#رصد_ویژه 📌 محور اصلی فضاسازی رسانه‌ای از اوضاع اقتصادی (از ۳ دی_۵دی ماه): ⚠️ القای ناتوانی کامل دولت در مدیریت اقتصاد، تعمیق ناامیدی معیشتی و فشار هم‌زمان برای تغییر سیاست ارزی، مزدی و خارجی. ◽️مهم‌ترین گزاره‌ها و برجسته‌سازی‌ها: 1️⃣ بحران ارز: تصویرسازی از شکست کامل رئیس‌کل بانک مرکزی با تمرکز بر دلار ۱۳۴ هزار تومانی و مطالبه فوری برکناری او و اخباری مبنی بر استعفای او. 2️⃣ معیشت و دستمزد: معرفی افزایش ۲۰٪ حقوق به‌عنوان «تحقیر مزدی»، تشدید شکاف مزد–هزینه و تحریک اعتراضات کارگری با مطالبه دستمزدهای نجومی. 3️⃣ بودجه ۱۴۰۵: صورت‌بندی بودجه به‌عنوان «بودجه بقا نه توسعه»؛ توقف سرمایه‌گذاری، فشار مالیاتی و انتقال هزینه‌ها به مردم. 4️⃣ تورم و نااطمینانی: القای ورود اقتصاد به فاز بی‌ثباتی انتظاری، هشدار ابرتورم و مقایسه آینده ایران با برخی کشورهای دیگه. 5️⃣ کالاهای اساسی: هشدار گرانی شدید برنج، گوشت و دارو با روایت احتکار، قاچاق و سوءمدیریت. 6️⃣ انرژی و حمل‌ونقل: برجسته‌سازی شوک قیمتی گازوئیل در بودجه به‌عنوان محرک موج جدید تورمی و نقش نرخ سوم بنزین و گرانی فصلی آن در تامین بودجه. 7️⃣ منابع حیاتی: تصویرسازی از بحران فراگیر آب به‌عنوان نماد ناکارآمدی ساختاری حکمرانی و القای تابستات سخت در ایران. 8️⃣ تله مذاکره : القای این گزاره که «تنها راه خروج کوتاه‌مدت از بن‌بست اقتصادی، تغییر مسیر سیاست خارجی و حرکت به‌سوی رفع تحریم‌هاست». 🔎 جمع‌بندی: تمرکز هم‌زمان بر ارز، معیشت، بودجه و آینده‌هراسی، با هدف تشدید فشار روانی–اجتماعی، بی‌اعتبارسازی سیاست‌گذار و القای بن‌بست اقتصادی ساختاری. #اقتصاد #ویژه_جهاد_تبیین 🎤#بیانگر https://eitaa.com/Bayangar

💢 دست نیاز آنکارا به سوی تهران ❗️رجب طیب اردوغان برای دیدار با رهبر انقلاب و رئیس جمهور راهی تهران می‌شود؛ سفری که بیش از آنکه تشریفاتی باشد، نشانه نیاز ترکیه به این دیدار است. این سفر درست هم‌زمان با پیمان نظامی اسرائیل، یونان و قبرس انجام می‌شود؛ ائتلافی که با چراغ سبز غرب، با هدف محاصره و مهار ترکیه شکل گرفته است. آنکارا حالا در موقعیتی قرار دارد که می‌فهمد بازی با رژیم صهیونیستی و اعتماد به آمریکا، هزینه دارد و او را نیز به عنوان یک ابزار تبدیل خواهد کرد. مرور رخدادهای یک سال گذشته گویای همه‌چیز است👇 ▪️ سقوط اسد. ▪️ ورود تحریرالشام به سوریه با حمایت ترکیه. ▪️ ارسال تجهیزات و همراهی آنکارا با اسرائیل. ▪️ تشدید اختلاف ترکیه با آمریکا و تل‌آویو. ▪️ تجهیز نیروهای کُرد علیه ترکیه توسط آمریکا. ▪️ اتحاد اسرائیل، یونان و قبرس علیه آنکارا. ▪️ و حالا… پناه آوردن ترکیه به ایران. 📌 واقعیت منطقه روشن است: وقتی فشارها واقعی می‌شود، همه راه‌ها به تهران ختم می‌شود. ایران امروز ستون تعادل منطقه است؛ و آنکارا این را دیر، اما بالاخره فهمیده است. #ایران_مقتدر #ترکیه #رژیم_موقت_اسرائیل #آمریکا 🎤#بیانگر https://eitaa.com/Bayangar

🎥اهمیت داستان و روایت در رسانه 👤دکتر محسن احمدی 🎤#بیانگر https://eitaa.com/Bayangar

🎬 مستند «ترانه»؛ در تمنّای ساختن قهرمان، برای جنبشی که شکل نمی‌گیرد... مستند «ترانه» در این چند روز خیلی دست‌به‌دست شده؛ بیش از آن‌که به‌خاطر جذابیتش باشد، به‌خاطر موج رسانه‌ای سنگینی است که اطرافش ساخته شده است. مستندی که تبلیغاتش از خودِ اثر جلوتر حرکت می‌کند. این مستند با اینکه سعی شده حرفه‌ای ساخته شود، دیدنش چندان هم جذاب نیست؛ روایت کش‌دار است و بیشتر از آنکه پیش برود، در تناقضات خودش گرفتار شده است. در این مستند، ترانه علیدوستی دوباره «بازی» می‌کند؛ نه فقط جلوی دوربین، بلکه در نقش جدیدی که برایش طراحی شده: قرار است از او یک چهره الهام‌بخش، یک نماد و حتی چیزی شبیه رهبر جنبش زنان ایران ساخته شود؛ انگار این مستند آمده تا به جنبشی که بعد از ماجرای مهسا فروکش کرده، دوباره نفس مصنوعی بدهد. مستند روی احساسات خوب کار می‌کند: سوگ جمعی، امید به آینده، وعده‌ی بازگشت و ساختن دوباره. اما مسئله اینجاست که این امید بیشتر شبیه آرزوست تا برنامه. واقعیت این است که اپوزیسیون ماه‌هاست درگیر اختلاف، دعوا و بی‌سر بودن است و خودش هم نمی‌داند قرار است به کجا برسد. مستند «ترانه» هم این واقعیت را نادیده می‌گیرد و وانمود می‌کند هنوز می‌شود با یک چهره نمادین، همه را دوباره دور هم جمع کرد. اما مشکل فقط این نیست که ترانه نمی‌تواند رهبر این «ناجنبش» باشد. مسئله عمیق‌تر است. ترانه نه فقط دچار بیماری خود ایمنی است بلکه نسبت به داشته های زن ایرانی هم دچار بیماری خودایمنی است که داشته های او را نمی‌بیند، و جامعه را مدام سیاه می‌بیند؛ زن را همیشه قربانی می داند، و سیستم را سرکوبگر معرفی می کند. این نگاه غیر واقع بینانه، حتی پیشرفت‌ها و داشته‌های زن ایرانی را هم نمی‌بیند و ناخواسته خودش را دچار تناقض می‌کند. جالب اینجاست که خود مستند نشان می‌دهد زنان ایرانی بازیگر می‌شوند، فیلم می‌سازند، حرف می‌زنند و دیده می‌شوند؛ اما هم‌زمان طوری روایت می‌کند که انگار هیچ‌کدام از این‌ها وجود ندارد. همین تناقض، روایت را شکننده می‌کند. ⁉️باید پرسید دغدغه‌ی مستند کدام پیشرفت برای آینده زن ایرانی است، که زنان به آن نرسیده اند؟ در سرتاسر مستند، ترانه دچار رادیکالیسم فمنیستی و تضاد انگاری بین زن و مرد است، نتیجه این نگرش، خانواده ستیزی، مرد گریزی و سیاه نمایی حاکمیت به عنوان نماد پدرسالاری است. طرح مستند برای آینده، آینده بی آرمان است که هدف مشخصی ندارد و نمی‌داند برای چه ارزشی باید جنگید؟ در نهایت، هنر این مستند شاید فقط یک چیز باشد: قهرمان‌سازی. اما تجربه سه سال گذشته نشان داد، هر قهرمانی که برای این جریان ساخته شد، خیلی زود یا مهره سوخته شد، یا به حاشیه رفت برای رضا پهلوی. مستند «ترانه» احتمالاً بخشی از یک پروژه رسانه‌ای بزرگ‌تر است. مسئله اینجاست که برخی با بزرگ‌نمایی آن، ناخواسته در زمین همان پروژه بازی می‌کنند؛ در حالی که این مستند، به‌خاطر ضعف‌های جدی‌اش، ظرفیت نقد و ضدروایت‌های زیادی دارد. معصومه فاطمی پژوهشگر مطالعات زن و خانواده #جنگ_رسانه‌ای #جنگ_شناختی #زن_زندگی_آزادی #ویژه_جهاد_تبیین 🎤#بیانگر https://eitaa.com/Bayangar

😥 این ۹۰ ثانیه خوابو ازت میگیره 📺 پشت پرده وحشتناک انیمیشن هایی که بچه های ما میبینن 🔻این ویدئو رو همه باید ببینن تا قبل از اینکه کار از کار بگذره #سواد_رسانه #انیمیشن 🎤#بیانگر https://eitaa.com/Bayangar