در رگ ماخون تویی -حضرت¹²⁸

ما را گناه محتاج این و آن کرد ورنـه حُسیـن می داد نان ما را

کارِ مرا به نیم نگاهش تمام کرد بنگر چه میکند نگهِ ناتمام او

دیوانه‌ترین‌ حالت یک عشق زمانیست دلتنگ‌شوی کار ز دست تو نیاید... -ح س ی ن-

بیمار غمم عین دوایی تو مرا!

-حالم‌خرابه‌یا‌ابوفاضل‌مدد-

دل و رویِ سیاه آوردم حال و روز تباه آوردم هرکه‌ام،در این دلِ شب رو به این بارگاه آوردم خسته و ناامید از همجا به رواقت پناه آوردم اشتباهی نیامدم هرچند یک جهان اشتباه آوردم پای ایوان سبک شدم چون کاه گرچه کوه گناه آوردم تا که عذر مرا قبول کند ناله و اشک و آه آوردم حاجت مانده در دلم را من بر دَر پادشاه آوردم تا نجاتم دهد از این ظلمت دلِ شب رو به ماه آوردم -یاسریع‌الرضا‌به‌حق‌رضا-

-یامولا‌دلُم‌تنگ‌اومده ...

تو قدر و قیمت سگ را ز من چه می‌پرسی؟ سگ محله‌ی لیلی حکایتی دارد...

ما فقط سلمان به پابوسی زهرا برده ایم باز دیدش را رضا پس داد بجای کل دین

در آرزوی رُخِ یار و لحظه ی فرجم دَخیلِ پنجره فولادِ ثامن الحُجَجَم

‌جـز وصالِ‌ تو‌ مداوا نشـود،زخـمِ‌دلم چه‌ شود گـر نظری‌ بـر مـنِ‌ بیچاره‌ کنی... -ضامن‌آهو-