جوری حرف میزد انگار که ستاره‌های وجودش و پروانه‌های قلبش مرده بودن.

‏نجات دهنده‌ فقط بقیه رو نجات داد، خودش غرق شد.

شما شاهد اولین تقدیمی ِسال چهارصدوچهار هستید . این پیام و این پیام ُتا فردا عصر فوروارد کنید چنلاتون ، تا بنده از یک تا ده بهشون نمره بدم و در قالب یک انسان توصیفشون کنم . [ پیام ِفوروارد شده تا زمانی که تقدیمی به دستتون میرسه پاک نشه ] عضو باشید *

چهارصدوسه خیلی غمم ُگین کرد ، به‌جز شب ِ29 آذر و جیغ و داد و کِیفش ، به‌جز اون یه هفته‌ی تابستون ُخنده های ساعت سه شب ، به‌جز آشنایی با رقیه ُکاف ُطنین ُریحانه‌ی قلب ، به‌جز تولدم که پیش آقا بودم ، بجز دورهمی های قشنگش ، به‌جز همه‌ی آهنگای منتشر شدهٔ خواننده های موردعلاقه‌م ، به‌جز اصفهان ُمیدون‌امامش ُکافه‌هاش ، به‌جز بارونای نم‌نم و برف . همشون نعمت‌ن برام ، شُکر . عیدتونم مبارک باشه : ))