاب‌های اهل سنت اشاره می‌کنیم : عبد الرزاق صنعانی از خالد الجهنی نقل می‌کند : رأى النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) صهیبا یسجد کأنه یتقی التراب فقال له : تربّ وجهک یا صهیب . (المصنف لعبد الرزاق الصنعانی ، ج1 ، ص391 ، ح1528 و کنز العمال ، ج7 ، ص465 . ) پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شخصی به نام صهیب را دید که در هنگام سجده مراقب بود که صورتش به خاک مالیده نشود ، پیامبر به او فرمود : ای صهیب ، صورت را بر خاک بگذار . و همچنین از ام سلمه رضی الله عنها نقل شده که فرمود : رأى النبی (صلى الله علیه و آله و سلم) غلاما لنا یقال له أفلح ینفخ إذا سجد ، فقال : یا أفلح تربّ . (الاصابة ، ابن حجر ، ج 1، ص252؛ و أسد الغابة، ج1، ص107 و صحیح الترمذی، ج 2، ص236؛ و فتح البارى، ج3 ، ص68؛ و کنز العمال ، ج7 ص 459 ، ح19776 . ) رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) غلام مرا که افلح نام داشت ، دید که در هنگام سجده خودش را از خاک دور نگه می‌داشت . پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به او فرمود : خودت را به خاک بینداز (بر خاک سجده کن). https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

منع رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) از سجده بر عمامه : عن عیاض بن عبد اللّه القرشی : رأى رسول الله صلى الله علیه و سلم رجلا یسجد على کور عمامته فأومأ بیده : ارفع عمامتک ، وأومأ إلى جبهته . پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) مردی را دید که بر قسمتی از عمامۀ خود سجده می‌کرد ، آن حضرت با دستش اشاره کرده که عمامه‌ات را بالا بکش و بر پیشانی‌اش اشاره کرد (بر پیشانی‌ات سجده کن). و از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده است که فرمود : إذا کان أحدکم یصلی فلیحسر العمامة عن جبهته . (السنن الکبری ، ج2 ، ص105 .) هر گاه خواستید سجده کنید ، باید عمامه را از پیشانی تان کنار بزنید . این نشان می‌دهد که در موقع سجده هیچ مانعی نباید بین پیشانی و زمین باشد و سجده کردن بر عمامه ، فرش و ... باطل است . https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

مرحوم علامه کاشف الغطاء (رضوان الله علیه) نیز در این باره می‌فرماید : ولعلّ السر فی التزام الشیعة الإمامیّة (استحبابا) بالسجود على التربة الحسینیة ، مضافاً إلى أنّها أسلم من حیث النظافة والنزاهة من السجود على سائر الأراضی وما یطرح علیها من الفرش والبواری والحصر الملوّثة والمملوءة غالباً من الغبار والمیکروبات الکامنة فیها. مضافاً إلى کلّ ذلک لعلّه من جهة الأغراض العالیة والمقاصد السامیة منها ، أن یتذکر المصلی حین یضع جبهته على تلک التربة ، تضحیة ذلک الإمام بنفسه وأهل بیته والصفوة من أصحابه فی سبیل العقیدة والمبدأ ومقارعة الجور والفساد . ولما کان السجود أعظم أرکان الصلاة ، وفی الحدیث «أقرب ما یکون العبد إلى ربه حال سجوده» فیناسب أن یتذکر بوضع جبهته على تلک التربة الزاکیة ، أولئک الذین جعلوا أجسامهم ضحایا للحق ، وارتفعت أرواحهم إلى الملأ الأعلى ، لیخشع ویخضع ویتلازم الوضع والرفع ، وتحتقر هذه الدنیا الزائفة ، وزخارفها الزائلة ، ولعل هذا هو المقصود من أن السجود علیها یخرق الحجب السبع کما فی الخبر ، فیکون حینئذ فی السجود سر الصعود والعروج من التراب إلى رب الأرباب . (الأرض والتربة الحسینیة ، ص 24 .) شاید علت التزام شیعه به سجده بر روی تربت امام حسین(عليه السلام) ـ جدا از اینکه پاکیزه تر است واز جهت نظافت مناسب تر از سجده بر هر خاک و حصیری که غالبا پر از غبار و میکروب است ـ یک هدف عالی باشد وآن این است که وقتی نماز گذار پیشانیش را بر روی آن خاک می گذارد به یاد فداکاری امام حسین (علیه السلام) و خاندان پاکش ـ در راه دین و عقیده و مقابله با جور و فساد ـ بیفتد . و چون سجده مهم ترین رکن نماز است و در روایت نیز آمده است که نزدیک ترین حالت بنده به پروردگارش ، حالت سجده است ؛ از این رو مناسب است که در هنگام سجده به سبب نهادن پیشانی بر تربت پاک ایشان به یاد کسانی افتد که بدن های خود را قربانی حق نمودند و روحشان به عالم بالا پرواز کرد ؛ تا فروتنی پیدا کرده و سجود (پایین رفتن ظاهری) را با بالا رفتن (معنوی) همراه کند . و این دنیای پست و زینت های نابود شونده آن را کوچک بشمارد؛ وشاید همین مقصود از سجده بر تربت است تا – همان طور که در روایت آمده است - این سجده حجاب های هفت گانه آسمان را پاره کند . پس این سجده در واقع رمز بالا رفتن و عروج است از خاک به نزد پروردگار عالمیان . https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

سجده فقط بر خاک جایز است : شیعیان هرگز سجده کردن بر تربت حضرت سید الشهداء(عليه السلام) یا هر تربت دیگری را واجب نمی‌دانند ؛ بلکه با تأسی و پیروی از فرامین ائمه اهل بیت (علیهم السلام) که عدل و قرین قرآن در حدیث ثقلین ذکر شده اند ، سجده کردن بر تربت امام حسین (علیه السلام) را مستحب می‌دانند . و طبق روایاتی که از آن خاندان پاک رسیده است ، سجده ، تنها بر زمین و آن‌چه که از او می‌روید صحیح است و بر چیزهای دیگر ؛ از جمله لباس ، فرش و ... جایز نیست . ما در این جا فقط به نقل یک روایت بسنده می‌کنیم : عن هشام بن الحکم أنه قال لأبی عبد الله (علیه السلام) أخبرنی عما یجوز السجود علیه وعما لا یجوز ، قال : السجود لا یجوز إلا على الأرض أو على ما أنبتت الأرض إلا ما اکل أو لبس ، فقال له : جعلت فداک ما العلة فی ذلک؟ قال : لان السجود خضوع لله عز وجل فلا ینبغی أن یکون على ما یؤکل ویلبس ، لان أبناء الدنیا عبید ما یأکلون ویلبسون ، والساجد فی سجوده فی عبادة الله عز وجل ، فلا ینبغی أن یضع جبهته فی سجوده على معبود أبناء الدنیا الذین اغتروا بغرورها ، الحدیث (وسائل الشیعة (آل البیت) ، ج 5 ، ص 343 .) هشام بن حکم می‌گوید به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم : سجده بر چه چیزهایی جایز و بر چه چیزهایی جایز نیست ؟ امام (علیه السلام) فرمودند : سجده جایز نیست ؛ مگر بر زمین و آن‌چه که از زمین می‌‌روید ؛ غیر از خوردنی‌ها و پوشدنی‌ها . هشام بن حکم می‌گوید به آن حضرت عرض کردم : فدایت شوم ، دلیل آن چیست ؟ آن حضرت فرمود : زیرا سجده برای خداوند و تواضع در برابر او است و سزاوار نیست که بر روی خوراکی وپوشاک باشد ؛ چرا که دنیا پرستان بنده آن چیزی هستند که می خورند و می آشامند ؛ اما کسی که سجده می کند در حال سجود برای خداوند بلند مرتبه است ؛ از این رو ، سزاوار نیست که در حال سجده پیشانیش را بر همان چیزی نهد که دنیا پرستان از حیله های آن فریب خورده اند . مرحوم علامۀ امینی رضوان الله تعالی علیه در این باره می‌فرماید : نحن نتخذ من تربة کربلاء قطعا لمعا وأقراصا نسجد علیها کما کان فقیه السلف مسروق بن الأجدع یحمل معه لبنة من تربة المدینة المنورة یسجد علیها والرجل تلمیذ الخلافة الراشدة ، فقیه المدینة ومعلم السنة بها ، وحاشاه من البدعة ... وکثیر من رجال المذهب یتخذون معهم فی أسفارهم غیر تربة کربلاء مما یصح السجود علیه کحصیر طاهر نظیف یوثق بطهارته أو خمرة مثله ویسجدون علیه فی صلواتهم . ونحن نرى أن الأخذ بهذین الأصلین القویمین ، والنظر إلى رعایة أمری الحیطة والحرمة ومراقبتهما ... (السجود على التربة الحسینیة ، الشیخ الأمینی ، ص 66 – 67 .) ما از خاک محل شهادت امام حسین (علیه السلام) قطعه‌هایی را در اندازه های متفاوت می سازیم که هنگام سجده پیشانی را بر آن می گذاریم ، همان گونه که مسروق بن اجدع فقیه اهل سنت وشاگرد مکتب خلافت قطعه ای از خاک مدینه را همراهش می برد و بر آن سجده می کرد . آیا می شود گفت : دانشمند و فقیه اهل مدینه و آموزگار سنت نبوی بدعت گذار بوده و کارش ناشایست بوده است؟ آری بسیاری از بزرگان مذهب ( شیعه ) هنگام سفر قطعه ای حصیر یا غیر آن را که پاک وطاهر بود همراه می بردند و هنگام نماز برآن سجده می کردند ، و لذا ما بر اساس این نقل و روش محکم سجده بر خاک را الازم می دانیم . https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

فرق بین مسجود له و مسجود علیه : یکی از ایراد‌هایی که وهابی‌ها به شیعیان می‌گیرند ، این است که می‌گویند شما مهر پرست هستید و خیال می‌کنند که نمازگزار مهری را که جلوی خود گذاشته است ، عبادت می‌کند! . در جواب این مطلب باید گفت که متأسفانه وهابی‌ها فقط به دنبال این هستند که با کوچکترین بهانه مشرک بودن شیعیان را ثابت کنند ؛ با این که خود آن‌ها می‌دانند که شیعیان اگر بر مهر سجده می‌کنند ، نه به این خاطر است که مهر را عبادت کنند ؛ بلکه فقط به این خاطر است که به پاک بودن آن اطمینان دارند و و نیز یقین دارند که این تربت جزئی از زمین هستند . اگر قرار باشد که سجده بر مهر شرک باشد ، قطعاً سجده بر فرش ، عمامه ، لباس ، سجاده و ... نیز شرک خواهد بود . اگر نعوذ بالله شیعیان مهری را که از پاک‌ترین مکان‌های روی زمین تهیه کرده‌اند ، عبادت می‌کنند ، وهابی‌ها فرش و سجاده را عبادت می‌کنند . چه فرقی است بین سجده بر مهر و سجده بر فرش؟ https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇

اهتمام رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) بر تربت امام حسین(عليه السلام) : اگر امروز شیعیان تربت سید الشهداء (علیه السلام) را محترم می‌دانند و بر این تربت پاک سجده می‌کنند ، در واقع آن‌ها به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) تأسی می‌کنند . پيامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) اهمیت فراوانی به تربت سید الشهداء می‌دادند و هر وقت این تربت را می‌دیدند اشک‌هایشان جاری می‌شد و از شهادت مظلومانۀ آن حضرت در کربلا سخن می‌گفتند . حاکم نیشابوری در المستدرک ، ج3 ، ص176_177 می‌نویسد : عن أم الفضل بنت الحارث انها دخلت على رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم فقالت یا رسول الله انی رأیت حلما منکرا اللیلة قال وما هو قالت إنه شدید قال وما هو قالت رأیت کأن قطعة من جسدک قطعت ووضعت فی حجری فقال رسول الله صلى الله علیه وآله رأیت خیرا تلد فاطمة إن شاء الله غلاما فیکون فی حجرک فولدت فاطمة الحسین فکان فی حجری کما قال رسول الله صلى الله علیه وآله فدخلت یوما إلى رسول الله صلى الله علیه وآله فوضعنه فی حجره ثم حانت منى التفاتة فإذا عینا رسول الله صلى الله علیه وآله تهریقان من الدموع قالت فقلت یا نبی الله بابی أنت وأمی مالک قال اتانی جبریل علیه الصلاة والسلام فأخبرنی ان أمتی ستقتل ابنی هذا فقلت هذا فقال نعم وأتانی بتربة من تربته حمراء . ام الفضل دختر حارث محضر رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) رسید و عرض کرد: دیشب خواب بدی دیدم ، فرمود: چگونه بود؟ گفت : خیلی بد بود ، فرمود : برایم نقل کن . عرض کرد : درخواب دیدم قطعه ای از گوشت بدنت جدا شد و بر دامن من گذاشته شد . فرمود : تو خواب خوبی دیده ای ، به امید خداوند فاطمه صاحب فرزندی می شود که تو او را بردامن و آغوشت می‌گیری . ام الفضل می گوید : فاطمه [سلام الله عليها]‌ حسین[عليه السلام] را به دنیا آورد که من او را بردامنم می گذاشتم همان گونه که پیامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) فرموده بود . روزی محضرش رسیدم و حسین را بر زانوانش قرار دادم ، نگاهی به او نمود ، دیدم چشمانش پر از اشک است ، گفتم : پدر و مادرم به فدایت چه شده است؟ فرمود : جبرئیل نزد من آمد و به من خیر داد که افرادی از امتم این فرزندم را خواهند کشت ، سپس خاکی سرخرنگ از محل شهادت حسین به من داد . و حتی روایات فراوانی از طریق خاصه و عامه نقل شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تربت امام حسین علیه السلام را استشمام کرده و آن را می‌بوسید : عن عبدالله بن وهب بن زمعة قال أخبرتنی أم سلمة رضی الله عنها ان رسول الله صلى الله علیه وآله اضطجع ذات لیلة للنوم فاستیقظ وهو حائر ثم اضطجع فرقد ثم استیقظ وهو حائر دون ما رأیت به المرة الأولى ثم اضطجع فاستیقظ وفی یده تربة حمراء یقبلها فقلت ما هذه التربة یا رسول الله قال أخبرنی جبریل ( علیه الصلاة والسلام ) ان هذا یقتل بأرض العراق للحسین فقلت لجبریل أرنی تربة الأرض التی یقتل بها فهذه تربتها . هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین ولم یخرجاه . (المستدرک ، الحاکم النیسابوری ، ج 4 ، ص 398 .) ام السلمه گوید : در یکی از شب ها رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مشغول استراحت بود ناگهان نگران و مضطرب از جایش حرکت کرد ، سپس نشست و دراز کشید که باز هم از جایش با ناراحتی حرکت کرد که از دفعه قبل شدیدتر بود ، باز هم دراز کشید در حالی که خاکی سرخرنگ در دست هایش بود و آن می بوسید ، گفتم : این خاک چیست؟ فرمود : جبرئیل به من خبر داد که بر این خاک حسین مرا می کشند ، از او درخواست کردم تا آن خاک را به من نشان دهد، جبرئیل این خاک را برایم آورد. https://eitaa.com/Basir_MN 👇👇👇