eitaa logo
دانلود
داستانی درباره از قول آیت الله مجتهدی از علماء تهران، نقل شده: شبی در نجف، بعد از اتمام نماز جماعت پشت سر آیت‌الله شهید مدنی و خلوت‌شدن مسجد، ناگهان دیدم آقای مدنی به شدت شروع‌کرد به گریستن، چون به من اظهار لطف‌داشتند به خودم جرئت دادم و از ایشان علت گریه را آن هم این‌طور ناگهانی پرسیدم. ایشان فرمودند: بعد از نماز یکی به من گفت امام زمان (عج) را دیده است که به او فرموده‌اند: ببین این شیعیان بعد از نماز بلافاصله به سراغ کارهای خود رفتند و هیچ‌کدام برای فرج من دعا نکردند. من هم تا این را شنیدم به شدت متأثر شدم و گریستم. آقای مجتهدی می‌گفت: بعدا متوجه شدم، امام زمان علیه‌السّلام این گلایه را به خود ایشان کرده‌بود. 📚پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه @Dastanqm
امام زمان عجل الله تعالی فرجه به یکی از دوستان خود که از آن حضرت پرسیده بود: آقاجان! قربانتان بشوم, چرا با اینکه ما این همه دعای فرج را می خوانیم شما نمی آیید , فرمودند :"شما که دعای فرج را نمی خوانید! شما دعای سلامتی من را می خوانید (یعنی اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن .... ) شما باید دعای الهی عظم البلاء را زیاد بخوانید." (امام زمان و سید بن طاووس صفحه238.نجم الثاقب صفحه 480) @Dastanqm
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ابوطالب ابوطالب پدر امام على (ع) در ميان قريش بسيار بزرگ و محترم بود، او در تربيت فرزندان خود دقت و تلاش زيادی نموده و از ابتدا آن‌ها را با تقوا و با فضيلت تربيت می‌كرد و از كودكى فنون اسب‌سوارى و رزم و تيراندازى را به ‌رسم عرب به آنها تعليم می‌داد. پيامبر اكرم (ص) در كودكى از داشتن پدر محروم شده بودند، ايشان در ابتدا تحت كفالت جد خود عبدالمطلب قرار گرفته و پس از فوت عبدالمطلب، فرزندش ابوطالب، برادرزاده خود را در دامن پر عطوفت خود بزرگ نمود. همچنين فاطمه بنت اسد، مادر على (علیه‌السلام) و همسر ابوطالب نيز براى نبى اكرم (صلی‌الله عليه و اله) مانند مادرى مهربان، دلسوزى كامل داشت، به‌طوری‌که در هنگام فوت فاطمه بنت اسد، رسول اكرم (صلی‌الله عليه و اله) نيز مانند على (علیه‌السلام) بسيار متأثر و متألم بود و شخصاً بر جنازه او نماز گزارد و پيراهن خود را بر وى پوشانيد. بيست و ششم ماه رجب، روز وفات حضرت ابوطالب (علیه‌السلام)، مدافع بزرگ و با شخصيت اسلام است، لذا در حالی كه اسلام در مسير پيشرفت بود و رسول خدا صلی‌الله عليه و اله به كار خود ادامه می‌داد؛ دو حادثه به وجود آمد كه فشار را بر محمد (صلی‌الله عليه و اله) زياد كرد و آن وفات ابوطالب (علیه‌السلام) و خديجه (سلام‌الله علیها) بود كه سه سال پيش از هجرت اتفاق افتاد، گفته‌اند چنان عرصه بر پيامبر (صلی‌الله عليه و اله) تنگ شد كه نوشته‌اند: «حتى ينثر بعضهم التراب على راسه و حتى ان بعضهم يطرح رحم الشاة و هو يصلى؛ بعضى خاك بر سرش می‌ریختند و بعضى در حال نماز خواندن، زهدان گوسفند بر بدنش می‌ریختند. خلاصه کتاب زندگانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام، رسولی محلاتی، سایت آیه الله مکارم شیرازی الغدیر، علامه امینی 📚کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام @Dastanqm
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴انیمیشن پیامبر عزیز ما، وقتی می‌رفت تو کوچه‌ها -خنده به لب سلام می‌داد یکی‌یکی به بچه‌ها -گل پسر عزیز سلام، غنچۀ خوب من سلام -حمید سلام سعید سلام، حسین سلام حسن سلام ... مبعث حضرت پیامبر مبارک 😀😀 کانال کودکان علی اصغر http://eitaa.com/joinchat/3402432525C2b42624acc
49.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آخرین پیام آور انیمیشن زیبا و دیدنی در مورد مبعث پیامبر اکرم (ص) و طلوع خورشید اسلام در جهان. مبعث حضرت پیامبر مبارک 😀😀 کانال کودکان علی اصغر http://eitaa.com/joinchat/3402432525C2b42624acc
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
متن حدیث که با عنوان حدیث قدسی در کتاب جنة العاصمة نیز نقل شده این است: یا احمد لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما (ترجمه: ای احمد! اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را خلق نمی‌کردم) .[۱] در منابع شیعه دو حدیث دیگر با مضمون حدیث لولاک وجود دارد: يَا مُحَمَّدُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَوْلَاكَ لَمَا خَلَقْتُ آدَمَ وَ لَوْ لَا عَلِيٌّ مَا خَلَقْتُ الْجَنَّة[۲] (ترجمه: ای محمد! به عزت و جلالم سوگندُ اگر تو نبودی آدم را نمی‌آفریدم و اگر علی –ع- نبود بهشت را خلق نمی‌کردم.) لَوْلَاكَ لَمَا خَلَقْتُ الْأَفْلَاك‏[۳] (ترجمه: اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم.) [۱] الأنصاری الزنجانی، الموسوعة الکبرى عن فاطمة الزهراء، ۱۴۲۸ق، ج ۲۰، ص ۵۱۶ [۲] ابن طاووس، الیقین، ص۴۲۶؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۴۰۰. [۳] بکری، الانوار فی مولد النبی، ۱۴۱۱ق، ص۵؛ مجلسی،‌ بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۲۸ @Dastanqm
حدود دویست و شانزده یا سیصد و شانزده سال قبل از هجرت، در روستای «جی‏» (از روستاهای اصفهان) فرزندی به دنیا آمد، که نامش را «روزبه‏» گذاشتند و بعدها پیامبر اسلام(ص) او را «سلمان‏» نامید. پدر سلمان «بدخشان کاهن‏» (روحانی زرتشتی) بود و کار همیشگی‏ اش هیزم نهادن بر شعله آتش. با اینکه سلمان در میان خاندان و محیطی زرتشتی دیده به‌جهان‌گشود، ولی هرگز در برابر آتش سر فرود نیاورد و به خدای یکتا اعتقاد یافت. سلمان در دوران کودکی مادرش را ازدست‌داد و عمه‌ اش سرپرستی او را به‌عهده‌گرفت. سلمان، بعد از آنکه دریافت قرار است او را شش ماه با اعمال شاقه زندانی سازند و پس از آن اگر به آیین نیاکانش ایمان نیاورد اعدامش کنند، با همکاری عمه‏ اش گریخت و روانه بیابان شد. در بیابان کاروانی دید که به سوی شام می‏رفت; پس به مسافران پیوست و ره‌سپار سرزمین‌های ناشناخته گردید. سرانجام سلمان، در همان آغاز هجرت گمشده‌‏اش را یافت و در حالی که برده یک یهودی بود، در محضر رسول خدا(ص) مسلمان شد. بحار، ج 22، ص‏366. @Dastanqm
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
وقتی که امام حسن و امام حسین کودک بودند مردی آنان را دید سپس هر دو بزرگوار را بر روی شانه های خود سوار کرد و خدمت پیامبر آمد و عرض کرد:« یا رسول خدا من گناهی کرده ام که از آن شرمسارم، اکنون به خدا و این دو فرزند تو پناه آوردم.» پیامبر از کار آن مرد آن قدر خنده اش گرفت که دست بر دهان مبارکش گذاشت و فرمود: «برو که آزادی و به امام حسین و به امام حسن فرمود: «شفاعت شما را در حق او قبول کردم. منبع: مناقب، ج3، ص40 📚پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه بهشت دختران آسمانی داستان‌های قرآنی و مذهبی http://eitaa.com/joinchat/433455118Cc79a6ab1ca
رسول خدا در مسجد حضور داشت و حسن و حسین روی پای خود نشانده بود و نوازش می ‌کرد. در این هنگام ابوذر وارد مسجد شد، خدمت پیامبر رسید و سلام کرد. سپس در کنار آن حضرت نشست. آن گاه پیامبر اسلام فرمود: « هرکس حسن و حسین و ذرّیّه ایشان را دوست داشته باشد. شعله های جهنم به صورتش نمی‌ رسد.» منبع: کامل الزیارت ، ص۵۱ ، ب۱۴ ،ح۴ 📚پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه بهشت دختران آسمانی داستان‌های قرآنی و مذهبی http://eitaa.com/joinchat/433455118Cc79a6ab1ca
امام حسین(ع) در دوران حکومت امیرالمؤمنین علی(ع) ✔️✔️ نقل شده علی(ع) هنگامی که به عنوان خلیفه جلوس کرد و مردم جهت بیعت با او در مسجد اجتماع کردند، عمامه پیامبر(ص) بر سر و ردای پیامبر(ص) بر دوش و کفش پیامبر(ص) به پا و شمشیر پیامبر(ص) بر دوش، به مسجد آمد. از منبر، بالا رفت و استوار بر آن نشست. سپس از فرزندانش حسن(ع) و حسین(ع) خواست تا به منبر بروند و به ایراد سخن بپردازند. ⭕️پس از سخنرانی کوتاه امام حسن(ع)، امام حسین(ع) از منبر، بالارفت و پس از حمد و ثنای الهی و درود فرستادن بر پیامبر(ص)، فرمود: "ای مردم! از جدّم رسول خدا(ص) شنیدم که می‌فرمود: «علی(ع)، شهر هدایت است، پس هر کس به آن در آید، نجات می‌یابد و هر کس جا بماند، هلاک می‌شود." سپس از منبر پایین آمد و مورد استقبال گرم پدر قرار گرفت؛ علی(ع) به سوی او رفت و او را به سینه‌اش چسباند و وی را بوسید. شیخ صدوق؛ التوحید، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، 1398ق، صص307-308؛ دیلمی، حسن بن ابی‌الحسن؛ ارشاد القلوب، قم، شریف رضی، 1412، ج2، ص376 و شیخ صدوق؛ الامالی، کتابخانه اسلامیه، 1362ش، صص344-345. 📚 پژوهه داستان‌های قرآنی و مذهبی ایتا http://eitaa.com/joinchat/433455118Cc79a6ab1ca تلگرام @Dastanqm
✔️✔️ روزى یك اعرابى نزد آمد و عرض كرد: اى فرزند رسول خداصلى‌الله‌علیه‌وآله من پرداخت دیه اى كامل را ضمانت كرده ام امّا از اداى آن ناتوانم. با خود گفتم كه از بزرگوارترین مردم، آن را تقاضا میكنم و از خاندان رسول اللَّه كسى را بزرگوارتر و بخشنده تر نیافتم. پس امام حسین به وى فرمود: "اى برادر عرب از تو سه پرسش مىكنم اگر یكى از آنها را پاسخ گفتى ثلث آن دیه را به تو میدهم و اگر دو پرسش را جواب دادى دو ثلث آن را به تو مىپردازم و اگر هر سه پرسش را پاسخ گفتى تمام مالى را كه مىخواهى به تو مىدهم". اعرابى عرض كرد: آیا كسى مانند تو كه اهل علم و شرف است از چون منى مىخواهد بپرسد؟ حضرت فرمود: "آرى. از جدّم رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌وآله شنیدم كه مىفرمود.معروف به اندازه معرفت است". اعرابى عرض كرد: آنچه مىخواهى بپرس اگر پاسخ دادم (كه هیچ) و گرنه جواب آنها را از تو فرا خواهم گرفت. و لا قوة الا باللَّه. امام علیه السلام پرسید: "برترین اعمال چیست؟" اعرابى گفت: ایمان به خدا. آنحضرت براى ترغیب مردم به جود و سخاوت این اشعار را میخواند: - چون دنیا به تو بخشید تو نیز همه آن را پیش از آنكه از بین برود، بر مردم ببخش حضرت سؤال كرد: "راه رهایى از نیستى و نابودى چیست؟" اعراى گفت: اعتماد به خداوند. امام حسین پرسید: "زینت دهنده انسان چیست؟" اعرابى گفت: علم همراه با حلم. امام پرسید: "اگر این نشد؟" اعرابى گفت: مال همراه با مروّت. حضرت پرسید: "اگر این نشد؟" اعرابى گفت: "فقر همراه با صبر". حضرت پرسید: "اگر این نشد؟" اعرابى گفت: در این صورت صاعقه‌‍‌‌‌اى از آسمان بر او فرود آید و بسوزاندش كه او سزاوار آن است. آن حضرت براى ترغیب مردم به جود و سخاوت این اشعار را میخواند: - چون دنیا به تو بخشید تو نیز همه آن را پیش از آنكه از بین برود، بر مردم ببخش. آنگاه امام حسین علیه السلام خندید و كیسه‌اى كه در آن هزار دینار بود، به او داد و انگشترى خود را كه نگین آن به دویست درهم مىارزید، بدو بخشید و فرمود: "اى اعرابى این طلا را به طلبكارانت بده و انگشترى رابه مصرف خود برسان." اعرابى تمام آنها را گرفت و گفت: "خدا داناتر است كه رسالتش را در كجا نهد."1 1 - اعیان الشیعه - سیّد محسن امین، ص40 - 29. بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان داستان‌های قرآنی و مذهبی http://eitaa.com/joinchat/433455118Cc79a6ab1ca
روزی پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) وارد خانه دخترشان فاطمه(سلام الله علیها) شدند و دیدند حسن(علیه السّلام) و حسین(علیه السّلام) مشغول کشتی گرفتن هستند. پیامبر(صلّی الله علیه و آله) کشتی آن ها را تماشا می کردند و حسن(علیه السّلام) را تشویق می کردند و می فرمود: زود باش حسن، حسین را بگیر و روی زمین بزن. حضرت زهرا(سلام الله علیها) گفتند: پدرجان با این که حسن(علیه السّلام) بزرگ تر است او را تشویق می کنید؟ پیامبر(صلّی الله علیه و آله) فرمود: به خاطر اینکه الآن جبرئیل در آنجا حاضر است و حسین(علیه السّلام) را تشویق می کند و می گوید: زود باش حسین(علیه السّلام). از این رو، من، حسن(علیه السّلام) را تشویق می کنم. * (بحار،ج43،ص285) 📚پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه بهشت دختران آسمانی کانال کودکان علی اصغر http://eitaa.com/joinchat/3402432525C2b42624acc
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حضرت در باره تكامل و پویایى فرزندش، فرمود: همانا فرزندم عباس در كودكى علم آموخت و به‌سان نوزاد كبوتر، كه از مادرش آب و غذا مى‏گیرد، از من معارف فراگرفت. 📚 تبیان @Dastanqm
ماجراى ازدواج على(عليه السلام) با ام‌البنين مادر ❣️پس از شهادت حضرت زهرا(عليها السلام) على(عليه السلام) برادرش كه در علم نسب شناسى آگاهى كامل داشت و قبايل و خصلت‌هاى اخلاقى و روحى انها آشنا بود را به حضور طلبيد و از وى خواست كه براى آن حضرت هم‌سرى شايسته و از قبيله‌اى كه اجدادش از شجاعان و دليرمردان باشند پيدا كند تا ثمره ازدواجشان فرزندانى شجاع و رشيد باشند 💕 پس از مدتى عقيل زنى از طايفه بنى‌كلاب را به حضرت معرفى‌كرد كه داراى آن ويژگى‌ها بود نامش بود و نياكانش همه از دليرمردان بودند. 💞حضرت با وى ازدواج نمود و او نيز وظيفه مادرى و سرپرستى براى فرزندان حضرت زهرا(عليها السلام) را به‌عهده‌گرفت و آنان را چون فرزندان خود بلكه بيشتر از فرزندانش دوست مى‌داشت. ❤️ گويند وقتى وى را فاطمه صدا مى‌زدند وى گفت مرا فاطمه صدا نكنيد زيرا فرزندان با شنيدن نام فاطمه به ياد غم‌هاى مادرشان مى‌افتند و ناراحت مى‌شوند بلكه مرا خادم خود بناميد. و حضرت على(عليه السلام) ولى را ‌ يعنى ناميد و به اين نام شهرت يافت. 📚 بیتوته @Dastanqm
تولد حضرت عباس 💚 حضرت ابوالفضل نخستين فرزند ام‌البنین بود. تولد وی، خانه على(عليه السلام) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتى كه به دنيا آمد حضرت على(عليه السلام) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وى خواند و نام او را عباس قرار داد. با آن كه اين نوزاد بسيار خوش منظر و زيبا بود به طورى كه وى را قمر بنى هاشم ناميده اند و به ماه شب چهارده تشبيه نموده اند و حضرت وى را به نام عباس نام نهاد و آن به اين علت بود كه هم به معناى شير شرزه و خشمگين است و هم به معناى عبوس و چهره گرفته زيرا كه ايشان نسبت به ظالمان چهره‌اى خشمگين داشتند. 💙 در روز هفتم تولدش گوسفندى را به عنوان عقيقه ذبح‌كردند و گوشت آن را به فقرا صدقه دادند. 📚 بیتوته با تغییراتی @Dastanqm
با آن كه هنگام تولد پدر خوشحالى مى‌كند، حضرت گاهى قنداقه عباس خردسال را در آغوش مى‌گرفت و آستين دست‌هاى كوچك او را بالا مى‌زد و بر بازوان او بوسه مى‌زد و اشك مى‌ريخت حضرت در پاسخ ام‌البنين نسبت به اين كار فرمود اين دست‌ها براى كمك و يارى به برادرش حسين قطع خواهد شد. حضرت عباس در خانه على(عليه السلام) و در دامان مادر با ايمان وفادارش و در كنار امام حسين رشد كرد و درس‌هاى بزرگ انسانيت صداقت و اخلاق را فرا گرفت تربيت خاص امام على(عليه السلام) بى‌شك در شكل دادن به شخصيت فكرى و روحى اين نوجوان سهم عمده‌اى داشت. 📚 بیتوته با تغییراتی @Dastanqm
شجاعت و شهامت عباس 🕺🏿دلاورى‌هاى اين نوجوان(حضرت عباس) از زمان پدر بزرگوارش در جنگ‌هاى آن حضرت با مخالفين نمودار بود كه برخى جلوه‌هايى از شجاعت اين نوجوان را در جنگ صفين در تاريخ ثبت كرده‌اند. گويند: در يكى از روزهاى نبرد صفين نوجوانى از سپاه على(عليه السلام) بيرون امد كه نقاب بر چهره داشت و از حركات او نشانه‌هاى شجاعت، هيبت و قدرت هويدا بود از سپاه شام كسى جرأت نكرد به ميدان بيايد معاويه يكى از مردان سپاه خود به نام ابى شقاء كه دلاورى نام‌آور بود را گفت به جنگ اين جوان برو وى گفت اى امير شأن بالاتر از آن است كه جنگ وى بروم بلكه من هفت پسر دارم و يكى از آنها را مى‌فرستم تا او را از پاى درآورد وى يكى از پسرانش را فرستاد كه از پاى درآمد پسر بعدى اش را فرستاد كه او هم به سرنوشت برادر قبل دچار شد تا اين كه هر هفت پسر در نبرد با او كشته شدند و در اين هنگام پدر خود به ميدان كارزار آمد و پس از رد و بدل شدن ضرباتى چند ابن شعثاء نيز بمانند فرزندانش به هلاكت رسيد كه اين موجب تعجب حاضران شد 🌸 حضرت على(عليه السلام) وى را فرا خواند و نقاب از چهره‌اش برداشت و پيشانى اش را بوسيد و در اين هنگام هم‌گان ديدند كه اين نوچوان عباس بن على قمر بنى‌هاشم است. 📚 بیتوته با تغییراتی @Dastanqm
نقل كرده اند: در جنگ صفين هنگامى كه سپاه معاويه بر آب مسلط بودند و سپاه اسلام در تشنگى به‌سرمى‌برد جمعى را در ركاب امام حسين(عليه السلام) فرستاد كه شريعه فرات را از سپاه دشمن پس‌بگيرند كه در اين جمع كه موفق به بازكردن راه آب براى سپاه اسلام شده‌بودند نيز حضور داشت. 📚 بیتوته @Dastanqm
✔️ پس از مرگ معاويه كه حاكم مدينه مى‌خواست از امام حسين(عليه السلام) براى خلافت يزيد بيعت بگيرد سى نفر از جوانان بنى هاشم به فرماندهى حضرت عباس با 🗡 🗡🗡 شمشيرهاى برهنه بيرون خانه و پشت در ايستاده بودند و منتظر اشاره امام بودند كه اگر نيازى باشد مانع بروز هر حادثه‌اى شوند و اينان در تحت فرماندهى قرار داشتند. 📚 بیتوته @Dastanqm