🌹داستان آموزنده🌹. مرحوم کلینی از محمدبن‌مرازم نقل می‌کند که: امام صادق(علیه‌السلام) به‌همراه پدرم و مصادف از نزد منصور خارج شده و اول شب به منطقۀ سالحین (چهار فرسخیِ غرب بغداد) رسیدند. پاسبان جسور آن منطقه با لحنی تند به حضرت گفت: «هرگز نخواهم گذاشت که از اينجا عبور کنی!» امام صادق(علیه‌السلام) با مدارا از او تقاضای عبور کردند! ولى پاسبان به‌سختى جلوی حضرت را گرفته بود. «مصادف» به امام عرض کرد: «اين پاسبان همچون سگی شما را مى‌آزارد و مى‌ترسم شما را پیش منصور برگرداند! اگر اجازه دهید من و مرازم گردنش را بزنیم و جسدش را در رودخانه بیاندازیم!» حضرت فرمودند: «كُفَّ يَا مُصَادِفُ‏»، اى مصادف، خويشتن‌دار باش! حضرت پيوسته با زبانی نرم از پاسبان تقاضای عبور مى‌كردند! سرانجام پس از معطلی زیاد، نزدیک صبح، پاسبان به امام اجازه عبور داد و حرکت کردیم. پس از عبور، حضرت فرمود: اى مرازم، اين بهتر است يا آنچه شما گفتید؟! حضرت در پایان یک دستورالعمل بسیار زیبا و آموزنده بیان فرمودند: «إِنَّ الرَّجُلَ يَخْرُجُ مِنَ الذُّلِّ الصَّغِيرِ فَيُدْخِلُهُ ذَلِكَ فِي الذُّلِّ الْكَبِيرِ»، چه‌بسا كه آدمى از ذلّت كوچكى بیرون می‌آید و به ذلّت بزرگ‌ترى گرفتار می‌شود». 🌹 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•