حل کن! هارون گفت: - ای عرب! مرا به دریایی انداختی؛ تقاضا می‌کنم خودت پاسخ بدهی. عرب گفت: - عجب خلیفه ای هستی! شایسته نیست از حل مسایل فرو بمانی و ادعای خلافت بر مسلمین را هم داشته باشی. هارون گفت: - علم، مقام تو را بالا برده است، خودت بیان بفرما! - زنی که صبح نگاه کردن آن مرد به او حرام بود، کنیز زر خرید دیگری بوده است، ولی موقع ظهر آن را از صاحبش خرید و بر وی حلال گشت. چون عصر شد، کنیز را آزاد کرد و بر وی حرام گردید و در مغرب او را تزویج نمود و به او حلال شد و شب او را طلاق داد، و لذا بر وی حرام گردید و بامداد فردا رجوع نمود بر وی حلال شد و هنگام ظهر ظهار کرد و به او حرام گشت و در عصرکفاره ی ظهار را داد و به او حلال شد و در مغرب زن مرتد شد و در نتیجه حرام گشت، ولی در موقع شب توبه کرد و به شوهرش حلال شد. هارون تعجب کرد. دستور داد ده هزار درهم به او بدهند. عرب اظهار بی نیازی کرد. هارون گفت: - می‌خواهی مقرری برایت تعیین نمایم تا مادام العمر راحت بشوی؟ - آن کس که روزی تو را می‌دهد ما را فراموش نمی کند. هارون گفت: - اگر قرض داری، بگو اداکنم. - خداوند خودش قرض‌ها را ادا می‌کند. هارون پرسید: - نامت چیست؟ -موسی ابن جعفر (علیه السلام)! چون هارون اولین زیارتش بود و حضرت هم تغییر لباس داده بود - تا مردم او را نشناسند - آن بزرگوار را نشناخته بود. [۱] ---------- [۱]: بحار، ج ۱۱، ص ۲۷۴ •✾📚 @Dastan 📚✾•

ملاقات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف علامه مجلسی (ره) از قول پدرش نقل می‌کند که می‌گفت: در زمان ما شخص صالح و مؤمنی به نام امیر اسحق استر آبادی (ره) بود که چهل بار پیاده به مکه رفته بود، و بین مردم مشهور شده بود که او طی الارض دارد - یعنی چندین فرسخ را در یک لحظه طی می‌کرده - در یکی از سال‌ها او به اصفهان آمد. من باخبر شدم و به دیدارش رفتم. پس از احوالپرسی از وی پرسیدم: - آیا شما طی الارض دارید؟ در بین ما چنین شهرت یافته است؟ در جواب گفت: در یکی از سالها با کاروان حج به زیارت خانه خدا می‌رفتم به محلی رسیدیم، که آنجا با مکه هفت یا نه منزل (بیش از پنجاه فرسخ) راه بود. من به علتی از کاروان عقب مانده و کم کم به طور کلی از آن جدا شدم. و جاده اصلی را گم کرده حیران و سرگردان بودم. تشنگی چنان بر من غالب شد که از زندگی مأیوس گشتم. چند بار فریاد زدم: - یا اباصالح! یا اباصالح! (امام زمان)! ما را به جاده هدایت فرما!ناگاه شبحی از دور دیدم و به فکر فرو رفتم! پس از مدت کوتاهی آن شبح در کنارم حاضر شد. دیدم جوانی گندم گون و زیبا است که لباس تمیزی به تن کرده و سیمای بزرگان را دارد. بر شتری سوار بود و ظرف آبی همراه خود داشت. به او سلام کردم، جواب سلام مرا داد و پرسید: - تشنه هستی؟ - آری! ظرف آب را به من داد و از آن آب نوشیدم. سپس گفت: - می‌خواهی به کاروان برسی؟ مرا بر پشت سر خود سوار شتر کرد و به جانب مکه حرکت کردیم. عادت من این بود که هر روز دعای حرز یمانی را می‌خواندم. مشغول خواندن آن دعا شدم. در بعضی از جمله‌ها آن شخص ایراد می‌گرفت و می‌گفت: چنین بخوان! چیزی نگذشت که از من پرسید: - اینجا را می‌شناسی؟نگاه کردم، دیدم در مکه هستم. امر کردند: - پیاده شو! وقتی پیاده شدم، او بازگشت و از نظرم ناپدید شد. در این وقت فهمیدم که او حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه شریف) بوده است. از فراق او و از اینکه او را نشناختم متأسف شدم. بعد از گذشت هفت روز، کاروان ما به مکه رسید. افراد کاروان، چون از زنده ماندن من مأیوس شده بودند، یکباره مرا در مکه دیدند و از این رو، بین مردم مشهور شدم که من (طی الارض) دارم. علامه مجلسی (ره) در پایان اظهار می‌کند که پدرم گفت: دعای حرز یمانی را نزد وی خواندم و آن را تصحیح کردم، شکر خدا که او به من اجازه نقل و تصحیح آن را داد. [۱] ---------- [۱]: بحار، ج۵۲، ص۱۷۵ •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ 📌اهمیت کنترل فکر و خیال 🔰آیت الله جاودان از استادان اخلاق شهر تهران در جلسه این هفته درس اخلاق خود با توصیه به اینکه فکر و خیال خود را از گناه کنترل کنید، گفت: علاوه بر اعمال و رفتار باید خیال را هم کنترل کرد و همانطور که مواظب چشم و گوش خود هستید که گناه نکنید، باید مواظب خیال خود هم باشید که یک موقع یک خیال کوچک باعث می‌شود ده سال چوب بخورید و عقب بیفتید. 🔰وی افزود: انسان باید از همه چیزش مواظبت کند. اگر هم اتفاقی پیشامدی پیش آمد به خدا پناه ببرید و همیشه در همه حال بگویید خدایا به تو پناه میرم. بگویید خدایا از هر فکر و خیالی، از هر وسوسه شیطانی و هر گناه و خطری به تو پناه می‌برم. 🔰این استاد اخلاق به گناه صغیره‌ای که تبدیل به کبیره می‌شود، اشاره و بیان کرد: از گناهان کبیره‌ای که بخشیده نمی‌شود این است که انسان گناه صغیره‌ای که قابل بخشش است را کوچک بشمارد که باعث می‌شود این صغیره تبدیل به کبیره‌ای می‌شود که قابل بخشش هم نخواهد بود. 🔰وی ادامه داد: در این بزم خداوند انسان‌های دل شکسته را می‌خرد و می‌بخشد، باید انسان خود را کوچک بشمارد و گناهان خود را هم بزرگ بدانید که اگر به چنین مرحله‌ای رسیدید، خیلی قیمتی است. 🔰وی خطاب به جوانان گفت: تا جوان هستید همت کنید که گناهان کبیره را ترک کنید، دروغ گفتن و غیبت کردن از گناهان کبیره است که باید آن را ترک کرد. •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨آنگاه که دوست داری کسی همواره به یادت باشد,به یاد من باش که همواره به یاد تو هستم. ✨سوره بقره /152 🔹مرد جواني مسيحي كه مربي شنا و دارنده چندين مدال المپيك بود ، به خدا اعتقادي نداشت. او چيزهايي را كه درباره خدا و مذهب مي شنيد مسخره ميكرد. شبي مرد جوان به استخر سرپوشيده آموزشگاهش رفت. چراغ خاموش بود ولي ماه روشن بود و همين براي شنا كافي بود. مرد جوان به بالاترين نقطه تخته شنا رفت و دستانش را باز كرد تا درون استخر شيرجه برود. ناگهان، سايه بدنش را همچون صليبي روي ديوار مشاهده كرد. احساس عجيبي تمام وجودش را فرا گرفت. از پله ها پايين آمد و به سمت كليد برق رفت و چراغ را روشن كرد.آب استخر براي تعمير خالي شده بود! پی نوشت: خدایا کمکم کن تا درهایی که به سویم میگشایی ندانسته نبندم و درهایی که به رویم میبندی به اصرار نگشایم. . . وقتی تنهایی بدون که خدا همه رو بیرون کرده تا خودت باشی و خودش! •✾📚 @Dastan 📚✾•

✨﷽✨ 📖 آیاتی از کلام الله مجید ✍توصیه های بسیار بسیار مهم خداوند به فرزندان آدم - بعد از فرود حضرت آدم از بهشت :فرمود : از بهشت فرود آیید ، که بعضی از شما دشمن بعضی دیگرید ؛ و برای شما در زمین ، تا هنگامی معین قرارگاه و برخورداریست. فرمود : در آن زندگی می کنید و در آن می میرید و از آن بر انگیخته خواهید شد . ای فرزندان آدم : در حقیقت ، ما برای شما لباسی فرو فرستادیم که عورتهای شما را می پوشاند و برای شما زینتی است ؛ ولی بهترین جامه پرهیزکاری (از گناه) است این از نشانه های خداست باشد که متذکر شوند . ای فرزندان آدم : زنهار تا شیطان شما را به فتنه نیندازد ؛ چنانکه پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند ؛ و لباسشان را از تن ایشان درآورد ؛ تا عورتهایشان را بر آنان نمایان کند. در حقیقت او و قبیله اش ، شما را از آنجا که آنها را نمی بینید ، می بینند. ما شیطان را دوستان کسانی قرار داده ایم که ایمان نمی آورند . ای فرزندان آدم : جامه خود را در هر مسجدی(نمازی) بر گیرید و بخورید و بیاشامید ولی زیاده روی نکنید که او اسرافکاران را دوست نمی دارد . ای فرزندان آدم : چون پیامبرانی از خودتان برای شما بیایند و آیات مرا بر شما بخوانند ؛ پس هر کس به پرهیزگاری و صلاح گراید - نه بیمی بر آنان خواهد بود - و نه اندوهگین میشوند . 📖قرآن کریم-سوره اعراف •✾📚 @Dastan 📚✾•

رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ خدایا! ما به خودمان بد کردیم اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی، حتماً سرمایۀ عمرمان را می‌بازیم. 📚سوره اعراف ۲۳ •✾📚 @Dastan 📚✾•

تولد امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف حضرت حجة بن الحسن امام عصر (عجل الله تعالی فرجه شریف) در پانزدهم شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجری در شهر سامرا چشم به جهان گشود. حکیمه دختر امام محمد تقی (علیه السلام) نقل می‌کند که امام حسن عسگری (علیه السلام) مرا خواست و فرمود: - عمه! امشب نیمه شعبان است، نزد ما افطار کن! خداوند در این شب فرخنده حجت خود را به زودی آشکار خواهد کرد. عرض کردم: - مادر نوزاد کیست؟ فرمود: - نرجس. گفتم: - فدایت شوم! من که اثری از حاملگی در این بانوی گرامی نمی بینم! فرمود: - مصلحت این است. همان طور که گفتم خواهد شد. وارد خانه شدم. سلام کردم و نشستم. نرجس خاتون آمد، کفش‌ها را از پایم در آورد و گفت: - بانوی من! شب بخیر! گفتم: - بانوی من و خاندان ما تویی! گفت: - نه! من کجا و این مقام بزرگ؟ گفتم: - دخترم! امشب خداوند فرزندی به تو عنایت می‌فرماید که سرور دنیا و آخرت خواهد بود. تا این سخن را از من شنید در کمال حُجب و حیا نشست. من نماز شام را خواندم و افطار کردم و خوابیدم. نصف شب بیدار شدم و نماز شب را خواندم، دیدم نرجس خوابیده و از وضع حمل در او اثری نیست، پس از تعقیب نماز به خواب رفتم. مدتی نگذشت که با اضطراب بیدار شدم، دیدم نرجس هم بیدار است و نمازش را می‌خواند، ولی هیچ گونه آثار وضع حمل در او دیده نمی شود، از وعده امام کمی شک به دلم راه یافت. در این هنگام، امام حسن عسگری (علیه السلام) از محل خود با صدای بلند مرا صدا زد و فرمود: (لا تعجلی یا عمه فان الامر قد قرب) (عمه! عجله نکن که وقت ولادت نزدیک است. ) پس از شنیدن صدای امام (علیه السلام) مشغول خواندن سوره الم سجده و یس شدم. ناگاه! نرجس با اضطراب از خواب بیدار شد و برخاست، من به او نزدیک شدم و نام خدا را بر زبان جاری کردم، پرسیدم آیا در خود چیزی احساس می‌کنی؟ گفت: 👇👇👇

- بلی عمه! گفتم: - نگران نباش و قدرت قلب داشته باش، این همان مژده ای است که به تو دادم. سپس من و نرجس را چند لحظه خواب گرفت. بیدار شدم، ناگاه! مشاهده کردم که آن نور دیده متولد شده و با اعضای هفتگانه روی زمین در حال سجده است. او را در آغوش گرفتم، دیدم از آلایش ولادت پاک و پاکیزه است. در این هنگام، امام حسن عسگری (علیه السلام) مرا صدا زد: عمه! پسرم را نزد من بیاور! من آن مولود را به نزد وی بردم. امام (علیه السلام) او را به سینه چسبانید و زبان خود را به دهان وی گذاشت و دست بر چشم و گوش او کشید و فرمود: - (تکلم یا بُنی) فرزندم با من حرف بزن. آن نوزاد پاک گفت:- اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمد رسول الله. سپس صلواتی به امیر المؤمنین (علیه السلام) و سایر ائمه تا پدرش امام حسن عسگری (علیه السلام) فرستاد، سپس ساکت شد. امام (علیه السلام) فرمود: - عمه! او را نزد مادرش ببر تا به او نیز سلام کند و باز نزد من بیاور! او را پیش مادرش بردم. سلام کرد و مادرش جواب سلامش را داد! بار دیگر او را نزد پدرش برگردانیدم. [۱] ---------- [۱]: بحار، ج۵۱، ص۲ •✾📚 @Dastan 📚✾•

فیلسوف و ناسازه‌های قرآنی! زمانی اسحاق کندی - از دانشمندان صاحب نام عراق بود - تصمیم گرفت پیرامون به ظاهر ناسازه‌ها و ضد و نقیض‌های موجود در آیات قرآنی کتابی بنویسد! برای نگارش چنین کتابی در خانه نشست و مشغول نوشتن گردید. روزی یکی از شاگردان وی محضر امام عسگری (علیه السلام) رسید و جریان را اطلاع داد. حضرت به او فرمود: - آیا بین شما مرد هوشمند و رشیدی نیست که استادتان را از نوشتن کتابی که درباره قرآن شروع کرده بازدارد و پشیمان سازد؟ عرض کرد: - ما همگی از شاگردان او هستیم. چگونه ممکن است او را از عقیده اش منصرف کنیم؟ امام فرمود: - آیا حاضری آنچه را که به تو می‌آموزم در محضر استادت انجام دهی؟ عرض کرد: - بلی! فرمود:- پیش او برو! با وی با لطف و گرمی رفتار کن، طوری که نسبت به یکدیگر انس یابید. در کارهایی که می‌خواهد انجام دهد یاریش نما! هنگامی که کاملا انس گرفتی، بگو برای من سؤالی پیش آمده، اجازه می‌خواهم بگویم و از شما توقع این اجازه هست. سپس بگو: اگر خالق این قرآن نزد شما بیاید و این مسأله را مطرح کند که ممکن است منظور وی از گفتار خود غیر از آن معانی ای باشد که شما معنی می‌کنید، چه؟ او در جواب می‌گوید: این احتمال ممکن است. زیرا که استادت به خوبی می‌فهمد چه میگویی. وقتی که با سخن تو مجاب شد، به او بگو شما از کجا مقصود قرآن را درک نموده اید؟ شاید مقصود، آن مطالبی نباشد که شما گمان برده اید! | آن مرد نزد فیلسوف کندی رفت و طبق دستور امام، پس از مأنوس شدن با فیلسوف، مطلب را با وی در میان گذاشت. کلام وی چنان مؤثر افتاد که به او گفت: - سخنت را دوباره بگو! مرد دوباره گفت. فیلسوف پس از کمی تأمل اظهار داشت:به اینکه گفتی، به اعتبار لغت، احتمال دارد و از لحاظ دقت نظر نیز پسندیده می‌باشد. (به روایتی دیگر) فیلسوف به او گفت: - تو را سوگند می‌دهم که بگویی این مطلب را از کجا گرفته ای؟ مرد ابتدا آن را به خود نسبت میدهد و بعد با اصرار فیلسوف حقیقت را می‌گوید و اظهار می‌دارد: - امام حسن عسگری یادم داد. فیلسوف گفت: . حالا حقیقت را گفتی، زیرا که چنین مطلبی خارج نمی شود مگر از این خانه، سپس دستور می‌دهد همه ی آنچه را که نوشته بود بسوزانند! [۱] ---------- [۱]: بحار، ج۵۰، ص۳۱۱ •✾📚 @Dastan 📚✾•

تپه توبره ها! متوکل عباسی می‌کوشید با اتکأ بر نیروی نظامی خویش مخالفانش را بترساند. به همین جهت، یک بار لشگر خود - که به نود هزار تن می‌رسید دستور داد که توبره اسب خویشش را از خاک سرخ پر کنند و در صحرای وسیعی، آنها را روی هم بریزند. سربازان به فرمان متوکل عمل کردند و از خاک‌های ریخته شده، کوه بزرگ به وجود آمد. متوکل بر بالای تپه رفت و امام هادی علیه السلام را به نزد خود فراخواند و گفت: (شما را خواستم تا لشگر مرا تماشا کنی! به علاوه، او دستور داده بود همه، لباس‌های جنگ (به نام تجفاف) بپوشند و سلاح برگیرند و با بهترین آرایش و کاملترین سپاه آماده شوند. غرض این بود که انقلابیون را تهدید کنند و در این میان بیشتر از امام هادی علیه السلام نگرانی وجود داشت که مبادا به پیروانش فرمان نهضت علیه متوکل را بدهد! حضرت هادی علیه السلام به متوکل فرمود: - آیا می‌خواهی من هم سپاه خود را به تو نشان دهم؟ متوکل پاسخ داد: - آری! امام دعایی کرد! ناگهان میان زمین و آسمان از مشرق تا مغرب از فرشتگان مسلح پر شد. خلیفه از مشاهده ی این منظره غش کرد! [۱] ---------- [۱]: بحار، ج۵ ص۱۵۴-۱۵۵ •✾📚 @Dastan 📚✾•

ابوراجح حلی و امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف ابوراجح از شیعیان مخلص شهر حله [۱]، سرپرست یکی از حمام‌های عمومی آن شهر بود، بدین جهت، بسیاری از مردم او را می‌شناختند. در آن زمان، فرماندار حله شخصی ناصبی به نام مرجان صغیر بود. به او گزارش دادند که ابوراجح حمامی از بعضی اصحاب منافق رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بدگویی می‌کند. فرماندار دستور داد او را آوردند. آن قدر به صورت وی مشت و لگد زدند که دندانهایش کنده! همچنین زبانش را بیرون آوردند و با جوالدوز سوراخ کردند و بینی اش را نیز بریدند و او را با وضع بسیار دلخراشی به عده ای از اوباش سپردند. آنها ریسمان بر گردن او کرده و در کوچه و خیابان‌های شهر حله می‌گرداندند! به قدری از بدنش خون رفت و به او صدمه وارد شد که دیگر نمی توانست حرکت کند کسی شک نداشت که او می‌میرد. ---------- [۱]: یکی از شهرهای عراق که در نزدیک نجف اشرف واقع است.فرماندار تصمیم گرفت او را بکشد، ولی جمعی از حاضران گفتند: - او پیرمرد فرتوتی است و به اندازه ی کافی مجازات شده و خواه ناخواه به زودی می‌میرد، شما از کشتن او صرف نظر کنید! به خاطر اصرار زیاد مردم، فرماندار او را آزاد کرد. اما فردای همان روز، مردم با کمال تعجب دیدند که او مشغول نماز است و از هر لحاظ سالم است و دندانهایش در جای خود قرار گرفته، و زخمهای بدنش خوب شده و هیچ گونه اثری از آن همه زخم نیست! حیران شدند و با تعجب از او پرسیدند: - چطور شد که این گونه نجات یافتی و گویی اصلا تو را کتک نزدند؟! ابوراجح گفت: - من وقتی که در بستر مرگ افتادم، حتی با زبان نتوانستم دعا و تقاضای کمک از مولایم حضرت ولی عصر (عج) نمایم؛ لذا در قلبم متوسل به آن حضرت شدم و از آن حضرت درخواست عنایت وقتی که شب کاملا تاریک شد، ناگاه! خانه‌ام نورانی گشت! در همان لحظه، چشمم به جمال مولایم امام زمان (عج) افتاد، او جلو آمد و دست شریفش را بر صورتم کشید و فرمود: - برخیز و برای تأمین معاش خانواده ات بیرون برو! خداوند تو را شفا داد! اکنون می‌بینید که سلامتی کامل خود را باز یافته ام. خبر سلامتی و تغییر عجیب وضع و حال او - ز پیرمردی ضعیف به فردی سالم و قوی - همه جا پیچید و همگان فهمیدند. فرماندار حله به مأمورینش دستور داد ابوراجح را نزد وی حاضر کنند. ناگاه! فرماندار مشاهده نمود، قیافه ی ابوراجح عوض شده و کوچکترین اثری از آنهمه زخمها در صورت و بدنش دیده نمی شود! ابوراجح دیروز با ابوراجح امروز قابل مقایسه نبود! رعب و وحشتی تکان دهنده بر قلب فرماندار افتاد، او آن چنان تحت تأثیر قرار گرفت که از آن پس، رفتارش با مردم حله (که اکثر شیعه بودند) عوض شد. او قبل از این جریان، وقتی که در حله به جایگاه معروف به «مقام امام (عج) » می‌آمد، به طور مسخره آمیزی پشت به قبله مینشست تا به آن مکان شریف توهین کرده باشد؛ ولی بعد از این جریان، به آن مکان مقدس می‌آمد و با دو زانوی ادب، در آنجا رو به قبله می‌نشست و به مردم حله احترام می‌گذاشت. لغزش‌های ایشان را نادیده میگرفت و به نیکوکاران نیکی می‌کرد. در عین حال، عمرش چندان به درازا نپایید. [۱] ---------- [۱]: بحار، ج ۵۲، ص ۷۰ •✾📚 @Dastan 📚✾•