به پرنده کنه خوار در زبان انگلیسی Oxpecker گفته می‌شود. غذای پرنده کنه خوار، کنه‌ها، مگس‌ها، شپش‌ها و کرم‌ها هستند. پرنده کنه خوار این خوراکی‌ها را از داخل پوست حیوانات پستاندار مانند بوفالو و گورخر، زرافه، بزکوهی، گاو، گاومیش و کرگدن، استخراج و تغذیه میکند. دو گونه از پرنده کنه خوار وجود دارد: کنه خوار نوک قرمز کنه خوار نوک سیاه این پرنده از گونه های آسیب پذیر حیوانات محسوب میشود و در اوایل قرن بیستم به دلیل شکار بیش از حد کرگردن و گاومیش و استفاده از سم های آرسنیک دار برای نابودی کنه، تعدادشان کم شد و به نظر می‌رسد نسل این پرنده در دنیا رو به انقراض باشد #کنه_خوار 🦋@Bird_s

طول بدن این طوطی ۵۶ سانتی متر و وزن تقریبی آن ۶۳۰-۷۵۰ گرم می باشد. به طور کلی این طوطی دارای یک نژاد می باشد. طوطی نر به طور کلی دارای بدنی خاکستری /سیاه می باشد. پرهای حاشیه ای ریز با گردی سفید رنگ دیده می شوند. پوشش پرده گوش سفید خاکی است. پرهای سمت دم دارای یک نوار سفید گسترده در انتها می باشد. منقار خاکستری تیره و بلند که در انتها باریک می شود. حلقه چشم صورتی و چشم ها قهوه ای تیره می باشند. در طوطی ماده حلقه اطراف چشم روشن تر است و رنگ سفید واضح تر دیده می شود. منقار به رنگ شاخی و بلندتر می باشد. حلقه چشم خاکستری رنگ دیده می شود. #کاکادو_سیاه 🦋@Bird_s

اسم این جغد زئوس است، این جغد کور است و چیزی نمیبیند، اما در چشمانش تمام هستی نهفته است. #جغد 🦋@Bird_s

صبح بخیر🌹 🦋@Bird_s

یلوه بالغ بین ۲۳ تا ۲۶ سانتی‌متر طول داشته و پرهای بالای بدنشان قهوه‌ای و پایین بدنشان آبی-خاکستری رنگ است و خطوطی تیره‌رنگ در پهلوهایشان دارند. بدن پرنده صاف است تا عبور او از میان نی‌ها را آسان سازد. پاها بلند و زردرنگ بوده، دمشان کوتاه و منقاری باریک و بلند (۳–۴٬۵ سانتی‌متر) به‌رنگ قرمز دارند. پرندگان نابالغ نیز از نظر ظاهری به پرندهٔ بالغ شبیه هستند با این تفاوت که به‌جای پرهای آبی-خاکستری پرهایی نخودی رنگ دارند و بدن جوجه‌هایشان هم همچون دیگر همنوعانشان با کرکی سیاه پوشیده شده‌است. #یلوه_آبی 🦋@Bird_s

سلیم کوهی زمستان‌ها بیشتر در سواحل ماسه‌ای یا باتلاقی ، مزارع شخم‌زده، چراگاههای ناهوار ، مناطق کم ارتفاع و همچنین در بیابان‌های ماسه‌ای دیده می شود. سلیم کوهی در توندرا و مناطق کوهستانی زادوولد می کند. #سلیم_کوهی 🦋@Bird_s

در هر بار تخم‌گذاری تنجه حداکثر ۱۶ تخم می‌گذارد که رنگ آن‌ها سفید متمایل به نخودی است. این اردک خوب راه می‌رود و به راحتی شنا می‌نماید و از گیاهان آبزی، کرم‌ها و نرم‌تنان تغذیه می‌کند. تنجه را در زمستان‌ها می‌توان در مرداب انزلی و سواحل دریاچه ارومیه دید. خاستگاه اصلی آن‌ها اروپای غربی است، ولی در شمال غربی چین و تبت نیز در حال حاضر، زندگی می‌نمایند. #تنجه 🦋@Bird_s

این پرنده جثه نسبتاً بزرگی دارد. دور گردن این اردک را یک نوار سیاه‌رنگ احاطه کرده‌است. پاها و نوک نیز به رنگ سیاه هستند. به جز نوار سیاه دور گردن بقیه قسمت‌های بدن این پرنده قهوه‌ای روشن است. بین جنس نر و ماده از نظر رنگ‌آمیزی پره اختلاف فاحشی دیده نمی‌شود. البته رنگ پر نرها پررنگ و براق‌تر از ماده‌هاست. ماده‌ها در حدود ۱۸ تخم می‌گذارند و از کرم‌ها و نرم‌تنان تغذیه می‌نماید. در سواحل جنوبی ایران و در بعضی از دریاچه‌های مرکزی ایران تخمگذاری می‌کنند. #آنقوت 🦋@Bird_s

سنگ‌چشم پشت‌سرخ در زمین‌های باز کشت‌شده‌ای که در آنها درخت زالزالک و نسترن وجود داشته باشد به تولید مثل می‌پردازد. #سنگ_چشم_پشت_سرخ 🦋@Bird_s

این پرنده در سواحل گلی دریا، مراتع باز و کشتزارها زندگی می‌کند. در ایران، به صورت سرگردان، دیده شده است و در کرانه‌های جنوبی کشور به تعداد اندک زمستان‌گذرانی می‌کند. #سلیم_طلایی 🦋@Bird_s

چنگر نوک‌سرخ آمریکایی یا چنگر نوک‌سرخ معمولی آمریکایی (نام علمی: Gallinula galeata)، پرنده‌ای از خانواده یلوگان است. در ژوئیه ۲۰۱۱ توسط اتحادیه پرنده‌شناسان آمریکا از چنگر نوک‌سرخ معمولی جدا شد. در پیرامون باتلاق‌ها، برکه‌ها، کانال‌ها و سایر تالاب‌های قاره آمریکا با پوشش گیاهی خوب زندگی می‌کند. این گونه در مناطق قطبی یا بسیاری از جنگل‌های بارانی گرمسیری یافت نمی‌شود. در جاهای دیگر، چنگر نوک‌سرخ آمریکایی احتمالاً رایج‌ترین گونه یلوه در بیشتر مناطق آمریکای شمالی است. #چنگر_نوک_سرخ 🦋@Bird_s