« ﻧﻤﯽﺁﯾﯽ، ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﯽ، ﻧﻤﯽﺟﻮﯾﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﺪﺍ ﻧﺎﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺩﻝ، ﺭﻧﺠﺸﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ؟! »

رها کنید مرا با غمِ نهانِ خودم اگرچه خسته ام از دردِ بی کرانِ خودم به دشمنانِ قسم خورده احتیاجی نیست که دشنه می خورم از دستِ دوستانِ خودم چو رنج بوده فقط سهمم از جهانِ شما خوشا به کنجِ اتاقم، خوشا جهانِ خودم که کیمیای سعادت، سکوت بود، سکوت چه زخم ها که نخوردم من از زبانِ خودم! شراب نیز به دردم نمی دهد تسکین مگر که زهر بریزم به استکانِ خودم اگر که مرگ فقط چاره ی من است، چه باک؟ به مرگِ خویش کنون راضی ام، به جانِ خودم...

حوصله ام سر رفته .

او .

امیر علی نبویان تعریف قشنگی از عشق داره که میگه : "همیشه خوشگلترش هست ، ولی عشق به شما یاد میده که نبینی"

گفتند که او عاشق گیسوی کمند است موهای من از عصر همان روز بلند است!

من "نمی توانستم‌" به او‌ بگویم که با جنس مخالفش حرف نزند شوخی نکند، رفت و آمد نداشته باشد.. نمی توانستم بگویم میخواهم فقط مرا داشته باشد.. تنها کاری که از دستم برمی آمد این بود که "سکوت" کنم و به رویم نیاورم که دلخور شده ام.. یک گوشه کِز میکردم و در جواب پرسش:«چیزی شده؟» فقط می توانستم لبخند تلخی بزنم و بگویم:«نه جانم!» نمی شد به اوبگویم ماتمِ چشمهایم را ببیند، معنی لبخند تلخم را بفهمد و دستِ دلم را بگیرد و بهش بگوید ناراحت نباش.. من نمی توانستم به او بگویم :«فقط برای من باش» او "خودش"باید می فهمید... | #زیور_شیبانی |

《شوریده روزگار و پراکنده خاطریم.》

`•🎈 با بغض نوشتیم پریشان تو هستیم لبخند زد و رفت، پریشان ترمان کرد

`🎈 ومیشه این طورگفت کہ‌ : دوست داشتنت را ازسالی بہ ســال دیگرجابجــامیکنم... |#نزار_قبانی|