✍آیا عبارت "#وَعَجِّلْ_فَرَجَهُمْ" پس از صلوات، در احادیث آمده یا توسط علاقه مندان به حضرت اضافه شده است؟* 🖌 پاسخ: امام صادق می فرمایند: 📝 هر کس پس از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: "اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم"، از دنیا نمی رود مگر آن که قائم آل محمد را درک می‏کند. 📚 سفینة البحار، ج۲، ص۴۹

🔔 #تـــݪنگـــرامـــروز از خــوبۍ آدم ها برای خـــودت #دیـــواری بــساز هر وقـــت در حقّـت بدی کردند فقط یک آجـر از دیـــوار بردار!! بی_انصافۍ است اگر دیـــوار را خــراب ڪــنی!!

#ما_کجای_کاریم_خدایش آیت‌الله بهجت قدس‌سره🌺 #سلمان_فارسی در روایتی اثاثیه و لوازم منزلش را بر شمرده: یک پوست، یک کیسه آرد و...؛ ولی باز گریه می‌کرده که فردا بارش سنگین است

🌟ويژه ولادت امام كاظم 📹نماهنگ | روايت رهبرانقلاب از زندگی امام كاظم عليه السلام ❓در اتاق خصوصی امام کاظم؛ شمشير، لباس و قرآن نشانه چيست؟

💠 حدیث روز 💠 🌾 راهکار افزایش روزی 🔻امام كاظم(علیه‌السلام): مَنْ حَسُنَتْ نیتُهُ زیدَ فی رِزْقِهِ 🔅 هر كه فكر و نیتش نیك باشد، در روزی‌اش توسعه خواهد بود. 📚 تحف العقول: ص ۳۸۸، س ۱۷ ‌ ‌ میلاد امام کاظم علیه السلام مبارکباد

#سلام_مولای_مهربانم💗 💜 دیدن روی شما کاش میسّر می شد 💙 شام هجران شما کاش که آخر می شد 💚 بین ما فاصله ها فاصله انداخته اند 💛 کاش این فاصله با آمدنت سر می شد 🧡 شهر ما بوی خدا داشت، دوباره ای کاش ❤️ با ظهورت نفس شهر معطّر می شد #السلام_علیک_یااباصالح_المهدی❣️

تلنگر آخرت1 مرگ اندیشی بدون تردید یکی از مهم ترین رسالت‌های انبیای الهی تذکر و یادآوری یاد مرگ بوده است. مولوی از زبان قوم سبا نقل می‌کند که به پیامبرانشان چنین می‌گفتند: طوطی نقل و شکر بودیم مامرغ مرگ اندیش گشتیم از شما ما پیش از آمدن شما در خوشی و سرور بودیم. (البته از نوع خوشی اهل غفلت و بی خیالی. ) ولی با آمدن شما پیامبران، مرغ مرگ اندیش شده ایم. بی جهت نیست که حدود ۱۲۰۰ آیه از قرآن، یعنی حدود یک پنجم قرآن، در همین موضوع است و تقریباً هیچ صفحه ای از صفحات مصحف شریف خالی از ذکر آن نیست. مرحوم علامه مجلسی نیز در جلدهای ششم، هفتم و هشتم «بحارالانوار» چند صد روایت در این باره آورده است. متأسفانه در دنیایی زندگی می‌کنیم که یاد مرگ و زندگی پس از آن کم رنگ شده و به یک معنا در فرهنگ جهانی حذف شده است. یک صدم آنچه دربارة غریزة جنسی یا هوش صحبت می‌شود، از مرگ سخن گفته نمی شود و به سکوت از آن می‌گذرند. به بچه‌ها نگوییم، در کتاب‌ها ننویسیم، در فیلم‌ها هم نیاوریم، قبرستان‌ها را دور از شهرها ببریم و تازه آن‌ها را هم به شکل پارک و فضای سبز درآوریم تا به جای عبرت و تذکر مایة تفریح و تفرّج باشد و خاطری مکدّر نشود. اگر کسی هم مرد بدون تشییع او را در درون ماشینی گذارده تا کنار قبرش ببریم و در مراسم خاکسپاری هم حتماً عکاس و فیلمبردار حضور داشته باشد تا این صحنه جدی و پندآموز هر چه بیشتر به فیلم تبدیل گردد و ژست‌ها کامل تر شود. بله دنیای ما دنیای وارونه ای است که بسیاری از جدّی‌ها به شوخی و بازی گرفته شده و به عکس خیلی از بازی ها، جدّی به حساب می‌آید. برای دیدن یک فیلم یا مسابقة فوتبال خیابان‌ها خلوت می‌شود و ساعت‌ها وقت مصرف می‌گردد و آن قدر جدّی گرفته می‌شود که حتی برخی از نتیجة این مسابقات هم حاضرند سکته کنند و جان دهند، ولی فرصتی برای شناخت زندگی ابدی شان و اهمیتی برای آمادگی پیدا کردن نسبت به آن ندارند.  [از احتضار تا عالم قبر - صفحه ۲۰]