» 📜 #حــدیث‌امـــروز ❤️قال امـام حســن علیه السلام: کسی که عادت #ســـوال و حالت پرس و جو دارد مثل آن است که نصف علــم ها را فرا گرفته باشد. 📚کلمه الامام الحسن ع ص ۱۲۹

🌷 مرحوم حاج اسماعیل دولابی : ☘ هر وقت فکر کردی و از خودت زشتی دیدی ، #استغفار کن ؛ زشتی را پاک می‌کند. وقتی زیبایی دیدی ، بر پیامبر و آلش #صلوات بفرست ؛ زیبایی را زیاد می‌کند. 📖 مصباح الهدی

حجت الاسلام والمسلمین محمدحسن رحیمیان: 🔸حاج آقا مرتضی تهرانی فرمودند صحبت‌ها و مواضع و کارهای آیت‌الله خامنه‌ای در حد یک انسان عادی نیست و نمی‌تواند بدون تأیید الهی باشد. 🔸ایشان گفتند ده مرجع تقلید، یک سوم آنچه را که ایشان انجام می‌دهند، نمی‌توانند انجام دهند. ایشان ذخیره الهی است برای تاریخ اسلام. /رجانیوز

☘ مرحوم میرزایی قمی نقل کردند： 🌷 روزی در منزل ما دو نفری با علامه طباطبایی نشسته بودیم و از علوم محتجبه صحبت می‌شد، علامه فرمود : 🍂 یک ختم را در نجف اشرف گرفتم و نیّتم این بود که چه راهی را در پیش بگیرم که خیر دنیا و آخرت در آن باشد؟ ✨ بعد از پایان ختم به من گفته شد : افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

❓آیا امام خمینی با امام زمان ارتباط داشتند؟ ✅ ماجرای حکومت نظامی و دستور عجیب امام و پاسخ عجیب تر ایشان

🌺 حلول ماه شعبان مبارک باد 🌺 🔴 سیدبن‌طاووس درباره این ماه می‌گوید: بدان ماه شعبان ماه عظیم‌الشأنی است و در آن شبی قرار دارد که خداوند متعال به‌سبب مولود آن شب، انوار اسلام و ایمان را نگاه داشته است. در شرف این ماه همین روایت کافی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را برای خود اختیار کرده و هرکه او را در این ماه به روزه‌داری یاری کند را دعا نموده است: «شَعْبَانَ شَهْرِي، رَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِي عَلَی شَهْرِي‏؛ شعبان ماه من است؛ خداوند بیامرزد کسی را که در این ماه، مرا یاری کند» 🔵 گزیده‌ای از اعمال ماه مبارک شعبان ۱. دو رکعت‌نماز در #شب_اول که در هر رکعت یک بار حمد و سی بار سوره توحید خوانده می‌شود. ۲. دوازده رکعت نماز [دورکعتی] در #شب_اول که در هر رکعت یک بار حمد و پانزده بار سوره توحید خوانده می‌شود. ٣. دو رکعت‌نماز در هر پنجشنبه از این ماه که در هر رکعت بعد از حمد، ١٠٠ مرتبه سوره توحید، خوانده می‌شود و بعد از سلام نماز ١٠٠ مرتبه صلوات فرستاده می‌شود. ۴. روزه در این ماه؛ هر مقدار که در توان شخص بود. به‌ویژه در روز نخست این ماه. در روایت است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله [جز رمضان] هیچ ماهی را کامل روزه نمی‌گرفت، مگر ماه شعبان را. ۵. دادن صدقه؛ در روایت است هر که در ماه شعبان صدقه‌ای بدهد، خدا آن را می‌پرورد تا در قیامت آن را که به‌‌اندازه کوه احد شده است، به او برگرداند. ۶. استغفار. روزی ٧٠ مرتبه «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَة» روزی ٧٠ مرتبه «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْه‏» ٧. گفتن این ذکر در کل ماه شعبان به تعداد هزار بار: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ‏ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ‏ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ‏؛ معبودى جز خدا نيست، و جز او را نمی‌پرستيم درحالی‌كه عبادت را براى او خالص مى‌كنيم، اگرچه مشركان را خوش نيايد». ٨. خواندن صلوات شعبانیه هنگام ظهر و اذان در هر روز. ٩. خواندن مناجات شعبانیه.

تلنگر آخرت 13 سوال : ممکن است کسی گمان کند که فکر مرگ و قبر و قیامت و دم از این طور حرف‌ها زدن مربوط به پیرهاست و ربطی به ما که جوانیم ندارد، حالا هر وقت پیر شدیم یک فکری می‌کنیم. پاسخ : کسی تضمینی نکرده است که اصلاً شما به پیری برسید. فرارسیدن اجل و آمدن ملک الموت پیر و جوان ندارد. یکمرتبه می آید. ما چون در دنیا هستیم و معمولاً با امور مادی که تدریجی و زمانمند هستند سر و کار داریم، ناخودآگاه خیال می‌کنیم آمدن حضرت عزرائیل و قبض روح هم مثل بقیة امور تدریجی است؛ مرگ هم تدریجی است اول باید آثار و علائمش بیاید، سپس خودش فرا برسد. مثل آمدن باران که اول رعد و برق و سر و صدا و ابر و باد می‌آید، بعد باران می‌آید. یا مثل شب و روز که تدریجی می‌آید و می‌رود. فکر می‌کنیم مرگ هم ابتدا باید سر و صدایی بکند و خبر و اثری از آن بیاید؛ یک مریضی، یک بی هوشی، یکی دو بار سکته، یا پیری و افتادگی، تا آدم باورش شود دارد می‌آید. تا آن موقع هم توبه می‌کنیم و حلالیتی می‌طلبیم و جبران می‌کنیم. فعلاً که خبری نیست. غافل از آن که همین فکر و خیال‌ها باعث می‌شود آدم غافلگیر شود. آن‌هایی که ناگهانی مرگ سراغشان آمد هم شاید قبلش یک چنین خیالاتی می‌کردند، که ناگهان دیدند عالم عوض شد و به دیار دیگر رفتند.

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ داستان شب 19 🌺🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃🍂🍃🍁 🍃 📚 قضاوت از روی ظاهر در آخرین لحظات سوار اتوبوس شد. روی اولین صندلی نشست. از کلاس‌های ظهر متنفر بود اما حداقل این حسن را داشت که مسیر خلوت بود. اتوبوس که راه افتاد نفسی تازه کرد و به دور و برش نگاه کرد. پسر جوانی روی صندلی جلویی نشسته بود که فقط می‌توانست نیم‌رخش را ببیند که داشت از پنجره بیرون را نگاه می‌کرد. به پسر خیره شد و خیال پردازی را مثل همیشه شروع کرد: چه پسر جذابی! حتی از نیمرخ هم معلومه. اون موهای مرتب شونه شده و اون فک استخونی. سه تیغه هم که کرده حتما ادوکلن خوشبویی هم زده... چقدر عینک آفتابی بهش میاد... یعنی داره به چی فکر می‌کنه؟ آدم که اینقدر سمج به بیرون خیره نمیشه! لابد داره به نامزدش فکر می‌کنه... آره. حتما همین طوره. مطمئنم نامزدش هم مثل خودش جذابه.  باید به هم بیان (کمی احساس حسادت)... می‌دونم پسر یه پولداره... با دوستهاش قرار میذاره که با هم برن شام بیرون. کلی با هم می‌خندند و از زندگی و جوونیشون لذت می‌برن؛ میرن پارتی، کافی شاپ، اسکی... چقدر خوشبخته! یعنی خودش می‌دونه؟ می‌دونه که باید قدر زندگیشو بدونه؟ دلش برای خودش سوخت. احساس کرد چقدر تنهاست و چقدر بدشانس است و چقدر زندگی به او بدهکار است. احساس بدبختی کرد. کاش پسر زودتر پیاده می‌شد... ایستگاه بعد که اتوبوس نگه داشت، پسر از جایش بلند شد. مشتاقانه نگاهش کرد، قد بلند و خوش تیپ بود. پسر با گام‌های نا استوار به سمت در اتوبوس رفت. مکثی کرد و چیزی را که در دست داشت باز کرد...  یک، دو، سه و چهار... لوله‌های استوانه ای باریک به هم پیوستند و یک عصای سفید رنگ را تشکیل دادند... از آن به بعد دیگر هرگز عینک آفتابی را با عینک سیاه اشتباه نگرفت و به خاطر چیزهایی که داشت خدا را شکر کرد... 🍃 🌺🍃