بیشک آنجا که کار دفن را تمام کرد و روی خاک، با انگشت مبارک خود نوشت:
- هذا قَبر الحُسینبنعلیبنابیطالب
الَّذی قَتَلوهُ عَطشاناً غَریبا..
دل خودش را هم کنار پدر، دفن کرد..
سلام بر آن قلب بیقراری که ارباب، دست رویِ آن گذاشت، و یکسال و نیم بیصدا تپید..
سلام بر او که وقتی شیرخوار در گهواره بود، هرگاه حسین ′ع′ از او غائب میشد، گریه میکرد و بیقراری مینمود.